4. Discussion and ConclusionThe pur

4. Discussion and Conclusion
The purpose of this study was to propose a new scale to measure how Turkish classroom teachers feel
autonomous in their profession. Based on the literature review, it was predicted that the autonomy areas for Turkish
teachers would be instructional planning and implementation, and professional development. However, the data
analysis results revealed three areas of autonomy for teachers: (1) autonomy in instructional planning and
implementation, (2) autonomy in professional development, and (3) autonomy in determining the framework of the
curriculum. The first area of autonomy was considered as consistent with Pearson and Hall (1993) and Friedman
(1999). The second area of autonomy was also found as consistent with Friedman (1999). The third factor was found
in consistency with Archbald and Porter (1994) and Öztürk (2012) who found out that the teachers have less
autonomy over the planning of the curriculum than classroom practices. In Turkish education system, teachers are
provided with educational programs to teach their students by MoNE. Therefore, their perceived autonomy differed
in curriculum planning and classroom implementation.
This study is the first step of a scale development procedure. The next step will be to collect data, and to conduct
Confirmatory Factor Analysis (CFA) in order to confirm the factor structure of the scale and verify its validity and
reliability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. อธิบายและสรุปวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้เสนอมาตราส่วนใหม่วัดเรียนที่ครูรู้สึกว่าตุรกีอิสระในอาชีพของพวกเขา จากการทบทวนวรรณกรรม มันก็คาดว่า ที่พื้นที่อิสระสำหรับตุรกีครูจะสอนวางแผน และดำเนินงาน และพัฒนาอาชีพ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลวิเคราะห์ผลเปิดเผย 3 พื้นที่อิสระสำหรับครู: อิสระ (1) ในการวางแผนจัดการเรียนการสอน และงาน อิสระ (2) ในการพัฒนาอาชีพ และ (3) อิสระในการกำหนดกรอบของการหลักสูตร ถือเป็นพื้นที่แรกของอิสระเป็นสอดคล้องกับเพียร์ และฮอลล์ (1993) และฟรีดแมน(1999) ตั้งสองตั้งนอกจากนี้ยังพบว่าสอดคล้องกับฟรีดแมน (1999) ตัวที่สามพบความสอดคล้องกับ Archbald และกระเป๋า (1994) และ Öztürk (2012) ที่พบว่าครูมีน้อยอิสระเหนือการวางแผนของหลักสูตรมากกว่าห้องเรียนปฏิบัติ ในระบบการศึกษาที่ตุรกี เป็นครูมีโปรแกรมศึกษาสอนนักศึกษา โดยมอน ดังนั้น อิสระของพวกเขารับรู้แตกต่างในหลักสูตรการวางแผนและการเรียนใช้งานการศึกษานี้เป็นขั้นตอนแรกของกระบวนการพัฒนามาตราส่วน ขั้นตอนต่อไปจะเป็น การรวบรวมข้อมูล และ การดำเนินเสร็จปัจจัยวิเคราะห์ (CFA) เพื่อยืนยันโครงสร้างสัดส่วนของมาตราส่วน และตรวจสอบการมีผลบังคับใช้ และความน่าเชื่อถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. อธิบายและสรุปวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอระดับใหม่ที่จะวัดว่าครูตุรกีรู้สึกอิสระในอาชีพของพวกเขา ขึ้นอยู่กับการทบทวนวรรณกรรมมันก็คาดการณ์ว่าพื้นที่อิสระสำหรับตุรกีครูจะวางแผนการเรียนการสอนและการดำเนินงานและการพัฒนาอาชีพ อย่างไรก็ตามข้อมูลผลการวิเคราะห์พบสามพื้นที่ของตนเองสำหรับครูผู้สอน (1) ความเป็นอิสระในการวางแผนการเรียนการสอนและการดำเนินงาน(2) ความเป็นอิสระในการพัฒนาอาชีพและ (3) ความเป็นอิสระในการกำหนดกรอบของหลักสูตร พื้นที่แรกของตนเองได้รับการพิจารณาเป็นสอดคล้องกับเพียร์สันและฮอลล์ (1993) และฟรีดแมน(1999) พื้นที่ที่สองของตนเองนอกจากนี้ยังพบความสอดคล้องกับฟรีดแมน (1999) ปัจจัยที่สามถูกพบในสอดคล้องกับ Archbald และพอร์เตอร์ (1994) และÖztürk (2012) ที่พบว่าครูมีน้อยอำนาจในการวางแผนหลักสูตรกว่าการปฏิบัติที่ห้องเรียน ในระบบการศึกษาของตุรกี, ครูให้กับโปรแกรมการศึกษาในการสอนนักเรียนของพวกเขาโดย MoNE ดังนั้นการรับรู้ของพวกเขาเป็นอิสระที่แตกต่างกันในการวางแผนและการดำเนินการหลักสูตรห้องเรียน. การศึกษาครั้งนี้เป็นขั้นตอนแรกของขั้นตอนการพัฒนาระดับ ขั้นตอนต่อไปจะมีการเก็บรวบรวมข้อมูลและการดำเนินการยืนยันการวิเคราะห์องค์ประกอบ (CFA) เพื่อยืนยันโครงสร้างปัจจัยของขนาดและตรวจสอบความถูกต้องของตนและความน่าเชื่อถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . ข้อสรุป
มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแบบใหม่ที่จะวัดว่าครูตุรกีรู้สึก
อิสระในอาชีพ จากการทบทวนวรรณกรรม มันถูกคาดการณ์ว่าพื้นที่สำหรับครูในตุรกี
จะมีการดำเนินการตามแผนและการสอน และการพัฒนาอาชีพ อย่างไรก็ตาม ข้อมูล
ผลวิเคราะห์พบ 3 พื้นที่ของตนเองสำหรับครู ( 1 ) มีอิสระในการวางแผนการสอนและ
ปฏิบัติ ( 2 ) มีอิสระในการพัฒนาวิชาชีพ และ ( 3 ) มีอิสระในการกำหนดกรอบของ
หลักสูตร พื้นที่แรกของตนเองก็ถือว่าสอดคล้องกับ เพียร์สัน และ ฮอลล์ ( 1993 ) และ ฟรีดแมน
( 1999 )พื้นที่ที่สองของตนเองก็พบว่าสอดคล้องกับฟรีดแมน ( 1999 ) ปัจจัยที่สาม คือพบ
ให้สอดคล้องกับ archbald และพอร์เตอร์ ( 1994 ) และÖ ZT ü RK ( 2012 ) ที่พบว่า ครูมีความเป็นอิสระน้อยลง
มากกว่าการวางแผนหลักสูตรกว่าการปฏิบัติในชั้นเรียน ในระบบการศึกษา ตุรกี ครู
ให้กับโปรแกรมการศึกษาที่จะสอนนักเรียนของพวกเขาโดยโมน .ดังนั้น การรับรู้ของพวกเขามีอิสระในการวางแผนและการใช้หลักสูตรแตกต่าง

เรียนห้องเรียน นี่คือขั้นตอนแรกของระดับการพัฒนากระบวนการ ขั้นตอนต่อไปจะต้องรวบรวมข้อมูลและดำเนินการ
การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ( CFA ) เพื่อยืนยันปัจจัยโครงสร้างของขนาดและตรวจสอบความถูกต้องของมันและ
)