We evaluated the isoline distributi

We evaluated the isoline distribution of thermocline characteristics (the upper and lower boundary temperatures
and depths) in the bigeye tuna (Thunnus obesus) fishing grounds in the tropical Atlantic Ocean.
We plotted the thermocline characteristics contour on a spatial overlay map using data collected on a
monthly basis from Argo buoys and monthly CPUE (catch per unit effort) from bigeye tuna long-lines
from the International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas (ICCAT). In addition, frequency
analysis and the empirical cumulative distribution function (ECDF) were used to calculate the optimum
ranges of thermocline characteristics of the central fishing grounds. Our analysis suggested that there
were significant seasonal variations in the upper boundary temperature and depth of thermocline in the
central fishing grounds, which significantly influenced the temporal and spatial distribution of the bigeye
tuna population. The overlay maps suggest that the central fishing ground of the bigeye tuna is located
in the enclosed curve region between the higher value (70 m) and the lower value (40 m) of the upper
boundary depth, from December to March of each year. After that, the fishing grounds spread to the north
and south on both sides. CPUE is highest in areas where the upper boundary depths of the thermocline
are between 40 and 60 m to the north of the equator. This extends to between 60 and 100 m to the south
of the equator. The CPUE is highest in areas where the upper boundary temperature of the thermocline
is between 24 and 26.9 °C in the low-latitude Atlantic Ocean, but decreases to 18 °C offshore of Namibia
during July to October. The overlay maps showed that the lower boundary temperature and depth of thermocline
have little seasonal variation. The lower boundary depth of the thermocline isoline depth showed
that the higher depth area (>250 m) was shaped like the letter ‘W’. Similarly, the lower boundary temperature
of thermocline isoline depth suggests that the temperature is higher besides the equator and
lower around the equator area. The lower boundary water depth in the central fishing ground of the bigeye
tuna ranged between 150 m and 250 m in the low-latitude Atlantic Ocean over the year, whereas the
CPUE was low when the depth exceeded 250 m. In addition, the lower boundary water depth in the central
fishing ground of the bigeye tuna decreased to between 140 and 160 m offshore of Namibia from April
to October. The lower boundary temperature in the central fishing ground was about 12 °C in the lowlatitude
Atlantic Ocean and 14 °C offshore of Namibia. Conversely, if the temperature is >15 °C, the CPUE
tends to be low. The numerical computation results suggest that the optimum ranges for the upper boundary
thermocline temperature and depth were between 23 and 26.9 °C, and 30 and 70 m, respectively.
The optimum ranges were 12–14.9 °C and 150–230 m for the lower boundary thermocline temperature
and depth, respectively. We documented the distribution interval range of thermocline characteristics
