Going to the Ji Clan to Collect Deb

Going to the Ji Clan to Collect Debts

The Ji Clan didn’t just have one ancestral mansion, but many. The one located within the fortress was just one of those.

It was enormous and sprawling, taking up roughly thirty percent of the entire fortress. On the outside it looked relatively ordinary, but once you stepped foot inside, you would catch sight of indescribably beautiful carved balustrades and marble steps.

An ancient, aged will emanated out in all directions, making every block of wood and stone seem sentient. It was something completely extraordinary that even the Eastern Lands’ Fang Clan couldn’t equal.

Meng Hao navigated his way through the fortress using the map, and eventually found the Ji Clan’s main gate. He walked up the gate and cleared his throat. As he looked around, he didn’t see anyone around standing guard.

He knocked, and, seeing that there was no reaction from within, flew up into the air and prepared to simply fly into the mansion. However, a massive pressure bore down on him as soon as he rose up into the air. Clearly, the airspace here was restricted.

Meng Hao suddenly heard someone chuckling behind him.

“Fellow Daoist, don’t waste your time! People like you come here every day hoping to pay respects to the Ji Clan.”

There were two cultivators there who had caught sight of Meng Hao as they were passing by.

“The Ji Clan is the number one clan in the lands of South Heaven,” said the first one, “and this is one of their ancestral mansions. You think you can just waltz right in? The only way to get inside is if you’re invited by the Ji Clan.”

“Why even try?” chuckled the second one. “You might end up irritating one of the Ji Clan members, and then you’d be in grave danger.”

Actually, Meng Hao’s handsome appearance and down-to-earth disposition left these two cultivators with a good impression, so they really were trying to help him out.

“I’m not here to pay respects,” said Meng Hao, coughing lightly. “I’m here to collect some debts.” His eyes suddenly glittered brightly as he caught sight of the two iron hoop handles that adorned the main gate.

The two iron hoops seemed ordinary, but by using his Celestial Vision technique, he could instantly sense the aura of ancient magical symbols pulsing off of them.

“These things are magical treasures!” Meng Hao thought. Taking a step forward, he grabbed one of the iron hoops and then yanked hard on it. Unfortunately, the gate didn’t budge an inch. The two startled cultivators looked on in shock.

“Fellow Daoist, what… what are you doing?”

Meng Hao took a deep breath, and strange gleam appeared in his eyes. As he prepared to yank on the iron hoop a second time, the wide-eyed cultivators behind him began to back up. They came to the citadel frequently to go shopping, and often saw cultivators pacing back and forth in front of the Ji Clan’s main gate, hoping to gain entrance to offer respects.

However, they had never, ever seen someone covet the iron hoops on the main gate. The mere sight of it made their scalps numb. As they backed up, Meng Hao wrenched at the iron hoop with full force.

Some distance away, a group of seven or eight youths were loitering on the street corner, chatting and laughing. When they noticed what Meng Hao was doing, one of their number gaped for a moment and then let out a roar of fury. He instantly flew into the air toward Meng Hao.

“How brazen! Did you just eat a dragon heart?! How dare you behave so boorishly in front of the Ji Clan!?!?”

The two cultivators near Meng Hao were so scared they could barely speak, and began to back up even faster.

“Not good! It’s Ji Xueming! He’s a Quasi-Array disciple of the Ji Clan!”

Ji Xueming’s hands flashed in an incantation gesture as he whistled through the air. Bright light pulsed off of his body, which then transformed into a long spear that emanated a strong force like a tornado. He stabbed the spear toward Meng Hao without hesitation.

As Meng Hao stood there at the entrance to the Ji Clan, he turned his head to look at the incoming spear, then gave a cold snort. He waved his right index finger, causing the long spear to tremble and then explode into pieces. The shockwave didn’t even lift a hair on Meng Hao’s head, but Ji Xueming was sent tumbling backward through the air. He slammed into the ground about three hundred meters away, coughing up blood, his face ashen.

His companions’ faces filled with rage as they looked over at Meng Hao.

“Looking to die!?!?!” Ji Xueming howled, crawling to his feet. His cultivation base was at the late Nascent Soul stage, and although Meng Hao’s cultivation base was not visible to him, he raged at him nonetheless.

