The epithelial cells of crustacean

The epithelial cells of crustacean gills
In addition to non-epithelial cells like fibroblasts, neurons,endothelial cells, glandular cells and ‘nephrocytes’, five
different cell types can be distinguished in the gill epithelium(Taylor and Taylor, 1992): thin cells, thick cells, flange cells,
attenuated cells and pilaster cells. This classification, however,is not exclusive, owing to intergradations and transitions between certain cell types.Thin cells are laterally expanded cells of 1 to 5 μm in height that form a squamous epithelium. They occur in all the gills of marine osmoconforming crabs, in the anterior gills of hyperosmoregulators like Carcinus maenas, Eriocheir sinensis and Callinectes sapidus, and in amphibious and terrestrial crabs(Copeland, 1968; Copeland and Fitzjarrell, 1968; Barra et al.,1983; Compère et al., 1989; Goodman and Cavey, 1990). In certain hyperosmoregulating species, thin cells also appear in the posterior gills near patches of thick cells (see below). Thin
cells appear to constitute a respiratory epithelium. However,they may also participate in other functions like ammonium
excretion (see below). In Holthusiana transversa, thin cells exhibiting apical and basolateral foldings associated with an
increased number of mitochondria line the surface of all gill lamellae (Taylor and Greenaway, 1979). Since H. transversa is a hyperosmoregulator, thin cells may play a role in both respiration and ion absorption.Thick cells are 10 to 20 μm in height. Their apical and basal surfaces are characterized by extensive membrane foldings associated with a large number of mitochondria (Copeland,1968; Copeland and Fitzjarrell, 1968; Compère et al., 1989; cf.Péqueux et al., 1989). Because extensive membrane infoldings in the form of leaflets or microvilli constitute a characteristic of ion transporting cells, thick cells are also termed ionocytes or osmoregulatory cells in crabs. In E. sinensis, thick cells dominate the posterior gills, and in such gills of other hyperregulators like C. maenas and C. sapidus, they form patches surrounded by thin cells (Goodman and Cavey, 1990). In some species,thick cells protrude into the hemolymph space and abut on thick cells projecting from the epithelium on the opposing side of the lamella, forming the so-called “thick pilaster cells” (Compère et al., 1989). Flange cells occur in the gills of lobsters, palaemonid and penaeid shrimps, and freshwater crayfish, where they have beentermed “pear cells” (Morse et al., 1970). Flange cells consist of a large, central perikaryon that protrudes into the hemolymph space making contact with the intralamellar septum, and thin,radial, apical extensions after which the cells are named. In crayfish gill filaments, the large perikarya of flange cells exhibit numerous, basolateral infoldings associated with mitochondria,while the apical membrane shows moderate surface amplification.Respiratory and transporting filaments have been distinguished in crayfish based on the different thickness of the epithelial cells (see below). In freshwater shrimps, like Macrobrachium olfersi and M. amazonicum, the apical membrane of the flange cells immediately below the thin cuticle (Fig. 12C)forms microvilli and leaflets (Figs. 12E and 13A) that become reduced or even disappear on acclimation to saline media(McNamara and Lima, 1997). Flange cells thus incorporate structural features of both the thin and thick cells of crabs, and thus may be considered as an interface undertaking both gas exchange and ion transport. Attenuated cells are flange cells with extremely thin flanges. In crabs and freshwater shrimps,they line the peripheral, marginal hemolymph canals of the gill lamellae.Pilaster cells, also called pillar cells, are found in crab gill lamellae and in the crayfish lamina, their most characteristic feature being an abundance of microtubules and desmosomallike tonofilaments at the basal cell surface. Two or more pilaster cells may span the entire hemolymph space across the lamella/lamina. They sustain the intralamellar septum in crab gill lamellae and limit deformation of the hemolymph space during changes in hydrostatic pressure. While the most simple pilaster cells may exert these structural functions exclusively, other pilaster cells show similarities with thick cells and flange cells and appear to be involved in ion transport. In E. sinensis, the V(H+)-ATPase, an important driving force for active NaCl absorption from freshwater, is located exclusively in the pilastercells (Putzenlechner et al., 1992; Putzenlechner, 1994; see also Fig. 11).


