A man had seven sons, but however m

A man had seven sons, but however much he wished for a daughter, he did not have one yet. Finally his wife gave him hope for another child, and when it came into the world it was indeed a girl. Great was their joy, but the child was sickly and small, and because of her weakness, she was to be given an emergency baptism.

The father sent one of the boys to run quickly to the well and get some water for the baptism. The other six ran along with him. Because each one of them wanted to be first one to dip out the water, the jug fell into the well. There they stood not knowing what to do, and not one of them dared to go home.

When they did not return the father grew impatient, and said, "They have forgotten what they went after because they were playing, those godless boys."

Fearing that the girl would die without being baptized, he cried out in anger, "I wish that those boys would all turn into ravens."

He had hardly spoken these words when he heard a whirring sound above his head, and looking up, he saw seven coal-black ravens flying up and away.

The parents could not take back the curse, and however sad they were at the loss of their seven sons, they were still somewhat comforted because of their dear little daughter, who soon gained strength and became more beautiful every day.

For a long time she did not know that she had had brothers, for her parents took care not to mention them to her. However, one day she accidentally overheard some people talking about her. They said that she was beautiful enough, but that in truth she was to blame for her seven brothers' misfortune. This troubled her greatly, and she went to her father and mother and asked them if she indeed had had brothers, and what had happened to them.

Her parents could no longer keep the secret, but said that it had been heaven's fate, and that her birth had been only the innocent cause. However, this ate at the girl's conscience every day, and she came to believe that she would have to redeem her brothers.

She had neither rest nor peace until she secretly set forth and went out into the wide world, hoping to find her brothers and to set them free, whatever it might cost. She took nothing with her but a little ring as a remembrance from her parents, a loaf of bread for hunger, a little jug of water for thirst, and a little chair for when she got tired.

She walked on and on -- far, far to the end of the world. She came to the sun, but it was too hot and terrible, and ate little children. She hurried away, and ran to the moon, but it was much too cold, and also frightening and wicked, and when it saw the child, it said, "I smell, smell human flesh."

Then she hurried away, and came to the stars, and they were friendly and good to her, each one sitting on its own little chair. When the morning star arose, it gave her a chicken bone, and said, "Without that chicken bone you cannot open the glass mountain, and your brothers are inside the glass mountain."

The girl took the bone, wrapped it up well in a cloth, and went on her way again until she came to the glass mountain. The door was locked, and she started to take out the chicken bone, but when she opened up the cloth, it was empty. She had lost the gift of the good stars.

What could she do now? She wanted to rescue her brothers, but she had no key to the glass mountain. The good little sister took a knife, cut off one of her little fingers, put it into the door, and fortunately the door opened.

After she had gone inside a little dwarf came up to her and said, "My child, what are you looking for?"

"I am looking for my brothers, the seven ravens," she replied.

The dwarf said, "The lord ravens are not at home, but if you want to wait here until they return, step inside."

Then the dwarf carried in the ravens' dinner on seven little plates, and in seven little cups. The sister ate a little bit from each plate and took a little sip from each cup. Into the last cup she dropped the ring that she had brought with her.

Suddenly she heard a whirring and rushing sound in the air, and the dwarf said, "The lord ravens are flying home now."

They came, wanted to eat and drink, and looked for their plates and cups. Then one after the other of them said, "Who has been eating from my plate? Who has been drinking from my cup? It was a human mouth."

When the seventh one came to the bottom of his cup, the ring rolled toward him. Looking at it, he saw that it was a ring from their father and mother, and said, "God grant that our sister might be here; then we would be set free."

