- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Beginning to ActA month later. The
Beginning to Act
A month later. The Higher Plane of the Infernal Realm. Bloodridge Continent, Indigo Prefecture, the Skyrite Mountains.
“Haha…” A three year old toddler was happily running about on the grass. Hogg and Lina were seated to one side, accompanying the toddler in playing about.
Linley, Wharton, and Bebe sat together, watching this scene.
“Big Brother…look at Father. Ever since Mother returned, Father’s been much happier.” Wharton laughed as he spoke. “In the past, although Father would occasionally be happy when seeing us, he would always be thinking of Mother, and he would then seem so dispirited. He’s fine now.”
“He is.” Linley smiled and let out an emotional sigh.
His mother, Lina, had been back for a month now. During this period of time, the relationship between Linley’s father and mother had advanced considerably.
However, Lina clearly found it much harder to accept Linley and Wharton. Although she often smiled when meeting Linley and Wharton, and had grown a bit closer to them, the way she treated Linley and Wharton clearly could not be compared with the way she treated Hogg. Perhaps it was because, when Lina had died, Linley had only been a four year old child, while Wharton had been a mere newborn.
Lina’s subconscious didn’t have any memories of the adult Linley or Wharton.
“After a bit of time, Father will take Mother back to the Yulan Plane. At that point in time, when she sees Mt. Wushan and our old home, perhaps Mother will start to remember.” Wharton said.
Because of Linley’s unique stature within the Yulan Plane, their ancestral estate had been kept in very good condition.
“When the time comes, I will return alongside Father and Mother.” Linley laughed calmly. “I am also going to begin establishing my divine plane of wind.”
“Boss, I want to go as well.” Bebe said hurriedly. “I want to see you set up your divine wind of plane as well, Boss.”
“I’m only sending my wind-type Sovereign clone over, and not my other clones.” Linley said with a laugh.
Right at this moment, Linley suddenly raised his head as he thought to himself, “Eh? Boson came?”
Linley’s divine sense had discovered that the Bloodridge Sovereign was hastening towards him.
“Wait here for now. I need to go back to my residence.” Linley said, and then with a flicker, he arrived within the residence he used for training. Linley’s residence was a place where not even maids could enter without permission.
Liniley sat down next to a stone table for a few moments, and a blood-robed figure descended from the skies. It was the Bloodridge Sovereign, Boson.
“Boson, please sit.” Linley said with a laugh.
“Linley, this is my second time coming to your place in just one or two months.” The Bloodridge Sovereign laughed. “Right, last time, I chatted with you a bit regarding the tenth Planar War. You seemed to have encountered some problems back then. Have those been resolved?” During their last chat, Linley’s face had suddenly turned so ugly, and he had completely lost his composure. Naturally, the Bloodridge Sovereign had noticed.
This was why he had stopped chatting with Linley and had instead immediately left.
“Apologies. Last time, I did indeed encounter some problems.” Linley laughed, then stretched his hand out and personally poured some wine for himself and the Bloodridge Sovereign. “However, everything has now been resolved.”
“It is good that it has been resolved.” The Bloodridge Sovereign laughed. “Linley, when will you begin to search for Emissaries?”
“Boson, it appears you care about this matter quite a bit.” Linley tipped his cup slightly towards the Bloodridge Sovereign, who let out a resigned laugh and raised his own cup. The two immediately drowned their cups, and then the Bloodridge Sovereign said helplessly, “I’m not the one who cares. This is an assignment which the Chief Sovereign of Destruction has given me. He knows that we are on fairly close terms.”
Linley nodded slightly.
“In addition, virtually all the other Sovereigns already have Emissaries. Those Emissaries were carefully selected by their Sovereigns, who aren’t willing to just throw them away to their deaths. Even if the Sovereigns were willing, the Emissaries probably wouldn’t be.” The Bloodridge Sovereign explained.
Emissaries wouldn’t necessarily follow every single order of a Sovereign.
If a Sovereign sent an Emissary out to die, could it be that the Emissary would actually accept?
“So what, I’m supposed to send MY Emissaries out to die?” Linley rebutted.
“Linley.” The Bloodridge Sovereign said hurriedly. “That’s not what we mean. You should go casually pick out some Emissary candidates, then tell them that if they want to be your Emissary, they have to be tested; tested in the Planar Battlefield. You will first give them a Sovereign artifact! If they survive, they will become a true Emissary. If they die…then in the future, you can find other Emissaries.”
