Kinetic parameters show a good fit

Kinetic parameters show a good fit according to the selected model. An increase in the kinetic constants with the Brix degrees was observed. Higher k values were found in the unpeeled aloe slices. The highest velocities of sugar gain were obtained for unpeeled samples at 40 °C with 35–50 °Brix solutions. Treatments with 65 °Brix solutions caused a reduction in sugar gain velocity in peeled or unpeeled samples. This effect can be related with shrinkage and deformation in parenchymatic cells. The De values obtained varied between 0.19 × 10−8 and 1.98 × 10−8 m2/s, increasing from 25 to 40 °C. The De values in the peeled aloe slices were higher that in unpeeled slices, which can be explained by the skin reducing about 50% of the total exchange surface in OD process. The highest coefficients corresponded to the peeled samples dehydrated at 40 °C with 35 °Brix solution due to its reduced viscosity that facilitate solute penetration.

Osmotic dehydration causes changes in the cellular size of the Aloe vera tissue. The phenomena observed during osmotic dehydration were shrinkage of cells, plasmolysis and folding of the cell walls which could explain the different behaviour between unpeeled and peeled Aloe vera slices during osmotic dehydration. The presence of skin in the Aloe vera slices promotes water loss, maintaining the structure of the slice, but reducing diffusivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พารามิเตอร์เดิม ๆ แสดงพอดีตามรุ่นที่เลือก การเพิ่มขึ้นของค่าคงที่เดิม ๆ กับองศา Brix ได้สังเกต ค่า k ที่สูงขึ้นพบในชิ้นเนื้อว่าน unpeeled ตะกอนสูงสุดของกำไรน้ำตาลได้รับตัวอย่าง unpeeled ที่ 40 ° C ด้วย 35 – 50 ° Brix โซลูชั่น มี 65 ° Brix โซลูชั่นที่ทำให้เกิดการลดน้ำตาลได้เร็วในตัวอย่าง peeled หรือ unpeeled ผลนี้อาจเกี่ยวข้องกับการหดตัวและแมพในเซลล์ parenchymatic ค่า De ที่ได้รับแตกต่างกันระหว่าง 0.19 × 10−8 และ 1.98 × 10−8 m2/s เพิ่มขึ้นจาก 25 ไป 40 องศาเซลเซียส ค่าเดในชิ้นว่าน peeled ได้สูงที่ในชิ้น unpeeled ซึ่งสามารถอธิบาย โดยผิวที่ลดลงประมาณ 50% ของพื้นผิวแลกเปลี่ยนทั้งหมดในกระบวนการ OD สัมประสิทธิ์สูง corresponded การตัวอย่าง peeled อบที่ 40 ° C ด้วย 35 ° Brix โซลูชันเนื่องจากความหนืดที่ลดลงที่อำนวยความสะดวกในการเจาะตัว

คายน้ำการออสโมติกทำให้เปลี่ยนแปลงขนาดเซลล์ของเนื้อเยื่อว่าน ปรากฏการณ์ที่สังเกตระหว่างการคายน้ำการออสโมติกมีการหดตัวของเซลล์ plasmolysis และพับของผนังเซลล์ซึ่งสามารถอธิบายพฤติกรรมต่าง ๆ ระหว่างชิ้น unpeeled และ peeled กระป๋องระหว่างคายน้ำการออสโมติก ของผิวในชิ้นว่านส่งเสริมการสูญเสียน้ำ รักษาโครงสร้างของชิ้น แต่ลด diffusivity