The girl was listening from behind the door, and when she heard this wish she came forth. Then the ravens were restored to their human forms again. They hugged and kissed one another, and went home happily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนมีบุตรชายเจ็ด แต่ว่าเขาอยากสำหรับลูกสาว ท่านหนึ่งยัง ในที่สุด ภรรยาของเขาเขามีความหวังสำหรับเด็กอีก และเมื่อมันเข้ามาในโลก ก็จริงเป็นสาว ดีคือความสุขของพวกเขา แต่เด็ก sickly และขนาดเล็ก และเนื่องจากจุดอ่อนของเธอ เธอก็ได้รับบัพติศมาการฉุกเฉินพ่อส่งเด็กชายทำงานได้อย่างรวดเร็วที่ดี และรับน้ำสำหรับล้างบาปอย่างใดอย่างหนึ่ง อื่น ๆ หกวิ่งพร้อมกับเขา เพราะอย่างหนึ่งที่ต้องการเป็นคนแรกจะจุ่มน้ำออก เหยือกตกลงไปในบ่อ มีพวกเขายืนอยู่ไม่รู้จะทำอย่างไร และหนึ่งของพวกเขากล้ากลับบ้านเมื่อพวกเขาไม่ส่งกลับพ่อเติบโตใจร้อน และว่า "พวกเขาลืมสิ่งที่พวกเขาไปหลังเนื่องจากพวกเขากำลังเล่น เด็กชาย godless เหล่านั้น"กลัวว่า หญิงสาวจะตายโดยไม่ได้รับบัพติศมา ร้องขอในความโกรธ "ในอดีตว่า เด็กชายเหล่านั้นจะหมดกลายเป็นนกเรเวนนอกจากนี้เขาแทบไม่ได้พูดคำเหล่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงดีไซน์ไร้เหนือศีรษะของเขา และเขามองขึ้น เห็นนกเรเวนดำถ่านหินเจ็ดบินขึ้น และเก็บพ่อแม่อาจใช้กลับคำสาป และอย่างไรก็ตามเสียใจในการสูญเสียของบุตรชายคนที่เจ็ดของพวกเขา พวกเขายังคงค่อนข้างสบายใจ เพราะความรักลูกสาวตัวน้อย ที่เร็ว ๆ นี้ได้รับความแข็งแรง และกลายเป็นสวยขึ้นทุกวันเป็นเวลานานที่เธอไม่รู้ว่า เธอก็มีพี่น้อง สำหรับพ่อแม่ของเธอเอาดูแลไม่ต้องพูดถึงพวกเขาเธอ อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งเธอบังเอิญ overheard บางคนพูดถึงเธอ พวกเขากล่าวว่า เธอสวยพอ แต่ว่า ในความเป็นจริง เธอกลับโชคร้ายพี่น้องของเธอเจ็ด นี้ทุกข์เธออย่างมาก และเธอไปพ่อ และแม่ และถามพวกเขาถ้าเธอแน่นอนได้มีพี่น้อง และสิ่งที่เกิดให้พ่อแม่ของเธอไม่สามารถเก็บความลับ แต่กล่าวว่า มันเป็นชะตากรรมของสวรรค์ และว่า เธอเกิดได้รับสาเหตุที่บริสุทธิ์เท่านั้น อย่างไรก็ตาม นี้กินที่จิตสำนึกของหญิงสาวทุกวัน และเธอมาเชื่อว่า เธอจะต้องแลกพี่น้องของเธอเธอมีส่วนเหลือไม่สงบจนเธอแอบไว้ และออกไปสู่โลกกว้าง หวัง เพื่อค้นหาพี่น้องของเธอ และพวกเขาตั้งฟรี สิ่งอาจมีค่าใช้จ่าย เธอเอาอะไรกับแหวนของเธอ แต่เพียงเล็กน้อยเป็นการรำลึกถึงพ่อ ก้อนขนมปังความหิว กระหายน้ำเหยือกเล็ก ๆ และเก้าอี้เล็ก ๆ สำหรับเมื่อเธอได้เหนื่อยเธอเดินบน