tal variables and phytoplankton com

tal variables and phytoplankton community
could describe the effect on the bivalve growth
and production (Fréchetté and Bourget, 1985;
Fréchetté et al., 1989; Prins et al., 1998; Smaal
and Van Stralen, 1990; Dame and Prins, 1998).
Si Racha Bay is a large raft-culture area
of green mussel [Perna viridis (Linnaeus, 1758)]
in the eastern coast of the Gulf of Thailand.
Many studies have focused on phytoplankton
diversity and environmental variables (Yoosamran
et al., 2004; 2006). However, few studies
looked at zooplankton community (Chuchit et
al., 2003) or the two components in the same
area (Pienpichit, 1999). Relationships between
dinoflagellate bloom and environmental factors
were established by Chuchit (2004), Chuchit
and Yoosamran (2005; 2006) and Mardnui and
Lirdwitayaprasit (2007). Si Racha Bay is a good
representative area to study the impact of plankton
communities on mussel culture. Therefore,
the aim of this study was to investigate the major
environmental factors influencing the seasonal
variability of the plankton community in this
mussel raft-cultured area.
MATERIALS AND METHODS
Our study was conducted in a raftculture
area of green mussel located in Si Racha
Bay (13°11´ N, 100°55´ E), a shallow bay with an
area of 12 km2 in the eastern coast of the Gulf
of Thailand (Figure. 1). The raft-cultured mussel
area was about 0.65 km2 in 2005 (Seekao et al.,
2006). The mean depth is 5 meters and the tide
is a mixed type. The mean tidal range within the
bay is slightly less than 2.5 m and tidal current
averages 1.1 m s-1 in flood tide and 1 m s-1 in ebb
tide (Anongponyoskun and Bundismith, 1998).
Six sampling stations along two transect lines
were set in three areas: low intertidal station
(average depth of 3 m), mid-intertidal station
(average depth of 7 m) and outside area station
(average depth of 10 m) (Figure 1).
Plankton sampling and hydrographic
conditions recording were carried out during
daytime twice a week from September 2006
to August 2007 (Figure 1). At each station, hydrographic
conditions were measured in situ
for water temperature and dissolved oxygen
using DO meter (YSI 550), salinity (refractometer,
Asahi) and pH (pH meter, YSI 60). Monthly mean
precipitable water data were obtained from Thai
Meteorological Department (http://www.tmd.
go.th/ province_stat). Water samples were collected
from 50 centimeters depth from surface.
Water samples were analyzed in the laboratory
for their nutrient contents (nitrite, nitrate, ammonia,
orthophosphate, silicate) (APHA, AWWA
and WEF, 1998). Chlorophyll a concentration was
used as an index of phytoplankton biomass that
was determined by spectrophotometric method
(Strickland and Parsons, 1972).
Figure

