ฉันแปลประโยคยาวๆไม่ค่อยออก...ต้องใช

ฉันแปลประโยคยาวๆไม่ค่อยออก...ต้องใช้เวลา..เพราะฉันไม่เก่งภาษาอังกฤษ Reaction

Whether or not Samuel Adams helped plan the Boston Tea Party is disputed, but he immediately worked to publicize and defend it.[65] He argued that the Tea Party was not the act of a lawless mob, but was instead a principled protest and the only remaining option the people had to defend their constitutional rights.[66]

By "constitution" he referred to the idea that all governments have a constitution, written or not, and that the constitution of Great Britain could be interpreted as banning the levying of taxes without representation. For example, the Bill of Rights of 1689 established that long-term taxes could not be levied without Parliament, and other precedents said that Parliament must actually represent the people it ruled over, in order to "count".

Governor Thomas Hutchinson had been urging London to take a hard line with the Sons of Liberty. If he had done what the other royal governors had done and let the ship owners and captains resolve the issue with the colonists, the Dartmouth, Eleanor and the Beaver would have left without unloading any tea.

In Britain, even those politicians considered friends of the colonies were appalled and this act united all parties there against the colonies. The Prime Minister Lord North said, "Whatever may be the consequence, we must risk something; if we do not, all is over".[67] The British government felt this action could not remain unpunished, and responded by closing the port of Boston and putting in place other laws known as the "Coercive Acts." Benjamin Franklin stated that the destroyed tea must be paid for, all ninety thousand pounds (which, at two shillings per pound, came to £9,000, or £1.02 million [2014, approx. $1.7 million US]).[68] Robert Murray, a New York merchant, went to Lord North with three other merchants and offered to pay for the losses, but the offer was turned down.[69]

The incident resulted in a similar effect in America when news of the Boston Tea Party reached London in January and Parliament responded with a series of acts known collectively in the colonies as the Intolerable Acts. These were intended to punish Boston for the destruction of private property, restore British authority in Massachusetts, and otherwise reform colonial government in America. Although the first two, the Boston Port Act and the Massachusetts Government Act, applied only to Massachusetts, colonists outside that colony feared that their governments could now also be changed by legislative fiat in England. The Intolerable Acts were viewed as a violation of constitutional rights, natural rights, and colonial charters, and united many colonists throughout America,[70] exemplified by the calling of the First Continental Congress in September 1774.

A number of colonists were inspired by the Boston Tea Party to carry out similar acts, such as the burning of the Peggy Stewart. The Boston Tea Party eventually proved to be one of the many reactions that led to the American Revolutionary War.[citation needed] In his December 17, 1773 entry in his diary, John Adams wrote:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันแปลประโยคยาวๆไม่ค่อยออก... ต้องใช้เวลา... ปฏิกิริยาเพราะฉันไม่เก่งภาษาอังกฤษหรือไม่การที่ Adams Samuel ช่วยวางแผนฝ่ายชาบอสตันเป็นมีข้อโต้แย้ง แต่เขาทำงานเพื่อประชาสัมพันธ์ และปกป้องมันทันที [65] เขาโต้เถียงว่า การไม่กระทำของม็อบมร.เจอราร์ดเมสทราเยต์ แต่แทน การปฏิเสธ principled และตัวเลือกที่เหลือเพียงคนต้องปกป้องสิทธิที่รัฐธรรมนูญ [66]โดย "รัฐธรรมนูญ" ที่เขาอ้างถึงความคิดว่า ทุกรัฐบาลมีรัฐธรรมนูญ เขียน หรือ ไม่ และที่รัฐธรรมนูญของสหราชอาณาจักรอาจจะตีความเป็นการห้าม levying ภาษีโดยแสดง ตัวอย่าง เก็บเงินของสิทธิค.ศ. 1689 สร้างไม่สามารถเก็บภาษีระยะยาว โดยรัฐสภา และเซลล์ที่ถูกอ้างอื่น ๆ กล่าวว่า รัฐสภาต้องจริงแสดงถึงคนที่มันปกครองมากกว่า จะ "นับ"Thomas Hutchinson ผู้ว่ามีการกระตุ้นให้ลอนดอนจะบุตรเสรีภาพส่วนฮาร์ดดิสก์ ถ้าเขาทำอะไรผู้ว่าราชการรอยัลอื่น ๆ ทำ และให้เจ้าของเรือและแก้ไขปัญหากับ colonists ที่แคบเทินส์ ดาร์ทเมาท์ เอเลเนอร์ และบีเวอร์จะมีซ้ายไม่ มีการโหลดชาใด ๆIn Britain, even those politicians considered friends of the colonies were appalled and this act united all parties there against the colonies. The Prime Minister Lord North said, "Whatever may be the consequence, we must risk something; if we do not, all is over".[67] The British government felt this action could not remain unpunished, and responded by closing the port of Boston and putting in place other laws known as the "Coercive Acts." Benjamin Franklin stated that the destroyed tea must be paid for, all ninety thousand pounds (which, at two shillings per pound, came to £9,000, or £1.02 million [2014, approx. $1.7 million US]).[68] Robert Murray, a New York merchant, went to Lord North with three other merchants and offered to pay for the losses, but the offer was turned down.[69]The incident resulted in a similar effect in America when news of the Boston Tea Party reached London in January and Parliament responded with a series of acts known collectively in the colonies as the Intolerable Acts. These were intended to punish Boston for the destruction of private property, restore British authority in Massachusetts, and otherwise reform colonial government in America. Although the first two, the Boston Port Act and the Massachusetts Government Act, applied only to Massachusetts, colonists outside that colony feared that their governments could now also be changed by legislative fiat in England. The Intolerable Acts were viewed as a violation of constitutional rights, natural rights, and colonial charters, and united many colonists throughout America,[70] exemplified by the calling of the First Continental Congress in September 1774.A number of colonists were inspired by the Boston Tea Party to carry out similar acts, such as the burning of the Peggy Stewart. The Boston Tea Party eventually proved to be one of the many reactions that led to the American Revolutionary War.[citation needed] In his December 17, 1773 entry in his diary, John Adams wrote:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันแปลประโยคยาวๆไม่ค่อยออกต้องใช้เวลาปฏิกิริยา . . . . . . . . . . . . . . เพราะฉันไม่เก่งภาษาอังกฤษ