และ-ไกล ไกลการสิ้นสุดของโลก เธอมาพร้อมดวงอาทิตย์ แต่มันร้อนเกินไป และน่ากลัว และกินเด็กเล็ก ๆ เธอรีบออกไป และวิ่งไปดวงจันทร์ แต่มันก็มากเกินไป เย็น และยังน่ากลัว และความชั่วร้าย และเมื่อเห็นเด็ก กล่าวว่า "ฉันได้กลิ่น กลิ่นเนื้อมนุษย์"แล้วเธอรีบออกไป และมายังดาว และพวกเขาเป็นมิตร และดีกับเธอ แต่ละคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเองเล็กน้อย เมื่อดาวรุ่งเกิดขึ้น ที่จะให้เธอกระดูกไก่ และกล่าว ว่า "ไม่ มีกระดูกไก่ที่ คุณไม่สามารถเปิดภูเขาแก้ว และพี่น้องของคุณอยู่ภายในภูเขาแก้ว"หญิงสาวเอากระดูก ห่อในผ้า และไปในทางของเธออีกครั้งจนกระทั่งเธอมาถึงภูเขาแก้ว ล็อกประตู และเธอเริ่มที่จะออกจากกระดูกไก่ แต่เมื่อเธอเปิดผ้า มันก็ว่างเปล่า เธอได้สูญเสียขวัญของดาวดีสามารถเธอทำอะไรขณะนี้ เธอต้องการช่วยเหลือพี่น้องของเธอ แต่เธอไม่มีคีย์ต้องภูเขาแก้ว น้องสาวดีเอามีด ตัดนิ้วมือน้อย ๆ ของเธอ ใส่ประตู อย่างใดอย่างหนึ่ง และโชคดีประตูเปิดหลังจากที่เธอหายไปไหนภายใน คนแคระน้อยขึ้นมาของเธอ และกล่าว ว่า "เด็กของฉัน สิ่งคุณต้องการ"เธอตอบว่า "หาพี่ นกเรเวนที่เจ็ดคนแคระกล่าว "นกเรเวนพระไม่อยู่บ้าน แต่ถ้าคุณต้องการรอที่นี่จนกระทั่งพวกเขากลับ ขั้นตอนภายใน"แล้ว คนแคระดำเนิน ในอาหารของนกเรเวนในจานน้อยเจ็ด และถ้วยน้อยเจ็ด น้องสาวกินเล็กน้อยจากแต่ละจาน และเอาจิบเล็กน้อยจากแต่ละถ้วย ลงในถ้วยสุดท้าย ที่เธอทิ้งแหวนที่เธอได้มากับเธอก็เธอได้ยินพัดและวิ่งเสียงในอากาศ และ "คนแคระ พระเจ้าตรัสนกเรเวนกำลังบินในบ้านตอนนี้"พวกเขามา อยากกิน และดื่ม และมองหาจานและถ้วย แล้วหนึ่งหลังจากอื่น ๆ ของพวกเขาว่า "ที่มีการรับประทานอาหารจากจานของฉัน ที่ได้รับการดื่มจากถ้วยของฉัน มันเป็นปากมนุษย์"เมื่อหนึ่งเจ็ดมาด้านล่างของถ้วยของเขา แหวนย้อนไปทางเขา เขามองมัน เห็นว่า มันเป็นแหวนที่พ่อและแม่ และ กล่าวว่า "พระเจ้าแกรนท์ที่น้องสาวของเราที่นี่ แล้ว เราจะสามารถตั้งฟรี"ฟังสาวจากด้านหลังประตู และเมื่อเธอได้ยินทางนี้ เธอมาไว้ แล้ว ได้นกเรเวนในการคืนค่าการฟอร์มของมนุษย์อีกครั้ง พวกเขาทุกกอด และจูบกัน และกลับบ้านอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายคนหนึ่งมีบุตรชายเจ็ด แต่อย่างไรก็ตามเขาอยากให้ลูกสาวเขาไม่ได้มีหนึ่งยัง ในที่สุดภรรยาของเขาทำให้เขามีความหวังสำหรับเด็กอื่นและเมื่อมันมาในโลกมันเป็นจริงหญิงสาวคนหนึ่ง ที่ดีเป็นความสุขของพวกเขา แต่เด็กก็อ่อนแอและขนาดเล็กและเพราะความอ่อนแอของเธอเธอก็จะได้รับการล้างบาปฉุกเฉิน.