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวแปรตาลและชุมชนแพลงก์ตอนพืช
สามารถอธิบายผลกระทบต่อการเจริญเติบโตหอย
และการผลิต (Frechette และเช 1985;
Frechette et al, 1989;.. Prins et al, 1998; Smaal
และ Van stralen 1990; Dame และ Prins, 1998)
ศรีราชาเบย์เป็นพื้นที่แพวัฒนธรรมขนาดใหญ่
ของหอยแมลงภู่ [หอยแมลงภู่ (Linnaeus, 1758)]
ในชายฝั่งตะวันออกของอ่าวไทย.
การศึกษาหลายแห่งได้มุ่งเน้นไปแพลงก์ตอนพืช
หลากหลายและตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อม (Yoosamran
et al, 2004. 2006) อย่างไรก็ตามการศึกษาน้อย
มองไปที่ชุมชนของแพลงก์ตอนสัตว์ (Chuchit และ
al., 2003) หรือสององค์ประกอบในเดียวกัน
พื้นที่ (Pienpichit, 1999) ความสัมพันธ์ระหว่าง
บานไดโนแฟลกเจลเลตและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่
ได้รับการจัดตั้งขึ้นโดย Chuchit (2004), Chuchit
และ Yoosamran (2005; 2006) และ Mardnui และ
Lirdwitayaprasit (2007) ศรีราชาเบย์เป็นที่ดี
ในพื้นที่ที่เป็นตัวแทนในการศึกษาผลกระทบของแพลงก์ตอน
ในชุมชนวัฒนธรรมหอยแมลงภู่ ดังนั้น
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบที่สำคัญ
ปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อฤดูกาล
แปรปรวนของชุมชนของแพลงก์ตอนใน
บริเวณแพเลี้ยงหอยแมลงภู่.
วัสดุและวิธี
การศึกษาของเราได้ดำเนินการใน raftculture
พื้นที่ของหอยแมลงภู่อยู่ในศรีราชา
เบย์ ( 13 ° 11' น, 100 ° 55' E), อ่าวน้ำตื้นที่มี
พื้นที่ 12 กิโลเมตร 2 ในชายฝั่งตะวันออกของอ่าว
ไทย (รูปที่ 1). หอยแมลงภู่แพเลี้ยง
พื้นที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 0.65 กิโลเมตร 2 ในปี 2005 (Seekao et al.,
2006) ความลึกเฉลี่ย 5 เมตรและน้ำขึ้นน้ำลง
เป็นชนิดผสม ช่วงคลื่นเฉลี่ยภายใน
อ่าวน้อยกว่า 2.5 เมตรและน้ำขึ้นน้ำลงในปัจจุบัน
เฉลี่ย 1.1 ม s-1 ในน้ำและน้ำท่วม 1 เมตร s-1 ในการลดลง
น้ำ (Anongponyoskun และ Bundismith, 1998).
หกสถานีสุ่มตัวอย่างพร้อมสองเส้นตัด
เป็น ตั้งอยู่ในพื้นที่สาม: สถานี intertidal ต่ำ
(ความลึกเฉลี่ย 3 เมตร), สถานีกลาง intertidal
(ความลึกเฉลี่ย 7 เมตร) และสถานีพื้นที่นอก
. (ความลึกเฉลี่ย 10 เมตร) (รูปที่ 1)
การเก็บตัวอย่างแพลงก์ตอนและอุทกศาสตร์
สภาวะการบันทึกเป็น ดำเนินการในช่วง
เวลากลางวันสัปดาห์ละสองครั้งจากกันยายน 2006
เพื่อสิงหาคม 2007 (รูปที่ 1) ในแต่ละสถานีอุทกศาสตร์
เงื่อนไขถูกวัดในแหล่งกำเนิด
สำหรับอุณหภูมิของน้ำและปริมาณออกซิเจนที่ละลาย
ใช้ DO เมตร (YSI 550) ความเค็ม (Refractometer,
อาซาฮี) และพีเอช (pH เมตร, YSI 60) รายเดือนเฉลี่ย
ข้อมูลน้ำ precipitable ที่ได้รับจากไทย
กรมอุตุนิยมวิทยา (http:. //www.tmd
go.th/ province_stat) ทำการเก็บตัวอย่างน้ำ
จาก 50 เซนติเมตรความลึกจากพื้นผิว.
ตัวอย่างน้ำมาวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ
สำหรับเนื้อหาสารอาหารของพวกเขา (ไนไตรท์ไนเตรตแอมโมเนีย
ออร์โธซิลิเกต) (APHA, AWWA
และ WEF, 1998) คลอโรฟิลเข้มข้นถูก
นำมาใช้เป็นดัชนีของแพลงก์ตอนพืชชีวมวลที่
ถูกกำหนดโดยวิธีสเปก
(Strickland และพาร์สันส์, 1972).
รูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแปรและชุมชนแพลงก์ตอนพืช
Tal สามารถอธิบายผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและการผลิตที่มี
( FR ) และ chett é Bourget , 1985 ;
fr ) chett é et al . , 1989 ; พรินส์ et al . , 1998 ; smaal
และรถตู้ stralen 1990 ; เดม และพรินส์ , 1998 ) .
อ่าวศรีราชา เป็นแพขนาดใหญ่สีเขียว
พื้นที่การเลี้ยงหอยแมลงภู่ [ หอยแมลงภู่ ( Linnaeus , 1758 ) ]
ในชายฝั่งตะวันออกของอ่าวไทย
หลายการศึกษาที่เน้นความหลากหลายและปริมาณแพลงก์ตอนพืช
สิ่งแวดล้อมตัวแปร ( yoosamran
et al . , 2004 , 2006 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาน้อย
มองแพลงก์ตอนสัตว์ ( chuchit et
al . , 2003 ) หรือทั้งสองส่วนในพื้นที่เดียวกัน
( pienpichit , 1999 ) ความสัมพันธ์ระหว่างการกระจายและปัจจัยสิ่งแวดล้อม