The Bloodridge Sovereign let out a laugh. “As I see it, there will be quite a few people who are willing to risk their lives for the chance to become a Sovereign’s Emissary.”
“You people…you really are sending them to their deaths, you know.” Linley truly wanted to curse.
“They are naturally going of their own free will.” The Bloodridge Sovereign laughed smugly. “We aren’t forcing them to go.”
True, they weren’t being forced.
Those people who were already Emissaries naturally wouldn’t go risk their lives for the sake of a bit of Sovereign’s Might.
But it was much more likely for those who had not yet become Emissaries to be willing to risk themselves for the sake of becoming an Emissary and receiving a Sovereign artifact.
The Deities who dared to roam about the Higher Planes and the Divine Planes were mostly an adventuresome lot to begin with. When it was necessary, they would be willing to give the dice a roll. Success meant they would have a Sovereign artifact and become an Emissary, gaining status that was even higher than an Asura’s. They would become one of the most elite Deities in existence. Failure? Naturally, they would perish.
“The other Sovereigns already have Emissaries; they don’t have any spare spots on the roster. But you do, and you have six of them.” The Bloodridge Sovereign let out a sigh. “There will be very, very few commander-level experts who will enter this Planar War! Thus, six Emissaries will be akin to the edge of the blade, the vanguard for the armies! As long as they aren’t so stupid as to just fight head on, the six of them will be extremely useful.”
Linley nodded slightly as well.
Commander-level experts would naturally be of tremendous use in the Planar Wars. But the most useful of all would be Paragons!
“Why don’t you go find a few Paragons? Paragons are even more effective.” Linley said.
“In the past, the Paragons were fearless, but this time…Linley, think about it. Every single person who enters will have Sovereign’s Might.” The Bloodridge Sovereign couldn’t help but laugh. “A group attack, with every single person using Sovereign’s Might at full power…even a Paragon would be in mortal danger. Tell me, what can Sovereigns use to persuade those Paragons to enter? Unless they are provided with something sufficiently alluring, they won’t possibly enter.”
Linley had to nod in acknowledgment.
It was true that Sovereigns didn’t have enough they could use to entice Paragons to enter. Sovereign artifacts? They were limited to bestowing a single Sovereign artifact to their Emissaries. Aside from Sovereign artifacts, what else could attract the interest of a Paragon?
“Paragons, when facing an entire army of Highgods who all use Sovereign’s Might, will probably have a 50% chance of death.” The Bloodridge Sovereign said. “As for commanders, even if they are careful, the chance that they will die in such a terrible situation is probably greater than 90%. If they are so stupid as to try and fight head on, they will definitely perish.”
The Bloodridge Sovereign let out a resigned laugh. “Thus, please invite a few Emissaries to enter the Planar War. If this time, we are successful, I imagine that the Chief Sovereign of Destruction will be grateful to you.”
Linley understood that although the Bloodridge Sovereign had nominally come to chat with him, in reality, he was here carrying out the orders of the Chief Sovereign of Destruction.
“Alright. I agree.” Linley nodded.
For the Chief Sovereign of Destruction to owe him a debt was a good thing.
As for Emissaries
A month later. The Higher Plane of the Infernal Realm. Bloodridge Continent, Indigo Prefecture, the Skyrite Mountains.
“Haha…” A three year old toddler was happily running about on the grass. Hogg and Lina were seated to one side, accompanying the toddler in playing about.
Linley, Wharton, and Bebe sat together, watching this scene.
“Big Brother…look at Father. Ever since Mother returned, Father’s been much happier.” Wharton laughed as he spoke. “In the past, although Father would occasionally be happy when seeing us, he would always be thinking of Mother, and he would then seem so dispirited. He’s fine now.”
“He is.” Linley smiled and let out an emotional sigh.
His mother, Lina, had been back for a month now. During this period of time, the relationship between Linley’s father and mother had advanced considerably.
However, Lina clearly found it much harder to accept Linley and Wharton. Although she often smiled when meeting Linley and Wharton, and had grown a bit closer to them, the way she treated Linley and Wharton clearly could not be compared with the way she treated Hogg. Perhaps it was because, when Lina had died, Linley had only been a four year old child, while Wharton had been a mere newborn.
Lina’s subconscious didn’t have any memories of the adult Linley or Wharton.