หรือไม่ซามูเอลอดัมส์ช่วยวางแผนงานเลี้ยงชาที่บอสตันถูกโต้แย้ง แต่ทันทีที่เขาพยายามที่จะเผยแพร่และปกป้องมัน . [ 65 ] เขาโต้เถียงว่า งานเลี้ยงน้ำชาไม่กระทำผิดกฎหมายม็อบ ,แต่แทนที่จะคัดค้านหลักการ และทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่ต่างต้องปกป้องสิทธิตามรัฐธรรมนูญของพวกเขา [ 66 ]

" รัฐธรรมนูญ " เขาเรียกความคิดที่ทุกรัฐบาล มีรัฐธรรมนูญ ที่เขียน หรือไม่ และรัฐธรรมนูญของสหราชอาณาจักรจะถูกตีความเป็นห้าม levying ภาษีโดยตัวแทน ตัวอย่างเช่นบิลสิทธิของ 1940 ก่อตั้งขึ้นภาษีในระยะยาวไม่สามารถเรียกเก็บโดยไม่มีรัฐสภาและตัวอย่างอื่น ๆกล่าวว่า รัฐสภาต้องเป็นตัวแทนของประชาชนปกครอง เพื่อที่จะ " นับ "

ผู้ว่าการโทมัส Hutchinson ได้เรียกร้องให้ลอนดอนใช้เส้นหนักกับ the Sons of Libertyถ้าเขาทำสิ่งที่คนอื่นรอยัลผู้ว่าการได้ และให้เจ้าของเรือและกัปตันแก้ปัญหากับอาณานิคม , ดาร์ทเมาท์ , เอลานอร์ และช่องคลอดจะทิ้งขนชา

ในอังกฤษแม้ว่าบรรดานักการเมืองถือเป็นเพื่อนของอาณานิคมตกใจและทำท่านี้ ยูไนเต็ด ทุกฝ่ายมีต่อ อาณานิคม นายกรัฐมนตรี กล่าวว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าเหนือ ," สิ่งที่อาจจะทำให้เราต้องเสี่ยงอะไร ถ้าเราไม่ได้ ทุกอย่างก็จบ " [ 67 ] รัฐบาลอังกฤษรู้สึก การกระทำนี้อาจยังคงลอยนวล และตอบสนองด้วยการปิดท่าเรือบอสตันและวางไว้ในสถานที่ที่กฎหมายอื่น ๆที่รู้จักกันเป็น " การบังคับ " เบนจามิน แฟรงคลินกล่าวว่า ทำลาย ชาต้องจ่ายทั้งหมด 90 , 000 ปอนด์ ( ซึ่งสองเพนนีต่อปอนด์มาผลิต 9000 หรือลดลง 1.02 ล้าน [ 2014 , ประมาณ $ 1.7 ล้านเหรียญสหรัฐ ) [ 68 ] โรเบิร์ตเมอเรย์นิวยอร์กพ่อค้าไปองค์เหนือสามร้านค้าอื่น ๆ และเสนอที่จะจ่ายสำหรับการสูญเสีย แต่ข้อเสนอถูกปฏิเสธ [ 69 ]

เหตุการณ์ที่เกิดในผลที่คล้ายกันในอเมริกาเมื่อข่าวของงานเลี้ยงน้ำชามาถึงลอนดอนในเดือนมกราคม และรัฐสภา ตอบโต้ด้วยชุดของการกระทำที่รู้จักเรียกในอาณานิคมเป็นการกระทำที่เกินจะทน เหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อลงโทษบอสตันเพื่อทำลายทรัพย์สินส่วนตัว เรียกคืนอำนาจของอังกฤษในแมสซาชูเซต และ มิฉะนั้นการปฏิรูปรัฐบาลอาณานิคมในอเมริกา