Written language is harder to learn

Written language is harder to learn than oral
Learning an alphabetic writing system requires extra work. Both spoken and written language are symbol systems for representing and retrieving meanings. In spoken language, meaning making depends on phonemes or sounds. As children gain experience with the language of their community, they learn which words (or sequences of phonemes) stand for which concepts in that language. For example, children learn that the spoken word table in English or mesa in Spanish names a four-legged , flat-topped piece of furniture.
Writing and reading with an alphabetic system involve an extra layer of symbols, where the phonemes are represented by letters This means that beginners must both learn the extra symbols—the letters of the alphabet--and raise their consciousness of the pho memes (because, while speaking and understanding speech, we unconsciously sequence and contrast phonemes).
Speakers, for example, understand the two very different concepts named by the words nail and lane without consciously noticing that those words are constructed from the same three phonemes (/n/,/A/, and /I/), but in different sequences. When children learn to read, however, they must pay attention to those three phonemes, how they are sequenced, and what letters represent them.
Invented spelling is a phonemic awareness activity that has the added advantage of being meaningful and functional (Richgels 2001). Children nonconventionally but systematically match sounds in words that they want to write with letters that they know. For example, they may use letter names and sounds in letter names (/ch/ in H, /Al as the name of the letter A, and /r/ in R) when spelling chair as HAR.
Invented spelling begins before children's phonemic awareness is completely developed and before they know all the names of the letters of the alphabet.
With encouragement from adults, it develops through stages that culminate in conventional spelling.

The meanings of both spoken and written language serve real purposes in our daily lives (Halliday 1975). We usually do not speak without wanting to accomplish something useful. For example, we might want to influence others' behavior (“Would you turn that down, please?) express our feelings ("I hate loud music"), or convey information (“Habitual listening to loud music is a danger to one's hearing?) Similarly, with written messages we can influence behavior (NOSMOKING), express feelings (I LOVE NY), and inform (Boston 24 mi) while serving such added purposes as communicating across distances or preserving a message as a record or a reminder.
These added purposes require that written messages be able to stand on their own (Olson 1977 Written language is decontextual- ized; that is, the sender and re- ceiver of a written communication usually do not share the same time and space. The writer is not present to clarify and extend his or her message for the reader. This means that young readers' and writers' extra work includes, in addition to dealing with phonemes and letters dealing with decontextualization.
Why do the extra work?
Historically, societies have found the extra work of writing and reading to be worthwhile. The extra functions of written language, especially preserving messages and communicating across distances, have enabled a tremendous growth of knowledge. Individual children can experience similar benefits if teachers help them to acquire the and skill Involved in the extra work of reading and writing while always making real to them the extra purposes that written serves, We must cultivate their dispositions (curiosity, desire, play) to actively seek, explore, and use books and print. As they learn what letters look like and how they match up with phonemes, which strings of letters represent which words, and how to represent their meanings in print and retrieveothers' meanings from print, they must see also how the fruits of those labors empower them by multiplying the functionality of language. With speech, children can influence the behavior of others, ex- press their feelings, and convey information. A big part of motivating them to take on the extra work of reading and writing must be let- ting them see how the permanence and portability of writing can widen the scope of that influencing, ex- pressing, and informing. Young children who can say "No! Don't!" experience the power of spoken words to influence what others do or don't do but only when the speakers are present. Being able to write No extends the exercise of that power to situations in which they are not present, as morning kindergartners Eric, Jeff, Zack, and Ben realized when they wrote NO SPN (No stepping) to keep after- noon kindergartners from disturbing a large dinosaur puzzle they had assembled on the classroom floor (McGee & Richgels 2000, 233-34).