“After a bit of time, Father will take Mother back to the Yulan Plane. At that point in time, when she sees Mt. Wushan and our old home, perhaps Mother will start to remember.” Wharton said.
Because of Linley’s unique stature within the Yulan Plane, their ancestral estate had been kept in very good condition.
“When the time comes, I will return alongside Father and Mother.” Linley laughed calmly. “I am also going to begin establishing my divine plane of wind.”
“Boss, I want to go as well.” Bebe said hurriedly. “I want to see you set up your divine wind of plane as well, Boss.”
“I’m only sending my wind-type Sovereign clone over, and not my other clones.” Linley said with a laugh.
Right at this moment, Linley suddenly raised his head as he thought to himself, “Eh? Boson came?”
Linley’s divine sense had discovered that the Bloodridge Sovereign was hastening towards him.
“Wait here for now. I need to go back to my residence.” Linley said, and then with a flicker, he arrived within the residence he used for training. Linley’s residence was a place where not even maids could enter without permission.
Liniley sat down next to a stone table for a few moments, and a blood-robed figure descended from the skies. It was the Bloodridge Sovereign, Boson.
“Boson, please sit.” Linley said with a laugh.
“Linley, this is my second time coming to your place in just one or two months.” The Bloodridge Sovereign laughed. “Right, last time, I chatted with you a bit regarding the tenth Planar War. You seemed to have encountered some problems back then. Have those been resolved?” During their last chat, Linley’s face had suddenly turned so ugly, and he had completely lost his composure. Naturally, the Bloodridge Sovereign had noticed.
This was why he had stopped chatting with Linley and had instead immediately left.
“Apologies. Last time, I did indeed encounter some problems.” Linley laughed, then stretched his hand out and personally poured some wine for himself and the Bloodridge Sovereign. “However, everything has now been resolved.”
“It is good that it has been resolved.” The Bloodridge Sovereign laughed. “Linley, when will you begin to search for Emissaries?”
“Boson, it appears you care about this matter quite a bit.” Linley tipped his cup slightly towards the Bloodridge Sovereign, who let out a resigned laugh and raised his own cup. The two immediately drowned their cups, and then the Bloodridge Sovereign said helplessly, “I’m not the one who cares. This is an assignment which the Chief Sovereign of Destruction has given me. He knows that we are on fairly close terms.”
Linley nodded slightly.
“In addition, virtually all the other Sovereigns already have Emissaries. Those Emissaries were carefully selected by their Sovereigns, who aren’t willing to just throw them away to their deaths. Even if the Sovereigns were willing, the Emissaries probably wouldn’t be.” The Bloodridge Sovereign explained.
Emissaries wouldn’t necessarily follow every single order of a Sovereign.
If a Sovereign sent an Emissary out to die, could it be that the Emissary would actually accept?
“So what, I’m supposed to send MY Emissaries out to die?” Linley rebutted.
“Linley.” The Bloodridge Sovereign said hurriedly. “That’s not what we mean. You should go casually pick out some Emissary candidates, then tell them that if they want to be your Emissary, they have to be tested; tested in the Planar Battlefield. You will first give them a Sovereign artifact! If they survive, they will become a true Emissary. If they die…then in the future, you can find other Emissaries.”
The Bloodridge Sovereign let out a laugh. “As I see it, there will be quite a few people who are willing to risk their lives for the chance to become a Sovereign’s Emissary.”
“You people…you really are sending them to their deaths, you know.” Linley truly wanted to curse.
“They are naturally going of their own free will.” The Bloodridge Sovereign laughed smugly. “We aren’t forcing them to go.”
True, they weren’t being forced.
Those people who were already Emissaries naturally wouldn’t go risk their lives for the sake of a bit of Sovereign’s Might.
But it was much more likely for those who had not yet become Emissaries to be willing to risk themselves for the sake of becoming an Emissary and receiving a Sovereign artifact.
The Deities who dared to roam about the Higher Planes and the Divine Planes were mostly an adventuresome lot to begin with. When it was necessary, they would be willing to give the dice a roll. Success meant they would have a Sovereign artifact and become an Emissary, gaining status that was even higher than an Asura’s. They would become one of the most elite Deities in existence. Failure? Naturally, they would perish.
“The other Sovereigns already have Emissaries; they don’t have any spare spots on the roster. But you do, and you have six of them.” The Bloodridge Sovereign let out a sigh. “There will be very, very few commander-level experts who will enter this Planar War! Thus, six Emissaries will be akin to the edge of the blade, the vanguard for the armies! As long as they aren’t so stupid as to just fight head on, the six of them will be extremely useful.”
