of his trading suggests a simple de

of his trading suggests a simple desire to speculate. He lost money from the beginning. Increasing his bets only made him lose more money. By the end of 1992, the 88888 account was under water by about GBP 2MM. A year later, this had mushroomed to GBP 23MM. By the end of 1994, Leeson’s 88888 account had lost a total of GBP 208MM. Barings management remained blithely unaware as losses accelerated. On February 23, 1995, Nick Leeson hopped on a plane to Kuala Lumpur leaving behind a GBP 827MM hole in the Barings balance sheet.

As a trader, Leeson had extremely bad luck. By mid February 1995, he had accumulated an enormous position—half the open interest in the Nikkei future and 85% of the open interest in the JGB future. The market was aware of this and probably traded against him. Prior to 1995, however, he just made consistently bad bets. The fact that he was so unlucky shouldn’t be too much of a surprise. If he hadn’t been so misfortunate, we probably wouldn’t have ever heard of him.

Traders sometimes speculate without authorization. Presumably, a few are able to cover their tracks. Others are caught. When they are caught, they are fired, and their employer eats the loss. Usually, neither the trader nor his employer has any interest in publicizing the incident. Leeson made headlines precisely because he was so unlucky. By the time he was discovered, he had bankrupted his employer. Publicity was unavoidable.

What is amazing about Leeson’s activities is the fact that he was able to accumulate such staggering losses without Barings’ management noticing. As Leeson lost money, he had to pay those losses to SIMEX in the form of margin. Leeson needed cash. By falsifying accounts and making various misrepresentations, he was able to secure funding from various companies within the Barings organization and from client accounts. His misrepresentations were flimsy at best. For example, he claimed that he needed funds to make margin payments on behalf of BSS clients, and he gave a technical argument related to how the SIMEX collected margin as justification. This claim was false. It was actually against SIMEX rules for a broker to post its own money as margin for a client. Even if the claim were true, the funds would have been needed only temporarily—until the client could make payment. Instead, Leeson continued to ask for ever more funding. Most of this came from three companies within the Barings organization:
•Baring Securities Limited (BSL)—securities arm of parent Barings Plc.;
•Baring Securities (London) Limited (BSLL)—BSL’s London office;
•Baring Securities (Japan) Limited (BSJ)—BSL’s Japan office.

Exhibit 1 tracks the funding of BSS by these three companies in the months leading up to Barings’ collapse.

Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.
Exhibit 1: Funding for Baring Securities (Singapore) Limited (BSS) came primarily from three companies within the Barings organization. This exhibit tracks their funding of BSS in the months leading up to the failure of Barings. Essentially all the funding was used by Leeson to make margin payments to SIMEX. Source: Bank of England.

Despite his having to fund millions of GBP in losses, there were various factors that allowed Leeson to avoid discovery. At the time, there was a merger going on between two parts of the Barings organization. Barings had acquired stock brokerage Henderson Crosthwaite in 1984, which became BSL. Originally, BSL was run as an entirely separate company from the banking business, which was called Baring Brothers and Company (BB&Co.). This is indicated in Exhibit 2.


Exhibit 2: An abbreviated organizational structure for Barings prior to the 1993 merging of BB&Co. and BSL. Entities not relevant to this article have been omitted. For example, BSL also had offices in New York and Hong Kong. Source: Bank of England.

In November 1993, BSL was merged into BB&Co. in anticipation of a subsequent initiative to form a Barings Investment Bank (BIB). The merger was not easy because the two firms had markedly different cultures. It was a distraction right in the middle of Leeson’s tenure at BSL. The new organizational structure following the merger is indicated in Exhibit 3.


Exhibit 3: An abbreviated organization structure for Barings following the 1993 merging of BB&Co. and BSL. In 1994, BB&Co. and BSL became part of the new BIB. Source: Bank of England.

Barings was just starting to form a risk management function. Risk controllers were appointed in London, Tokyo and Hong Kong during 1994, but not in Singapore. In BSS, Leeson effectively controlled the front and back offices. There was no middle office. Also, there was no single person within Barings responsible for supervising Leeson.

As part of the 1993 reorganization, Barings had adopted a “matrix” approach to management of its offices. There was one reporting structure based upon products that cut across all offices. Another was based upon operations, ensuring local management of such items as systems, controls, settlement and accounting. Employees complained that lines of reporting were not always clear.

