However, as Lijphart himself is wel

However, as Lijphart himself is well aware, we Wnd consociational political institutions
in ‘‘divided societies,’’ as he puts it—those divided for example, by ethnic or
religious cleavages (1969). These divisions are the historical reason for various sorts
of veto powers for minorities. Consequently, it may not be the political institutions
that result in the kinder, gentler democracies, but perhaps the ‘‘divided’’ societies that
have these sorts of political institutions may have also tended to develop integrative
social institutions of various types, precisely to overcome the divisions that led to
political blockages. This ‘‘chicken-and-egg’’ problem in institutional development is
often referred to as the problem of ‘‘endogeneity.’’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม เป็น Lijphart ตัวเองเป็นตระหนักดี เราสุดขีดสิ่ง consociational สถาบันการเมืองใน ''แบ่งสังคม เขาใส่ — ผู้เช่น หารชาติพันธุ์ หรือศาสนา cleavages (1969) หน่วยงานเหล่านี้มีเหตุผลต่าง ๆ นานาทางประวัติศาสตร์ของอำนาจ veto สำหรับชนกลุ่มน้อย ดังนั้น มันอาจไม่สถาบันการเมืองที่ส่งผลให้ระบอบประชาธิปไตยเมตตา เบา แต่บางทีสังคม ''แบ่ง '' ที่มีประเภทของสถาบันทางการเมืองอาจมียังมีแนวโน้มการ พัฒนาแบบบูรณาการสถาบันทางสังคมประเภทต่าง ๆ อย่างแม่นยำเพื่อเอาชนะฝ่ายที่นำไปสู่การติดขัดทางการเมือง ปัญหานี้ ''ไก่ และไข่ '' ในการพัฒนาสถาบันมักเรียกว่าปัญหาของ '' endogeneity''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เป็น Lijphart ตัวเองตระหนักดีเรา WND สถาบันทางการเมือง consociational
ใน '' แบ่งสังคม ''
ในขณะที่เขาทำให้มันเหล่านั้นแบ่งตัวอย่างเช่นโดยชาติพันธุ์หรือปริศาสนา(1969)
หน่วยงานเหล่านี้เป็นเหตุผลทางประวัติศาสตร์สำหรับประเภทต่างๆของผู้มีอำนาจยับยั้งสำหรับชนกลุ่มน้อย ดังนั้นมันอาจจะไม่เป็นสถาบันทางการเมืองที่มีผลในเมตตาของระบอบประชาธิปไตยที่อ่อนโยน แต่อาจจะเป็น '' แบ่ง '' สังคมที่มีแปลกๆ เหล่านี้ของสถาบันทางการเมืองอาจจะยังมีแนวโน้มที่จะพัฒนาแบบบูรณาการสถาบันทางสังคมประเภทต่างๆ ได้อย่างแม่นยำที่จะเอาชนะ หน่วยงานที่นำไปสู่การอุดตันทางการเมือง นี้ '' ไก่และไข่ '' ปัญหาในการพัฒนาสถาบันเป็นที่มักเรียกกันว่าปัญหาของ'' endogeneity. ''