Linley nodded slightly as well.
Commander-level experts would naturally be of tremendous use in the Planar Wars. But the most useful of all would be Paragons!
“Why don’t you go find a few Paragons? Paragons are even more effective.” Linley said.
“In the past, the Paragons were fearless, but this time…Linley, think about it. Every single person who enters will have Sovereign’s Might.” The Bloodridge Sovereign couldn’t help but laugh. “A group attack, with every single person using Sovereign’s Might at full power…even a Paragon would be in mortal danger. Tell me, what can Sovereigns use to persuade those Paragons to enter? Unless they are provided with something sufficiently alluring, they won’t possibly enter.”
Linley had to nod in acknowledgment.
It was true that Sovereigns didn’t have enough they could use to entice Paragons to enter. Sovereign artifacts? They were limited to bestowing a single Sovereign artifact to their Emissaries. Aside from Sovereign artifacts, what else could attract the interest of a Paragon?
“Paragons, when facing an entire army of Highgods who all use Sovereign’s Might, will probably have a 50% chance of death.” The Bloodridge Sovereign said. “As for commanders, even if they are careful, the chance that they will die in such a terrible situation is probably greater than 90%. If they are so stupid as to try and fight head on, they will definitely perish.”
The Bloodridge Sovereign let out a resigned laugh. “Thus, please invite a few Emissaries to enter the Planar War. If this time, we are successful, I imagine that the Chief Sovereign of Destruction will be grateful to you.”
Linley understood that although the Bloodridge Sovereign had nominally come to chat with him, in reality, he was here carrying out the orders of the Chief Sovereign of Destruction.
“Alright. I agree.” Linley nodded.
For the Chief Sovereign of Destruction to owe him a debt was a good thing.
As for Emissaries
0/5000
เริ่มพระราชบัญญัติเดือนภายหลัง เครื่องบินสูงของขอบเขตสองคม Bloodridge ทวีป จังหวัดอินดิโก้ ภูเขา Skyrite"ฮาฮา..." อย่างมีความสุขเด็กที่หัดเดินที่อายุสามปีถูกใช้เกี่ยวกับบนหญ้า ฮอกก์และลีได้นั่งข้างใดข้างหนึ่ง พร้อมเด็กที่หัดเดินในการเล่นเกี่ยวกับLinley ซีวาร์ตัน และเสาร์กัน แจ็คกี้ดูฉากนี้"พี่ชายใหญ่...พ่อ ตั้งแต่แม่กลับ พ่อของแล้วมีความสุขมาก" ซีวาร์ตันหัวเราะ ตามเขาพูด "ในอดีต พ่อบางครั้งจะมีความสุขเมื่อเห็นเรา เขาจะเสมอเป็นความคิดของแม่ และเขาแล้วดู dispirited ให้ เขาได้ดีเดี๋ยวนี้""เขาเป็น" Linley ยิ้ม และให้ออกแยกกันเป็นอารมณ์แม่ของเขา ลี ได้กลับไปในเดือนนี้ ช่วงนี้เวลา ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อและแม่ของ Linley มีสูงมากอย่างไรก็ตาม ลีชัดเจนพบมันยากมากที่จะยอมรับ Linley และซีวาร์ตัน แม้ว่าเธอมักจะยิ้มเมื่อประชุม Linley ซีวาร์ตัน และมีการเติบโตใกล้ชิดมากไป วิธีเธอถือ Linley และซีวาร์ตันชัดเจนอาจไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิธีเธอถือฮอกก์ อาจเป็น เพราะ เมื่อลีเสียชีวิต Linley เท่าได้เด็กอายุ 4 ปี ในขณะที่ซีวาร์ตันได้เพียงทารกSubconscious ของลีไม่มีความทรงจำใด ๆ Linley ผู้ใหญ่หรือซีวาร์ตัน"หลังจากที่บิตของเวลา พ่อจะแม่กลับไปยังเครื่องบินยูลัน ที่จุดในเวลา เมื่อเธอเห็นภูเขางกและบ้านเก่าของเรา บางทีแม่จะเริ่มจำ" ซีวาร์ตันกล่าวเพราะของ Linley สามารถเฉพาะภายในเครื่องบินยูลัน นิคมโบราณของพวกเขาได้ถูกเก็บไว้ในสภาพที่ดีมาก"นึกถึง จะกลับพ่อและแม่" Linley หัวเราะเบา ๆ "ฉันยังจะเริ่มสร้างเครื่องบินของฉันพระเจ้าของลม""บอส ต้องการไปด้วยกัน" แจ็คกี้รีบกล่าว "ผมอยากเห็นคุณตั้งค่าของคุณลมพระเจ้าของเครื่องบินเช่น เจ้านาย""ฉันส่งฉันลมชนิดอธิปไตยโคลนผ่านเท่านั้น และไม่ฉันอื่น ๆ โคลน" Linley กล่าวพร้อมหัวเราะที่ขณะนี้ Linley ก็ยกศีรษะของเขา ตามที่เขาคิดว่า ตนเอง "เอ๊ะ โบซอนมา"รู้สึกพระของ Linley พบว่า พ่อ Bloodridge ถูก hastening ไปยังเขา"รอที่นี่เดี๋ยวนี้ ฉันได้กลับไปพำนักของฉัน" Linley กล่าว และก็ มีการกะพริบ เขามาถึงภายในเดอะเรสซิเดนซ์ที่เขาใช้สำหรับฝึกอบรม ของ Linley เรสซิเดนซ์เป็นสถานที่ที่สามารถป้อนไม่แม้แต่แม่บ้านไม่ได้รับอนุญาตLiniley นั่งลงข้างตารางหินสำหรับครู่ และตัวเลข robed เลือดที่สืบเชื้อสายจากฟากฟ้า ก็พ่อ Bloodridge โบซอน"โบซอน กรุณานั่ง" Linley กล่าวพร้อมหัวเราะ"Linley นี้เป็นครั้งที่สองของฉันมาพักในเพียงหนึ่ง หรือสองเดือน" พ่อ Bloodridge หัวเราะ "ขวา ครั้งที่ ฉัน chatted กับคุณเล็กเกี่ยวกับสงครามสิบระนาบ คุณดูเหมือนจะพบปัญหากลับมาแล้ว ผู้ได้รับการแก้ไขหรือไม่" ในระหว่างการสนทนาของพวกเขาล่าสุด หน้าของ Linley มีก็เปิดน่าเกลียดดังนั้น และเขาได้สูญเสียความสงบของเขาสมบูรณ์ ธรรมชาติ ได้พบพ่อ Bloodridgeนี่คือเหตุผลที่เขาหยุดสนทนากับ Linley และได้แต่ทิ้งทันที"ขอโทษด้วย ครั้งที่ ฉันไม่แน่นอนพบปัญหา" Linley หัวเราะ แล้วเหยียดมือ และ poured ไวน์บางตัวสำหรับตนเองและพ่อ Bloodridge "อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างตอนนี้ได้แก้ไข""ก็ดีที่จะได้รับการแก้ไข" พ่อ Bloodridge หัวเราะ "Linley เมื่อจะจะเริ่มต้นการค้นหา Emissaries""โบซอน มันแล้วคุณดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่น้อย" Linley ก้นถ้วยของเขาเล็กน้อยไปทางพ่อ Bloodridge ให้ออกหัวเราะดำรง และยกถ้วยของเขาเอง ทั้งสองจมทันทีถ้วยของพวกเขา แล้ว พ่อ Bloodridge กล่าวว่า ซม "ฉันไม่ได้เป็นผู้หนึ่งที่ใส่ การกำหนดที่พ่อประธานทำลายได้ให้ฉันอยู่ เขารู้ว่า เราอยู่บนเงื่อนไขที่ค่อนข้างใกล้กัน"Linley พยักหน้าเล็กน้อย"นอกจากนี้ แทบทุกอื่น ๆ Sovereigns มี Emissaries Emissaries ที่ถูกคัดสรร โดย Sovereigns ของพวกเขา ผู้ไม่ยินดีเพียงทิ้งพวกเขาไปตายของพวกเขา แม้ว่า Sovereigns จะได้เต็ม Emissaries อาจจะไม่ได้" พ่อ Bloodridge อธิบายEmissaries ไม่จำเป็นต้องทำตามสั่งทุกเดียวโซเวอเรนโซเวอเรนส่งทูตไปยังออกจะตาย ถ้ามันอาจเป็นที่การทูตไปยังจะจริงยอมรับ"เพื่ออะไร ฉันฉันควรจะส่ง Emissaries ของฉันตาย" Linley rebutted"Linley" พ่อ Bloodridge กล่าวว่า รีบ "นั่นคือไม่เราหมายถึงอะไร คุณควรไปลวก ๆ บางสมัครทูตไปยังเลือก แล้วบอกพวกเขาว่า ถ้าพวกเขาต้องการให้ ทูตไปยังของคุณ พวกเขาจะต้องทดสอบ ทดสอบในสนามรบที่ระนาบ คุณจะต้องให้สิ่งประดิษฐ์อธิปไตย ถ้าพวกเขาอยู่รอด พวกเขาจะกลายเป็นทูตไปยังจริง ถ้าจะตาย... แล้วในอนาคต คุณสามารถค้นหา Emissaries อื่น ๆ "พ่อ Bloodridge ให้ออกเสียงหัวเราะ "ฉันเห็นมัน จะมีเพียงบางคนที่เต็มใจที่จะเสี่ยงชีวิตของพวกเขาสำหรับโอกาสที่จะกลายเป็น ทูตไปยังของโซเวอเรน""คุณคน...