บานถูกก่อตั้งขึ้นโดย chuchit ( 2004 ) , และ chuchit
yoosamran ( 20052549 ) และ mardnui และ
lirdwitayaprasit ( 2007 ) ศรีราชาเบย์พื้นที่ตัวแทนที่ดี
เพื่อศึกษาผลกระทบของชุมชนแพลงก์ตอน
การเลี้ยงหอยแมลงภู่ ดังนั้น
จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมหลัก

ตามฤดูกาลของแพลงก์ตอนในชุมชนแพเลี้ยงหอยแมลงภู่ บริเวณนี้
.

ศึกษาของเราวัสดุและวิธีการดำเนินการใน raftculture
ตั้งอยู่ในพื้นที่ของหอยแมลงภู่ศรีราชา
เบย์ ( 13 / 11 / 55 ใหม่ใหม่ N 100 E ) , อ่าวน้ำตื้นกับ
พื้นที่ 12 ตารางกิโลเมตร ในชายฝั่งตะวันออกของอ่าว
แห่งประเทศไทย ( รูปที่ 1 ) แพเลี้ยงหอยแมลงภู่
พื้นที่ประมาณ 0.65 ตารางกิโลเมตร ในปี 2005 (
seekao et al . , 2006 ) ค่าเฉลี่ยความลึก 5 เมตร และกระแสน้ำ
เป็นชนิดผสม โดยเฉลี่ยช่วงภายใน
อ่าว เล็กน้อย น้อยกว่า 2.5 เมตร และกระแสน้ำขึ้นลง
ค่าเฉลี่ย 11 M ที่สุดในน้ำขึ้นและ 1 เมตรที่สุดในน้ำ ( และลง
anongponyoskun bundismith , 1998 )
6
2 ) สถานีตามพื้นที่เส้นที่ตั้งอยู่ในพื้นที่สาม : ต่ำป่าโกงกางสถานี
( ความลึกเฉลี่ย 3 เมตร ) , สถานีกลางป่าโกงกาง
( ความลึกโดยเฉลี่ย 7 เมตร ) และนอกบริเวณสถานี
( ความลึก 10 เมตร ) ( รูปที่ 1 ) .
แพลงก์ตอนการสุ่มตัวอย่างและอุทกศาสตร์ พบว่าในเงื่อนไขการบันทึก

เวลากลางวันอาทิตย์ละสองครั้งตั้งแต่เดือนกันยายน 2549
สิงหาคม 2550 ( รูปที่ 1 ) ในแต่ละสถานี เงื่อนไขอุทกศาสตร์
ที่วัดใน situ

อุณหภูมิน้ำและออกซิเจนละลายโดยใช้เครื่องวัด ( ysi 550 ) ความเค็ม ( refractometer ,
ซา ) และ pH ( pH meter , ysi 60 ) รายเดือนหมายถึง
precipitable น้ําข้อมูลจากกรมอุตุนิยมวิทยา
( http : / / www.tmd .
go.th/ province_stat )ตัวอย่างน้ำที่เก็บจาก 50 เซนติเมตร ความลึกจากผิว
.
ตัวอย่างน้ำมาวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ
ของปริมาณธาตุ ( ไนไตรต์ , ไนเตรต , แอมโมเนีย , ฟอสเฟตซิลิเกต (
,
) apha AWWA และ WEF , 1998 ) ปริมาณความเข้มข้น
ใช้เป็นดัชนีมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืชที่ถูกกำหนดโดยวิธี

i ( Strickland และพาร์สัน , 1972 )
รูป