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พารามิเตอร์แสดงแบบที่ดีตามรูปแบบที่เลือก การเพิ่มขึ้นของค่าคงที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่มีองศาบริกซ์เป็นที่สังเกต ค่า k สูงกว่าที่พบในชิ้นว่านหางจระเข้ unpeeled ความเร็วสูงสุดของการเพิ่มน้ำตาลที่ได้รับสำหรับตัวอย่าง unpeeled ที่ 40 ° C กับ 35-50 ° Brix การแก้ปัญหา การรักษาด้วย 65 ° Brix การแก้ปัญหาที่เกิดจากการลดลงของน้ำตาลที่ได้รับความเร็วในตัวอย่างปอกเปลือกหรือ unpeeled ผลกระทบนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการหดตัวและการเสียรูปในเซลล์ parenchymatic De ค่าที่ได้รับการแตกต่างกันระหว่าง 0.19 × 10-8 และ 1.98 × 10-8 m2 / s เพิ่มขึ้น 25-40 องศาเซลเซียส ค่า De ในปอกเปลือกว่านหางจระเข้ชิ้นสูงว่าในชิ้น unpeeled ซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยผิวลดประมาณ 50% ของพื้นผิวการแลกเปลี่ยนรวมอยู่ในกระบวนการ OD ค่าสัมประสิทธิ์สูงสุดสอดคล้องกับตัวอย่างปอกเปลือกแห้งที่ 40 ° C 35 ° Brix การแก้ปัญหาเนื่องจากความหนืดลดลงที่อำนวยความสะดวกในการเจาะตัวละลายออสโมติกขาดน้ำทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในขนาดเซลล์ของเนื้อเยื่อว่านหางจระเข้ ปรากฏการณ์ที่สังเกตได้ในช่วงภาวะขาดน้ำออสโมติกที่มีการหดตัวของเซลล์ plasmolysis และพับของผนังเซลล์ซึ่งอาจอธิบายพฤติกรรมที่แตกต่างกันระหว่าง unpeeled และปอกเปลือกว่านหางจระเข้ชิ้นหางจระเข้ในช่วงภาวะขาดน้ำออสโมติก การปรากฏตัวของผิวในว่านหางจระเข้ชิ้นหางจระเข้ส่งเสริมการสูญเสียน้ำที่ยังคงรักษาโครงสร้างของชิ้น แต่การลดการแพร่กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าพารามิเตอร์จลน์ให้พอดีตามแบบที่เลือก เพิ่มขึ้นในค่าคงที่ทางจลนศาสตร์กับองศา Brix พบว่า . ค่า K สูงกว่าที่พบในชิ้น unpeeled ว่านหางจระเข้ . ความเร็วสูงของน้ำตาลเพิ่มได้ สำหรับตัวอย่าง unpeeled 40 ° C 35 – 50 องศาบริกซ์ โซลูชั่นการรักษาด้วยโซลูชั่นจาก 65 องศาบริกซ์ ลดน้ำตาล เพิ่มความเร็วในปอกเปลือกหรือตัวอย่าง unpeeled . ผลนี้สามารถที่เกี่ยวข้องกับการหดตัวและการเสียรูปใน parenchymatic เซลล์ เดอ ค่าที่ได้แตกต่างกันระหว่าง 0.19 × 10 −× 10 − 8 และ 1.98 8 m2 / S , เพิ่มขึ้นจาก 25 ถึง 40 ° C DE ในปอกเปลือกว่านหางจระเข้ชิ้นสูงกว่าที่ unpeeled ชิ้น ,ซึ่งสามารถอธิบายได้โดยผิวหนังลดลงประมาณ 50% ของพื้นผิวตรารวมในกระบวนการ OD . ค่าสัมประสิทธิ์สูงตรงกับปอกเปลือกแห้ง 40 ° C ตัวอย่างที่ 35 องศาบริกซ์ โซลูชั่น เนื่องจากช่วยลดความหนืดที่อำนวยความสะดวกในการเจาะสูง

การออสโมซิสทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเซลล์ ขนาดของว่านหางจระเข้ เนื้อเยื่อปรากฏการณ์ที่สังเกตในการออสโมซิสมีการหดตัวของเซลล์ พลาสโมไลซิสและพับของผนังเซลล์ ซึ่งสามารถอธิบายพฤติกรรมที่แตกต่างกันระหว่าง unpeeled และปอกเปลือกว่านหางจระเข้ชิ้นในการออสโมซิส . การปรากฏตัวของผิวในว่านหางจระเข้ชิ้นส่งเสริมการสูญเสียน้ำ การรักษาโครงสร้างของชิ้น แต่ลดสัมประสิทธิ์การแพร่