One of the first documented classic

One of the first documented classical conditioning studies in infants was conducted by Watson and Rayner (1920). In their early studies, they demonstrated that fear can be learned through conditioning presented through repeated pairings of a neutral stimulus (e.g., white rat) with a loud noise (Watson & Rayner, 1920). In another study, 12 full-term infants as young as 3 months of age showed greater response magnitude to the CS+ compared to the CS− as indexed by skin conductance response (SCR) (Ingram & Fitzgerald, 1974). Results from these studies were among the first to demonstrate the effects of simple fear conditioning in infants at early stages of development.

While in the past decade there has been a rekindling of interest in research examining the emergence of fear conditioning in children, there are still relatively few fear conditioning studies in child and adolescent populations. Following these early studies on fear conditioning in children, research in this field has been hindered by ethical and methodological considerations. Questions in regard to the aversive nature of the UCS required to produce fear responses in developmental populations or the appropriate measures of fear conditioning and extinction, have always been an integral part in the scientific effort to study fear conditioning developmentally. In the following sections, we will review the most commonly used UCS and CR in these fear conditioning studies, after which we will summarize the major findings for fear conditioning and extinction in children and adolescents. A summary of sixteen fear conditioning studies conducted in normative and anxious samples of children and adolescents using a discrimination fear conditioning paradigm is presented in Table 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งของการศึกษาเอกสารแบบดั้งเดิมแรกในทารกถูกดำเนิน โดย Watson และ Rayner (1920) ในการศึกษาต้นของพวกเขา พวกเขาแสดงที่กลัวสามารถเรียนรู้ผ่านห้องที่นำเสนอผ่าน pairings ซ้ำของการกระตุ้นที่เป็นกลาง (เช่น หนูขาว) กับกึกก้อง (Watson & Rayner, 1920) ในการศึกษาอื่น 12 เต็มระยะทารกเด็ก 3 เดือนอายุที่พบว่าผลตอบรับมากขนาดไป CS + เปรียบเทียบกับ CS− เป็นดัชนี โดยการตอบสนองการต้านทานของผิว (SCR) (อิงแกรมและห้อง 1974) ผลจากการศึกษาเหล่านี้ได้ในครั้งแรกแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของเรื่องกลัวนี่ทารกในระยะแรก ๆ ของการพัฒนาในขณะที่ในทศวรรษ ได้มีการ rekindling น่าสนใจในการวิจัยตรวจสอบปรับความกลัวในเด็กมักเกิดขึ้น มีความกลัวน้อยก็ปรับการศึกษาในกลุ่มประชากรเด็กและวัยรุ่น ต่อเหล่านี้ศึกษาต้นนี่กลัวเด็ก วิจัยในฟิลด์นี้ได้ถูกผู้ที่ขัดขวาง โดยพิจารณาทางด้านจริยธรรม และ methodological คำถามเรื่องธรรมชาติ aversive UCS ต้องผลิตตอบสนองความกลัวในประชากรพัฒนาหรือมาตรการที่เหมาะสมน่ากลัวนี่ดับ จะได้เป็นส่วนหนึ่งในความพยายามทางวิทยาศาสตร์เพื่อศึกษาความกลัวปรับ developmentally ในส่วนต่อไปนี้ เราจะทบทวน UCS และ CR ใช้บ่อยที่สุดในการศึกษาปรับเหล่านี้กลัว ที่เราจะสรุปผลการวิจัยหลักนี่กลัวการสูญพันธุ์ในเด็กและวัยรุ่น สรุปสิบหกกลัวนี่ศึกษาดำเนินการใน normative และตัวอย่างเด็กและวัยรุ่นที่ใช้แบ่งแยกเป็นกังวลกลัวปรับกระบวนทัศน์จะแสดงในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในครั้งแรกที่บันทึกการศึกษาเครื่องคลาสสิกในเด็กทารกได้ดำเนินการโดยวัตสันและเรย์เนอร์ (1920) ในการศึกษาแรกของพวกเขาที่พวกเขาแสดงให้เห็นว่าความกลัวสามารถเรียนรู้ผ่านเครื่องนำเสนอผ่านการจับคู่ซ้ำกระตุ้นเป็นกลาง (เช่นหนูสีขาว) พร้อมกับโห่ร้อง (วัตสันและเรย์เนอร์, 1920) ในการศึกษาอื่น 12 ทารกครบกำหนดอายุ 3 เดือนของอายุที่แสดงให้เห็นความสำคัญมากขึ้นเพื่อตอบสนองซี + เมื่อเทียบกับการจัดทำดัชนี CS- เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าโดยการตอบสนองผิว (SCR) (อินแกรมและฟิตซ์เจอรัลด์, 1974) ผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาเหล่านี้เป็นคนกลุ่มแรกที่จะแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของเครื่องกลัวง่ายในเด็กทารกในขั้นตอนแรกของการพัฒนา. ในขณะที่ในทศวรรษที่ผ่านมาได้มีการคุกรุ่นที่น่าสนใจในการวิจัยการตรวจสอบการเกิดขึ้นของเครื่องความกลัวในเด็กยังคงมี ค่อนข้างน้อยการศึกษาเครื่องความกลัวในเด็กวัยรุ่นและประชากร ต่อไปนี้การศึกษาเหล่านี้ในช่วงต้นของเครื่องความกลัวในเด็ก, การวิจัยในสาขานี้ได้รับการขัดขวางโดยการพิจารณาจริยธรรมและระเบียบวิธีการ คำถามในเรื่องธรรมชาติ aversive ของ UCS จำเป็นในการผลิตตอบสนองความกลัวในการพัฒนาประชากรหรือมาตรการที่เหมาะสมของเครื่องความกลัวและความสูญเสียที่ได้รับเสมอเป็นส่วนหนึ่งในความพยายามที่จะศึกษาทางวิทยาศาสตร์เครื่องกลัวพัฒนา ในส่วนต่อไปนี้เราจะตรวจสอบใช้กันมากที่สุด UCS และ CR เหล่านี้ในการศึกษาเครื่องกลัวหลังจากที่เราจะสรุปผลการวิจัยที่สำคัญสำหรับเครื่องความกลัวและความสูญเสียในเด็กและวัยรุ่น บทสรุปของการศึกษาเครื่องสิบหกกลัวดำเนินการในตัวอย่างกฎเกณฑ์และกังวลของเด็กและวัยรุ่นโดยใช้กระบวนทัศน์การเลือกปฏิบัติกลัวเครื่องจะถูกนำเสนอในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในเอกสารแรกคลาสสิกปรับการศึกษาในทารกนี้ดำเนินการโดย Watson และ Rayner ( 1920 ) ในการศึกษาแรกของพวกเขาพวกเขาแสดงให้เห็นความกลัว สามารถเรียนรู้ผ่านปรับอากาศที่นำเสนอผ่านซ้ำคู่ของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง ( เช่น ขาวหนู ) ด้วยเสียงดัง ( วัตสัน& Rayner ปี 1920 ) ในการศึกษาอื่น12 ในระยะทารกเป็นหนุ่มอายุแค่ 3 เดือน มีขนาดการตอบสนองมากขึ้นเพื่อ CS เมื่อเทียบกับ CS −เป็นดัชนีโดยการตอบสนองระบบผิวหนัง ( SCR ) ( อินแกรม&ฟิตซ์เจอรัลด์ , 1974 ) ผลจากการศึกษาเหล่านี้อยู่ในกลุ่มแรกที่แสดงให้เห็นผลของการปรับง่ายกลัวในทารกที่ช่วงแรกของการพัฒนา .