Fig. 1. Schematic representation of morphology and fine structure in a transporting, posterior crab gill. 1, Cuticle; 2, thick cell; 3, pilaster cell; 4, hemolymph space; 5,
intralamellar septum. The drawing (from Onken and Riestenpatt, 1998) is based on microscopic studies in Uca spp. In an anterior, respiratory gill the cuticle would be
lined with thin cells and thin pilaster cells. See text for further details.


Fig. 2. A summary and location diagram showing the general anatomy of the sixth, right posterior gill (A) and of a constituent gill lamella (B) in the freshwater shrimp
Macrobrachium olfersi. Hemolymph flows from the lateral efferent vessels (ev), through the outer marginal canals (mc), across the hemilamella (hl) by way of the gill
capillaries (gc) to the inner marginal canals, and back through the central afferent vessel (av). C, A cross-section of the hemilamella (between arrows in B) reveals the
lattice-like organization of the gill tissue, resulting from the semi-regular arrangement of opposing pillar cells (pc). The perikarya of the pillar cells are surrounded by
hemolymph spaces (hs) and abut the lateral regions of the median, intralamellar, septal cells (SC). The fine pillar cell flanges (pcf), in contact with the thin cuticle(c),
form the primary epithelial interface between the hemolymph and the external medium. Drawing from McNamara and Lima (1997).

2.1.2. Organization of phyllobranchiate crab gills In the phyllobranchiate gills of crabs (Fig. 1), the gill shaft is flattened and contains one afferent and one efferent vessel,respectively located at the dorsal and ventral margins. On the anterior and posterior sides of the gill shaft, the gill lamellae interconnect the two vessels. The lamellae are larger at the gill
base, becoming progressively smaller towards the tip that points upwards to the median part of the animal. Each lamella is formed by a single-layered epithelium covered by cuticle. The hemolymph space between the two epithelial cell layers
contains an intralamellar, cellular septum mechanically sustained by the pilaster cells. In the gills of osmoconforming
crabs, the epithelium is dominated by thin cells and by regularly spaced pilaster cells. In the posterior gills of hyperosmoregulating crabs, patches of thick cells and thick pilaster cells (Fig. 1)dominate the microanatomy
2.1.3. Organization of phyllobranchiate shrimp gills In the phyllobranchiate, pleurobranch gills of palaemonid shrimps (Fig. 2), one or more axes of symmetry may be present.In addition to bilateral symmetry along the dorso-ventral,longitudinal axis (Fig. 2A), also seen in crab gills, palaemonid shrimp gills are roughly symmetrical on both sides of the median anterior–posterior plane (Fig. 2A), where the hemolymph vessels insert. The gill shaft is flattened and contains one afferent and two efferent vessels connected via two rows of hemilamellae (Fig. 2B). The epithelium within the lamellae consists exclusively of pilaster cells with extensive apical flanges (Fig. 12A, B). The pillar cell bases frequently adjoin the
cells of the intralamellar septum that horizontally divides the lamella into two symmetrical compartments (Fig. 12A, B),
forming a system of lacunae (Fig. 12D) through which the
hemolymph courses during its passage across the lamella from
the afferent to the efferent marginal canal (Fig. 2C).

2.1.4. Organization of crayfish gills
Trichobranchiate crayfish gills consist of a cylindrical stem
that contains the afferent and efferent vessels, and bears numerous,
tubular filaments. The podobranch gills fuse with their
respective epipodites, forming wing-like laminae (Fig. 3) whose
epithelial structure resembles the organization of crab gills, with
pilaster cells sustaining the hemolymph space, although a
septum is absent. The tubular filaments contain the afferent and
efferent vessels, separated by a fine septum (Fig. 3), joining at
the tip of the filament. However, hemolymph may also flow
laterally via lacunae from the afferent to the efferent vessel.
Interesting specializations related to ion transport have arisen in
the gills of freshwater crayfish (Fig. 3 and below).
