One fine evening a young princess p

One fine evening a young princess put on her bonnet and clogs, and went out to take a walk by herself in a wood; and when she came to a cool spring of water with a rose in the middle of it, she sat herself down to rest a while. Now she had a golden ball in her hand, which was her favourite plaything; and she was always tossing it up into the air, and catching it again as it fell.

After a time she threw it up so high that she missed catching it as it fell; and the ball bounded away, and rolled along on the ground, until at last it fell down into the spring. The princess looked into the spring after her ball, but it was very deep, so deep that she could not see the bottom of it. She began to cry, and said, 'Alas! if I could only get my ball again, I would give all my fine clothes and jewels, and everything that I have in the world.'

Whilst she was speaking, a frog put its head out of the water, and said, 'Princess, why do you weep so bitterly?'

'Alas!' said she, 'what can you do for me, you nasty frog? My golden ball has fallen into the spring.'

The frog said, 'I do not want your pearls, and jewels, and fine clothes; but if you will love me, and let me live with you and eat from off your golden plate, and sleep on your bed, I will bring you your ball again.'

'What nonsense,' thought the princess, 'this silly frog is talking! He can never even get out of the spring to visit me, though he may be able to get my ball for me, and therefore I will tell him he shall have what he asks.'

So she said to the frog, 'Well, if you will bring me my ball, I will do all you ask.'

Then the frog put his head down, and dived deep under the water; and after a little while he came up again, with the ball in his mouth, and threw it on the edge of the spring.

As soon as the young princess saw her ball, she ran to pick it up; and she was so overjoyed to have it in her hand again, that she never thought of the frog, but ran home with it as fast as she could.

The frog called after her, 'Stay, princess, and take me with you as you said,'

But she did not stop to hear a word.

The next day, just as the princess had sat down to dinner, she heard a strange noise - tap, tap - plash, plash - as if something was coming up the marble staircase, and soon afterwards there was a gentle knock at the door, and a little voice cried out and said:

'Open the door, my princess dear,
Open the door to thy true love here!
And mind the words that thou and I said
By the fountain cool, in the greenwood shade.'

Then the princess ran to the door and opened it, and there she saw the frog, whom she had quite forgotten. At this sight she was sadly frightened, and shutting the door as fast as she could came back to her seat.

The king, her father, seeing that something had frightened her, asked her what was the matter.
'There is a nasty frog,' said she, 'at the door, that lifted my ball for me out of the spring this morning. I told him that he should live with me here, thinking that he could never get out of the spring; but there he is at the door, and he wants to come in.'

While she was speaking the frog knocked again at the door, and said:

'Open the door, my princess dear,
Open the door to thy true love here!
And mind the words that thou and I said
By the fountain cool, in the greenwood shade.'

Then the king said to the young princess, 'As you have given your word you must keep it; so go and let him in.'
She did so, and the frog hopped into the room, and then straight on - tap, tap - plash, plash - from the bottom of the room to the top, till he came up close to the table where the princess sat.

'Pray lift me upon chair,' said he to the princess, 'and let me sit next to you.'

As soon as she had done this, the frog said, 'Put your plate nearer to me, that I may eat out of it.'

This she did, and when he had eaten as much as he could, he said, 'Now I am tired; carry me upstairs, and put me into your bed.' And the princess, though very unwilling, took him up in her hand, and put him upon the pillow of her own bed, where he slept all night long.

As soon as it was light the frog jumped up, hopped downstairs, and went out of the house.

'Now, then,' thought the princess, 'at last he is gone, and I shall be troubled with him no more.'

But she was mistaken; for when night came again she heard the same tapping at the door; and the frog came once more, and said:

'Open the door, my princess dear,
Open the door to thy true love here!
And mind the words that thou and I said
By the fountain cool, in the greenwood shade.'

And when the princess opened the door the frog came in, and slept upon her pillow as before, till the morning broke. And the third night he did the same. But when the princess awoke on the following morning she was astonished to see, instead of the frog, a handsome prince, gazing on her with the most beautiful eyes she had ever seen and standing at the head of her bed.