พ่อส่งเด็กชายคนหนึ่งเพื่อให้ทำงานได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้เป็นอย่างดีและได้รับน้ำบางส่วนสำหรับการล้างบาป อีกหกเดือนวิ่งไปพร้อมกับเขา เพราะแต่ละหนึ่งของพวกเขาอยากจะเป็นคนแรกที่จะจุ่มน้ำออกเหยือกตกอยู่ในที่ดี ที่นั่นพวกเขายืนอยู่ไม่ทราบว่าสิ่งที่จะทำและไม่ได้เป็นหนึ่งในพวกเขากล้าที่จะกลับบ้าน.

เมื่อพวกเขาไม่ได้กลับมาพ่อโตใจร้อนและกล่าวว่า "พวกเขาได้ลืมสิ่งที่พวกเขาเดินตามหลังเพราะพวกเขากำลังเล่นชายหน้าซื่อใจคดเหล่านั้น."

กลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะตายโดยไม่ได้รับบัพติศมาเขาร้องออกมาด้วยความโกรธ "ผมหวังว่าพวกเด็ก ๆ ทุกคนจะกลายเป็นกา."

เขาแทบจะไม่พูดคำเหล่านี้เมื่อเขาได้ยินเสียงหึ่งเหนือหัวของเขาและมองขึ้นเขา เห็นเจ็ดกาถ่านหินสีดำบินขึ้นและออกไป.

พ่อแม่ไม่สามารถนำกลับคำสาปแช่งและ แต่น่าเศร้าที่พวกเขากำลังที่สูญเสียบุตรชายเจ็ดของพวกเขาพวกเขายังคงเล้าโลมบ้างเพราะลูกสาวตัวน้อยของพวกเขารักใครเร็ว ๆ นี้ได้รับความแข็งแรงและ กลายเป็นที่สวยงามมากขึ้นทุกวัน.

เป็นเวลานานเธอก็ไม่ได้รู้ว่าเธอมีพี่น้องสำหรับพ่อแม่ของเธอก็ดูแลไม่ได้ที่จะพูดถึงพวกเขากับเธอ แต่วันหนึ่งเธอบังเอิญได้ยินบางคนพูดคุยเกี่ยวกับเธอ พวกเขาบอกว่าเธอเป็นคนสวยพอ แต่ที่ในความจริงเธอเป็นโทษสำหรับความโชคร้ายเจ็ดพี่น้องของเธอ นี้ความสุขของเธออย่างมากและเธอก็เดินไปหาพ่อและแม่ของเธอและถามพวกเขาว่าเธอแน่นอนได้มีพี่น้องและสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา.

พ่อแม่ของเธอไม่สามารถที่จะเก็บเป็นความลับ แต่บอกว่ามันได้รับชะตากรรมของสวรรค์และที่ การเกิดของเธอได้รับเพียงสาเหตุที่บริสุทธิ์ แต่นี้กินที่มโนธรรมของหญิงสาวทุกวันและเธอมาที่จะเชื่อว่าเธอจะต้องแลกพี่ชายของเธอ.

เธอไม่มีเหลือมิได้สงบจนเธอแอบกำหนดไว้และเดินออกไปสู่โลกกว้างหวังที่จะหาพี่ชายของเธอและ ที่จะตั้งให้ฟรีสิ่งที่มันอาจจะเสียค่าใช้จ่าย เธอเอาอะไรกับเธอ แต่แหวนเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นความทรงจำจากพ่อแม่ของเธอขนมปังสำหรับความหิวเหยือกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของน้ำแก้กระหายและเก้าอี้เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อเธอได้เหนื่อย.

