The South-African Oxalis pes-caprae

The South-African Oxalis pes-caprae with trimorphic flowers is naturalised in many Mediterranean countries. In Italy only short-styled (S) populations are known for certain and the plant is believed to reproduce only asexually, due to self- and intramorph-incompatibility. This study aims to clarify anatomical, biochemical and ultrastructural features of the stigma and style of an Italian S population, also to define their possible role in incompatibility. Additional observations were also carried out on other Italian population and on short-, long- (L) and mid-styled (M) flowers from plants of South African origin. Morphological and biochemical features of flowers collected in different phenological stages during the whole flowering season were observed both under LM and TEM. In S flowers, three different zones could be distinguished in each stigma-style complex: zone I (stigmatic), zone II (substigmatic), zone III (stylar). The main differences concern the transmitting tissue: in zones I and III this is composed of loosely arranged cells with thick walls, with an abundant soft matrix which at anthesis is rich in mucopolysaccharides and lacks pectins. In zone II, it is more compact, with a less abundant wall matrix, at anthesis containing both mucopolysaccharides and pectins. In S flowers, subjected to illegitimate pollination, many pollen tubes penetrate the stigmatic papillae but apparently are arrested in zone II; only few—and mostly at the end of flowering period—succeed reaching zone III, where they encounter no further resistance to growth. Differently, after legitimate pollinations, pollen tubes succeed in crossing transmitting tissue of zone II, where cell walls of cells lying close to pollen tubes show a considerably reduced pectin content. In L and M flowers of South African origin, no peculiar transmitting tissue could be noticed in the substigmatic zone. In such flowers, pollen tubes seemingly grow easily from stigma to style both after legitimate and illegitimate pollinations. Results suggest that in S flowers the rigid transmitting tissue in zone II acts as a mechanical barrier for illegitimate pollen tubes, as the spaces between cells are narrower than the tube diameter and pectins maintain the rigidity of the cell walls, preventing cells from separating from one another. This obstacle can be overcome by legitimate pollen tubes, which make their way between cells, possibly releasing or activating specific pectinases. However, the blocking of illegitimate tubes is not absolute: a few of such tubes grow beyond zone II and reach the ovules, so that occasional fertilisation and embryo formation can be observed. In M and L flowers, different self-incompatibility mechanisms can be hypothesised.