Leeson was involved with two “products”:
•futures arbitrage, and
•trade execution for clients or other companies within the Barings organization.

During 1994, his “product” line of reporting could arguably have been to either Ron Baker, who managed derivatives, or Mike Killian, head of Global Futures and Options Sales. Locally, Leeson could have reported to James Bax, who was head of the Singapore office, or to Simon Jones, who was Regional Operations Manager for South East Asia.

Another issue was that Leeson was an accomplished liar. He falsified records, fabricated letters and made up elaborate stories to deflect questions from management, auditors and even representatives of SIMEX. Leeson actively played on people’s insecurities. He notes in his (1996) book that:


People at the London end of Barings were all so know-all that nobody dared ask a stupid question in case they looked silly in front of everyone else.

Some people did raise concerns about Leeson’s activities. In a January 1995 internal e-mail, Brenda Granger, Head of Futures and Options Settlements in London stated


Awaiting breakdown from my buddy Nick (once they creatively allocate the numbers).

Such concerns went largely unheeded. Leeson was a celebrity within Barings. While he was secretly accumulating losses in account 88888, he was publicly recording profits in three arbitrage trading accounts, numbers 92000, 98007 and 98008. This was accomplished through cross-trades with account 88888. By performing futures transactions at off-market prices, Leeson was able to achieve profits in the arbitrage accounts while placing offsetting losses in the 88888 account. During 1994, Leeson booked GBP 28.5MM in false profits. This was a staggering profit to earn from futures arbitrage, but it ensured that Barings employees earned bonuses that year. Needless to say, there was little incentive for employees to question the unusually high arbitrage profits. If anything, Leeson was viewed as a star trader who was not to be interfered with.

In a famous 1993 quote, Peter Baring, Chairman of Barings, commented to Brian Quinn, Director of the Bank of England that


The recovery in profitability has been amazing following the reorganization, leaving Barings to conclude that it was not actually terribly difficult to make money in the securities markets.