Written language is decontextualized; that is, the der and receiver of a written communication usually do not share the sam

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาเขียนเป็นเรื่องยากที่จะเรียนรู้ในช่องปากมากกว่า
การเรียนรู้ระบบการเขียนตัวอักษรต้องทำงานพิเศษ ทั้งภาษาพูดและภาษาเขียนเป็นระบบสัญลักษณ์แทนและเรียกความหมาย ในภาษาพูดหมายถึงการทำขึ้นอยู่กับหน่วยเสียงหรือเสียง ในขณะที่เด็กได้รับประสบการณ์ที่มีภาษาของชุมชนของพวกเขาที่พวกเขาได้เรียนรู้คำ (หรือลำดับของหน่วยเสียง) ยืนที่แนวความคิดในภาษานั้น ยกตัวอย่างเช่นเด็กเรียนรู้ว่าตารางคำพูดภาษาอังกฤษหรือภาษา Mesa ในชื่อภาษาสเปนสี่ขาชิ้นที่ราบของเฟอร์นิเจอร์.
การเขียนและการอ่านที่มีระบบตัวอักษรเกี่ยวข้องกับชั้นพิเศษของสัญลักษณ์ที่หน่วยเสียงจะถูกแทนด้วยตัวอักษร ซึ่งหมายความว่าเริ่มต้นทั้งสองจะต้องเรียนรู้สัญลักษณ์พิเศษตัวอักษรของตัวอักษร -. และยกระดับจิตสำนึกของพวกเขามส์โพธิ์ (เพราะในขณะที่การพูดและการทำความเข้าใจคำพูดของเราโดยไม่รู้ตัวและความคมชัดลำดับ phonemes)
ลำโพงตัวอย่างเช่นเข้าใจ สองแนวคิดที่แตกต่างกันมากการตั้งชื่อโดยเล็บคำและเลนโดยไม่ต้องมีสติสังเกตเห็นว่าคำพูดเหล่านั้นถูกสร้างขึ้นมาจากที่เดียวกันสามหน่วยเสียง (/ n / / A / และ / I /) แต่ในลำดับที่แตกต่างกัน เมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะอ่าน แต่พวกเขาจะต้องให้ความสนใจกับบรรดาสามหน่วยเสียงว่าพวกเขาจะติดใจและสิ่งที่ตัวอักษรตัวแทนของพวกเขา.
คิดค้นสะกดเป็นกิจกรรมที่สร้างความตระหนักเกี่ยวกับสัทศาสตร์ที่มีประโยชน์เพิ่มของการสื่อความหมายและการทำงาน (Richgels 2001) เด็ก nonconventionally แต่ระบบตรงกับเสียงในคำพูดว่าพวกเขาต้องการที่จะเขียนด้วยตัวอักษรที่พวกเขารู้ ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะใช้ชื่อตัวอักษรและเสียงในชื่อตัวอักษร (/ CH / เอช / อัลเป็นชื่อของตัวอักษร A และ / R / ใน R) เมื่อสะกดเก้าอี้กับ Har.
คิดค้นสะกดเริ่มต้นก่อนการรับรู้สัทศาสตร์เด็ก ได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์และก่อนที่พวกเขารู้ชื่อทั้งหมดของตัวอักษรของตัวอักษร.
ด้วยการสนับสนุนจากผู้ใหญ่จะพัฒนาผ่านขั้นตอนที่มีผลในการสะกดคำธรรมดา.

ความหมายของทั้งภาษาพูดและเขียนเพื่อให้บริการจริงในชีวิตประจำวันของเรา (ฮัลลิเดย์ 1975 ) เรามักจะไม่พูดโดยไม่ต้องการที่จะประสบความสำเร็จในสิ่งที่มีประโยชน์ ตัวอย่างเช่นเราอาจต้องการที่จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของผู้อื่น ( "คุณจะเปิดที่ลงโปรด?) แสดงความรู้สึกของเรา (" ฉันเกลียดเพลงดัง ") หรือถ่ายทอดข้อมูล (" นิสัยการฟังเพลงดังเป็นอันตรายต่อการได้ยินของคน ๆ หนึ่ง ?) ในทำนองเดียวกันกับการเขียนข้อความที่เราสามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรม (NOSMOKING) ความรู้สึกเอ็กซ์เพรส (I LOVE NY) และแจ้ง (บอสตัน 24 ไมล์) ขณะที่ให้บริการเพิ่มวัตถุประสงค์เช่นการติดต่อสื่อสารในระยะทางหรือรักษาข้อความเป็นบันทึกหรือการแจ้งเตือน
วัตถุประสงค์ในการเพิ่มเหล่านี้จำเป็นต้องเขียนข้อความว่าสามารถที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง (โอลสัน 1977 ภาษาเขียนเป็น ized decontextual- ที่อยู่ผู้ส่งและ ceiver อีกครั้งของการเป็นลายลักษณ์อักษรมักจะไม่ได้มีส่วนร่วมในเวลาเดียวกันและพื้นที่เป็นนักเขียน. ไม่ได้อยู่ที่จะชี้แจงและขยายข้อความของเขาหรือเธอสำหรับผู้อ่าน. ซึ่งหมายความว่าการทำงานพิเศษผู้อ่านและนักเขียนรวมถึงการที่นอกเหนือไปจากการติดต่อกับหน่วยเสียงและตัวอักษรจัดการกับ decontextualization.