2.2. Gill functions associated with osmotic and ionic regulation
Crustacean gills are multifunctional organs. In addition to
their role in gas exchange (McMahon and Wilkens, 1983), gills
are essential for osmotic and ionic homeostasis (for comprehensive
reviews see Potts and Parry, 1964; Mantel and Farmer,
1983). In Crustacea that inhabit dilute seawater or freshwater,
active, transbranchial NaCl absorption constitutes one element
of the hyperosmoregulatory process while water excretion
comprises the other; both processes have been intensively
studied in many species (for reviews see Mantel and Farmer,
1983; Péqueux et al., 1989; Péqueux, 1995; Onken and
Riestenpatt, 1998; Kirschner, 2004). Although seldom investigated
and poorly understood, active NaCl secretion in
hyporegulating Crustacea from marine, estuarine or hypersaline
media also appears to be generated by the gills. Land crabs have

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซลล์เยื่อบุผิวเหงือกรัสเตคเชียนนอกจากเซลล์เยื่อบุผิวไม่ใช่เช่นเซลล์เซลล์ประสาทเซลล์บุผนังหลอดเลือดเซลล์ต่อมและ 'nephrocytes' เยื่อบุผิวเหงือก (เทย์เลอร์และเทย์เลอร์, 1992): บางเซลล์เซลล์หนาหน้าแปลนเซลล์โปน อย่างไรก็ตามไม่ได้เฉพาะเนื่องจาก intergradations ไมโครเมตร 1 5 สูงขยายแนวนอนที่เป็นเยื่อบุผิว squamous ได้เกิดขึ้นในทั้งหมดเหงือกของปูทะเลosmoconforming เหงือกแอนทีเรียร์ของ hyperosmoregulators เช่น Carcinus maenas, Eriocheir เนซิสและ Callinectes sapidus และปูสะเทินและภาคพื้น (โคปแลนด์ 1968 โคปและ Fitzjarrell 1968 บาร์ราและ al., 1983 Compère et al., 1989 คลาและ Cavey, 1990) ในบางสายพันธุ์ hyperosmoregulating บางเซลล์จะปรากฏในเหงือกหลังใกล้แพทช์ของเซลล์หนา (ดูด้านล่าง) บางเซลล์จะเป็นเยื่อบุผิวหายใจอย่างไรก็ตามพวกเขาอาจยังร่วมในฟังก์ชันอื่น ๆ เช่นแอมโมเนียหัวเรื่อง: การขับถ่าย (ดูด้านล่าง) ใน Holthusiana transversa บางเซลล์ปลายยอดอย่างมีระดับและ basolateral จำนวน mitochondria เพิ่มเส้นพื้นผิวของเหงือกทั้งหมด lamellae (เทย์เลอร์และกรีน, 1979) เอช transversa เป็น hyperosmoregulator เป็น 10-20 ไมครอนสูงพื้นผิวของปลายยอดและโรคมีลักษณะพับ mitochondria (โคปแลนด์ 1968 โคปแลนด์และ Fitzjarrell 1968 Compère et al., 1989 CF Péqueux et al., 1989) เนื่องจาก infoldings microvilli เป็นลักษณะของไอออนที่ขนส่งเซลล์เซลล์หนาจะยังเรียกว่า ionocytes หรือเซลล์ osmoregulatory ปูในในอีsinensis เซลล์หนาครองเหงือกหลังและเหงือกเช่นของ hyperregulators อื่น ๆ เช่นซี maenas และซี sapidus พวกเขาฟอร์มแพทช์ ที่ล้อมรอบด้วยเซลล์บาง (คลาและ Cavey, 