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอฟริกาใต้ออกซาลิสรีบุ้ง ด้วยดอกไม้ trimorphic เป็น naturalised ในประเทศเมดิเตอร์เรเนียน ในอิตาลี เพียงแบบทรงสั้น (S) ประชากรทราบว่าบาง และเชื่อว่าโรงงานทำเนื่องจากตนเอง - และ intramorph-ความไม่เข้ากันเท่า asexually การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงลักษณะกายวิภาค ชีวเคมี และ ultrastructural ของภาพดอกไม้และลักษณะของประชากรที่ S อิตาลี นอกจากนี้การกำหนดบทบาทของตนได้ในความไม่เข้ากัน ข้อสังเกตุเพิ่มเติมยังได้ดำเนินออกประชากรอื่น ๆ อิตาลี และสั้น ยาว (L) และสไตล์กลาง (M) ดอกไม้จากพืชของต้นกำเนิดที่แอฟริกาใต้ ลักษณะสัณฐาน และชีวเคมีของดอกไม้ที่เก็บรวบรวมในขั้นตอน phenological ที่แตกต่างกันระหว่างฤดูดอกทั้งสุภัคทั้ง LM และยการ ในดอกไม้ S สามเขตอาจแตกต่างไปในแต่ละสไตล์ภาพดอกไม้คอมเพล็กซ์: โซนฉัน (stigmatic), II (substigmatic) โซน โซน III (stylar) ความแตกต่างหลักเกี่ยวกับเนื้อเยื่อส่ง: ในเขต ฉันและ III นี้ประกอบด้วยซึ่งจัดเรียงเซลล์ มีผนังหนา กับเมทริกซ์การอ่อนมากมาย ซึ่งที่ anthesis อุดม mucopolysaccharides pectins ขาด ในโซนที่ II ได้กระชับ กับเมทริกซ์ผนังน้อยมาก ที่ประกอบด้วย mucopolysaccharides และ pectins anthesis ใน S ดอกไม้ การ pollination นอกกฎหมาย เจาะ stigmatic papillae ท่อละอองเกสรมาก แต่เห็นได้ชัดว่าถูกจับกุมในเขต II เพียงไม่กี่ตัวและส่วนใหญ่เป็น ที่สิ้นสุดของรอบระยะเวลาดอก — เข้าใกล้โซน III ที่พวกเขาพบไม่ต้านทานต่อการเติบโตประสบความสำเร็จ แตกต่าง หลัง pollinations ถูกต้อง ท่อละอองเกสรประสบความสำเร็จในข้ามส่งเนื้อเยื่อของโซน II ที่ผนังเซลล์ของเซลล์ที่อยู่ใกล้กับท่อละอองเกสรแสดงเนื้อหาของเพกทินลดลงอย่างมาก ไม่แปลกที่ส่งเนื้อเยื่ออาจพบในโซน substigmatic ใน L และ M ดอกไม้ของต้นกำเนิดที่แอฟริกาใต้ ในเช่นดอกไม้ ท่อละอองเกสรดูเหมือนเติบโตได้อย่างง่ายดายจากภาพดอกไม้สไตล์ทั้งหลัง pollinations ถูกกฎหมาย และนอกกฎหมาย ผลแนะนำว่า ในดอกไม้ S เนื้อเยื่อส่งงวดในโซน II ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคเครื่องจักรกลสำหรับท่อละอองเกสรนอกกฎหมาย ช่องว่างระหว่างเซลล์จะแคบลงกว่าเส้นผ่าศูนย์กลางท่อ และ pectins รักษาความแข็งแกร่งของผนังเซลล์ ป้องกันเซลล์ไม่ให้แยกจากกัน สามารถเอาชนะอุปสรรคนี้ โดยกฎหมาย pollen หลอด ซึ่งทำให้ทางของพวกเขาระหว่างเซลล์ อาจปล่อย หรือเรียกใช้การ pectinases เฉพาะ อย่างไรก็ตาม บล็อกของหลอดนอกกฎหมายไม่แน่นอน: กี่ของหลอดดังกล่าวเกินโซน II และถึง ovules เพื่อให้สามารถสังเกตปฏิสนธิและตัวอ่อนก่อตัวเป็นครั้งคราว ใน M และ L ดอกไม้ กลไก self-incompatibility แตกต่างกันสามารถถูก hypothesised