คุณจริง ๆ จะส่งไปผ่าน คุณรู้" Linley อย่างแท้จริงต้องการสาปแช่ง"พวกเขาธรรมชาติกำลังของตนจะ" พ่อ Bloodridge หัวเราะ smugly "เราไม่ได้บังคับให้พวกเขาไป"จริง พวกเขาไม่ได้ถูกบังคับคนได้แล้ว Emissaries ธรรมชาติจะไม่ไปเสี่ยงชีวิตเพื่อความอาจเป็นโซเวอเรนแต่ก็มีแนวโน้มมากขึ้นสำหรับผู้ที่มีไม่ได้กลายเป็น Emissaries จะยอมเสี่ยงตัวเองเพื่อกลายเป็น ทูตไปยัง และได้รับสิ่งประดิษฐ์อธิปไตยเทวดาที่กว่าร่อนบินสูงและบินพระเจ้า ถูกส่วนใหญ่มาก adventuresome จะเริ่มต้นด้วย เมื่อจำเป็น พวกเขาจะยินดีให้ม้วนลูกเต๋า ความสำเร็จหมายถึง พวกเขาจะมีสิ่งประดิษฐ์อธิปไตย และเป็น ทูตไปยัง ได้รับสถานะที่สูงกว่าของอสุราการ พวกเขาจะกลายเป็นสุดยอดเทวดาอย่างใดอย่างหนึ่งในการดำรงอยู่ ความล้มเหลวหรือไม่ ธรรมชาติ พวกเขาจะพินาศ"Sovereigns อื่น ๆ แล้ว Emissaries พวกเขาไม่มีจุดใด ๆ อะไหล่สมาชิก แต่ของคุณ และคุณมีหกของพวกเขา" พ่อ Bloodridge ให้ออกแบบแยกกัน "จะมีมาก ผู้เชี่ยวชาญผู้บัญชาการระดับน้อยมากที่จะเข้าสงครามระนาบนี้ ดังนั้น Emissaries หกจะเหมือนกับขอบของใบมีด แวนการ์ดในกองทัพ ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้โง่จึงเป็นเพียงต่อสู้หัวบน หกของพวกเขาจะได้มีประโยชน์อย่างมาก"Linley พยักหน้าเล็กน้อยเช่นกันผู้บังคับบัญชาระดับผู้เชี่ยวชาญตามธรรมชาติจะใช้มากในสงครามระนาบ แต่ที่มีประโยชน์มากที่สุดของทั้งหมดจะเป็น Paragons"ทำไมไม่คุณไปค้นหา Paragons กี่ Paragons มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น" Linley กล่าว“In the past, the Paragons were fearless, but this time…Linley, think about it. Every single person who enters will have Sovereign’s Might.” The Bloodridge Sovereign couldn’t help but laugh. “A group attack, with every single person using Sovereign’s Might at full power…even a Paragon would be in mortal danger. Tell me, what can Sovereigns use to persuade those Paragons to enter? Unless they are provided with something sufficiently alluring, they won’t possibly enter.”Linley had to nod in acknowledgment.It was true that Sovereigns didn’t have enough they could use to entice Paragons to enter. Sovereign artifacts? They were limited to bestowing a single Sovereign artifact to their Emissaries. Aside from Sovereign artifacts, what else could attract the interest of a Paragon?“Paragons, when facing an entire army of Highgods who all use Sovereign’s Might, will probably have a 50% chance of death.” The Bloodridge Sovereign said. “As for commanders, even if they are careful, the chance that they will die in such a terrible situation is probably greater than 90%. If they are so stupid as to try and fight head on, they will definitely perish.”The Bloodridge Sovereign let out a resigned laugh. “Thus, please invite a few Emissaries to enter the Planar War. If this time, we are successful, I imagine that the Chief Sovereign of Destruction will be grateful to you.”