Six days after fleeing Singapore, Leeson was arrested in Frankfurt trying to make his way back to London. He was returned to Singapore to stand trial. Convicted of fraud, he was sentenced to six and a half years years in Singapore’s Changi prison. While there, he contracted cancer, which he survived, and was divorced by his wife. For good behavior, he was released from prison early, in July 1999.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การค้าของเขาแนะนำความปรารถนาอย่างคาดคะเน เขาเสียเงินตั้งแต่เริ่มต้น เพิ่มเดิมพันของเขาเท่านั้นทำให้เขาสูญเสียเงิน โดยปลายปี 1992 บัญชี 88888 อยู่ใต้น้ำเกี่ยวกับ GBP 2 มม. ปีต่อมา ที่นี้มี mushroomed ไป GBP 23 มม. โดยปลายปี 1994 บัญชีของ Leeson 88888 มีสูญหายจำนวน GBP 208 MM. Barings จัดการอยู่ฝ่ายไม่รู้ตัวเป็นความสูญเสียเร่ง บน 23 กุมภาพันธ์ 1995 นิค Leeson hopped บนเครื่องบินกัวลาลัมเปอร์ออกหลัง GBP 827 MM รูใน Barings ดุลเป็นผู้ประกอบการ Leeson ได้ซวยมาก โดยกลาง 1995 กุมภาพันธ์ เขามีสะสมตำแหน่งที่มหาศาล — เปิดครึ่งสนใจในอนาคตคไกและ 85% ของดอกเบี้ยในอนาคต JGB เปิด ตลาดระวังเรื่องนี้ และอาจซื้อขายกับเขา ก่อน 1995 อย่างไรก็ตาม เขาเพียงได้เดิมพันไม่ดีอย่างสม่ำเสมอ ข้อเท็จจริงว่า เป็นไปดังนั้นไม่ควรมากเกินไปของความประหลาดใจ ถ้าเขาไม่ได้รับการ misfortunate ดังนั้น เราคงจะไม่ได้เคยได้ยินของเขาบางครั้งผู้ค้าคาดการณ์ โดยการตรวจสอบ ทับ กี่จะสามารถครอบคลุมแทร็คของพวกเขา คนอื่นจะจับ เมื่อพวกเขาถูกจับ พวกเขาจะยิง และนายกินสูญเสีย ปกติ ไม่มีผู้ประกอบการหรือนายจ้างของเขามีการสนใจในเหตุการณ์พร้อม Leeson ทำพาดหัวเนื่องจากเขาไปดังนั้น โดยเวลาเขาค้นพบ เขามี bankrupted นายจ้างของเขา ประชาสัมพันธ์หลีกเลี่ยงไม่ได้สิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับกิจกรรมของ Leeson เป็นความจริงที่ว่า เขาสะสมขาดทุนเช่นส่ายไม่จัดการ Barings' ซักถาม เป็น Leeson แพ้เงิน เขามีการจ่ายที่ขาดทุน SIMEX ในรูปของกำไร Leeson จำเป็นเงินสด โดย falsifying บัญชี และทำการต่าง ๆ misrepresentations เขาเพื่อจัดหาเงินทุน จากบริษัทต่าง ๆ ภายในองค์กร Barings และบัญชีลูกค้า Misrepresentations ของเขาถูก flimsy ดีที่สุด ตัวอย่าง เขาอ้างว่า เขาต้องการเงินทุนเพื่อทำกำไรการชำระเงินในนามของไคลเอนต์ BSS และเขาให้อาร์กิวเมนต์ทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับวิธี SIMEX ที่เก็บขอบเป็นเหตุผล ข้อเรียกร้องนี้มีค่าเป็นเท็จ ได้จริงกับ SIMEX กฎสำหรับนายหน้าลงเงินตัวเองเป็นหลักประกันสำหรับไคลเอนต์ ถ้าเคลมได้จริง เงินจะมีการจำเป็นเพียงชั่วคราว — จนกว่าลูกค้าสามารถทำการชำระเงิน แทน Leeson ต่อขอทุนเพิ่มเติมเคยตัว ทั้งนี้มาจากสามบริษัทภายในองค์กร Barings:•Baring หลักทรัพย์จำกัด (BSL) — ทรัพย์แขนแม่ Barings Plc.;•Baring หลักทรัพย์ (ลอนดอน) จำกัด (BSLL) — สำนักงานลอนดอนของ BSL•Baring หลักทรัพย์ (ญี่ปุ่น) จำกัด (BSJ) — ของ BSL ญี่ปุ่นสำนักงานแสดง 1 ติดตามทุนของ BSS โดยบริษัทเหล่านี้สามเดือนที่นำไปสู่การล่มสลายของ Baringsแสดง 1: เงินทุนสำหรับบริษัท Baring (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) มาจากบริษัทสามภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้ติดตามการจัดหาเงินทุนของ BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings หลักทั้งหมดเงินทุนที่ใช้ โดย Leeson การให้ชำระเงินกำไร SIMEX ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษแสดง 1: เงินทุนสำหรับบริษัท Baring (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) มาจากบริษัทสามภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้ติดตามการจัดหาเงินทุนของ BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings หลักทั้งหมดเงินทุนที่ใช้ โดย Leeson การให้ชำระเงินกำไร SIMEX ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษแม้เขามีเงินล้านของ GBP สูญเสีย มีปัจจัยต่าง ๆ ที่ได้รับอนุญาต Leeson เพื่อหลีกเลี่ยงการค้นพบ เวลา มีควบรวมที่เกิดขึ้นระหว่างองค์กร Barings ส่วนสองส่วน Barings ได้มาซื้อขายหลักทรัพย์ Henderson Crosthwaite ใน 1984 ซึ่งกลายเป็น BSL เดิม BSL ถูกรันเป็นบริษัทแยกต่างหากทั้งจากธุรกิจธนาคาร ซึ่งถูกเรียกว่า Baring Brothers และ บริษัท (BB & Co.) แสดงในการแสดง 2แสดง 2: ย่อโครงสร้างองค์กรสำหรับ Barings ก่อนผสาน 1993 BB & Co. และ BSL เอนทิตีที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ไม่ได้แล้วละ ตัวอย่าง BSL ยังมีสำนักงานในนิวยอร์กและ Hong Kong ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษในเดือน 1993 พฤศจิกายน BSL ถูกจัดรวมไว้ใน BB & Co. ปลีกริเริ่มต่อไปธนาคาร Barings ลงทุน (เต่า) การควบรวมกิจการไม่ได้ง่าย เพราะบริษัททั้งสองมีวัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างเด่นชัด มันเป็นสิทธิอันยิ่งกลางอายุงานของ Leeson ที่ BSL โครงสร้างองค์กรใหม่หลังควบรวมกิจการที่ระบุไว้ใน 3 แสดงแสดง 3: การย่อโครงสร้างองค์กรสำหรับ Barings ผสาน 1993 BB & Co. และ BSL ดังต่อไปนี้ ในปี 1994, BB & Co. และ BSL กลายเป็น ส่วนหนึ่งของการวิ่งใหม่ ที่มา: ธนาคารแห่งอังกฤษBarings เพิ่งเริ่มแบบฟังก์ชันจัดการความเสี่ยง ตัวควบคุมความเสี่ยงได้รับการแต่งตั้ง ในลอนดอน โตเกียว และ Hong Kong ในปี 1994 แต่ไม่ใช่ ในสิงคโปร์ ใน BSS, Leeson ควบคุมสำนักงานด้านหน้า และหลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ สำนักงานกลางไม่ได้ ยัง มีไม่คนเดียวภายใน Barings ชอบควบคุม Leesonเป็นส่วนหนึ่งของลูกจ้าง 1993, Barings ได้นำ "เมตริกซ์" แนวทางการจัดการของสำนักงาน มีโครงสร้างรายงานหนึ่งที่ยึดตามผลิตภัณฑ์ที่ตัดข้ามสำนักงานทั้งหมด อื่นที่ยึดตามการดำเนินการ การบริการจัดการภายในของสินค้าดังกล่าวเป็นระบบ การควบคุม การชำระเงิน และการบัญชี พนักงานแนะนำว่า รายการของรายงานไม่ชัดเจนเกี่ยวข้องกับ Leeson สอง "ผลิตภัณฑ์":ท่าน •futures และการดำเนินการ •trade สำหรับลูกค้าหรือบริษัทอื่น ๆ ภายในองค์กร BaringsDuring 1994, his “product” line of reporting could arguably have been to either Ron Baker, who managed derivatives, or Mike Killian, head of Global Futures and Options Sales. Locally, Leeson could have reported to James Bax, who was head of the Singapore office, or to Simon Jones, who was Regional Operations Manager for South East Asia.Another issue was that Leeson was an accomplished liar. He falsified records, fabricated letters and made up elaborate stories to deflect questions from management, auditors and even representatives of SIMEX. Leeson actively played on people’s insecurities. He notes in his (1996) book that:People at the London end of Barings were all so know-all that nobody dared ask a stupid question in case they looked silly in front of everyone else.Some people did raise concerns about Leeson’s activities. In a January 1995 internal e-mail, Brenda Granger, Head of Futures and Options Settlements in London statedAwaiting breakdown from my buddy Nick (once they creatively allocate the numbers).Such concerns went largely unheeded. Leeson was a celebrity