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซาท์แอฟริกัน Oxalis pes-caprae ด้วยดอกไม้ trimorphic เป็นสัญชาติในหลายประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียน ในอิตาลีเพียงสั้นสไตล์ (S) ประชากรที่เป็นที่รู้จักกันบางอย่างและพืชที่มีความเชื่อในการทำซ้ำเพียงเซ็กเนื่องจากตนเองและ intramorph-เข้ากันไม่ได้ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงกายวิภาคและคุณสมบัติทางชีวเคมี ultrastructural ของความอัปยศและรูปแบบของประชากร S อิตาลียังที่จะกำหนดบทบาทของพวกเขาในการเข้ากันไม่ได้ ข้อสังเกตเพิ่มเติมได้ดำเนินการยังออกประชากรอิตาเลียนอื่น ๆ และในระยะสั้น, ยาว (L) และกลางสไตล์ (M) ดอกไม้จากพืชต้นกำเนิดในแอฟริกาใต้ คุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาและชีวเคมีของดอกไม้ที่เก็บรวบรวมในขั้นตอน phenological ที่แตกต่างกันในช่วงฤดู​​ออกดอกทั้งถูกตั้งข้อสังเกตทั้งสองภายใต้ LM และ TEM ในดอกไม้ S, สามโซนที่แตกต่างกันอาจจะแตกต่างกันในแต่ละความอัปยศแบบซับซ้อน: โซน I (แผลเป็น) โซนที่สอง (substigmatic) โซนที่สาม (stylar) แตกต่างที่สำคัญเกี่ยวกับเนื้อเยื่อส่ง: ในโซน I และ III นี้จะประกอบด้วยเซลล์จัดเรียงอย่างอิสระที่มีผนังหนากับเมทริกซ์นุ่มที่อุดมสมบูรณ์ซึ่งในดอกบานอุดมไปด้วย mucopolysaccharides และขาด pectins ในโซนที่สองมันมีขนาดเล็กมากขึ้นด้วยเมทริกซ์ผนังน้อยมากที่มีดอกบาน mucopolysaccharides และ pectins ในดอกไม้ S, ภายใต้การผสมเกสรนอกกฎหมายหลอดเกสรหลายเจาะ papillae มลทิน แต่เห็นได้ชัดว่าถูกจับในเขตที่สอง; เพียงไม่กี่และส่วนใหญ่ในตอนท้ายของการออกดอกระยะเวลาประสบความสำเร็จถึงโซนที่สามที่พวกเขาพบไม่มีความต้านทานต่อการเจริญเติบโต ที่แตกต่างกันหลังจากที่ถูกต้องตามกฎหมาย pollinations หลอดเกสรประสบความสำเร็จในการส่งข้ามเนื้อเยื่อของโซนที่สองที่ผนังเซลล์ของเซลล์นอนอยู่ใกล้กับหลอดเกสรแสดงเนื้อหาเพคตินลดลงอย่างมาก ใน L และ M ดอกของต้นกำเนิดแอฟริกาใต้ไม่มีเนื้อเยื่อส่งสัญญาณแปลก ๆ อาจจะสังเกตเห็นในโซน substigmatic ในดอกไม้เช่นหลอดเกสรดูเหมือนจะเติบโตได้อย่างง่ายดายจากมลทินสไตล์ทั้งหลัง pollinations ที่ถูกต้องและผิดกฎหมาย ผลการชี้ให้เห็นว่าในดอกไม้ S ส่งเนื้อเยื่อแข็งอยู่ในโซนที่สองทำหน้าที่เป็นอุปสรรคกลสำหรับหลอดเกสรนอกกฎหมายเช่นช่องว่างระหว่างเซลล์มีความแคบกว่าเส้นผ่าศูนย์กลางท่อและ pectins รักษาความแข็งแกร่งของผนังเซลล์ป้องกันเซลล์จากการพลัดพรากจากที่หนึ่ง อื่น อุปสรรคนี้สามารถเอาชนะโดยหลอดเกสรที่ถูกต้องซึ่งทำให้ทางของพวกเขาระหว่างเซลล์อาจจะปล่อยหรือเปิดใช้งานที่เฉพาะเจาะจงเพคติเนส อย่างไรก็ตามการปิดกั้นท่อนอกสมรสไม่สมบูรณ์: ไม่กี่ของท่อดังกล่าวเติบโตเกินสองโซนและการเข้าถึง ovules เพื่อให้การปฏิสนธิเป็นครั้งคราวและการก่อตัวอ่อนสามารถสังเกตได้ ในดอกไม้ M และ L กลไกเข้ากันไม่ได้ด้วยตัวเองที่แตกต่างกันสามารถสมมุติฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอฟริกาใต้ซาลิส PES caprae ด้วยดอกไม้ trimorphic เป็นสัญชาติในประเทศเมดิเตอร์เรเนียน มากมาย ในสไตล์อิตาลีเพียงสั้น ๆ ( s ) ประชากรเป็นที่หนึ่งและพืช เชื่อว่า asexually สืบพันธุ์เท่านั้น เนื่องจากตนเองและ intramorph ความไม่ลงรอยกัน การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายกายวิภาคศาสตร์คุณสมบัติทางชีวเคมีและการของจุดและรูปแบบของอิตาลีของประชากร ยังกำหนดบทบาทที่เป็นไปได้ของพวกเขาในความไม่ลงรอยกัน ข้อสังเกตเพิ่มเติมยังดำเนินการในประชากรอิตาลีอื่น ๆและในระยะสั้น - ยาว - ( L ) และกลาง ( M ) สไตล์ดอกไม้จากพืชของแอฟริกาใต้ที่มาลักษณะทางสัณฐานวิทยาและชีวเคมีคุณสมบัติของดอกไม้ที่รวบรวมในขั้นตอน phenological แตกต่างกันตลอดฤดูออกดอกที่พบทั้งในและ LM tem . ในดอกไม้สามโซนที่แตกต่างกันอาจจะแตกต่างในแต่ละสไตล์คาวที่ซับซ้อน : โซน ( แผลเป็น ) , โซนที่ 2 ( โซน 3 substigmatic ) ( stylar ) ความแตกต่างหลักที่เกี่ยวกับการส่งเนื้อเยื่อ :ในโซน I และ III นี้ประกอบด้วยหลวมจัดเซลล์ที่มีผนังหนา กับการชุมนุ่มเมทริกซ์ซึ่งในการรวยในมิวโคพอลิแซ็กคาไรด์และขาดเพกติน . โซนที่ 2 จะกระชับมากขึ้น กับเมทริกซ์ผนังมากมาย น้อย ที่ดอกบาน ที่มีทั้ง มิวโคพอลิแซ็กคาไรด์ และเพกติน . ในดอกไม้ ภายใต้กฏหมายของการผสมเกสรหลอดละอองเกสรดอกไม้มากเจาะหัวนมมีมลทิน แต่เห็นได้ชัดว่าถูกจับในเขต 2 ; เพียงไม่กี่และส่วนใหญ่ที่จุดสิ้นสุดของระยะเวลาออกดอกสำเร็จถึงเขตที่พวกเขาพบไม่มีการต่อต้านการเจริญเติบโต แตกต่างกัน หลังจาก pollinations ถูกต้องตามกฎหมาย , ท่อเรณูประสบความสำเร็จในการข้ามส่งเนื้อเยื่อของโซน 2ที่เซลล์ผนังของเซลล์นอนใกล้ๆ ท่อเรณูแสดงมากลดลงสูงเนื้อหา ใน L และ M ดอกไม้ของแอฟริกาใต้ ประเทศ ไม่เฉพาะการส่งเนื้อเยื่ออาจจะสังเกตเห็นในโซน substigmatic . ในดอกไม้ เช่น เกสรดอกไม้ หลอดที่ดูเหมือนเติบโตได้อย่างง่ายดายจากแผลเป็นลักษณะทั้งสอง หลังจากที่ถูกต้องตามกฎหมาย และผิดกฎหมาย pollinations .พบว่าในเนื้อเยื่อแข็งของดอกไม้การกระทำเขต 2 เป็นเกราะกลเก๊เรณูหลอด เป็นช่องว่างระหว่างเซลล์จะแคบกว่าท่อเส้นผ่าศูนย์กลางและเพกทินรักษาความแข็งแกร่งของผนังเซลล์ ป้องกันเซลล์จากการแยกจากคนอื่น อุปสรรคนี้จะสามารถเอาชนะด้วยหลอดละอองเกสรที่ถูกต้องตามกฎหมาย ซึ่งทำให้ทางของพวกเขาระหว่างเซลล์อาจจะปล่อยหรือเปิดใช้งานเฉพาะเพคติเนส . อย่างไรก็ตาม บังท่อนอกกฎหมายไม่ได้แน่นอน : เพียงไม่กี่ของหลอดดังกล่าวเติบโตเกินโซน 2 และเข้าถึง มี ดังนั้น เป็นครั้งคราว และเกิดการปฏิสนธิของตัวอ่อนสามารถสังเกตได้ ใน M และ L ดอกไม้ตนเองต่างกันเข้ากันไม่ได้กลไกสามารถวิชา .