for the central fishing ground of the bigeye tuna in the Atlantic Ocean. Our results provide a reference
for improving the efficiency of the bigeye tuna long-line fleet and aids tuna resource management in
the Atlantic Ocean

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราประเมินการกระจาย isoline thermocline ลักษณะ (ขอบบน และล่างอุณหภูมิและความลึก) ในบริเวณตกปลาทูน่า (ปลา obesus) bigeye ในมหาสมุทรแอตแลนติกเมืองร้อนเราพล็อต thermocline ลักษณะเส้นบนแผนที่ซ้อนทับพื้นที่ที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลการเดือนจากทุ่น Argo และรายเดือน CPUE (จับต่อหน่วยพยายาม) จาก bigeye ทูน่าหลงบรรทัดจากคณะกรรมการนานาชาติสำหรับการอนุรักษ์ Tunas แอตแลนติก (ICCAT) นอกจากนี้ ความถี่วิเคราะห์และรวมฟังก์ชัน (ECDF) ถูกใช้ในการคำนวณมีประสิทธิภาพสูงสุดช่วงของลักษณะ thermocline เหตุตกกลาง การวิเคราะห์ของเราแนะนำที่มีมีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลสำคัญในขอบเขตบนอุณหภูมิและความลึกของ thermocline ในการตกปลากลางสนาม ที่จำหน่าย bigeye ขมับ และปริภูมิที่มีผลต่ออย่างมีนัยสำคัญประชากรทูน่า แนะนำแผนที่ซ้อนทับพื้นดินตกปลากลางของทูน่า bigeye อยู่ในภูมิภาคควบโค้งระหว่างค่าสูง (70 เมตร) และค่าล่าง (40 เมตร) ส่วนบนขอบเขตความลึก ตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคมของทุกปี หลังจากนั้น จากประมงที่แพร่กระจายไปยังภาคเหนือและใต้ทั้งสองด้าน CPUE จะสูงสุดในพื้นที่ที่ความลึกขอบเขตบนของ thermoclineอยู่ระหว่าง 40 และ 60 เมตรทางทิศเหนือของเส้นศูนย์สูตร นี้ขยายไปถึงระหว่าง 60 และ 100 เมตรทางใต้ของเส้นศูนย์สูตร CPUE อยู่สูงสุดในพื้นที่ที่อุณหภูมิขอบเขตบนของ thermoclineระหว่าง 26.9 และ 24 ° C ในมหาสมุทรแอตแลนติกละติจูดต่ำ แต่ลดถึง 18 ° C บริเวณชายฝั่งของนามิเบียในระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงตุลาคม แผนที่ซ้อนทับพบว่าขอบเขตล่างอุณหภูมิและความลึกของ thermoclineมีความผันแปรตามฤดูกาลน้อย แสดงให้เห็นความลึกขอบเขตล่างของลึก isoline thermoclineที่บริเวณความลึกสูง (> 250 m) มีรูปร่างคล้ายตัวอักษร 'W' ในทำนองเดียวกัน อุณหภูมิที่ขอบล่างของ thermocline isoline ลึกแนะนำว่า อุณหภูมิสูงขึ้นนอกเหนือจากเส้นศูนย์สูตร และต่ำกว่าบริเวณเส้นศูนย์สูตร ล่างขอบเขตน้ำลึกในดินตกปลากลางของ bigeyeปลาทูน่าอยู่ในช่วงระหว่าง 150 เมตรและ 250 เมตรในมหาสมุทรแอตแลนติกละติจูดต่ำกว่าปี ในขณะCPUE อยู่ในระดับต่ำเมื่อความลึกเกิน 250 เมตร นอกจากนี้ ขอบล่างน้ำลึกในใจกลางตกดินของทูน่า bigeye ลดลงระหว่าง 140 และ m ที่ 160 บริเวณชายฝั่งของนามิเบียตั้งแต่เดือนเมษายนถึงตุลาคมนี้ ขอบเขตอุณหภูมิต่ำกว่าในดินตกปลากลางถูกประมาณ 12 ° C ในการ lowlatitudeมหาสมุทรแอตแลนติกและ 14 ° C บริเวณชายฝั่งของนามิเบีย ในทางกลับกัน ถ้าอุณหภูมิ > 15 ° C การ CPUEมีแนวโน้มจะต่ำ ผลการคำนวณเป็นตัวเลขแนะนำว่า ช่วงที่เหมาะสมสำหรับขอบเขตบนthermocline อุณหภูมิและความลึกได้ระหว่าง 26.9 และ 23 ° C, 30 และ 70 m ตามลำดับช่วงที่เหมาะสมได้ 12 – 14.9 ° C และ m 150-230 สำหรับอุณหภูมิ thermocline ขอบล่างและความ ลึก ตามลำดับ เราจัดช่วงช่วงการกระจายของลักษณะ thermoclineสำหรับตกปลากลางพื้นดินของทูน่า bigeye ในมหาสมุทรแอตแลนติก ผลของการอ้างสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพของ bigeye ทูน่าลองสายเรือและเอดส์ทูน่าทรัพยากรบริหารในมหาสมุทรแอตแลนติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราประเมินการกระจาย Isoline ลักษณะ thermocline
(บนและล่างอุณหภูมิขอบเขตและความลึก) ในปลาทูน่าตาพอง (Thunnus obesus) บริเวณพื้นที่ในเขตร้อนในมหาสมุทรแอตแลนติก.
เราวางแผน thermocline รูปร่างลักษณะบนแผนที่ซ้อนทับเชิงพื้นที่โดยใช้ข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้ใน
รายเดือนจากทุ่นอาร์โก้และ CPUE รายเดือน (จับความพยายามต่อหน่วย)
จากตาพองปลาทูน่าสายยาวจากคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ของมหาสมุทรแอตแลนติกTunas (ICCAT) นอกจากนี้ความถี่การวิเคราะห์และการฟังก์ชั่นการแจกแจงสะสมเชิงประจักษ์ (ECDF) ถูกนำมาใช้ในการคำนวณที่เหมาะสมช่วงของthermocline ลักษณะของบริเวณพื้นที่ภาคกลาง การวิเคราะห์ของเราชี้ให้เห็นว่ามีมีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลที่สำคัญในอุณหภูมิบนขอบเขตและความลึกของ thermocline ในบริเวณพื้นที่ส่วนกลางซึ่งได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญการกระจายเวลาและพื้นที่ของตาพองประชากรปลาทูน่า แผนที่ซ้อนทับชี้ให้เห็นว่าพื้นดินที่ตกปลากลางของปลาทูน่าตาพองตั้งอยู่ในภูมิภาคโค้งล้อมรอบระหว่างมูลค่าที่สูงขึ้น (70 เมตร) และค่าที่ต่ำกว่า (40 เมตร) บนเชิงลึกขอบเขตตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคมของแต่ละปี หลังจากนั้นบริเวณประมงแพร่กระจายไปทางทิศเหนือและทิศใต้ทั้งสองด้าน CPUE สูงที่สุดในพื้นที่ที่มีระดับความลึกขอบเขตบนของ thermocline อยู่ระหว่าง 40 และ 60 เมตรไปทางทิศเหนือของเส้นศูนย์สูตร เรื่องนี้ต้องขยายระหว่าง 60 และ 100 เมตรไปทางทิศใต้ของเส้นศูนย์สูตร CPUE สูงที่สุดในพื้นที่ที่มีอุณหภูมิขอบเขตบนของ thermocline อยู่ระหว่าง 24 และ 26.9 องศาเซลเซียสในมหาสมุทรแอตแลนติกละติจูดต่ำ แต่ลดลงถึง 18 ° C ในต่างประเทศนามิเบียในช่วงกรกฎาคม-ตุลาคม แผนที่ซ้อนทับพบว่าอุณหภูมิที่ต่ำกว่าขอบเขตและความลึกของ thermocline มีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลเล็ก ๆ น้อย ๆ ความลึกขอบล่างของความลึก thermocline Isoline แสดงให้เห็นว่าพื้นที่เชิงลึกที่สูงขึ้น(> 250 เมตร) มีรูปร่างเหมือนตัวอักษร 'W' ในทำนองเดียวกันอุณหภูมิที่ขอบล่างของความลึก thermocline Isoline แสดงให้เห็นว่าอุณหภูมิจะสูงขึ้นนอกเหนือจากเส้นศูนย์สูตรและต่ำกว่าบริเวณเส้นศูนย์สูตร ความลึกของน้ำขอบล่างในพื้นดินประมงกลางของตาพองปลาทูน่าอยู่ระหว่าง 150 เมตรและ 250 เมตรในมหาสมุทรแอตแลนติกละติจูดต่ำกว่าหนึ่งปีในขณะที่ CPUE อยู่ในระดับต่ำเมื่อความลึกเกิน 250 เมตร นอกจากนี้น้ำลึกขอบล่างในภาคกลางพื้นดินประมงปลาทูน่าตาพองลดลงระหว่าง 140 และ 160 เมตรในต่างประเทศนามิเบียตั้งแต่เดือนเมษายนที่จะเดือนตุลาคม อุณหภูมิขอบล่างในพื้นดินประมงกลางประมาณ 12 องศาเซลเซียสใน lowlatitude มหาสมุทรแอตแลนติกและ 14 ° C ในต่างประเทศนามิเบีย ตรงกันข้ามถ้าอุณหภูมิ> 15 ° C, CPUE มีแนวโน้มที่จะอยู่ในระดับต่ำ ผลการคำนวณตัวเลขชี้ให้เห็นว่าช่วงที่เหมาะสมสำหรับขอบเขตบนอุณหภูมิ thermocline และความลึกอยู่ระหว่าง 23 และ 26.9 องศาเซลเซียสและ 30 และ 70 เมตรตามลำดับ. ช่วงที่เหมาะสมคือ 12-14.9 องศาเซลเซียสและ 150-230 เมตรที่ต่ำกว่า อุณหภูมิ thermocline ขอบเขตและความลึกตามลำดับ เราบันทึกไว้ในช่วงระยะเวลาการกระจายตัวของลักษณะ thermocline สำหรับประมงพื้นกลางของปลาทูน่าตาพองในมหาสมุทรแอตแลนติก ผลของเราให้การอ้างอิงสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพของกองทัพเรือปลาทูน่าตาพองเส้นยาวและช่วยจัดการทรัพยากรปลาทูน่าในมหาสมุทรแอตแลนติก