He told her that he had been enchanted by a spiteful fairy, who

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งค่ำเจ้าหนุ่มใส่หมวกและอุดตันของเธอ และออกไปเดิน ด้วยตัวเองในไม้ และเมื่อเธอมาพร้อมกับความเย็นของน้ำกับกุหลาบตรงกลาง เธอนั่งเองลงพัก ตอนนี้ เธอมีลูกบอลทองคำในมือของเธอ ซึ่งเธอชื่นชอบ plaything และเธอถูกโยนขึ้นไปในอากาศ และจับมันอีกมันตกหลังจากเวลา เธอก็ได้โยนขึ้นให้สูงว่า เธอพลาดจับเป็นอยู่ และลูกล้อมรอบอยู่ และรีดตามแนวบนพื้นดิน จนกระทั่งในที่สุด ลงในฤดูใบไม้ผลิ เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากลูกของเธอ แต่มันก็ลึกมาก ความลึกที่เธอไม่เห็นด้านล่างของมัน เธอเริ่มร้องไห้ และ ว่า, ' พักสามารถ ถ้าสามารถเฉพาะได้รับลูกของฉันอีกครั้ง ฉันจะให้เสื้อผ้าทั้งหมดของฉันดี และอัญมณี และทุกอย่างที่มีในโลกนี้ 'ในขณะที่เธอถูกพูด กบใส่หัวของมันออกจากน้ำ และกล่าว ว่า 'เจ้าหญิง ทำไมคุณร้องนั้นอากาศหนาว''อนิจจา ' กล่าวว่า เธอ, ' คุณสามารถทำอะไรสำหรับฉัน คุณกบน่ารังเกียจ ลูกบอลทองคำของฉันลดลงในฤดูใบไม้ผลิ 'กบกล่าวว่า, ' ฉันไม่ต้องการ และของคุณ มุก และอัญมณี เสื้อ ผ้าที่ดี แต่ ถ้าคุณจะรัก ให้ ฉันอยู่กับคุณ และกินเคลื่อนไหวจากนอกจานทอง นอนบนเตียงของคุณ ฉันจะนำลูกของคุณอีกด้วย ''สิ่งเหลวไหล คิดว่า เจ้าหญิง, ' มีการพูดคุยกบนี้โง่ เขาไม่เคยได้ฤดูใบไม้ผลิไปฉัน แม้ว่าเขาอาจไม่สามารถรับลูกของฉันสำหรับฉัน และดังนั้น ฉันจะบอกเขาว่า เขามีสิ่งที่เขาขอให้ 'ดังนั้นเธอบอกว่า กบ 'ดี ถ้าคุณจะนำลูกของฉัน ฉันฉันจะทำทั้งหมดที่คุณถาม'แล้วกบใส่หัวของเขาลง และดำน้ำลึกใต้น้ำ และหลังจากครู่เขามากับลูกในปากของเขา อีกครั้ง และโยนบนขอบของฤดูใบไม้ผลิทันทีที่หญิงสาวเห็นลูกของเธอ เธอวิ่งไปรับ และเธอก็เป็นปลื้มมากที่จะมีมันในมือของเธออีกครั้ง ที่เธอไม่เคยคิดว่า กบ แต่วิ่งกลับบ้านกับมัน เป็นอย่างที่เธอสามารถกบที่เรียกว่าหลังของเธอ 'พัก เจ้าหญิง และใช้เวลากับคุณ ตามที่คุณกล่าวว่าแต่เธอก็ไม่ได้หยุดฟังคำวันถัดไป เป็นเจ้าหญิงได้นั่งลงไปทานอาหารค่ำ เธอได้ยินเสียงแปลก - แตะ แตะ - plash, plash - เป็นถ้าบางสิ่งบางอย่างกำลังขึ้นบันไดหินอ่อน และเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น ก็เคาะเบา ๆ ที่ประตู เพียงเล็กน้อยเสียงร้องออกมา และกล่าวว่า:' เปิดประตู รักเจ้าหญิงของฉัน เปิดประตูสู่รักแท้ของเจ้านี่ และทราบคำที่พระองค์และกล่าวว่าโดยส่วนน้ำพุเย็น ในร่มนวู้.'