.Future research should address the

.Future research should address the limitations of this study. First, our
tasks of emotion perception and social skill were not matched for difficulty
or true score variance, and thus the evidence presented here for a differential
deficit must be interpreted cautiously. Second, although we had adequate
power to detect group differences in our primary analyses and all statistical
tests yielded moderate to large effect sizes (Cohen, 1988), our supplemental,
descriptive analyses were underpowered. Thus, these results require replication
with a larger sample. Third, both the early and chronic groups were
comprised of participants both with schizophrenia and schizoaffective
disorders. However, post hoc analyses showed that the results remained
stable even after including only participants with schizophrenia, suggesting
that sample heterogeneity did not affect our results. Fourth, future studies
are likely to benefit from using more complex measures of emotion
perception and more extensive batteries that are able to tap into subtle
deficits that may not have been captured here (e.g., Kington, Jones, Watt,
Hopkin, & Williams, 2000). Both the FEIT and FEDT assess perception of
only basic emotions (i.e., happy, sad, etc.) and both utilise a simple correct
vs. incorrect scoring system. It is possible that more nuanced measures that
assess complex social emotions (i.e., guilty, arrogant, admiring, etc.) may
reveal emotion perception deficits in an at-risk sample, as well as subtle
changes in emotion perception abilities over the course of illness. Additionally,
as cognitive ability may influence emotion perception and social skill,
future work should also include a neurocognitive battery that may clarify the
SOCIAL SKILL IN PSYCHOSIS 209
potential role of cognitive deficits. Fifth, no controls for emotional state or
comorbid depression were included. Although assessment of the PANSS
depression item suggests that each clinical group was experiencing only
subclinical levels of depression and that the clinical groups did not differ
from one another, F(2, 64)2.781, p.07, we cannot rule out the
possibility that current emotional state, and in particular depression, may
have influenced social skill performance and contributed to the deficits seen
here. Finally, the cross-sectional nature of this study limits the conclusions
that can be drawn concerning the actual progression of emotion perception
and social skill deficits over time. Future work should capitalise on
longitudinal methods to more fully examine the course of emotion
perception (and other aspects of social cognition) and social skill impairments