1990) ในบางชนิดเซลล์หนาป่องเป็นพื้นที่เลือดและบนเซลล์หนาประเมินจากเยื่อบุผิวด้านฝ่ายตรงข้ามของใบมีดขึ้นรูปเรียกว่า "หนาโปนเซลล์" (Compère et al., 1989) จานเซลล์ที่เกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งก้ามกรามกุ้ง palaemonid และ penaeid และปลาเครย์ฟิชที่พวกเขามี beentermed "ลูกแพร์เซลล์" (มอร์ส et al., 1970) เซลล์ในจานประกอบด้วย perikaryon ใหญ่เซ็นทรัล ที่ม่วนเลือดพื้นที่ทำให้ผู้ติดต่อกับ intralamellar กะบังและส่วนขยายบางรัศมี เส้นใย, perikarya ขนาดใหญ่เซลล์แปลนแสดงจำนวนมาก infoldings basolateral เกี่ยวกับ mitochondria เส้นใย เซลล์เยื่อบุผิว (ดูด้านล่าง) ในกุ้งน้ำจืดกุ้งและ olfersi amazonicum เมตร (รูป. 12C) กำพร้าบางฟอร์ม microvilli และแผ่นพับ (มะเดื่อ. 12E และ 13A) ที่จะลดลงหรือหายไปแม้ใน acclimation น้ำเกลือสื่อ (แม็กนามาราและลิมา 1997) เซลล์แปลนจึงรวมคุณลักษณะโครงสร้างของทั้ง หนาและบางเซลล์ของปูและดังนั้น ครีบบางมีมากปูและกุ้งคุณน้ำจืดพวกเขาบรรทัดคลองเลือดอุปกรณ์ต่อพ่วงกำไรของ lamellae เหงือกโปนเซลล์เรียกว่าเสาเซลล์อยู่ในlamellae เหงือกปูและแผ่นเครย์ฟิช microtubules และ tonofilaments desmosomallike เซลล์ผิวที่มะเร็งอย่างน้อยตั้งขึ้นสองเซลล์โปนอาจครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดเลือดผ่านใบมีด/ แผ่นพวกเขารักษาเยื่อบุโพรงintralamellar lamellae เหงือกปูและแมพ จำกัด พื้นที่ในเลือด เสารูปสี่เหลี่ยมมุมฉาก เซลล์เสาอื่น ๆ sinensis ตะวันออก V (H +) - ATPase แรงผลักดันสำคัญสำหรับการดูดซึมโซเดียมคลอไรด์ที่ใช้งานอยู่จากปลาอยู่เฉพาะใน pilastercells (. Putzenlechner et al, 1992 Putzenlechner 1994. ดูรูปที่ 11)รูป หลัง1 ตัดแต่งหนัง2 เซลล์หนา3 โปนเซลล์4 เลือดพื้นที่5 กะบัง intralamellar วาดภาพ (จาก ONKEN และ Riestenpatt, 1998) Uca ในเหงือกเป็นแอนทีเรียร์ทางเดินหายใจ โปนบางดูรายละเอียดข้อความเพิ่มเติมรูป ของเหงือกหกหลังขวา (A) และใบมีดแฟ้ม ๆ เหงือก (B) ในกุ้งคุณน้ำจืดกุ้งolfersi เลือดไหลจากด้านข้างออกจากจุดศูนย์กลางเรือ (EV), ผ่านนอกคลองส่วนเพิ่ม (MC) ข้าม hemilamella (hl) โดยใช้เหงือกเส้นเลือดฝอย (GC) คลองกำไรภายในและกลับทางเรืออวัยวะกลาง (AV) เปิดเผยระหว่างส่วนของ hemilamella (ระหว่างศรใน B) C (พีซี) Perikarya ของเซลล์หลักถูกล้อมรอบด้วยเลือดห่าง(HS) intralamellar ของผนังกั้นเซลล์ (SC) ครีบเซลล์เสา (PCF) กับหนังกำพร้า (c) บางรูปแบบอินเทอร์เฟซเยื่อบุผิวหลักระหว่างเลือดสื่อภายนอกและวาดจากเนชั่แม็กนามาราม่า(1997) 2.1.2 . องค์กรของ phyllobranchiate ปูเหงือกในเหงือก phyllobranchiate ของปู (รูปที่ 1)., ก้านเหงือกจะแบนและประกอบด้วยหนึ่งอวัยวะและหนึ่งเรือออกจากจุดศูนย์กลางตามลำดับอยู่ขอบด้านหลังและหน้าท้องด้านหลังและแอนทีเรียร์ของก้านเหงือกlamellae