เธอเดินบนและบน - ห่างไกล ไกลไปยังจุดสิ้นสุดของโลก เธอมากับดวงอาทิตย์ แต่มันก็ร้อนเกินไปและน่ากลัวและกินเด็กเล็ก ๆ เธอรีบออกไปและวิ่งไปยังดวงจันทร์ แต่มันก็มากเย็นเกินไปและยังน่ากลัวและความชั่วร้ายและเมื่อมันเห็นเด็กก็กล่าวว่า "ฉันได้กลิ่นกลิ่นเนื้อมนุษย์."

จากนั้นเธอก็รีบออกไปและมาถึง ดาวและพวกเขามีความเป็นมิตรที่ดีกับเธอแต่ละคนนั่งอยู่บนเก้าอี้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง เมื่อดาวรุ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้เธอกระดูกไก่และกล่าวว่า "ถ้าไม่มีกระดูกไก่ที่คุณไม่สามารถเปิดภูเขาแก้วและพี่น้องของท่านอยู่ภายในภูเขาแก้ว."

หญิงสาวเอากระดูกห่อมันขึ้นได้ดีใน ผ้าเสด็จไปตามทางของเธออีกครั้งจนกระทั่งเธอมาถึงภูเขาแก้ว ประตูถูกล็อคและเธอเริ่มที่จะออกจากกระดูกไก่ แต่เมื่อเธอเปิดผ้าก็เป็นที่ว่างเปล่า เธอได้สูญเสียของที่ระลึกของดาวที่ดี.

สิ่งที่เธอจะทำตอนนี้หรือไม่ เธออยากจะช่วยพี่ชายของเธอ แต่เธอก็สำคัญไปยังภูเขาแก้วไม่มี น้องสาวของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีเอามีดตัดหนึ่งของนิ้วมือเล็ก ๆ ของเธอใส่มันเข้าไปในประตูและโชคดีที่ประตูเปิด.

หลังจากที่เธอได้หายไปภายในแคระเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นมากับเธอและพูดว่า "ลูกของฉันสิ่งที่เป็นคุณ มองหา? "

" ฉันกำลังมองหาพี่ชายของฉันเจ็ดกา "เธอตอบ.

แคระกล่าวว่า" กาเจ้านายไม่ได้ที่บ้าน แต่ถ้าคุณต้องการที่จะรอที่นี่จนกว่าพวกเขาจะกลับมาก้าวเข้าไป. "

แล้ว คนแคระดำเนินการในงานเลี้ยงอาหารค่ำกาเจ็ดแผ่นเล็ก ๆ น้อย ๆ และในเจ็ดถ้วยเล็ก ๆ น้อย ๆ น้องสาวกินนิด ๆ หน่อย ๆ จากแต่ละจานและเอาจิบเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแต่ละถ้วย ลงในถ้วยสุดท้ายที่เธอลดลงแหวนที่เธอได้นำกับเธอ.

ทันใดนั้นเธอได้ยินเสียงหึ่งและวิ่งในอากาศและคนแคระกล่าวว่า "กาเจ้านายจะบินกลับบ้านขณะนี้."

พวกเขามาอยากจะกินและดื่ม และมองหาจานและถ้วยของพวกเขา จากนั้นหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ของพวกเขากล่าวว่า "ที่ได้รับการรับประทานอาหารจากจานของฉันได้อย่างไรที่ได้รับการดื่มจากถ้วยของฉันได้อย่างไรมันเป็นปากของมนุษย์."

