Teachers generally decide the patte

Teachers generally decide the patterns of classroom discourse, many of which are based on IRF sequence and characterized by display questions. One way to increase students’ learning motivation in the classrooms is to allow the use of different discourse patterns. For example, students prefer cooperative learning, which is especially beneficial to establishing a supportive classroom atmosphere and promotes students’ language skills. Compared with IRF structure, in cooperative learning, students have more opportunities to talk and share ideas with their group members. They usually tend to be more confident to speak if they have done some discussion with their peers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูโดยทั่วไปกำหนดรูปแบบของห้องเรียนวาทกรรม หลายแห่งตามลำดับ IRF และโดยแสดงคำถาม วิธีหนึ่งที่จะเพิ่มนักเรียนแรงจูงใจในห้องเรียนคือการ อนุญาตให้ใช้รูปแบบวาทกรรมที่แตกต่างกัน ตัวอย่าง นักเรียนต้องการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม ซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่งในการที่จะสร้างบรรยากาศห้องเรียนที่ให้การสนับสนุน และส่งเสริมทักษะทางภาษาของนักเรียน เมื่อเทียบกับโครงสร้างของ IRF เรียนรู้สหกรณ์ นักเรียนมีโอกาสพูดคุย และแบ่งปันความคิดกับสมาชิกของกลุ่มเพิ่มเติม พวกเขามักจะมักจะมั่นใจมากขึ้นพูดถ้าพวกเขาได้กระทำบางสนทนากับเพื่อนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูโดยทั่วไปรูปแบบการตัดสินใจของวาทกรรมห้องเรียนหลายแห่งซึ่งจะขึ้นอยู่กับลำดับ IRF และโดดเด่นด้วยจอแสดงผลคำถาม วิธีหนึ่งที่จะเพิ่มแรงจูงใจในการเรียนรู้ของนักเรียนในห้องเรียนคือการอนุญาตให้ใช้รูปแบบวาทกรรมที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นนักเรียนชอบการเรียนแบบร่วมมือซึ่งจะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะสร้างบรรยากาศในห้องเรียนให้การสนับสนุนและส่งเสริมนักเรียนทักษะการใช้ภาษา เมื่อเทียบกับโครงสร้าง IRF ในการเรียนแบบร่วมมือนักเรียนมีโอกาสมากขึ้นที่จะพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดกับสมาชิกในกลุ่มของพวกเขา พวกเขามักจะมีแนวโน้มที่จะมีความมั่นใจมากขึ้นที่จะพูดว่าพวกเขาได้ทำบางอย่างกับการอภิปรายเพื่อนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจารย์ตัดสินใจรูปแบบของวาทกรรมในชั้นเรียนหลายแห่งซึ่งจะขึ้นอยู่กับลำดับ IRF และลักษณะคำถามที่แสดง วิธีหนึ่งในการเพิ่มแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนในชั้นเรียนคือการอนุญาตให้ใช้รูปแบบของวาทกรรมที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น นักเรียนชอบการเรียนแบบร่วมมือซึ่งเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับการสร้างบรรยากาศในชั้นเรียน สนับสนุนและส่งเสริมทักษะทางภาษาของนักเรียน เทียบกับโครงสร้าง IRF ในการเรียนแบบร่วมมือ นักเรียนมีโอกาสมากขึ้นที่จะพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดกับสมาชิกในกลุ่มของพวกเขา พวกเขามักจะมีแนวโน้มที่จะมั่นใจได้ถ้าพวกเขาเคยทำสนทนากับเพื่อนของพวกเขา