เหงือกเชื่อมเรือ สองlamellae ขนาดใหญ่มีที่เหงือกพื้นฐาน ใบมีดจะเกิดขึ้นโดยเยื่อบุผิวชั้นเดียวที่ครอบคลุมโดยตัดแต่งหนังพื้นที่เลือดระหว่างชั้นเยื่อบุผิวเซลล์สองชั้นประกอบด้วยเยื่อบุโพรงintralamellar โทรศัพท์มือถือที่กลไกยั่งยืนโดยเซลล์โปนในเหงือกของosmoconforming ปูเยื่อบุผิวถูกครอบงำโดยบางเซลล์และเซลล์โปนลที่ ประจำเป็นในเหงือกหลังของปูhyperosmoregulating แพทช์ของเซลล์ที่หนาและหนาโปนเซลล์ (รูปที่ 1). ครอง microanatomy 2.1.3 การจัดเหงือกกุ้ง phyllobranchiate ใน phyllobranchiate, pleurobranch เหงือกของกุ้ง palaemonid (รูปที่. 2), แกน ทวิภาคีแกน Dorso ท้องระยะยาว (รูป. 2A) ที่เห็นในปูเหงือกเหงือก palaemonid - หลังเครื่องบิน (รูปที่ 2A.) ที่ใส่หลอดเลือดก้านเหงือกจะแบนและประกอบด้วยหนึ่งอวัยวะและนำออกจากศูนย์กลางเรือสองการเชื่อมต่อผ่านhemilamellae (รูปที่ 2B.) สองแถวEpithelium ภายใน lamellae ประกอบด้วยเฉพาะของเซลล์โปนครีบปลายยอดอย่างละเอียด กิน 12A, B)บ่อยติดกับเซลล์หลักฐานเซลล์ของเยื่อบุโพรง intralamellar ที่แนวแบ่งโครงสร้างที่บางช่องสมมาตรสองกิน 12A, B) ขึ้นรูประบบ พ.ศ. 2550 (รูปที่. 12) หัวเรื่อง: การซึ่งคอร์สภาษาเลือดระหว่างเส้นทางที่ผ่านใบมีดจากเนชั่หัวเรื่อง: การอวัยวะออกจากจุดศูนย์กลางสวนร่อแร่ (รูป. 2C) 2.1.4 องค์กรเหงือกของเครย์ฟิชTrichobranchiate เครย์ฟิชเหงือก อวัยวะและนำออกจากศูนย์กลางและหมีมากมายเส้นใยท่อเหงือกPodobranch ฟิวส์กับของพวกเขา epipodites เกี่ยวข้องการขึ้นรูปเช่นวิง laminae (รูปที่. 3) โครงสร้างของเยื่อบุผิวคล้ายกับปูเหงือกที่มีองค์กรเซลล์โปนเสริมพื้นที่เลือดแม้ว่าการเยื่อบุโพรงจะขาดเส้นใยท่อประกอบด้วยการอวัยวะและนำออกจากศูนย์กลางเรือคั่นด้วยกะบังดี(รูปที่ 3.) ที่ร่วมคำแนะนำของใยอย่างไรก็ตามเลือดไหลอาจยังแนวนอนผ่านพ.ศ. 2550 จากอวัยวะที่ไปเรือ ของปลาเครย์ฟิช (รูปที่. 3 และด้านล่าง) 2.2 อิออนและครัสเตเชียนเหงือก (แม็กแมเฮินและ Wilkens, 1983), เหงือกจำเป็นสำหรับการออสโมติกและอิออนภาวะธำรงดุล(สำหรับครอบคลุมรีวิวดูพอตส์ปัดป้อง 1964 หิ้งและชาวนา 1983) ใน Crustacea ที่อาศัยอยู่ในทะเลเจือจางหรือ ปลาใช้งานขณะนี้transbranchial ดูดซึมโซเดียมคลอไรด์ถือองค์ประกอบหนึ่งกระบวนการhyperosmoregulatory ในขณะที่หัวเรื่อง: การขับถ่ายคุณน้ำประกอบอื่นๆกระบวนการทั้งสองได้รับอย่างหนาแน่นศึกษาหลายชนิด (สำหรับรีวิวดูหิ้งและชาวนา 1983 Péqueux et al., 1989 Péqueux 1995 ONKEN และRiestenpatt 1998 ริชเนอร์, 2004) แม้ว่าบทบาทสอบสวนและเข้าใจงานใช้งานหลั่งโซเดียมคลอไรด์ในhyporegulating Crustacea จากทะเลปากแม่น้ำหรือ hypersaline สื่อยังแล้วสร้างโดยเหงือกปูแผ่นดินได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1992): แต่ไม่ได้ จำกัด เฉพาะเนื่องจาก intergradations types.Thin