เมื่อเจ็ดคนหนึ่งมาที่ด้านล่างของถ้วยของเขาแหวนรีดต่อเขา . มองไปที่มันเขาเห็นว่ามันเป็นแหวนจากพ่อและแม่ของพวกเขาและกล่าวว่า "พระเจ้าแกรนท์ว่าน้องสาวของเราอาจจะเป็นที่นี่. แล้วเราจะปล่อยให้เป็นอิสระ"

หญิงสาวที่ได้ฟังจากด้านหลังประตูและเมื่อเธอ ได้ยินความปรารถนาของเธอออกมา จากนั้นกาถูกเรียกคืนในรูปแบบมนุษย์ของพวกเขาอีกครั้ง พวกเขากอดและจูบอีกคนหนึ่งและกลับบ้านอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายคนหนึ่งมีบุตรชายเจ็ดคน แต่เท่าที่เค้าอยากให้ลูกสาว เขาไม่ได้เลย ในที่สุดภรรยาของเขาให้ความหวังเขาลูกอื่น และเมื่อมันมาถึงโลกมันแท้ผู้หญิง ดี คือ ความสุขของพวกเขา แต่เด็กขี้โรค และขนาดเล็ก และเพราะความอ่อนแอของเธอ เธอจะได้รับการบัพติศมาฉุกเฉินพ่อส่งคนไปวิ่งเร็วไป และเอาน้ำให้บัพติศมา . อีกหกวิ่งตามไปด้วย เพราะแต่ละคนต้องการที่จะเป็นคนแรกที่จะตักออกน้ำเหยือกก็เข้าไปด้วย มีพวกเขายืนอยู่ไม่รู้จะทำอย่างไร และไม่มีใครกล้ากลับบ้านเมื่อพวกเขาไม่กลับพ่อเติบโตใจร้อน และบอกว่า " พวกเขาลืมสิ่งที่พวกเขาไปหลังจากที่เพราะพวกเขาเล่น , ผู้ที่พระเจ้าชาย " .กลัวว่าหญิงสาวจะตายโดยไม่ถูกบัพติสมา เขาร้องออกมาด้วยความโกรธ " ฉันหวังว่าพวกนั้นจะกลายเป็นกา”เขาแทบจะไม่พูดคำเหล่านี้ เมื่อเขาได้ยินเสียงที่ดังกระหึ่มเหนือหัวของเขาและเงยหน้าขึ้นมอง เขาเห็นเจ็ดถ่านหินสีดำกาบินขึ้นไปพ่อแม่ไม่สามารถถอนคำสาป และอย่างไรก็ตามความเศร้าอยู่ในการสูญเสียของพวกเขาเจ็ดคน พวกเขายังค่อนข้างสบายใจ เพราะลูกสาวตัวน้อยของพวกเขาที่รักใครแล้วได้รับความแข็งแรงและกลายเป็นสวยงามมากขึ้นทุกวันนานแล้วที่เธอไม่ได้รู้ว่าเธอมีพี่น้อง พ่อแม่เธอ คอยดูแล ไม่ต้องพูดถึงพวกเธอ อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งเธอบังเอิญได้ยินบางคนพูดเกี่ยวกับเธอ พวกเขาบอกว่าเธอพอสวยงาม แต่ในความจริงเธอถูกตำหนิเธอเจ็ดพี่น้อง ' โชคร้าย นี้รบกวนเธอมาก และเธอก็ให้พ่อและแม่ของเธอและถามพวกเขาหากเธอแน่นอนมีพี่น้อง และสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาพ่อแม่เธอไม่สามารถเก็บความลับได้ แต่บอกว่ามันเป็นชะตาฟ้า และที่เธอเกิดได้เพียงเพราะบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม , นี้กินที่สาวสติทุกวัน และเธอก็เชื่อว่าเธอจะต้องเอาคืน พี่ชายของเธอเธอไม่มีหยุดพักหรือความสงบจนเธอแอบไว้และออกไปสู่โลกกว้าง