ทำไมทำงานพิเศษ?
ประวัติศาสตร์สังคมได้พบ ทำงานพิเศษของการเขียนและการอ่านที่จะคุ้มค่า ฟังก์ชั่นพิเศษของการเขียนภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการรักษาข้อความและการสื่อสารในระยะทางได้เปิดใช้งานการเติบโตอย่างมากของความรู้ เด็กแต่ละคนสามารถสัมผัสกับผลประโยชน์เหมือนกันถ้าครูผู้ช่วยให้พวกเขาที่จะได้รับและทักษะที่เกี่ยวข้องในการทำงานพิเศษของการอ่านและการเขียนในขณะที่เสมอทำจริงเพื่อให้พวกเขามีวัตถุประสงค์พิเศษที่เขียนทำหน้าที่เราจะต้องปลูกฝังการแสดงออกของพวกเขา (อยากรู้อยากเห็นความปรารถนา PLAY) เพื่อ กระตือรือร้นแสวงหาสำรวจและใช้หนังสือและการพิมพ์ ขณะที่พวกเขาได้เรียนรู้สิ่งที่ตัวอักษรมีลักษณะและวิธีที่พวกเขาตรงกับหน่วยเสียงซึ่งสตริงของตัวอักษรแทนคำพูดและวิธีการแสดงความหมายของพวกเขาในการพิมพ์และความหมาย retrieveothers 'จากการพิมพ์พวกเขาจะต้องเห็นว่าผลไม้ของแรงงานเหล่านั้นช่วยให้พวกเขา โดยการคูณการทำงานของภาษา ด้วยคำพูดที่เด็กสามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของคนอื่น ๆ อดีตกดความรู้สึกของพวกเขาและถ่ายทอดข้อมูล ส่วนใหญ่ของการสร้างแรงจูงใจให้พวกเขาที่จะใช้ในการทำงานพิเศษของการอ่านและการเขียนอักษรจะต้องทิ้งให้พวกเขาเห็นว่าความคงทนและพกพาของการเขียนสามารถขยายขอบเขตอิทธิพลนั้นอดีตกดและแจ้ง เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่สามารถพูดได้ว่า "ไม่! ไม่!" ได้สัมผัสกับพลังของคำพูดที่มีอิทธิพลต่อสิ่งที่คนอื่นทำหรือไม่ได้ทำ แต่เมื่อลำโพงที่มีในปัจจุบัน ความสามารถในการเขียนไม่ขยายการใช้อำนาจที่เข้ากับสถานการณ์ที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในฐานะนักเรียนอนุบาลเช้าวันเอริคเจฟฟ์แซคและเบนเมื่อตระหนักว่าพวกเขาไม่เขียน SPN (ไม่ก้าว) เพื่อให้นักเรียนอนุบาลหลังการจากเที่ยงรบกวน . ปริศนาไดโนเสาร์ขนาดใหญ่ที่พวกเขาได้รวมตัวกันอยู่บนพื้นในชั้นเรียน (McGee & Richgels 2000 233-34)
ภาษาเขียนเป็น decontextualized; นั่นคือเดอร์และผู้รับเป็นลายลักษณ์อักษรมักจะไม่แบ่งปันแซม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขียนภาษายากที่จะเรียนรู้กว่าปากระบบเขียนตัวอักษรเรียนต้องการงานพิเศษ ทั้งภาษาพูดและภาษาเขียนเป็นสัญลักษณ์ เพื่อแสดงและเรียกความหมาย ในภาษาพูด ทำให้ความหมายขึ้นอยู่กับหน่วยเสียงหรือเสียง เป็นประสบการณ์ เด็กที่มีภาษาของชุมชนของพวกเขา พวกเขาได้เรียนรู้ว่าคำพูด ( หรือลำดับของหน่วยเสียง ) อยู่ที่แนวความคิดในภาษานั้น ตัวอย่างเช่น เด็กเรียนรู้ว่า คำพูดที่ตารางในภาษาอังกฤษหรือภาษาสเปนเมซาในชื่อสี่ขาแบน topped , ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์การเขียนและอ่านด้วยระบบตัวอักษรที่เกี่ยวข้องกับชั้นพิเศษของสัญลักษณ์ที่หน่วยเสียงแทนด้วยอักษรนี้หมายความ ว่า ผู้ต้องทั้งเรียนพิเศษสัญลักษณ์ตัวอักษรของตัวอักษร -- และยกระดับจิตสำนึกของโพธิ์ memes ( เพราะในขณะที่พูดและเข้าใจคำพูดเราโดยไม่รู้ตัว ลำดับและความแตกต่างทั้งหมด )ลำโพง , ตัวอย่างเช่น , เข้าใจแตกต่างกันมากทั้งสองแนวคิดตั้งชื่อด้วยคำที่เล็บและเลนโดยไม่มีสติสังเกตว่าคำเหล่านั้นจะถูกสร้างขึ้นจากทั้งสามหน่วยเสียง ( / n / , / / , / i / ) แต่ในลำดับที่แตกต่าง เมื่อลูกเรียนรู้ที่จะอ่าน แต่พวกเขาจะต้องใส่ใจกับสามหน่วยเสียงที่ วิธีที่พวกเขาเป็นลำดับ และสิ่งที่ตัวอักษรแทนพวกเขาการเปรียบเทียบการคิดค้น เป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์เพิ่มของการสื่อความหมาย และหน้าที่ ( richgels 2001 ) เด็ก nonconventionally แต่รับราคาเสียงในคำที่พวกเขาจะเขียนด้วยตัวอักษรที่พวกเขารู้ ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะใช้ตัวอักษรและชื่อเสียงในตัวอักษร ชื่อ ( / CH / H / อัล เป็นชื่อของจดหมายและ / r / R ) เมื่อสะกดเก้าอี้ฮา .คิดค้นการเริ่มต้นก่อนการออกเสียงของเด็กพัฒนาขึ้นอย่างสมบูรณ์และก่อนที่พวกเขารู้ชื่อทั้งหมดของตัวอักษรของตัวอักษรด้วยกำลังใจจากผู้ใหญ่ โดยพัฒนาผ่านขั้นตอนที่ยุติในการสะกดแบบดั้งเดิมความหมายของทั้งภาษาพูดและภาษาเขียนตามวัตถุประสงค์ที่แท้จริงในชีวิตประจำวันของเรา ( ฮอลลิเดย์ 1975 ) เรามักจะไม่พูดโดยไม่ต้องการที่จะบรรลุสิ่งที่เป็นประโยชน์ ตัวอย่างเช่น เราอาจต้องการที่จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของผู้อื่น ( " คุณจะปิดมันลงด้วย ? แสดงความรู้สึกของเรา ( " ฉันเกลียดเสียงเพลง " ) , หรือการถ่ายทอดข้อมูล ( " เคยฟังเสียงเพลงที่เป็นอันตรายที่ได้ยิน ? ในทำนองเดียวกันกับที่เขียนข้อความเราสามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรม ( nosmoking ) แสดงความรู้สึก ( I love NY ) และแจ้ง ( บอสตัน 24 มิ ) ในขณะที่ให้บริการวัตถุประสงค์เพิ่มเช่นการสื่อสาร