Linley understood that although the Bloodridge Sovereign had nominally come to chat with him, in reality, he was here carrying out the orders of the Chief Sovereign of Destruction.
“Alright. I agree.” Linley nodded.
For the Chief Sovereign of Destruction to owe him a debt was a good thing.
As for Emissaries
Linley understood that although the Bloodridge Sovereign had nominally come to chat with him, in reality, he was here carrying out the orders of the Chief Sovereign of Destruction.
“Alright. I agree.” Linley nodded.
For the Chief Sovereign of Destruction to owe him a debt was a good thing.
As for Emissaries
การแปล กรุณารอสักครู่..
เริ่มทำ
เดือนในภายหลัง เครื่องบินที่สูงขึ้นของอาณาจักรนรก . bloodridge ทวีป ( ญี่ปุ่น skyrite ภูเขา
" ฮ่าๆๆ . . . . . . . " สามขวบ เด็กมีความสุขวิ่งเล่นบนสนามหญ้า ฮอกก์ลีน่ากำลังนั่งและด้านหนึ่งกับเด็กวัยหัดเดินในเล่นเรื่อง
Linley Wharton , เบเบ้ , และนั่งด้วยกัน ดูฉากนี้ . . .
" พี่ . . . . . . . มองไปที่พ่อตั้งแต่แม่กลับมา พ่อก็มีความสุข " วอร์ตันหัวเราะตอนพูด " ในอดีต แม้บางครั้งพ่อก็มีความสุข เมื่อเห็นเรา เขาก็จะนึกถึงแม่ และเขาก็จะดูเหมือนจะท้อใจ เขาไม่เป็นไรแล้ว "
" เขา " ลินลี่ย์ยิ้มและปล่อยออกถอนหายใจอารมณ์
แม่ของเขา ลิน่า ได้กลับมาเป็นเดือนแล้ว ในระหว่างช่วงเวลานี้ความสัมพันธ์ระหว่าง ลินเลย์ พ่อและแม่ของมีขั้นสูงมาก
แต่ลีน่าพบว่ามันยากมากที่จะยอมรับ Linley และ Wharton . ถึงแม้ว่าเธอมักจะยิ้มเมื่อการประชุม Linley และ Wharton และเติบโตบิตที่ใกล้ชิดกับพวกเขา วิธีที่เธอปฏิบัติกับลินลีย์และ Wharton อย่างชัดเจนไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิธีที่เธอปฏิบัติกับฮอกก์ . บางทีมันอาจเป็นเพราะ เมื่อลิน่าตายLinley ได้เพียงสี่ปีเด็กเก่า ในขณะที่ Wharton มีเพียงทารกแรกเกิด
Lina คือจิตใต้สำนึกไม่ได้มีความทรงจำใด ๆของผู้ใหญ่ ลินลีย์ หรือ วอร์ตัน
" หลังจากที่บิตของเวลา พ่อจะพาแม่กลับไปยู่หลานเครื่องบิน ในตอนนั้น เมื่อเธอเห็นเขา Wushan และที่บ้านเก่าของเรา บางทีแม่จะเริ่มจำได้
" วอร์ตันกล่าวเพราะ Linley เฉพาะความสูงภายในยู่หลานเครื่องบิน , ที่ดินของบรรพบุรุษของพวกเขาได้ถูกเก็บไว้ในสภาพดีมาก . . . . . .
