If a decision is made to form a com

If a decision is made to form a composite based on several criterion measures, then the
question is whether all measures should be given the same weight or not (Bobko, Roth, & Buster,
2007). Consider the possible combination of two measures reflecting customer service, one
collected from external customers (i.e., those purchasing the products offered by the organization)
and the other from internal customers (i.e., individuals employed in other units within the
same organization). Giving these measures equal weights implies that the organization values
both external and internal customer service equally. However, the organization may make the
strategic decision to form the composite by giving 70 percent weight to external customer
service and 30 percent weight to internal customer service. This strategic decision is likely to
affect the validity coefficients between predictors and criteria. Specifically, Murphy and
Shiarella (1997) conducted a computer simulation and found that 34 percent of the variance in
the validity of a battery of selection tests was explained by the way in which measures of task
and contextual performance were combined to form a composite performance score. In short,
forming a composite requires a careful consideration of the relative importance of each criterion
measure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าการตัดสินใจเพื่อเป็นส่วนประกอบที่ขึ้นอยู่กับหลายเงื่อนไขมาตรการ นั้นคำถามคือ ว่ามาตรการทั้งหมดควรจะน้ำหนักเดียวกัน หรือไม่ (Bobko รอด และมือ ปราบ2007) การพิจารณาทั้งสองวัดที่สะท้อนให้เห็นถึงการบริการลูกค้า เป็นหนึ่งรวบรวมจากลูกค้าภายนอก (เช่น ผู้ที่ซื้อผลิตภัณฑ์ที่เสนอ โดยองค์กร)และอื่น ๆ จากลูกค้าภายใน (เช่น บุคคลที่ทำงานในหน่วยอื่น ๆ ภายในองค์กรเดียว) ให้น้ำหนักเท่ากับมาตรการเหล่านี้หมายถึงการที่ค่าองค์กรลูกค้าทั้งภายนอก และภายในบริการเท่า ๆ กัน อย่างไรก็ตาม อาจทำให้องค์กรตัดสินใจเชิงกลยุทธ์แบบคอมโพสิต โดยให้น้ำหนักร้อยละ 70 ให้ลูกค้าภายนอกบริการและ 30 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักการบริการลูกค้าภายใน การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์นี้จะมีผลต่อสัมประสิทธิ์มีผลบังคับใช้ระหว่าง predictors และเงื่อนไข เมอร์ฟี่โดยเฉพาะ และShiarella (1997) ดำเนินการจำลองคอมพิวเตอร์ และพบว่าร้อยละ 34 ของความแปรปรวนในมีผลบังคับใช้ทดสอบเลือกถูกอธิบายโดยวิธีในการวัดงานและบริบทประสิทธิภาพได้รวมแบบคะแนนประสิทธิภาพโดยรวม ในระยะสั้นขึ้นรูปเป็นส่วนประกอบต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วนของความสำคัญของแต่ละเกณฑ์วัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าการตัดสินใจที่จะทำในรูปแบบคอมโพสิตขึ้นอยู่กับหลายมาตรการเกณฑ์แล้ว
คำถามคือว่ามาตรการทั้งหมดควรจะได้รับน้ำหนักเดียวกันหรือไม่ (Bobko โรทและบัสเตอร์,
2007) พิจารณารวมกันเป็นไปได้ของสองมาตรการสะท้อนให้เห็นถึงการให้บริการลูกค้าอย่างใดอย่างหนึ่ง
ที่เรียกเก็บจากลูกค้าภายนอก (เช่นผู้ที่ซื้อผลิตภัณฑ์ที่นำเสนอโดยองค์กร)
และอื่น ๆ จากลูกค้าภายใน (เช่นบุคคลลูกจ้างในหน่วยงานอื่น ๆ ที่อยู่ใน
องค์กรเดียวกัน) มาตรการเหล่านี้ให้น้ำหนักเท่ากันก็หมายความว่าองค์กรค่า
บริการลูกค้าทั้งภายในและภายนอกอย่างเท่าเทียมกัน แต่องค์กรที่อาจจะทำให้
การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ในรูปแบบคอมโพสิตโดยให้น้ำหนักร้อยละ 70 ให้กับลูกค้าภายนอก
บริการและน้ำหนักร้อยละ 30 ในการบริการลูกค้าภายใน การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์นี้มีแนวโน้มที่จะ
ส่งผลกระทบต่อค่าสัมประสิทธิ์ความถูกต้องระหว่างการพยากรณ์และเกณฑ์ โดยเฉพาะเมอร์ฟี่และ
Shiarella (1997) ดำเนินการจำลองคอมพิวเตอร์และพบว่าร้อยละ 34 ของความแปรปรวนใน
ความถูกต้องของแบตเตอรี่ของการทดสอบการเลือกที่ถูกอธิบายได้ด้วยวิธีการที่มาตรการของงาน
และประสิทธิภาพการทำงานตามบริบทถูกรวมกันเพื่อสร้างคะแนนผลการดำเนินงานคอมโพสิต . ในระยะสั้น
ในรูปแบบคอมโพสิตต้องมีการพิจารณาอย่างรอบคอบของความสำคัญของแต่ละเกณฑ์
วัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าตัดสินใจจะทำในรูปแบบคอมโพสิตตามมาตรการเกณฑ์หลาย แล้วคำถามคือว่า
มาตรการทั้งหมดควรได้รับน้ำหนักเดียวกันหรือไม่ ( bobko , Roth &บัสเตอร์
, 2550 ) พิจารณาการรวมกันเป็นไปได้ 2 แนวทาง ให้บริการลูกค้า หนึ่ง
เก็บจากลูกค้าภายนอก ( เช่น ผู้ที่ซื้อสินค้าที่เสนอโดยองค์กร )
และอื่น ๆจากลูกค้าภายใน ( เช่น บุคคลในหน่วยงานอื่นภายในองค์กรเดียวกัน
) ให้มาตรการเหล่านี้ น้ำหนักเท่ากับแสดงให้เห็นว่าองค์กรค่า
ทั้งภายนอกและภายในการบริการลูกค้าอย่างเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม องค์กรที่อาจทำให้การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ในรูปแบบคอมโพสิต


น้ำหนัก 70 เปอร์เซ็นต์ โดยให้ลูกค้าภายนอกบริการและ 30 เปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อการบริการลูกค้าภายใน การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์นี้น่าจะมีผลต่อความตรงระหว่าง

และตัวแปรเกณฑ์ โดยเฉพาะ เมอร์ฟี่และ
shiarella ( 1997 ) ใช้คอมพิวเตอร์จำลองและพบว่าร้อยละ 34 ของความแปรปรวนใน
ความถูกต้องของแบตเตอรี่ของการทดสอบการเลือกก็สามารถอธิบายได้ด้วยวิธีการที่มาตรการของงาน
และการปฏิบัติตามบริบทร่วมในรูปแบบคะแนนประสิทธิภาพของคอมโพสิต ในระยะสั้น ,
รูปคอมโพสิตต้องรอบคอบความสำคัญสัมพัทธ์ของแต่ละเกณฑ์
วัด