ในขณะที่ในทศวรรษที่ผ่านมามีการ rekindling สนใจในงานวิจัยการตรวจสอบการเกิดขึ้นของความกลัวปรับอากาศในเด็กยังคงมีไม่กี่ค่อนข้างกลัวปรับการศึกษาในประชากรเด็กและวัยรุ่น ต่อไปนี้ก่อนการศึกษากลัวปรับอากาศในเด็ก , การวิจัยในด้านนี้ได้ถูกขัดขวางโดยคำนึงถึงจริยธรรมและวิธีการ .คำถามเกี่ยวกับธรรมชาติ aversive ของ UCS ต้องผลิตการตอบสนองความกลัวในประชากรการพัฒนาหรือมาตรการที่เหมาะสมในการปรับความกลัวและการสูญเสียเป็นส่วนหนึ่งในความพยายามทางวิทยาศาสตร์เพื่อศึกษาความกลัวปรับสมอง . ในส่วนต่อไปนี้ เราจะตรวจสอบส่วนใหญ่นิยมใช้ UCS และโครเมียมในเหล่านี้ กลัวปรับการเรียนหลังจาก ที่ เรา จะสรุปข้อค้นพบที่สำคัญกลัวปรับอากาศและการสูญพันธุ์ในเด็กและวัยรุ่น สรุป 16 กลัวปรับการศึกษาในบรรทัดฐานและวิตกตัวอย่างของเด็กและวัยรุ่นใช้แบ่งแยกกลัวปรับกระบวนทัศน์ที่แสดงในตารางที่ 1