หวังเพื่อค้นหาพี่ชายของเธอและพวกเขาตั้งฟรี ไม่ว่ามันอาจจะเสียค่าใช้จ่าย เธอไม่มีอะไรกับเธอแต่แหวนน้อยเป็นที่ระลึกจากพ่อแม่ของเธอขนมปังหิวเล็กน้อย เหยือกน้ำแก้กระหาย และมีเก้าอี้น้อยเมื่อเธอเหนื่อยเธอเดินบนและบน -- ไกลไปยังจุดสิ้นสุดของโลก เธอมาหาแดด แต่ก็ร้อน และร้ายกาจ และกินเด็ก เล็ก ๆน้อย ๆ เธอจึงรีบวิ่งออกไป และวิ่งไปดวงจันทร์ แต่มันเย็นมากเกินไป และยังน่ากลัวและชั่วร้าย และเมื่อมันเห็นเด็กมันบอกว่า " ผมได้กลิ่น กลิ่นเนื้อมนุษย์”แล้วเธอจึงรีบวิ่งออกไป จนมาถึงดาว เขาก็เป็นกันเอง และความดีของเธอ แต่ละคนนั่งอยู่บนเก้าอี้เล็ก ๆน้อย ๆของตัวเอง เมื่อดาว เช้าขึ้นมา มันทำให้เธอ กระดูกไก่ และกล่าวว่า " ถ้า กระดูกไก่ คุณไม่สามารถเปิดภูเขาแก้วและพี่น้องของคุณอยู่ในแก้วภูเขา " . . .หญิงสาวเอากระดูกห่อไว้ในผ้า และไปตามทางของเธออีกครั้ง จนมาถึงภูเขาแก้ว . ประตูถูกล็อค เธอเริ่มเอากระดูกไก่ แต่เมื่อเธอเปิดผ้า มันว่างเปล่า เธอได้สูญเสียของขวัญของดาวดีเธอจะทำอะไรในตอนนี้ ? เธอต้องการจะช่วยพี่ชายของเธอ แต่เธอไม่มีกุญแจแก้วภูเขา น้องสาวดี เอามีดตัดนิ้วเล็กๆของเธอ ใส่เข้าไปในประตู โชคดีที่ประตูเปิดหลังจากที่เธอได้หายไปในแคระน้อยเข้ามาหาเธอและพูดว่า " ลูกของฉัน เธอกำลังมองหาอะไรอยู่ ? "" ผมตามหาพี่น้องเจ็ดกา " เธอตอบคนแคระกล่าวว่า " พระเยโฮวาห์ อีกา ไม่ได้อยู่ที่บ้าน แต่ถ้าคุณต้องการที่จะรอจนกว่าพวกเขาจะกลับเข้าไปข้างใน .แล้วคนแคระใช้ในกา ' เย็นในเจ็ดจานน้อยและในเจ็ดถ้วยเล็ก ๆน้อย ๆ พี่สาวกินนิด ๆหน่อย ๆจากแต่ละจานและจิบเล็ก ๆ น้อย ๆจากแต่ละถ้วย ลงในถ้วยสุดท้ายเธอทำแหวนที่เธอเอากับเธอทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงวิ่งและเสียงในอากาศ และคนแคระกล่าวว่า " พระเยโฮวาห์ อีกา บินกลับบ้าน ตอนนี้พวกเขาก็อยากจะกินและดื่ม และดูของจาน และถ้วย จากนั้นหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆของพวกเขากล่าวว่า " ใครได้กินจากจานของฉัน ผู้ที่ได้รับการดื่มจากถ้วยของฉัน มันคือปากมนุษย์”เมื่อเจ็ดคนมาด้านล่างของถ้วยของเขา แหวนกลิ้งไปทางเขา ดู เขาเห็นว่ามันเป็นแหวนจากทั้งพ่อและแม่ และกล่าวว่า " พระเจ้าให้พี่สาวของเราอาจจะมาที่นี่ แล้วเราก็จะเป็นอิสระ "หญิงสาวที่ฟังอยู่หลังประตู และเมื่อเธอได้ยินเธอก็มาเรื่อย ๆ แล้วนกก็กลับมาสู่ร่างมนุษย์อีกครั้ง พวกเขากอดและจูบกัน และก็กลับบ้านอย่างมีความสุข