“You’re Ji Xueming?” Meng Hao asked. “Okay, hold on a second….” With that, Meng Hao slapped his bag of holding to produce a large stack of promissory notes. After flipping through them for a moment, his eyes sparkled and pulled out one in particular.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไปที่กองทัพจิเก็บหนี้กองทัพจิไม่ได้มีเพียงหนึ่งแมนชั่นของบรรพบุรุษ แต่หลาย หนึ่งตั้งอยู่ในป้อมปราการเป็นเพียงหนึ่งคนใหญ่ และแผ่กิ่งก้าน สาขา การประมาณร้อยละสามสิบของป้อมปราการทั้งหมดได้ ด้านนอก มันดูค่อนข้างธรรมดา แต่เมื่อคุณก้าวเท้าภายใน คุณจะมองเห็นบันไดแกะสลักสวยงามบางส่วนและขั้นตอนที่หินอ่อนโบราณ อายุจะเล็ดลอดออกมาจากทุกทิศทาง ทำบล็อกทุกไม้ และหินดูเหมือนรู้สึก มันเป็นสิ่งพิเศษอย่างสมบูรณ์กองทัพฝางของดินแดนตะวันออกที่ไม่เท่ากับเฮา เมงทางของเขาผ่านป้อมปราการที่ใช้แผนที่นำทาง และในที่สุดก็พบประตูหลักของกองทัพจิ เขาเดินขึ้นประตู และล้างคอของเขา ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขาไม่ได้เห็นคนทั่วยืนยามเขาเคาะ และ เห็นว่าก็ไม่มีปฏิกิริยาจากภายใน บินขึ้นไปในอากาศ และเตรียมที่จะบินเข้าไปก็ อย่างไรก็ตาม ขนาดใหญ่แรงดันกระบอกสูบลงเขาทันทีที่เขาลุกขึ้นไปในอากาศ อย่างชัดเจน น่านฟ้านี่ถูกจำกัดเมงเฮาก็ได้ยินคนหลังเขา chuckling"เพื่อน Daoist อย่าเสียเวลา คนอย่างคุณมาที่นี่ทุกวันหวังจะจ่ายเคารพกองทัพจิ "มีสองเครื่องพรวนดินมีใครได้จับสายตาของเมงเฮาเป็นพวกเขาได้ผ่าน"จิกองทัพคือ กองทัพจำนวนหนึ่งในดินแดนใต้สวรรค์ กล่าวว่า คนแรก "และนี่คือหนึ่งในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษของพวกเขา คุณคิดว่า คุณสามารถเพียง waltz อยู่ใน วิธีเดียวที่จะได้รับภายในคือ ถ้าคุณได้รับเชิญจากกองทัพจิ""ทำไมได้" เบา ๆ สอง "คุณอาจจะระคายเคืองหนึ่งในสมาชิกกองทัพจิ และจากนั้น คุณก็อยู่ในอันตราย"จริง ลักษณะหล่อเมงเฮาและโอนการครอบครองลงเพื่อแผ่นดินเหลือเครื่องพรวนดินสองเหล่านี้ประทับใจที่ดี เพื่อให้พวกเขาจริง ๆ พยายามช่วยเขาออก"ฉันไม่ที่นี่จ่ายประการ กล่าวว่า เมงเฮา ไอเบา ๆ "ผมนี่เก็บหนี้บางส่วน" ตาของเขาก็แวววาวสดใสเขาจับตาจับห่วงเหล็กสองที่ประดับประตูหลักห่วงเหล็กสองดูเหมือนธรรมดา แต่ โดยเทคนิคมองท้องฟ้า ทันทีที่เขาอาจรู้สึกกลิ่นอายของสัญลักษณ์เวทมนตร์โบราณที่สั่นสะเทือนที่รู้สึกออกจากพวกเขา"สิ่งเหล่านี้คือ สมบัติวิเศษ" เมงเฮาคิดว่า การก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าห่วงเหล็กอย่างใดอย่างหนึ่ง และจากนั้น ดึงหนักอยู่ อับ ประตูไม่ได้ขยับเขยื้อนนิ้ว เครื่องพรวนดินที่สะดุ้งสองมองในในช็อต"เพื่อน Daoist ...อะไรคืออะไรคุณทำ? "เมงเฮาเอาลมหายใจลึก และคให้แปลกปรากฏในสายตาของเขา เขาเตรียมไว้ yank บนห่วงเหล็กเป็นครั้งที่สอง เป็นเครื่องพรวนดินมากกว่าหลังเขาเริ่มการสำรองข้อมูล พวกเขามาถึงป้อมบ่อย ๆ เพื่อไปช้อปปิ้ง และมักจะเห็นเครื่องพรวนดิน pacing มาด้านหน้าของประตูหลักของกองทัพจิ หวังที่จะได้เข้าไปเสนอประการอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคย เคยเห็นคนอยากได้ห่วงเหล็กประตูหลัก เพียงสายตาของมันทำให้แก่หนังของชา ขณะที่พวกเขาสำรอง เมงเฮาแผ่นกระจกที่ห่วงเหล็กเต็มแรงบางห่าง กลุ่มเยาวชนเจ็ด หรือแปดถูกเดินเตร่บนถนนมุม พูดคุย และหัวเราะ เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นอะไรเมงเฮาทำ หนึ่งของพวกเขาดำครู่ แล้วให้ออกเสียงคำรามแห่งความโกรธเกรี้ยว เขาทันทีบินไปในอากาศต่อเฮาเมง"วิธีอุกอาจ เพียงกินหัวใจมังกร กล้าที่คุณกระทำดัง boorishly หน้ากองทัพจิความ"เครื่องพรวนดินสองใกล้เมงเฮาก็กลัวดังนั้นพวกเขาเพิ่งจะพูด และเริ่มการสำรองข้อมูลได้เร็วขึ้นไม่ดี มันเป็น Xueming จิ เขาเป็นสาวกเรย์วนอุทยานของกองทัพจิจิ Xueming มือประกายในท่าทางการปลุกเสก ตามเขาผิวปากผ่านอากาศ แสงแฟลชออกจากร่างกายของเขา ซึ่งกลายเป็นหอกยาวที่เล็ดลอดออกมาแข็งแรงเหมือนพายุทอร์นาโดแล้ว เขาแทงหอกไปทางเมงเฮาโดยไม่ลังเลAs Meng Hao stood there at the entrance to the Ji Clan, he turned his head to look at the incoming spear, then gave a cold snort. He waved his right index finger, causing the long spear to tremble and then explode into pieces. The shockwave didn’t even lift a hair on Meng Hao’s head, but Ji Xueming was sent tumbling backward through the air. He slammed into the ground about three hundred meters away, coughing up blood, his face ashen.His companions’ faces filled with rage as they looked over at Meng Hao.“Looking to die!?!?!” Ji Xueming howled, crawling to his feet. His cultivation base was at the late Nascent Soul stage, and although Meng Hao’s cultivation base was not visible to him, he raged at him nonetheless.“You’re Ji Xueming?” Meng Hao asked. “Okay, hold on a second….” With that, Meng Hao slapped his bag of holding to produce a large stack of promissory notes. After flipping through them for a moment, his eyes sparkled and pulled out one in particular.