มีการขยายตัวด้านข้างของ 1-5 osmoconforming ทะเลในเหงือกด้านหน้าของ hyperosmoregulators เช่น maenas Carcinus, sinensis Eriocheir และ Callinectes sapidus และในปูสะเทินน้ำสะเทินบกและบก (โคปแลนด์ 1968; โคป แลนด์และ Fitzjarrell 1968 รา et al, 1983 Compère et al, 1989 ;. กู๊ดแมนและ Cavey, 1990) ในสายพันธุ์ hyperosmoregulatingHolthusiana transversa เซลล์บางแสดงพับปลายและ สายพื้นผิวของกิ่งเหงือกทั้งหมด (เทย์เลอร์และกรีน, 1979) ตั้งแต่ transversa เอชเป็น hyperosmoregulator absorption.Thick เป็น 10 ถึง 20 mitochondria (โคปแลนด์ 1968; โคปแลนด์และ Fitzjarrell 1968; Compère et al, 1989 ; .. cf.Péqueux, et al, 1989) เพราะ infoldings microvilli ionocytes หรือเซลล์ osmoregulatory ปูในในอีเนซิสhyperregulators อื่น ๆ เช่นซี maenas และ C sapidus (กู๊ดแมนและ Cavey, "เซลล์โปนหนา" (Compère et al., palaemonid beentermed "เซลล์ลูกแพร์" (มอร์ et al., 1970) เซลล์แปลนประกอบด้วยขนาดใหญ่ perikaryon intralamellar perikarya มากของเซลล์แปลนแสดงจำนวนมาก infoldings basolateral เกี่ยวข้องกับ mitochondria ในขณะที่เยื่อหุ้มปลายแสดง Macrobrachium olfersi และเอ็ม amazonicum, ๆ (รูป. 12C) แบบฟอร์ม microvilli และแผ่นพับ (มะเดื่อ. 12E และ 13A) สื่อ (นาราและลิมา,lamellae.Pilaster microtubules และ desmosomallike ในปูปลา lamellae จำกัด และๆวี (H +) - ATPase pilastercells นี้ (Putzenlechner et al, 1992; Putzenlechner ปี 1994 ดูรูปที่ 11 ... .) รูปที่1 หนังกำพร้า; 2 เซลล์หนา3 เซลล์โปน; 4 พื้นที่เลือด ; 5 กะบัง intralamellar การวาดภาพ (จาก ONKEN และ Riestenpatt, 1998)(ก) (ข) ในกุ้งน้ำจืดMacrobrachium (EV) ผ่านคลองขอบด้านนอก (MC) ทั่ว hemilamella (hl) โดยวิธีการเหงือกเส้นเลือดฝอย(GC) (AV) C, A ข้ามส่วนของ hemilamella (ระหว่างลูกศร ในและจดภูมิภาคข้างของค่ามัธยฐาน, intralamellar เซลล์ผนัง (SC) ครีบเซลล์เสาดี (PCF) ในการติดต่อกับหนังกำพร้าบาง(1997). 2.1.2 องค์กรของเหงือกปู phyllobranchiate ในเหงือก phyllobranchiate ของปู (รูปที่ 1)intralamellar hyperosmoregulating แพทช์ของเซลล์หนาและเซลล์โปนหนา (รูปที่ 1) ครอง microanatomy 2.1.3 องค์การ phyllobranchiate เหงือกกุ้งใน phyllobranchiate ที่เหงือก pleurobranch กุ้ง palaemonid (รูปที่. 2) present.In สมมาตรทวิภาคีตาม Dorso- ท้องแกนยาว (รูป. 2A) ยังเห็นในเหงือกปูปลากุ้ง palaemonid (รูป. 2A ) hemilamellae (รูป. 2B) เยื่อบุผิวภายใน lamellae (รูป. 12A, intralamellar (รูป. 12A, B), การสร้างระบบของ lacunae (รูปที่(รูป podobranch หลอมรวมกับของพวกเขาepipodites นั้นไว้ laminae ปีกเหมือน (รูปที่(รูปที่ lacunae (รูปที่ 3กุ้ง(มาฮอนและ Wilkens,Potts และปัดป้อง 1964; หิ้งและชาวนา1983) ในPéqueux et al, 1989; Péqueux, 1995; ONKEN และRiestenpatt, 1998; ริชเนอร์,Crustacea จากทะเลน้ำเค็มหรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ผิวเซลล์เยื่อบุของครัสเตเชียเหงือก