within Barings. While he was secretly accumulating losses in account 88888, he was publicly recording profits in three arbitrage trading accounts, numbers 92000, 98007 and 98008. This was accomplished through cross-trades with account 88888. By performing futures transactions at off-market prices, Leeson was able to achieve profits in the arbitrage accounts while placing offsetting losses in the 88888 account. During 1994, Leeson booked GBP 28.5MM in false profits. This was a staggering profit to earn from futures arbitrage, but it ensured that Barings employees earned bonuses that year. Needless to say, there was little incentive for employees to question the unusually high arbitrage profits. If anything, Leeson was viewed as a star trader who was not to be interfered with.In a famous 1993 quote, Peter Baring, Chairman of Barings, commented to Brian Quinn, Director of the Bank of England thatThe recovery in profitability has been amazing following the reorganization, leaving Barings to conclude that it was not actually terribly difficult to make money in the securities markets.Six days after fleeing Singapore, Leeson was arrested in Frankfurt trying to make his way back to London. He was returned to Singapore to stand trial. Convicted of fraud, he was sentenced to six and a half years years in Singapore’s Changi prison. While there, he contracted cancer, which he survived, and was divorced by his wife. For good behavior, he was released from prison early, in July 1999.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของการซื้อขายของเขาแสดงให้เห็นความปรารถนาที่ง่ายที่จะคาดเดา เขาสูญเสียเงินจากจุดเริ่มต้น การเพิ่มเดิมพันของเขาเท่านั้นที่ทำให้เขาสูญเสียเงินมากขึ้น ในตอนท้ายของปี 1992 บัญชี 88888 ที่อยู่ภายใต้น้ำประมาณ GBP 2MM ปีต่อมานี้ได้ mushroomed ปอนด์ 23MM ในตอนท้ายของปี 1994 บัญชี Leeson ของ 88888 ได้สูญเสียรวมของ GBP 208 มม การจัดการ Barings ยังคงไม่รู้ blithely เป็นความสูญเสียเร่ง เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1995, Nick Leeson กระโดดบนเครื่องบินไปกัวลาลัมเปอร์ทิ้งไว้ข้างหลังหลุม 827MM GBP ในงบดุล Barings. ในฐานะที่เป็นผู้ประกอบการ, Leeson โชคร้ายมาก กลางเดือนกุมภาพันธ์ 1995 เขาได้สะสมตำแหน่งครึ่งมหาศาลเปิดดอกเบี้ยในอนาคตอันนิกเกอิและ 85% ของดอกเบี้ยที่เปิดในอนาคต JGB ตลาดก็ตระหนักถึงเรื่องนี้และมีการซื้อขายอาจจะต่อต้านเขา ก่อนที่จะปี 1995 แต่เขาก็ทำเดิมพันที่ไม่ดีอย่างต่อเนื่อง ความจริงที่ว่าเขาเป็นโชคร้ายดังนั้นไม่ควรจะมากเกินไปของความประหลาดใจ ถ้าเขาไม่ได้รับเพื่อให้ misfortunate เราอาจจะไม่เคยได้ยินจากเขา. ผู้ค้าบางครั้งคาดเดาไม่ได้รับอนุญาต สันนิษฐานไม่กี่สามารถที่จะครอบคลุมเพลงของพวกเขา อื่น ๆ จะถูกจับ เมื่อพวกเขาจะถูกจับพวกเขาจะถูกยิงและนายจ้างของพวกเขากินการสูญเสีย โดยปกติแล้วทั้งผู้ประกอบการหรือนายจ้างของเขามีความสนใจในการเผยแพร่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น Leeson ทำข่าวได้อย่างแม่นยำเพราะเขาเป็นคนโชคร้ายดังนั้น ตามเวลาที่เขาถูกค้นพบเขาล้มละลายนายจ้างของเขา การเผยแพร่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้. อะไรคือสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจเกี่ยวกับกิจกรรม Leeson เป็นความจริงที่ว่าเขาก็สามารถที่จะสะสมความสูญเสียดังกล่าวโดยไม่ส่าย Barings 'สังเกตการจัดการ ในฐานะที่เป็น