In a longitudinal study of fetal on

In a longitudinal study of fetal ontogeny, DiPietro et al. assessed fetal variables in relation to pregnant women’s reports of daily stress at 6 testing sessions beginning at 20 weeks and ending at 36–68 weeks gestation [19]. Fetuses of mothers who reported greater stress showed significantly lower FHR variability than the low stress group, which suggests that exposure to maternal psychological distress may contribute to diminished parasympathetic control of the fetal heart [19]. Similarly, fetuses of women suffering from maternal depression have displayed higher baseline FHR and a delayed FHR response to stimulus. In a fetal reactivity study, Allister et al. monitored fetal behavior in women with untreated depression and controls at 32–36 weeks gestation during a baseline period, a period of fetal stimulation via a vibroacoustic stimulus administered to the mother’s abdomen, and during a recovery period [20]. Fetuses of depressed mothers displayed a higher baseline FHR, a slower FHR reaction to the external stimulus, and a longer period to return to FHR baseline levels following the stimulus compared to fetuses in a control group [20].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาระยะยาวของทารกในครรภ์ ontogeny, DiPietro et al.ประเมินทารกในครรภ์ตัวแปรสัมพันธ์กับรายงานหญิงตั้งครรภ์ความเครียดประจำวันที่ 6 ทดสอบเซสชันเริ่มต้นที่ 20 สัปดาห์ และสิ้นสุดที่ 36 – 68 สัปดาห์ครรภ์ [19] ทารกในครรภ์ของมารดาที่รายงานมากขึ้นแสดงให้เห็นว่าความเครียดต่ำ FHR ความแปรปรวนมากกว่ากลุ่มความเครียดต่ำ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ได้รับความทุกข์ทางจิตใจมารดาอาจนำไปสู่การ ลดลงควบคุมประสาทของทารกในครรภ์หัวใจ [19] ในทำนองเดียวกัน ทารกในครรภ์ของผู้หญิงทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าของมารดาให้แสดงพื้นฐานสูง FHR และการตอบสนองล่าช้า FHR การกระตุ้นเศรษฐกิจ การศึกษาปฏิกิริยาทารก รอน et al.ตรวจสอบพฤติกรรมทารกในครรภ์ในผู้หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าได้รับการรักษาและควบคุม 32 – 36 สัปดาห์ครรภ์ ช่วงพื้นฐาน ระยะเวลาของการกระตุ้นทารกผ่านการบริหารหน้าท้องของแม่เพื่อกระตุ้น vibroacoustic และใน ระหว่างระยะเวลากู้ [20] ทารกในครรภ์ของคุณแม่หดหู่แสดงข้อมูลพื้นฐานสูง FHR, FHR ปฏิกิริยาช้ากว่าการกระตุ้นเศรษฐกิจภายนอก และระยะเวลานานเพื่อกลับไปยังพื้นฐาน FHR ระดับเปรียบเทียบปฏิกิริยาต่อไปนี้ทารกในครรภ์ในกลุ่มควบคุม [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาระยะยาวของ ontogeny ของทารกในครรภ์ DiPietro et al, ประเมินตัวแปรของทารกในครรภ์ในความสัมพันธ์กับรายงานของหญิงตั้งครรภ์ของความเครียดในชีวิตประจำวันที่ 6 ครั้งการทดสอบเริ่มต้นที่ 20 สัปดาห์และสิ้นสุดที่ 36-68 ตั้งครรภ์สัปดาห์ [19] ทารกในครรภ์ของมารดาที่มีการรายงานความเครียดมากขึ้นแสดงให้เห็นความแปรปรวน FHR นัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่มความเครียดต่ำซึ่งแสดงให้เห็นว่าการสัมผัสกับความทุกข์ทางจิตใจของมารดาอาจนำไปสู่​​การควบคุมกระซิกลดลงของหัวใจทารกในครรภ์ [19] ในทำนองเดียวกันตัวอ่อนของผู้หญิงที่ทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าของมารดามีการแสดง FHR พื้นฐานที่สูงขึ้นและการตอบสนอง FHR ล่าช้าต่อการกระตุ้น ในการศึกษาการเกิดปฏิกิริยาของทารกในครรภ์ Allister et al, การตรวจสอบพฤติกรรมของทารกในครรภ์ในสตรีที่มีภาวะซึมเศร้าได้รับการรักษาและการควบคุมที่ 32-36 สัปดาห์การตั้งครรภ์ในช่วงระยะเวลาพื้นฐานระยะเวลาของการกระตุ้นทารกในครรภ์ผ่านการกระตุ้น vibroacoustic บริหารให้หน้าท้องของแม่และในช่วงระยะเวลาการกู้คืน [20] ทารกในครรภ์ของมารดาหดหู่แสดงสูงพื้นฐาน FHR, ช้า FHR การตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกและเป็นระยะเวลานานจะกลับมาสู่ระดับพื้นฐาน FHR ต่อไปกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อเทียบกับทารกในกลุ่มควบคุม [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาระยะยาวของทารกพัฒนาการดิพิเอโทร et al . การประเมินตัวแปรที่สัมพันธ์กับการรายงานหญิงตั้งครรภ์ความเครียดทุกวันที่ 6 การทดสอบช่วงเริ่มต้นที่ 20 สัปดาห์ และสิ้นสุดที่ 36 – 68 สัปดาห์การตั้งครรภ์ [ 19 ] ทารกในครรภ์ของมารดาที่มีความเครียดมากขึ้น พบความแปรปรวน fhr น้อยกว่ากลุ่มความเครียดต่ำ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการเปิดรับความทุกข์ทางจิตใจของมารดาอาจมีผลต่อระบบประสาทพาราซิมพาเทติกลดลงการควบคุมของหัวใจทารกในครรภ์ [ 19 ] โดยตัวอ่อนของผู้หญิงที่ทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าของมารดาแสดงเส้นฐานที่สูง fhr และล่าช้า fhr การตอบสนองต่อสิ่งเร้า ในการศึกษาการเกิดการเต้นของ allister et al . การตรวจสอบของทารกในครรภ์ในหญิงที่มีภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมและการควบคุมที่ 32 - 36 สัปดาห์การตั้งครรภ์ในช่วงระยะระยะเวลา ระยะเวลาของการกระตุ้นทารกในครรภ์ผ่าน vibroacoustic กระตุ้นกิจกรรมของแม่ท้อง และในช่วงระยะเวลาการกู้คืน [ 20 ] ทารกในครรภ์ของมารดา หดหู่ แสดง fhr พื้นฐานที่สูงขึ้น อีก fhr ปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอก และในระยะยาว เพื่อกลับไปที่ระดับพื้นฐาน fhr ตามสิ่งเร้าเมื่อเทียบกับทารกในกลุ่มควบคุม [ 20 ]