" เมื่อถึงเวลา ข้าจะกลับไปพร้อมกับพ่อและแม่ " ลินลีย์หัวเราะอย่างใจเย็น " ฉันก็จะเริ่มสร้างเครื่องบินศักดิ์สิทธิ์ของฉันของลม . . . "
" เจ้านาย ข้าอยากไปเช่นกัน " เบเบ้บอกว่ารีบ . " ผมต้องการเห็นคุณตั้งค่าสายลมศักดิ์สิทธิ์ของเครื่องบินเช่น
เดือนในภายหลัง เครื่องบินที่สูงขึ้นของอาณาจักรนรก . bloodridge ทวีป ( ญี่ปุ่น skyrite ภูเขา
" ฮ่าๆๆ . . . . . . . " สามขวบ เด็กมีความสุขวิ่งเล่นบนสนามหญ้า ฮอกก์ลีน่ากำลังนั่งและด้านหนึ่งกับเด็กวัยหัดเดินในเล่นเรื่อง
Linley Wharton , เบเบ้ , และนั่งด้วยกัน ดูฉากนี้ . . .
" พี่ . . . . . . . มองไปที่พ่อตั้งแต่แม่กลับมา พ่อก็มีความสุข " วอร์ตันหัวเราะตอนพูด " ในอดีต แม้บางครั้งพ่อก็มีความสุข เมื่อเห็นเรา เขาก็จะนึกถึงแม่ และเขาก็จะดูเหมือนจะท้อใจ เขาไม่เป็นไรแล้ว "
" เขา " ลินลี่ย์ยิ้มและปล่อยออกถอนหายใจอารมณ์
แม่ของเขา ลิน่า ได้กลับมาเป็นเดือนแล้ว ในระหว่างช่วงเวลานี้ความสัมพันธ์ระหว่าง ลินเลย์ พ่อและแม่ของมีขั้นสูงมาก
แต่ลีน่าพบว่ามันยากมากที่จะยอมรับ Linley และ Wharton . ถึงแม้ว่าเธอมักจะยิ้มเมื่อการประชุม Linley และ Wharton และเติบโตบิตที่ใกล้ชิดกับพวกเขา วิธีที่เธอปฏิบัติกับลินลีย์และ Wharton อย่างชัดเจนไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิธีที่เธอปฏิบัติกับฮอกก์ . บางทีมันอาจเป็นเพราะ เมื่อลิน่าตายLinley ได้เพียงสี่ปีเด็กเก่า ในขณะที่ Wharton มีเพียงทารกแรกเกิด
Lina คือจิตใต้สำนึกไม่ได้มีความทรงจำใด ๆของผู้ใหญ่ ลินลีย์ หรือ วอร์ตัน
" หลังจากที่บิตของเวลา พ่อจะพาแม่กลับไปยู่หลานเครื่องบิน ในตอนนั้น เมื่อเธอเห็นเขา Wushan และที่บ้านเก่าของเรา บางทีแม่จะเริ่มจำได้
" วอร์ตันกล่าวเพราะ Linley เฉพาะความสูงภายในยู่หลานเครื่องบิน , ที่ดินของบรรพบุรุษของพวกเขาได้ถูกเก็บไว้ในสภาพดีมาก . . . . . .
" เมื่อถึงเวลา ข้าจะกลับไปพร้อมกับพ่อและแม่ " ลินลีย์หัวเราะอย่างใจเย็น " ฉันก็จะเริ่มสร้างเครื่องบินศักดิ์สิทธิ์ของฉันของลม . . . "
" เจ้านาย ข้าอยากไปเช่นกัน " เบเบ้บอกว่ารีบ . " ผมต้องการเห็นคุณตั้งค่าสายลมศักดิ์สิทธิ์ของเครื่องบินเช่น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I hug u tightly
- Why are you been like this
- Just stand at arriving area
- If we could go back in time it would be
- พวกเขาร่าเริง และน่ารัก
- . Please make these pictures for all 4
- imperfect
- ลูกค้าทั่วไป
- เจเทคโตะ ไทยแลนด์ จำกัด 172/1 กม 43 หมู่
- Programs do not state now a result is to
- ฉันชอบความท้าทาย
- คุณคิดว่าฉันเป็นแฟนคุณไหม..?
- au nps reacted with thiosulfate ions in
- ความตายจะนำพาทุกสิ่ง
- Documents you must hand in if they apply
- โอ้ ดีจังเลยฉ้นอาศัยอยู่ที่เรดเดียร์ ฉัน
- ฉันชอบเพลงนี้
- so you have to thailandYou must have bee
- ฉันต้องการให้คุณอยู่ไทยมากกว่า 1 สัปดาห์
- How is your weekend going?
- I don’t know what to say no more
- โอ้ ดีจังเลยฉ้นอาศัยอยู่ที่เรดเดียร์ ฉัน
- I have some Christmas parties coming up
- กับครอบครัว