เจ้าหญิงวิ่งไปประตู แล้วเปิด และมีเธอเห็นกบ ที่เธอได้ลืมค่อนข้าง ที่เห็นนี้ เธอกลัวเศร้า และปิดประตูเร็วที่สุดเท่าที่เธอจะมานั่งพระมหากษัตริย์ พ่อ เห็นว่าสิ่งที่ได้กลัวเธอ ถามอะไรของเธอคือเรื่อง'มีกบน่ารังเกียจ กล่าวว่า เธอ, ' ที่ประตู ที่ยกลูกของฉันสำหรับฉันจากฤดูใบไม้ผลิเช้านี้ ผมบอกเขาว่า เขาควรอยู่กับฉันที่นี่ คิดว่า เขาอาจไม่เคยได้รับจากฤดูใบไม้ผลิ แต่เขามีที่ประตู และเขาต้องการมา 'ในขณะที่เธอถูกพูดกบเคาะที่ประตูอีกครั้ง และกล่าวว่า:' เปิดประตู รักเจ้าหญิงของฉัน เปิดประตูสู่รักแท้ของเจ้านี่และทราบคำที่พระองค์และกล่าวว่า โดยส่วนน้ำพุเย็น ในร่มนวู้.'พระกล่าว ว่าเจ้าหญิงสาว, ' คุณได้รับคำของคุณต้องให้มัน ดังนั้นไป และให้เขา 'เธอทำเช่นนั้น และกบต้นฮอพที่สดในห้องพัก แล้วตรงบน - แตะ แตะ - plash, plash - จากด้านล่างของห้องด้านบน จนเขามาใกล้โต๊ะที่นั่งของเจ้าหญิง'อธิษฐานยกฉันเมื่อเก้าอี้ กล่าวว่า เขากับเจ้าหญิง, ' และให้ฉันนั่งถัดจากคุณ'ทันทีที่เธอได้กระทำเช่นนี้ กบกล่าวว่า 'ใส่จานใกล้ฉัน ที่ผมจะกินจากมัน'นี้เธอไม่ได้ และเมื่อเขาได้กินมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถ เขากล่าวว่า, ' ตอนนี้ฉันเหนื่อย พกพาชั้นบน และวางเตียง ' และเจ้าหญิง แม้ไม่เต็มใจมาก พาเขาขึ้นในมือของเธอ และทำให้เขาเมื่อหมอนเตียงของเธอเอง ที่เขานอนตลอดทั้งคืนทันทีได้แสง กบกระโดดไปขึ้น ต้นฮอพที่สดชั้นล่าง และออกจากบ้าน' ตอนนี้ แล้ว คิดว่า เจ้าหญิง 'ในที่สุด เขาหาย และฉันจะเป็นทุกข์กับเขาไม่ 'แต่เธอถูกเข้าใจ ผิด สำหรับเมื่อคืนมาอีกครั้ง เธอได้ยินเคาะเดียวที่ประตู และกบมาอีกครั้ง และกล่าวว่า:' เปิดประตู รักเจ้าหญิงของฉัน เปิดประตูสู่รักแท้ของเจ้านี่ และทราบคำที่พระองค์และกล่าวว่า โดยส่วนน้ำพุเย็น ในร่มนวู้.'และ เมื่อเจ้าหญิงเปิดประตูมาในกบ และนอนกับหมอนของเธอเป็นก่อน จนถึงยากจนเช้า และคืนที่สามเขาได้เหมือนกัน แต่เมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นในเช้าวันต่อไปนี้ เธอประหลาดใจเพื่อดู กบ โรงหล่อ ชมเธอตาสวยที่สุดที่เธอได้เคยเห็น และยืนอยู่ที่หัวเตียงของเธอแทนเขาบอกเธอว่า เขามีการหลงเสน่ห์นางฟ้า spiteful ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เย็นวันหนึ่งที่ดีให้เจ้าหญิงสาววางอยู่บนฝากระโปรงและการอุดตันของเธอและออกไปเดินเล่นด้วยตัวเองในไม้; และเมื่อเธอมาถึงฤดูใบไม้ผลิเย็นของน้ำที่มีดอกกุหลาบในช่วงกลางของมันเธอนั่งตัวเองลงไปในขณะที่ส่วนที่เหลือ ตอนนี้เธอมีลูกโกลเด้นในมือของเธอซึ่งเป็นของเล่นที่เธอชื่นชอบ; . และเธอก็มักจะโยนขึ้นไปในอากาศและจับมันอีกครั้งในขณะที่มันลดลงหลังจากนั้นไม่นานเธอก็โยนมันขึ้นสูงจนเธอพลาดการจับเป็นมันลดลง; และลูกกระโดดออกไปและรีดพร้อมอยู่บนพื้นดินจนในที่สุดมันก็ล้มลงลงไปในฤดูใบไม้ผลิ เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากที่ลูกของเธอ แต่มันก็ลึกมากลึกเพื่อที่เธอไม่สามารถมองเห็นด้านล่างของมัน เธอเริ่มที่จะร้องไห้และกล่าวว่าอนิจจา! ถ้าฉันเท่านั้นที่สามารถได้รับลูกของฉันอีกครั้งฉันจะให้เสื้อผ้าของฉันทั้งหมดที่ดีและอัญมณีและทุกอย่างที่ฉันมีในโลก. ขณะที่เธอกำลังพูดกบใส่หัวของมันออกมาจากน้ำและกล่าวว่า 'เจ้าหญิง ทำไมคุณร้องไห้อย่างขมขื่นเพื่อ? ' ' อนิจจา! บอกว่าเธอ 'สิ่งที่คุณสามารถทำเพื่อฉันคุณกบน่ารังเกียจ? โกลเด้นบอลของฉันได้ลดลงเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ '. กบกล่าวว่า' ผมไม่ต้องการไข่มุกของคุณและอัญมณีและเสื้อผ้าที่ดี; แต่ถ้าคุณจะรักฉันและให้ฉันอยู่กับคุณและกินจากจานสีทองของคุณและการนอนหลับอยู่บนเตียงของคุณผมจะทำให้คุณลูกของคุณอีกครั้ง. ' ' สิ่งที่ไร้สาระ 'คิดว่าเจ้าหญิง' นี้กบโง่คือ พูดถึง! เขาสามารถไม่เคยแม้แต่จะได้รับการออกของฤดูใบไม้ผลิเยี่ยมฉันแม้ว่าเขาอาจจะสามารถที่จะได้รับลูกของฉันสำหรับฉันและดังนั้นฉันจะบอกเขาว่าเขาจะมีสิ่งที่เขาถาม. ' ดังนั้นเธอบอกว่าให้กบ' ดีถ้า คุณจะนำมาให้ฉันลูกฉันฉันจะทำทุกสิ่งที่คุณถาม. แล้วกบใส่หัวของเขาลงและดำดิ่งลึกลงไปใต้น้ำ และหลังจากนั้นเล็กน้อยในขณะที่เขาขึ้นมาอีกครั้งกับลูกในปากของเขาและโยนมันบนขอบของฤดูใบไม้ผลิ. ทันทีที่เจ้าหญิงสาวเห็นลูกของเธอเธอวิ่งไปหยิบมันขึ้นมา; และเธอก็ดีใจมากที่จะมีมันอยู่ในมือของเธออีกครั้งว่าเธอไม่เคยคิดว่ากบ แต่วิ่งบ้านกับมันให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้. กบเรียกว่าหลังจากเธอ 'Stay, เจ้าหญิง, และพาฉันกับคุณเป็นคุณ กล่าวว่า ' . แต่เธอก็ไม่ได้หยุดที่จะได้ยินคำในวันถัดไปเช่นเดียวกับที่เจ้าหญิงได้นั่งลงไปทานอาหารค่ำที่เธอได้ยินเสียงแปลก ๆ - แตะแตะ - บ่อน้ำ, บ่อน้ำ - เช่นถ้าบางสิ่งบางอย่างที่กำลังจะมาถึงบันไดหินอ่อน และหลังจากนั้นไม่นานก็มีการเคาะอ่อนโยนที่ประตูและเสียงเล็ก ๆ ร้องออกมาและกล่าวว่า'เปิดประตูรักเจ้าหญิงของฉันเปิดประตูสู่ความรักที่แท้จริงของเจ้านี่! และจิตใจถ้อยคำซึ่งพระองค์และฉันกล่าวว่าตาม เย็นน้ำพุในที่ร่มกรีนวูดได้. ' แล้วเจ้าหญิงวิ่งไปที่ประตูและเปิดมันและมีเธอเห็นกบซึ่งเธอเคยลืมเลยทีเดียว ที่เห็นนี้เธอก็เศร้ากลัวและปิดประตูให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะได้กลับไปยังที่นั่งของเธอมา. กษัตริย์พ่อของเธอเห็นว่าบางสิ่งบางอย่างได้กลัวเธอถามเธอว่าเป็นเรื่อง. 