Political corruption is the use of

Political corruption is the use of powers by government officials for illegitimate private gain. An illegal act by an officeholder constitutes political corruption only if the act is directly related to their official duties, is done under color of law or involves trading in influence.

Forms of corruption vary, but include bribery, extortion, cronyism, nepotism, patronage, graft, and embezzlement. Corruption may facilitate criminal enterprise such as drug trafficking, money laundering, and human trafficking, though is not restricted to these activities. Misuse of government power for other purposes, such as repression of political opponents and general police brutality, is also considered political corruption. Neither are illegal acts by private persons or corporations not directly involved with the government.

The activities that constitute illegal corruption differ depending on the country or jurisdiction. For instance, some political funding practices that are legal in one place may be illegal in another. In some cases, government officials have broad or ill-defined powers, which make it difficult to distinguish between legal and illegal actions. Worldwide, bribery alone is estimated to involve over 1 trillion US dollars annually.[1] A state of unrestrained political corruption is known as a kleptocracy, literally meaning "rule by thieves".

Some forms of corruption – now called "institutional corruption"[2] – are distinguished from bribery and other kinds of obvious personal gain. A similar problem of corruption arises in any institution that depends on financial support from people who have interests that may conflict with the primary purpose of the institution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทุจริตทางการเมืองคือการใช้อำนาจโดยเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวนอกสมรส การกระทำผิดกฎหมายโดยเจ้าหน้าที่รัฐถือว่าเป็นการทุจริตทางการเมืองเฉพาะในกรณีที่การกระทำที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการปฏิบัติหน้าที่อย่างเป็นทางการของพวกเขาจะกระทำภายใต้สีของกฎหมายหรือเกี่ยวข้องกับการซื้อขายในอิทธิพล. รูปแบบของการทุจริตแตกต่างกัน แต่รวมถึงการให้สินบนกรรโชกวิจารณ์การเล่นพรรคเล่นพวกพระบรมราชูปถัมภ์, การรับสินบนและการทุจริต ความเสียหายอาจอำนวยความสะดวกในองค์กรอาชญากรรมเช่นการค้ายาเสพติดการฟอกเงินและการค้ามนุษย์แม้ว่าจะไม่ได้ จำกัด อยู่กับกิจกรรมเหล่านี้ วัตถุประสงค์ของการใช้พลังงานของรัฐบาลเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ เช่นการปราบปรามของฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองและตำรวจโหดทั่วไปยังถือว่าเป็นความเสียหายทางการเมือง ทั้งมีการกระทำที่ผิดกฎหมายโดยบุคคลหรือ บริษัท เอกชนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับรัฐบาล. กิจกรรมที่ก่อให้เกิดการทุจริตผิดกฎหมายที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับประเทศหรือเขตอำนาจ ยกตัวอย่างเช่นบางการปฏิบัติการระดมทุนทางการเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมายในสถานที่หนึ่งอาจจะผิดกฎหมายในอีก ในบางกรณีเจ้าหน้าที่ของรัฐที่มีอำนาจในวงกว้างหรือไม่ชัดเจนซึ่งทำให้มันยากที่จะแยกแยะระหว่างดำเนินการตามกฎหมายและผิดกฎหมาย ทั่วโลกติดสินบนคนเดียวคาดว่าจะเกี่ยวข้องกับการมากกว่า 1000000000000 $ ต่อปี [1] รัฐของการทุจริตทางการเมืองดุเดือดเลือดพล่านเป็นที่รู้จักกัน kleptocracy อักษรความหมาย "กฎโดยขโมย".. บางรูปแบบของการทุจริต - ตอนนี้เรียกว่า "การทุจริตสถาบัน" [ 2] - มีความโดดเด่นจากการติดสินบนและชนิดอื่น ๆ ของผลประโยชน์ส่วนตัวที่เห็นได้ชัด ปัญหาที่คล้ายกันของการทุจริตที่เกิดขึ้นในสถาบันการศึกษาใด ๆ ที่ขึ้นอยู่กับการสนับสนุนทางการเงินจากผู้ที่มีความสนใจที่อาจขัดแย้งกับวัตถุประสงค์หลักของสถาบันการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทุจริตทางการเมือง คือการใช้อำนาจเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ลูกนอกสมรส การกระทำที่ผิดกฎหมายโดยการแหวกถือเป็นการทุจริตทางการเมืองเท่านั้น ถ้าทำจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับหน้าที่ราชการของตน กระทำภายใต้กฎหมายหรือที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขายในสีที่มีอิทธิพล

รูปแบบของการทุจริตแตกต่างกัน แต่รวมถึงการติดสินบน , ข่มขู่ , การเล่นพรรคเล่นพวกการเล่นพรรคเล่นพวกในการ , , , ,และ ยักยอกเงิน การทุจริตอาจอำนวยความสะดวกในองค์กรอาชญากรรม เช่น การค้ามนุษย์ ยาเสพติด การฟอกเงิน และการต่อต้านการค้ามนุษย์ แต่ไม่ จำกัด กับกิจกรรมเหล่านี้ ใช้อำนาจรัฐเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆเช่น ปราบปรามฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง และความโหดทั่วไปตำรวจ ยังถือว่าการทุจริตทางการเมืองก็ไม่ได้ผิดกฏหมาย โดยเอกชน หรือบริษัทไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับรัฐบาล

กิจกรรมที่ก่อให้เกิดการทุจริต ผิดกฎหมาย จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับประเทศหรือรัฐ . ตัวอย่างเช่นบางกองทุนทางการเมือง การปฏิบัติที่เป็นกฎหมายในสถานที่หนึ่งอาจจะผิดกฎหมายในอีก ในบางกรณี ข้าราชการได้ในวงกว้าง หรือป่วยที่กำหนดอำนาจซึ่งทำให้ยากที่จะแยกแยะระหว่างการกระทำที่ถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ทั่วโลก การอยู่คนเดียว คือ ประมาณกว่า 1 ล้านล้านดอลลาร์ที่เกี่ยวข้องกับปี [ 1 ] สถานะของการทุจริตทางการเมือง อยากไปไหนก็ไปเรียกว่าเคลพโตเครซี , อักษรความหมาย " กฎโจร

"บางรูปแบบของการทุจริตและเรียกว่าตอนนี้ " คอร์รัปชั่น " สถาบัน [ 2 ] ซึ่งจะแตกต่างจากการรับสินบน และชนิดอื่น ๆของผลประโยชน์ที่เห็นได้ชัด ปัญหาที่คล้ายกันของการทุจริตที่เกิดขึ้นในสถาบันใดนั้นขึ้นอยู่กับการสนับสนุนทางการเงินจากบุคคลที่มีความสนใจที่อาจขัดแย้งกับวัตถุประสงค์หลักของสถาบัน