from at-risk to chronic states.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.งานวิจัยในอนาคตควรข้อจำกัดของการศึกษานี้ แรก ของเราไม่มีตรงงานรับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคมสำหรับความยากลำบากหรือจริงผลต่างคะแนน และหลักฐานที่แสดงความแตกต่างกันต้องตีความขาดดุลเดิน ที่สอง แต่เรามีเพียงพออำนาจในการตรวจสอบความแตกต่างของกลุ่มของเราวิเคราะห์หลัก และสถิติทั้งหมดทดสอบหาผลปานกลางถึงขนาดใหญ่ขนาด (โคเฮน 1988), ของเราเพิ่มเติมอธิบายวิเคราะห์ underpowered ได้ ดังนั้น ผลลัพธ์เหล่านี้ต้องการจำลองแบบมีตัวอย่างขนาดใหญ่ ได้ทั้งต้น และเรื้อรังกลุ่มที่สามประกอบด้วยผู้เข้าร่วมทั้งโรคจิตเภท และ schizoaffectiveความผิดปกติ อย่างไรก็ตาม post hoc วิเคราะห์แสดงผลยังคงมีเสถียรภาพแม้หลังจากรวมทั้งร่วมกับโรคจิตเภท แนะนำheterogeneity อย่างที่ไม่มีผลต่อผลลัพธ์ของเรา การศึกษาในอนาคต สี่มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์จากการใช้มาตรการซับซ้อนของอารมณ์รับรู้และแบตเตอรี่มือเพิ่มเติมที่สามารถเข้าไปยังรายละเอียดขาดดุลการคลังที่อาจไม่ได้ที่นี่ (เช่น Kington โจนส์ วัตต์รีฮอปกิน และวิลเลียมส์ 2000) FEIT และ FEDT ประเมินการรับรู้ของเฉพาะพื้นฐานอารมณ์ (เช่น ความสุข เศร้า etc.) และทั้งสองใช้เรียบง่ายถูกต้องเทียบกับระบบให้คะแนนไม่ถูกต้อง เป็นไปได้ว่า เพิ่มเติมฉับมาตรการที่ประเมินอารมณ์สังคมซับซ้อน (เช่น ความผิด หยิ่ง ชื่นชม ฯลฯ) อาจเปิดเผยอารมณ์ขาดดุลรับรู้ ในตัว อย่างมีความเสี่ยง และรายละเอียดการเปลี่ยนแปลงในความสามารถการรับรู้อารมณ์ในช่วงเจ็บป่วย นอกจากนี้เป็นความสามารถในการรับรู้อาจมีอิทธิพลต่อการรับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคมทำงานในอนาคตจะรวมแบตเตอรี่ neurocognitive ที่อาจชี้แจงการทักษะทางสังคมในหมอ 209บทบาทเป็นไปได้ของการขาดดุลที่รับรู้ ห้า ไม่มีการควบคุมสภาวะทางอารมณ์ หรือภาวะซึมเศร้า comorbid รวมได้ แม้ว่า PANSS ประเมินสินค้าซึมเศร้าแนะนำให้ แต่ละกลุ่มคลินิกประสบเท่านั้นsubclinical ระดับของภาวะซึมเศร้าและการที่กลุ่มทางคลินิกไม่ได้แตกต่างไม่จากอีกคนหนึ่ง F(2, 64) 2.781, p .07 เราไม่สามารถยกเลิกการความเป็นไปได้ที่ปัจจุบันอารมณ์รัฐ และในภาวะซึมเศร้าโดยเฉพาะ อาจได้มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานทักษะทางสังคม และส่วนการขาดดุลการคลังที่เห็นที่นี่ สุดท้าย ธรรมชาติเหลวของการศึกษานี้จำกัดบทสรุปที่สามารถจะวาดเกี่ยวกับความก้าวหน้าแท้จริงของการรับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคมขาดดุลช่วงเวลา ทำงานในอนาคตควร capitalise ในวิธีการระยะยาวเพื่อตรวจสอบหลักสูตรของอารมณ์เต็มรับรู้ (และด้านอื่น ๆ ของสังคมประชาน) และไหวสามารถทักษะทางสังคมจากอุทกภัยไปอเมริกาเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจัย .Future ควรจะอยู่ข้อ จำกัด ของการศึกษาครั้งนี้ ครั้งแรกของเรา
งานของการรับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคมที่ไม่ได้ตรงกับความยากลำบาก
หรือความแปรปรวนคะแนนจริงและทำให้หลักฐานที่นำเสนอที่นี่เพื่อดูความแตกต่าง
ขาดดุลต้องตีความอย่างระมัดระวัง ประการที่สองแม้ว่าเรามีเพียงพอ
อำนาจในการตรวจสอบความแตกต่างในการวิเคราะห์กลุ่มหลักของเราและสถิติทั้งหมด
ให้ผลการทดสอบระดับปานกลางถึงมีผลขนาดใหญ่ (โคเฮน, 1988), เสริมของเรา,
การวิเคราะห์เชิงพรรณนาเป็น underpowered ดังนั้นผลลัพธ์เหล่านี้จำเป็นต้องมีการจำลองแบบ
กับกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ ประการที่สามทั้งสองกลุ่มในช่วงต้นและเรื้อรังที่ได้รับ