'มีกบที่น่ารังเกียจคือ 'กล่าวว่าเธอ' ที่ประตูที่ยกลูกของฉันสำหรับฉันออกจากฤดูใบไม้ผลิในเช้าวันนี้ ผมบอกเขาว่าเขาควรจะอยู่กับฉันที่นี่คิดว่าเขาไม่เคยได้รับจากฤดูใบไม้ผลิ; แต่มีเขาอยู่ที่ประตูและเขาต้องการที่จะมาใน '. ในขณะที่เธอกำลังพูดกบเคาะอีกครั้งที่ประตูและกล่าวว่า: "เปิดประตูรักเจ้าหญิงของฉัน! เปิดประตูสู่ความรักที่แท้จริงของเจ้านี่และ ทราบคำว่าท่านและพูดว่าน้ำพุเย็นในที่ร่มกรีนวูด 'ที่. จากนั้นกษัตริย์ตรัสกับเจ้าหญิงน้อย' ในขณะที่คุณได้ให้คำพูดของคุณคุณจะต้องให้มัน เพื่อไปและปล่อยให้เขาอยู่ใน '. เธอทำเช่นนั้นและกบกระโดดเข้ามาในห้องแล้วตรง - แตะแตะ - บ่อน้ำ, บ่อน้ำ - จากด้านล่างของห้องพักไปด้านบนจนเขาขึ้นมาใกล้เคียงกับ ตารางที่เจ้าหญิงนั่ง. 'อธิษฐานยกข้าพเจ้าไว้บนเก้าอี้' กล่าวว่าเขากับเจ้าหญิง 'และแจ้งให้เรานั่งถัดจากคุณ. ทันทีที่เธอได้กระทำเช่นนี้กบกล่าวว่า' ใส่ใกล้จานของคุณกับผม . ที่เราจะกินออกจากมัน " เธอนี้ไม่และเมื่อเขาได้กินมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เขากล่าวว่า 'ตอนนี้ผมเหนื่อย; ดำเนินการให้ฉันชั้นบนและใส่ฉันเข้าไปในเตียงของคุณ. และเจ้าหญิง แต่ไม่เต็มใจมากเอาเขาขึ้นมาในมือของเธอและวางเขาไว้บนหมอนบนเตียงของเธอเองที่เขานอนหลับทั้งคืนนาน. เร็วที่สุดเท่าที่มันเป็นแสงกบกระโดดขึ้นกระโดดลงมาชั้นล่างและเดินออกไป . ของบ้าน'ตอนนี้แล้ว' คิดว่าเจ้าหญิง 'ที่สุดท้ายที่เขาจะหายไปและฉันจะเป็นทุกข์กับเขาไม่มีอะไรมาก. แต่เธอก็เข้าใจผิด; สำหรับเมื่อคืนมาอีกครั้งเธอได้ยินเสียงเคาะเดียวกันที่ประตู; และกบมาอีกครั้งและกล่าวว่า'เปิดประตูรักเจ้าหญิงของฉันเปิดประตูสู่ความรักที่แท้จริงของเจ้านี่! และจิตใจถ้อยคำซึ่งพระองค์และพูดว่าน้ำพุเย็นในที่ร่มกรีนวูดได้.' และเมื่อ เจ้าหญิงเปิดประตูกบเดินเข้ามาในและนอนบนหมอนของเธอเป็นมาก่อนจนถึงเช้ายากจน และคืนที่สามเขาก็ทำเช่นเดียวกัน แต่เมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็ต้องแปลกใจที่จะเห็นแทนกบเจ้าชายที่หล่อจ้องเธอด้วยดวงตาที่สวยที่สุดที่เธอเคยเห็นและยืนอยู่ที่หัวเตียงของเธอ. เขาบอกเธอว่าเขา