Although often the distinction betw

Although often the distinction between non-strategic and strategic philanthropy is adopted, some authors choose to classify philanthropy based on business motivations. Porter & Kramer, for example, identify three categories of philanthropy: communal obligation philanthropy, goodwill building philanthropy, and strategic giving philanthropy (Porter and Kramer 2002). Porter & Kramer define communal obligation philanthropy as “support of civic welfare, and educational organizations, motivated by the company’s desire to be a good citizen” (Porter and Kramer 2002). This is distinguished from their view of good will building philanthropy which they define as “contributions to support causes favored by employees, customers, or community leaders, often necessitated by the quid pro quo of business and the desire to improve the company’s relationships” (Porter and Kramer 2002). Finally, Porter and Kramer define strategic giving philanthropy as “philanthropy focused on enhancing competitive context” (Porter and Kramer 2002). These three categories are distinguished by the motivation of the business in their philanthropic efforts. That is, what motivates the business to give determines which category the philanthropy will fall under.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงแม้ว่ามักจะแยกความแตกต่างระหว่างการกุศลไม่ใช่ยุทธศาสตร์ และกลยุทธ์จะนำ เขียนบางเลือกการจัดประเภทตามโต่งธุรกิจการกุศล กระเป๋า & Kramer เช่น ระบุสามประเภทของการกุศล: ข้อผูกมัดการสาธารณะกุศล กุศลสร้างกู๊ดวิลล์ และกลยุทธ์ให้การกุศล (กระเป๋าและ Kramer 2002) กระเป๋า & Kramer กำหนดข้อผูกมัดการสาธารณะกุศลเป็น "สนับสนุนสวัสดิการซีวิค และองค์กรทางการศึกษา แรงจูงใจจากความต้องการของบริษัทเพื่อให้เป็นพลเมืองดี" (กระเป๋าและ Kramer 2002) นี้จะแตกต่างไปจากมุมมองที่ดีจะสร้างกุศลซึ่งจะกำหนดเป็น "ผลงานการสนับสนุนสาเหตุปลอดพนักงาน ลูกค้า หรือผู้ นำชุมชน necessitated โดยกั่ว pro quid ของธุรกิจและความปรารถนาที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ของบริษัทมักจะ" (กระเป๋าและ Kramer 2002) สุดท้าย กระเป๋าและ Kramer กำหนดดูแลยุทธศาสตร์ให้เป็น "กุศลเน้นเพิ่มบริบทการแข่งขัน" (กระเป๋าและ Kramer 2002) ทั้งสามประเภทนี้จะโดดเด่น ด้วยแรงจูงใจของในการให้ความ philanthropic นั่นคือ อะไรแรงบันดาลใจทางธุรกิจเพื่อให้กำหนดประเภทใดกุศลจะตกอยู่ภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าบ่อยครั้งที่ความแตกต่างระหว่างการทำบุญที่ไม่ใช่เชิงกลยุทธ์และยุทธศาสตร์ถูกนำมาใช้เขียนบางคนเลือกที่จะจัดทำบุญขึ้นอยู่กับแรงจูงใจทางธุรกิจ พอร์เตอร์และเครเมอตัวอย่างเช่นระบุสามประเภทของการทำบุญ: ทำบุญภาระผูกพันของชุมชนที่ค่าความนิยมทำบุญอาคารและทำบุญให้เชิงกลยุทธ์ (พอร์เตอร์และเครเมอ 2002) พอร์เตอร์และเครเมอกำหนดทำบุญภาระผูกพันของชุมชนเป็น "การสนับสนุนของสวัสดิการประชาสังคมและองค์กรการศึกษาแรงจูงใจจากความปรารถนาของ บริษัท ในการเป็นพลเมืองที่ดี" (พอร์เตอร์และเครเมอ 2002) นี้จะแตกต่างจากมุมมองของการทำบุญอาคารจะดีที่พวกเขากำหนดว่า "การมีส่วนร่วมในการสนับสนุนสาเหตุที่ชื่นชอบโดยพนักงานลูกค้าหรือผู้นำชุมชนเพียงพอมักจะโดยชาน Pro สภาพของธุรกิจและความปรารถนาที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ของ บริษัท ฯ " (พอร์เตอร์ และเครเมอ 2002) ในที่สุดพอร์เตอร์และเครเมอกำหนดยุทธศาสตร์การทำบุญให้เป็น "การทำบุญที่มุ่งเน้นการเสริมสร้างบริบทการแข่งขัน" (พอร์เตอร์และเครเมอ 2002) ทั้งสามประเภทที่มีความโดดเด่นแรงจูงใจของธุรกิจในความพยายามของพวกเขาการกุศล นั่นคือสิ่งที่กระตุ้นให้ธุรกิจที่จะให้กำหนดประเภทการทำบุญจะตกอยู่ภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าบ่อยครั้งความแตกต่างระหว่างกลยุทธ์และยุทธศาสตร์องค์กรมูลนิธิ เป็นลูกบุญธรรม บางผู้เขียนเลือกที่จะแบ่งทำบุญตามแรงจูงใจทางธุรกิจ พอร์เตอร์& เครเมอร์ ตัวอย่างเช่นระบุสามประเภทของมูลนิธิ : มูลนิธิชุมชนผูกพัน , ทำบุญสร้างไมตรี และยุทธศาสตร์ให้มูลนิธิ ( Porter และ Kramer 2002 )พอร์เตอร์& Kramer กำหนดหน้าที่มูลนิธิชุมชนเป็น " การสนับสนุนของเทศบาลสวัสดิการและองค์กรการศึกษา , แรงจูงใจจากความปรารถนาของ บริษัท ที่จะเป็นพลเมืองดี " ( Porter และ Kramer 2002 ) นี้จะแตกต่างจากมุมมองของพวกเขาจะสร้างมูลนิธิซึ่งพวกเขาเรียกว่า " บริจาคเพื่อสนับสนุนให้เกิดการชื่นชอบจากพนักงาน ลูกค้า หรือผู้นำชุมชนมักจะบังคับ โดยสิ่งตอบแทนของธุรกิจและความต้องการที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ของ บริษัท ฯ " ( Porter และ Kramer 2002 ) ในที่สุด , Porter และ Kramer กำหนดยุทธศาสตร์ให้มูลนิธิว่า " มูลนิธิที่เน้นการเสริมสร้างสภาพแวดล้อมการแข่งขัน " ( Porter และ Kramer 2002 ) ทั้งสามประเภทมีความโดดเด่นด้วยแรงจูงใจของธุรกิจในความพยายามกุศล .นั่นคือสิ่งที่กระตุ้นธุรกิจให้กำหนดประเภท ซึ่งมูลนิธิจะตกอยู่ภายใต้