ประกอบด้วยผู้เข้าร่วมทั้งที่เป็นโรคจิตเภทและโรคจิต
ผิดปกติ อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์เฉพาะกิจโพสต์แสดงให้เห็นว่าผลที่ได้ยังคง
มีเสถียรภาพแม้หลังจากที่รวมทั้งผู้เข้าร่วมเฉพาะกับโรคจิตเภทบอก
ความแตกต่างของกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเรา ประการที่สี่การศึกษาในอนาคต
มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์จากการใช้มาตรการที่ซับซ้อนมากขึ้นของอารมณ์ความรู้สึก
การรับรู้และแบตเตอรี่กว้างขวางมากขึ้นที่มีความสามารถที่จะเข้าไปในที่บอบบาง
ขาดดุลที่อาจไม่ได้รับการบันทึกที่นี่ (เช่น Kington โจนส์วัตต์
Hopkin และวิลเลียมส์, 2000 ) ทั้ง FEIT และ fedt ประเมินการรับรู้ของ
อารมณ์ขั้นพื้นฐานเท่านั้น (กล่าวคือมีความสุข, เศร้า, ฯลฯ ) และทั้งสองใช้ที่ถูกต้องง่าย
เมื่อเทียบกับ ระบบการให้คะแนนที่ไม่ถูกต้อง มันเป็นไปได้ว่ามาตรการที่เหมาะสมยิ่งขึ้นที่
ประเมินอารมณ์สังคมที่ซับซ้อน (เช่นความผิดหยิ่งชื่นชม ฯลฯ ) อาจ
เผยให้เห็นการขาดดุลการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกในกลุ่มตัวอย่างที่มีความเสี่ยงเช่นเดียวกับที่ลึกซึ้ง
การเปลี่ยนแปลงในความสามารถในการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกในช่วงเวลาของการเจ็บป่วย . นอกจากนี้
ในขณะที่ความสามารถทางปัญญาอาจมีอิทธิพลต่อการรับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคม
การทำงานในอนาคตยังควรรวมถึงแบตเตอรี่ neurocognitive ที่อาจชี้แจง
ทักษะทางสังคมใน PSYCHOSIS 209
บทบาทที่มีศักยภาพของการขาดดุลองค์ความรู้ ประการที่ห้าการควบคุมไม่มีสถานะทางอารมณ์หรือ
ภาวะซึมเศร้าร่วมของผู้ป่วยถูกรวม แม้ว่าการประเมิน PANSS
รายการภาวะซึมเศร้าให้เห็นว่าแต่ละกลุ่มคลินิกประสบเพียง
ระดับไม่แสดงอาการของภาวะซึมเศร้าและว่ากลุ่มทางคลินิกไม่แตกต่าง
จากคนอื่น, F (2, 64) 2.781, P? 0.07 เราไม่สามารถออกกฎ
เป็นไปได้ว่าสภาวะอารมณ์ในปัจจุบันและในภาวะซึมเศร้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจ
มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานทักษะทางสังคมและมีส่วนทำให้การขาดดุลที่เห็น
ที่นี่ ในที่สุดธรรมชาติตัดของการศึกษาครั้งนี้ จำกัด ข้อสรุป
ที่สามารถวาดเกี่ยวกับความก้าวหน้าที่เกิดขึ้นจริงของการรับรู้อารมณ์ความรู้สึก
และการขาดดุลทักษะทางสังคมในช่วงเวลา การทำงานในอนาคตควรใช้ประโยชน์จาก
วิธีการที่จะยาวมากขึ้นอย่างเต็มที่ตรวจสอบหลักสูตรของอารมณ์ความรู้สึก
การรับรู้ (และด้านอื่น ๆ ของความรู้ความเข้าใจสังคม) และบกพร่องทางทักษะทางสังคม
จากความเสี่ยงที่สหรัฐฯเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจัยในอนาคตควรแก้ไขข้อจำกัดของการศึกษานี้ ก่อนงานของเรา
รับรู้อารมณ์และทักษะทางสังคมไม่ตรงกับความยากหรือความแปรปรวน
คะแนนจริง และหลักฐานที่นำเสนอที่นี่แตกต่าง
ขาดดุลต้องตีความด้วยความระมัดระวัง . ประการที่สอง แม้ว่าเราจะมีอำนาจเพียงพอที่จะตรวจสอบความแตกต่างในการวิเคราะห์กลุ่ม

หลักของเรา และสถิติการทดสอบหาขนาดของผลใหญ่ ปานกลาง โคเฮน , 1988 ) ของเราเพิ่มเติม การวิเคราะห์เชิงพรรณนา มี underpowered
. ดังนั้น ผลลัพธ์เหล่านี้ต้องซ้ำ
กับตัวอย่างขนาดใหญ่ ประการที่สาม ทั้งต้นและเรื้อรังกลุ่มประกอบด้วยผู้เข้าร่วมทั้งด้วย

schizoaffective โรคจิตเภทและความผิดปกติ อย่างไรก็ตาม พบว่า ผลวิเคราะห์หายังคง