นอกจากไม่เหมือนจากเซลล์ประสาทเซลล์เยื่อบุเซลล์ , เซลล์ , , ต่อม nephrocytes ' ' , 5
ชนิดเซลล์ที่แตกต่างกันสามารถโดดเด่นในเหงือก เยื่อบุผิว ( Taylor และ Taylor , 1992 ) : เซลล์บางเซลล์หนา แปลนเซลล์ เซลล์ และ ปลายเท้า
เป็นเซลล์ ประเภทนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่เฉพาะเนื่องจาก intergradations และช่วงการเปลี่ยนภาพระหว่างเซลล์บางชนิด เซลล์บางเซลล์มีด้านข้างขยาย 1 ถึง 5 μเมตรความสูงที่เป็นเยื่อบุผิว squamous . พวกเขาเกิดขึ้นในทะเล osmoconforming เหงือกของปูในเหงือกด้านหน้าของ hyperosmoregulators เหมือนคาร์ซินัส maenas eriocheir ไซแนนซิส , และ sapidus callinectes และในการฝึกภาคพื้นดินและปู ( Copeland , 1968 ;โคปแลนด์ และ fitzjarrell , 1968 ; Barra et al . , 1983 ; คอมพ์è re et al . , 1989 ; Goodman และ cavey , 2533 ) ในบาง hyperosmoregulating เซลล์บางชนิด นอกจากนี้ยังปรากฏในกระดูกเหงือกใกล้แพทช์ของเซลล์หนา ( ดูด้านล่าง ) เซลล์บาง
ปรากฏเป็นเยื่อบุทางเดินหายใจ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังอาจมีส่วนร่วมในหน้าที่อื่นๆ เช่น แอมโมเนีย
การขับถ่าย ( ดูด้านล่าง )ใน holthusiana transversa , บางเซลล์และแสดงยอด basolateral foldings ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มจำนวนบรรทัด
) ของผิวเหงือกลาเมเล่ ( เทย์เลอร์ และ กรีน เวย์ เมื่อปี พ.ศ. 2522 ) ตั้งแต่ H . transversa เป็น hyperosmoregulator เซลล์บางอาจมีบทบาททั้งในการหายใจและการดูดซึมไอออน เซลล์หนา 10 ถึง 20 μเมตรความสูงปลายของพวกเขาและพื้นผิวมีลักษณะพื้นฐานอย่างละเอียดเยื่อ foldings ที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขขนาดใหญ่ของ mitochondria ( Copeland , 1968 ; โคป และ fitzjarrell , 1968 ; คอมพ์è re et al . , 1989 ; cf.p éเกอ et al . , 1989 ) เพราะอย่าง infoldings เมมเบรนในรูปแบบของแผ่นพับ หรือพบเป็นลักษณะของการขนส่งไอออนในเซลล์เซลล์หนาเป็น termed ยัง ionocytes หรือ osmoregulatory เซลล์ในปู ใน ไซแนนซิส เซลล์หนาครองเหงือกด้านหลังและในเหงือกของ hyperregulators อื่นเช่น C และ C sapidus maenas พวกเขารูปแบบแพทช์ล้อมรอบด้วยเซลล์บาง ( Goodman และ cavey , 2533 ) ในบางชนิดเซลล์หนายื่นเข้าไปในเลือด และพื้นที่ติดกับเซลล์เยื่อบุในหนายื่นจากฝั่งตรงข้ามของโครงสร้างขึ้นรูปที่เรียกว่า " เซลล์หนา ปลายเท้า " ( คอมพ์è re et al . , 1989 ) แปลนเซลล์เกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งและกุ้งก้ามกรามและกุ้งน้ำจืด palaemonid ชนิดที่พวกเขามี beentermed " เซลล์ลูกแพร์ " ( มอร์ส et al . , 1970 )แปลนเซลล์ประกอบด้วย ขนาดใหญ่ กลาง ลักษณะรูปร่างที่ยื่นออกมาในพื้นที่ให้สามารถติดต่อกับ intralamellar กั้น และบาง รัศมียอดนามสกุลหลังจากที่เซลล์จะตั้งชื่อ ในกุ้งเส้นใยเหงือก , perikarya ขนาดใหญ่ของแปลน เซลล์มีหลาย infoldings basolateral เกี่ยวข้องกับไมโตคอนเดรีย ,ในขณะที่ปลายแสดงพื้นผิวเมมเบรนแบบปานกลาง ทางเดินหายใจ และการขนส่งไส้ที่ได้รับความโดดเด่นในกุ้ง ตามความหนาที่แตกต่างกันของเซลล์บุผิว ( ดูด้านล่าง ) กุ้งน้ำจืด เช่น พันธุ์ และ ม. ปลาย olfersi amazonicum , เมมเบรนของเซลล์ผิวหนังชั้นนอกบางแปลนทันทีด้านล่าง ( รูปที่ 12C ) รูปแบบ microvilli และแผ่นพับ ( Figsและกลายเป็นหนังสือ 13a ) ที่ลดลงหรือหมดไปใน acclimation น้ำเกลือ ( ตัวแทนสื่อ และ ลิม่า , 1997 ) แปลน เซลล์จึงรวมคุณสมบัติโครงสร้างของทั้งบางและหนา เซลล์ของปู และดังนั้นจึง อาจถูกพิจารณาว่าเป็นทั้งแก๊สและอินเตอร์เฟซการแลกเปลี่ยนไอออนการขนส่ง บางเซลล์เป็นเซลล์ที่มีจานบางมากครีบ ในปูและกุ้งน้ำจืด ,พวกสายพ่วง เพิ่มเลือด คลองแห่งกิลลาเมลล่า . โปนเซลล์ที่เรียกว่าเสาเซลล์ พบในกุ้งและปู กิลลาเมลล่าในแบบของพวกเขา คุณลักษณะส่วนใหญ่มีความอุดมสมบูรณ์ของเส้นใย และการ desmosomallike tonofilaments ที่ผิวเซลล์แรกเริ่ม . สองคนหรือมากกว่าเซลล์อาจครอบคลุมพื้นที่ปลายเท้า เลือดทั้งหมดในบาง / ใบ .พวกเขารักษา intralamellar ปูกั้นในกิลล์ลาเมลล่าและขีด จำกัด ของพื้นที่ ใน เลือด การเปลี่ยนแปลงในความดัน . ในขณะที่เซลล์เสาอิงที่ง่ายที่สุดอาจจะใช้โครงสร้างการทำงานเหล่านี้ โดยเฉพาะ เซลล์โปนอื่นแสดงคล้ายคลึงกับเซลล์หนาและแปลนเซลล์และปรากฏอยู่ในรายละเอียดการขนส่ง ใน ไซแนนซิส , V ( H ) - ATPase ,แรงผลักดันสำคัญสำหรับการดูดซึมเกลือปราดเปรียวจากน้ำจืด ตั้งอยู่เฉพาะใน pilastercells ( putzenlechner et al . , 1992 ; putzenlechner , 1994 , ดูรูปที่ 11 )


รูปที่ 1 แสดงแผนผังของสัณฐานวิทยาและโครงสร้างดีในการขนส่งด้านหลังปู Gill 1 , cuticle หนา 2 เซลล์ 3 เซลล์เลือดโปน 4 พื้นที่ ; 5
intralamellar กั้นรูปวาด ( จาก onken และ riestenpatt , 1998 ) จากการศึกษาด้วยกล้องจุลทรรศน์ใน UCA spp . ในส่วนหน้า , ทางเดินหายใจเหงือกกําพร้าจะ
เรียงรายไปด้วยเซลล์บาง และปลายเท้าบางเซลล์ เห็นข้อความสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม


รูปที่ 2 สรุป ที่ตั้งและแผนผังแสดงโครงสร้างทั่วไปของหก , เหงือกด้านหลัง ( ขวา ) และตกเป็นของกิลลาเมลลา ( B )
กุ้งน้ำจืดบ่อ olfersi . เลือดที่ไหลมาจากเรือ efferent ด้านข้าง ( EV ) โดยผ่านทางด้านนอกขอบคลอง ( MC ) ใน hemilamella ( HL ) โดยวิธีของกิลล์
ฝอย ( GC ) ภายในขอบคลอง หลังผ่านลำประสาทกลาง ( AV ) C , ภาพตัดขวางของ hemilamella ( ระหว่างลูกศรใน B ) เผย
ขัดแตะเหมือนองค์กรของเหงือก เนื้อเยื่อ