ข้ามระยะทางหรือเก็บรักษาข้อความเป็นบันทึก หรือ การแจ้งเตือนเหล่านี้เพิ่มวัตถุประสงค์ต้องการเขียนข้อความสามารถยืนได้ด้วยตัวเอง ( โอลสัน 1977 เขียนภาษา decontextual - ized ; นั่นคือผู้ส่งและ re - ceiver ของการเขียนเพื่อการสื่อสาร มักจะไม่ร่วมเวลาเดียวกัน และพื้นที่ นักเขียนที่เป็นปัจจุบัน เพื่อชี้แจงและขยายข้อความของเขาหรือเธอสำหรับผู้อ่าน ซึ่งหมายความว่าผู้อ่านและนักเขียน " " หนุ่มงานเพิ่ม รวมถึง นอกจากการจัดการกับหน่วยเสียง และตัวอักษรที่เกี่ยวข้องกับ decontextualization .ทำไมต้องทำงานพิเศษประวัติศาสตร์สังคมได้พบงานเสริมของการเขียนและการอ่านจะคุ้มค่า ฟังก์ชันพิเศษของภาษาเขียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการรักษาข้อความและการสื่อสาร ข้ามระยะทาง ได้เปิดใช้งานการเติบโตอย่างมากของความรู้ เด็กแต่ละคนได้รับประโยชน์คล้ายคลึงกัน ถ้าครูช่วยให้พวกเขาที่จะได้รับและทักษะที่เกี่ยวข้องในการทำงานพิเศษของการอ่านและการเขียนเสมอในขณะที่การจริงพวกเขาวัตถุประสงค์พิเศษที่เขียนบริการ เราต้องปลูกฝังอุปนิสัยของความอยากรู้ , ต้องการ , เล่น ) แสวงหาอย่างสำรวจ และหนังสือที่ใช้และพิมพ์ เช่นที่พวกเขาเรียนรู้สิ่งที่ตัวอักษรเหมือนและวิธีการที่พวกเขาตรงกับสตริงของตัวอักษรทั้งหมดที่เป็นตัวแทน ซึ่งคำพูดและวิธีการเป็นตัวแทนของความหมายของพวกเขาในการพิมพ์และ retrieveothers " ความหมายจากการพิมพ์ พวกเขาต้องดูว่าผลไม้ของแรงงานเหล่านั้นช่วยให้พวกเขาโดยการนำฟังก์ชันของภาษา ด้วยคำพูด เด็กสามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของผู้อื่น , EX - กดอารมณ์ของตนเอง และถ่ายทอดข้อมูล ส่วน ใหญ่ ของ การสร้างแรงจูงใจให้พวกเขาเพื่อใช้ในงานเสริม อ่านและเขียน ต้องให้ติ่งมันดูความทนทาน และการพกพาของการเขียนสามารถขยายขอบเขตของการใช้ที่กด และแจ้ง . เด็กหนุ่มที่สามารถพูดว่า " ไม่ ! อย่า ! ประสบการณ์พลังของพูดคำที่มีอิทธิพลต่อสิ่งที่คนอื่นทำ หรือ ไม่ทำ แต่เมื่อผู้พูดเป็นปัจจุบัน สามารถเขียนไม่ขยายการออกกำลังกายของอำนาจในสถานการณ์ที่พวกเขาจะไม่ได้อยู่ที่เช้าน อีริค เจฟฟ์ แซ็ค และ เบน ตระหนักถึงเมื่อพวกเขาเขียนไม่ SPN ( ก้าว ) เก็บหลังจากเที่ยง - นกวนขนาดใหญ่ตัวต่อไดโนเสาร์ พวกเขาได้รวมตัวกันในชั้นเรียน ( McGee & richgels 2000 233-34 )เขียนภาษา decontextualized ; นั่นคือ เดอร์ และผู้เขียนสื่อสารมักจะไม่ใช้แซม