Leeson สูญเสียเงินที่เขาจะต้องจ่ายค่าความสูญเสียเหล่านั้นเพื่อ SIMEX ในรูปแบบของอัตรากำไรขั้นต้น Leeson จำเป็นเงินสด โดยบัญชีเท็จและทำให้บิดเบือนต่างๆเขาก็สามารถที่จะรักษาความปลอดภัยการระดมทุนจาก บริษัท ต่าง ๆ ภายในองค์กร Barings และจากบัญชีของลูกค้า บิดเบือนของเขาเป็นที่ดีที่สุดที่บอบบาง ยกตัวอย่างเช่นเขาอ้างว่าเขาจำเป็นต้องใช้เงินในการชำระเงินอัตรากำไรขั้นต้นในนามของลูกค้า BSS, และเขาได้ให้การโต้แย้งทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ SIMEX เก็บอัตรากำไรขั้นต้นเป็นข้ออ้าง การเรียกร้องนี้เป็นของปลอม มันเป็นความจริงกับกฎ SIMEX นายหน้าสำหรับการโพสต์เงินของตัวเองเป็นอัตรากำไรสำหรับลูกค้า แม้ว่าการเรียกร้องเป็นจริงเงินที่จะได้รับสิ่งที่จำเป็นเพียงชั่วคราวจนกว่าลูกค้าจะชำระเงิน แต่ Leeson ยังคงที่จะขอเงินทุนมากกว่าที่เคย ส่วนใหญ่นี้มาจากสาม บริษัท ภายในองค์กร Barings: •แบริ่ง จำกัด (BSL) -securities แขนของแม่ Barings บมจ .; •เปลือยหลักทรัพย์ (ลอนดอน) จำกัด (BSLL) สำนักงานในกรุงลอนดอนของ -BSL; •แบริ่ง จำกัด (ประเทศญี่ปุ่น) จำกัด (BSJ) -BSL สำนักงานญี่ปุ่น. Exhibit 1 แทร็คการระดมทุนของ BSS โดยทั้งสาม บริษัท ในเดือนที่นำไปสู่การล่มสลาย Barings '. จัดแสดงที่ 1: เงินทุนสำหรับหลักทรัพย์แบริ่ง (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) เข้ามาส่วนใหญ่มาจากสาม บริษัท ใน องค์กร Barings จัดแสดงนี้จะติดตามเงินทุนของพวกเขา BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings เงินทุนหลักทั้งหมดถูกใช้โดย Leeson ที่จะทำให้การชำระเงินขอบ SIMEX ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษจัดแสดงที่ 1: เงินทุนสำหรับหลักทรัพย์แบริ่ง (สิงคโปร์) จำกัด (BSS) เข้ามาส่วนใหญ่มาจากสาม บริษัท ภายในองค์กร Barings จัดแสดงนี้จะติดตามเงินทุนของพวกเขา BSS ในเดือนที่นำไปสู่ความล้มเหลวของ Barings เงินทุนหลักทั้งหมดถูกใช้โดย Leeson ที่จะทำให้การชำระเงินขอบ SIMEX ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษแม้จะมีของเขาให้กับกองทุนล้านปอนด์ในการสูญเสียมีปัจจัยต่างๆที่ได้รับอนุญาต Leeson เพื่อหลีกเลี่ยงการค้นพบ ในขณะที่มีการควบรวมกิจการที่เกิดขึ้นระหว่างสองส่วนขององค์กร Barings Barings มีที่ได้มาเป็นนายหน้าซื้อขายหุ้นเฮนเดอ Crosthwaite ในปี 1984 ซึ่งกลายเป็น BSL แต่เดิม BSL ถูกใช้เป็น บริษัท ที่แยกจากกันอย่างสิ้นเชิงจากธุรกิจธนาคารพาณิชย์ซึ่งถูกเรียกว่าบราเดอร์แบริ่งและ บริษัท (BB & Co.) นี่คือการแสดงใน Exhibit 2. จัดแสดงที่ 2: โครงสร้างองค์กรย่อสำหรับ Barings ก่อนที่จะปี 1993 รวมของ BB & Co และ BSL หน่วยงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ได้รับการละเว้น ตัวอย่างเช่น BSL ยังมีสำนักงานในนิวยอร์กและฮ่องกง ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษในเดือนพฤศจิกายนปี 1993 BSL รวมเข้า BB & Co ในความคาดหมายของความคิดริเริ่มที่ตามมาในรูปแบบ Barings ธนาคารเพื่อการลงทุน (BIB) การควบรวมกิจการก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะทั้งสอง บริษัท มีวัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด มันเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวขวาในช่วงกลางของการดำรงตำแหน่ง Leeson ที่ BSL โครงสร้างองค์กรใหม่ต่อไปนี้การควบรวมกิจการจะแสดงใน Exhibit 3. จัดแสดงที่ 3: โครงสร้างองค์กรย่อสำหรับ Barings ต่อไปนี้ 1993 ผสมของ BB & Co และ BSL ในปี 1994, BB & Co และ BSL กลายเป็นส่วนหนึ่งของ BIB ใหม่ ที่มา:. ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษBarings เป็นเพียงการเริ่มต้นในรูปแบบฟังก์ชั่นการบริหารความเสี่ยง ควบคุมความเสี่ยงได้รับการแต่งตั้งในลอนดอน, โตเกียวและฮ่องกงในช่วงปี 1994 แต่ไม่ได้อยู่ในประเทศสิงคโปร์ ใน BSS, Leeson ควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพสำนักงานด้านหน้าและด้านหลัง ไม่มีสำนักงานกลางเป็น นอกจากนี้ยังไม่พบว่ามีคนเพียงคนเดียวที่อยู่ใน Barings รับผิดชอบในการกำกับดูแล Leeson. ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิรูป 1993, Barings ได้นำ "เมทริกซ์" แนวทางการบริหารงานของสำนักงาน มีโครงสร้างการรายงานทางหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์ที่ตัดข้ามสำนักงาน อีกประการหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับการดำเนินการเพื่อให้มั่นใจว่าการบริหารจัดการท้องถิ่นของรายการเช่นระบบควบคุมการตั้งถิ่นฐานและการบัญชี พนักงานบ่นว่าสายของการรายงานไม่ได้ชัดเจนเสมอ. Leeson ที่เกี่ยวข้องกับสอง "ผลิตภัณฑ์": • arbitrage ฟิวเจอร์สและ. •การดำเนินการค้าสำหรับลูกค้าหรือ บริษัท อื่น ๆ ภายในองค์กร Barings ในช่วงปี 1994, "ผลิตภัณฑ์" เขาบรรทัดของการรายงานเนื้อหาที่จะทำได้ ได้รับทั้งรอนเบเกอร์ที่มีการจัดการสัญญาซื้อขายล่วงหน้าหรือไมค์ Killian หัวของฟิวเจอร์สทั่วโลกและตัวเลือกการขาย ในพื้นที่ Leeson อาจจะมีการรายงานไปยังเจมส์แบ็กซ์ซึ่งเป็นหัวหน้าของสำนักงานในสิงคโปร์หรือไซมอนโจนส์ซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. อีกประเด็นก็คือว่า Leeson เป็นคนโกหกที่ประสบความสำเร็จ เขาปลอมบันทึกประดิษฐ์ตัวอักษรและสร้างขึ้นเรื่องราวซับซ้อนเพื่อหันเหความสนใจคำถามจากผู้บริหารผู้สอบบัญชีและแม้กระทั่งตัวแทนของ SIMEX Leeson แข็งขันเล่นในความไม่ปลอดภัยของผู้คน เขาตั้งข้อสังเกตของเขา (1996) หนังสือที่: . คนที่ปลายลอนดอน Barings ทุกคนเพื่อให้ความรู้ทั้งหมดที่ไม่มีใครกล้าถามคำถามโง่ในกรณีที่พวกเขามองโง่ในด้านหน้าของคนอื่น ๆบางคนไม่ได้เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับกิจกรรมของ Leeson ในมกราคม 1995 อีเมลภายในเบรนด้าเกรนเจอร์หัวหน้าฟิวเจอร์สและตัวเลือกการตั้งถิ่นฐานในลอนดอนระบุรอรายละเอียดจากเพื่อนนิคของฉัน (เมื่อพวกเขาสร้างสรรค์จัดสรรหมายเลข). ความกังวลดังกล่าวส่วนใหญ่ถูกมองข้ามไป Leeson เป็นคนดังที่อยู่ใน Barings ขณะที่เขากำลังแอบสะสมขาดทุนในบัญชี 88,888 เขาได้รับการบันทึกสาธารณชนกำไรในสามบัญชีซื้อขายเก็งกำไรหมายเลข 92000, 98007 และ 98008. นี่คือความสำเร็จผ่านการค้าข้ามกับบัญชี 88888. โดยการดำเนินการทำธุรกรรมการซื้อขายล่วงหน้าในราคาที่ปิดตลาด Leeson ก็สามารถที่จะบรรลุผลกำไรในบัญชีการเก็งกำไรในขณะที่วางชดเชยการสูญเสียในบัญชี 88,888 ในช่วงปี 1994 Leeson จอง GBP 28.5MM ในผลกำไรเท็จ นี่คือการส่ายกำไรที่จะได้รับจากการเก็งกำไรฟิวเจอร์ส แต่ก็มั่นใจว่าพนักงาน Barings ได้รับโบนัสในปีนั้น จำเป็นที่จะกล่าวว่ามีแรงจูงใจน้อยสำหรับพนักงานที่จะตั้งคำถาม arbitrage กำไรสูงผิดปกติ หากมีสิ่งใด Leeson ถูกมองว่าเป็นผู้ประกอบการที่เป็นดาวจะไม่ถูกแทรกแซงด้วย. ในปี 1993 ที่มีชื่อเสียงอ้างปีเตอร์แบริ่งประธาน Barings แสดงความคิดเห็นไบรอันควินน์ผู้อำนวยการธนาคารแห่งประเทศอังกฤษที่การกู้คืนในการทำกำไรที่ได้รับที่น่าตื่นตาตื่นใจ ต่อไปนี้การปฏิรูปออก Barings ที่จะสรุปว่ามันก็ไม่ได้ยากชะมัดที่จะทำให้เงินในตลาดตราสาร. หกวันหลังจากที่หลบหนีสิงคโปร์ Leeson ถูกจับกุมในแฟรงค์เฟิร์ตพยายามที่จะทำให้เขากลับไปลอนดอน เขาถูกส่งกลับไปยังประเทศสิงคโปร์ที่จะยืนทดลอง ข้อหาหลอกลวงเขาถูกตัดสินจำคุกถึงหกปีครึ่งปีในคุกชางงีของสิงคโปร์ ในขณะนั้นเขาหดโรคมะเร็งที่เขารอดชีวิตมาได้และได้หย่าขาดจากภรรยาของเขา สำหรับพฤติกรรมที่ดีเขาได้รับการปล่อยตัวจากคุกต้นในกรกฎาคม 1999