ได้รับหลงเสน่ห์นางฟ้าอาฆาตแค้นใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีตอนเย็นเป็นหญิงสาวหยิบหมวกและรองเท้าไม้ และออกไปเดินเล่นคนเดียวในป่า และเมื่อเธอมาถึงฤดูใบไม้ผลิเย็นของน้ำกุหลาบตรงกลางของมัน เธอนั่งตัวลงเพื่อพักผ่อน ตอนนี้เธอมีลูกบอลสีทองในมือของเธอ ซึ่งเป็นของเล่นที่ชื่นชอบของเธอ เธอมักจะโยนมันขึ้นไปในอากาศ แล้วจับมันอีกครั้ง เมื่อมันตกลงมาหลังจากเวลาที่เธอโยนมันขึ้นไปสูงมากที่เธอพลาดจับมันล้ม และลูกบอลกระโจนออกไป และกลิ้งไปบนพื้น จนในที่สุดมันก็ล้มลงในฤดูใบไม้ผลิ เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากที่ลูกของเธอ แต่มันอยู่ลึกมาก ลึกๆ ที่เธอไม่อาจเห็นด้านล่าง เธอเริ่มร้องไห้ และกล่าวว่า " อนิจจาเอ๋ย ถ้าผมจะเอาลูกบอลอีกครั้ง ผมจะมอบเสื้อผ้าที่ดีของฉันและพลอย และทุกอย่างที่ผมมีในโลก’ขณะที่เธอพูด กบใส่หัวของมันออกจากน้ำและกล่าวว่า " เจ้าหญิง ทำไมคุณถึงร้องไห้อย่างขมขื่นเพื่อ ?" " โธ่ ! เธอบอกว่า " คุณสามารถทำอะไรเพื่อฉัน เธอเลยกบ ลูกบอลสีทองของฉันลดลงในฤดูใบไม้ผลิ .กบกล่าวว่า " ฉันไม่ต้องการไข่มุก และอัญมณีและเสื้อผ้าที่ดี แต่ถ้าคุณจะชอบฉัน และปล่อยให้ฉันอยู่กับคุณ และกินจากจานทองคำ และนอนอยู่บนเตียง ผมจะพาคุณลูกของคุณอีกครั้ง ." ไร้สาระ " คิดว่าเจ้าหญิง " กบบ้าๆนี่กำลังพูด ! เขาจะไม่เคยออกไปของฤดูใบไม้ผลิมา แม้ว่าเขาอาจจะสามารถที่จะได้รับลูกของฉัน ดังนั้น ฉัน จะ บอก เขา เขาจะได้ในสิ่งที่เขาถาม .เธอพูดกับกบ ดีถ้าคุณจะเอาลูกของฉัน ฉันจะทำสิ่งที่คุณขอ . . .แล้วกบใส่หัวของเขาลง และดำน้ำลึกอยู่ใต้น้ำ และหลังเล็ก ๆน้อย ๆในขณะที่เขาขึ้นมาอีกครั้ง กับลูกบอลในปากของเขาและโยนมันบนขอบของฤดูใบไม้ผลิทันทีที่เจ้าหญิง เห็นลูกของเธอ เธอวิ่งไปหยิบมันขึ้นมา เธอจึงดีใจมาก ที่จะมีในมือของเธออีกครั้ง เธอเคยคิดว่ากบ แต่วิ่งกลับบ้านด้วยความเร็วเท่าที่เธอจะทำได้กบโทรมาหลังจากเธอ " อยู่ เจ้าหญิง และพาฉันกับคุณ อย่างที่คุณว่าแต่เธอไม่ได้หยุดได้ยินคำวันต่อมา ก็เป็นเจ้าหญิงได้นั่งทานข้าว เธอได้ยินเสียงแปลกๆ แตะแตะ - plash plash , - ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา หินอ่อน บันได และหลังจากนั้นมีการเคาะเบาๆ ที่ประตู และเสียงเรียกร้องและกล่าวว่า :เปิดประตู เจ้าหญิงที่รักของฉันเปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่และจิตใจ คำที่ท่านและข้าพเจ้ากล่าวว่าโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood สี’แล้วเจ้าหญิงวิ่งไปที่ประตูและเปิดมัน และที่นั่นเธอเห็น กบ ซึ่งเธอได้ค่อนข้างลืม ที่เห็นนี่ก็น่าเศร้าใจ และปิดประตูให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถกลับไปที่นั่งของเธอในหลวง , พ่อของเธอเห็น ว่ามีบางอย่างหวาดกลัวเธอ ถามเธอว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมีกบน่ารังเกียจ " เธอ " ที่ประตู ที่ยกบอลของฉันสำหรับฉันในตอนเช้าฤดูใบไม้ผลินี้ ฉันบอกเขาว่าเขาควรอยู่กับผมที่นี่ คิดว่าเขาไม่เคยออกไปของฤดูใบไม้ผลิ แต่เขาอยู่ที่ประตู และเขาอยากจะเข้ามา . . .ขณะที่เธอกำลังพูดกบเคาะอีกครั้งที่ประตูและกล่าวว่าเปิดประตู เจ้าหญิงที่รักของฉันเปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่และจิตใจ คำที่ท่านและข้าพเจ้ากล่าวว่าโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood สี’แล้วกษัตริย์จึงตรัสกับเจ้าหญิง " อย่างที่คุณมีให้ คำพูด คุณ ต้อง ให้ มัน ไป และให้เขาเข้ามา .เธอทำยังงั้น และกบกระโดดเข้ามาในห้อง แล้วตรงไป - แตะแตะ - plash plash , - จากด้านล่างของห้องด้านบน จนกระทั่งเขามาใกล้โต๊ะที่องค์หญิงนั่ง" อธิษฐานยกผมบนเก้าอี้ " เขากล่าวกับเจ้าหญิง " และให้ฉันนั่งข้างๆเธอทันทีที่เธอทำนี้ กบ บอกว่า ใส่จานใกล้ๆฉัน ฉันอาจจะกินมัน .นี่เธอ และเมื่อเขาได้กินมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้ เขากล่าวว่า " ตอนนี้ผมเหนื่อย พาฉันขึ้นไปข้างบน และจับฉันลงเตียง และเจ้าหญิง แม้ว่าอย่างไม่เต็มใจ เอาเขาขึ้นในมือของเธอ และทำให้เขาอยู่บนหมอนที่เตียงของเธอเอง ที่เขา นอนทั้งคืนทันทีที่ถูกแสง กบ กระโดดขึ้น กระโดดลงไปข้างล่าง และเดินออกจากบ้าน" แล้ว " คิดว่าเจ้าหญิง " ในที่สุดเขาหายไปแล้ว และผมจะต้องมีปัญหากับเขาอีกต่อไป "แต่เขาคิดผิด เพราะเมื่อคืนมาอีกครั้ง เธอได้ยินเสียงเหมือนเคาะที่ประตู และ กบ มาอีกครั้ง และกล่าวว่า :เปิดประตู เจ้าหญิงที่รักของฉันเปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่และจิตใจ คำที่ท่านและข้าพเจ้ากล่าวว่าโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood สี’และเมื่อเจ้าหญิงเปิดประตูกบมา และนอนบนหมอนของเธอเช่นเดิม จนถึงเช้าเลยพัง และคืนที่สามเขาก็เหมือนกัน แต่เมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นในตอนเช้า เธอตกใจมากที่เห็นต่อไปนี้แทนกบ เจ้าชายหล่อ กำลังมองเธอด้วยสายตาที่สวยที่สุดที่เธอเคยเห็นและยืนที่หัวเตียงของเธอเขาบอกว่าเขาเคยหลงรักนางฟ้าที่อาฆาต