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าของเขาแสดงให้เห็นความง่ายที่จะคาดการณ์ . เขาสูญเสียเงินจากการเริ่มต้น การเดิมพันของเขาที่ทำให้เขาสูญเสียเงินมากกว่า โดยการสิ้นสุดของปี 1992 , บัญชีเราจะอยู่ใต้น้ำประมาณ GBP 2 mm . ปีต่อมามี mushroomed GBP 23 mm โดยการสิ้นสุดของปี 1994 ที่ผู้ทำบัญชีคือเราจะรวม GBP 208mm .เปลือยการจัดการยังคง blithely โดยไม่รู้ตัวเช่นการสูญเสียดอลลาร์ ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2538 , นิคที่ผู้โดดขึ้นเครื่องบินไปกัวลาลัมเปอร์หลังออกจากหลุมใน GBP 827mm Barings งบดุล .

เป็นคนขาย มีมากที่ผู้โชคร้าย โดยกลางเดือนกุมภาพันธ์ 1995 เขาได้สะสมตำแหน่งมหึมาครึ่งเปิดดอกเบี้ยในอนาคต Nikkei และ 85% ของการเปิดดอกเบี้ยใน jgb ในอนาคตตลาดตระหนักถึงเรื่องนี้ และซื้อขายอาจจะต่อต้านเขา ก่อนปี 1995 อย่างไรก็ตาม เขาทำให้การเดิมพันที่ไม่ดีอย่างต่อเนื่อง ความจริงที่ว่าเขาเป็นคนโชคร้ายไม่ควรมากเกินไปของประหลาดใจ ถ้าเขาไม่ทำตัว misfortunate เราอาจจะไม่เคยได้ยิน บางครั้ง

ผู้ค้าคาดการณ์โดยไม่ได้รับอนุญาต . มีไม่กี่สามารถปกปิดร่องรอย คนอื่นจะจับได้เมื่อพวกเขาถูกจับพวกเขาถูกไล่ออก และนายจ้างของพวกเขากิน ขาดทุน โดยปกติ หรือผู้ประกอบการ หรือนายจ้างมีความสนใจในการใด ๆที่เผยแพร่เหตุการณ์ ที่ผู้ทำข่าวอย่างแน่นอน เพราะเขาโชคร้าย โดยเวลาที่เขาค้นพบ เขาล้มละลายนายจ้างของเขา

ประชาสัมพันธ์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สิ่งที่น่าทึ่งเกี่ยวกับกิจกรรมที่ผู้คือความจริงที่ว่าเขาสามารถสะสมความเสียหายส่ายดังกล่าวโดยไม่เปลือย ' การจัดการสังเกต ในฐานะที่ผู้สูญเสียเงินที่เขาต้องจ่ายการสูญเสียเหล่านั้นจะ simex ในรูปแบบของขอบ ที่ผู้ต้องการเงินสด โดยการปลอมแปลงบัญชีและการ misrepresentations ต่าง ๆ