It is everything it set out to be.

It is everything it set out to be. It just didn’t do it for me.

I have some thoughts about why this might be. For one, Kung Fury feels like it tries so hard. Distractingly hard. It is the movie that would hear me say that and make a joke about the word “hard.” You would expect it to be a dick joke, and—reliably, faithfully, like an old hound who will fucking fight you before learning any of your crummy new tricks—that is exactly what it does. It does this in excess. It does it so much that it stops being funny, then becomes funny again, then stops being funny again. That’s how Kung Fury’s brand of ridiculousness works. “I AM RIDICULOUS,” it shouts. “LOOK AT MY NEON COLORS AND GIANT PHONE AND LASER RAPTORS. I HAVE IT ALL AND I WILL NOT ALLOW YOU TO FORGET FOR EVEN A FRACTION OF A SECOND HEY REMEMBER THE EIGHTIES OK COOL JUST CHECKING.”

I like over-the-top humor! My brain thrives on absurdity. But in Kung Fury it all feels so... targeted, made to be chopped up and passed around as a series of memes. I felt like I was watching the movie tick off a series of checkboxes, complete a scavenger hunt to be declared The Most Ridiculous Evar by 2014 Internet standards. ‘80s buddy cop jokes? Check. A silly hacking sequence with a Power Glove? Check. Dinosaurs? Check. A ninja? Check. Hitler? Check. Giant phones, skateboarding, more hacking jokes? Check, check, check. And so on. That’s not to say the movie didn’t make me laugh. It often made those things so ridiculous that I couldn’t not laugh, but it sometimes struck me as mechanical, perhaps even a bit cynical.

The other problem—at least, for me personally—is that I think I’m getting tired of “those zany, wacky ‘80s” being a punchline. I get it. I do. The ‘80s were kinda dumb. So were the ‘90s. So is every decade. Everything is stupid all the time, basically, and making fun of that is great! I just feel like harping on the ‘80s, specifically, is getting kinda played out. This is especially true when people are lazy about it, when the reference is the whole joke. Kung Fury, to its credit, usually backed its references with solid gags, but on the occasions it didn’t, I cringed a little.

I’m just gonna come out and say it: I think I liked the original trailer more. As a rapid-fire series of absurd vignettes, Kung Fury was silly, surprising, and perfectly paced. As a lengthier short film, Kung Fury is somehow less. I think that’s because, while Kung Fury is a series of gags, it’s really only one Joke. Its punchlines all end up in the same basic region. Brevity is the soul of wit blah blah blah whatever, but that kinda applies here. By the time Kung Fury: The Short Film ended, I felt like I’d more than gotten my fill.

I don’t mean to be a total killjoy about this. There were definitely parts I liked, parts that felt inspired and original. The movie has a great sense of when to slow down, when to build to a really great fight or gag (see: two nazis talking about their mustaches, the whole middle bit with machine-gun-toting viking ladies). I mean, look at this. With or without context, this is wonderful:

Despite my seemingly negative write-up, I recommend that you watch Kung Fury! For one, it’s totally free, but on top of that it’s well put-together and entertaining. Clearly, a lot of skill and hard work went into making this, and it is by most metrics quite good. It just left me feeling weirdly cold, and I think that says something—maybe about the movie, maybe about me, maybe about modern humor, maybe about all of the above. Regardless, I just felt like it needed to be said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นทุกอย่างที่มันออกไปเป็น มันก็ไม่ได้ทำเพื่อฉัน. ฉันมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับสาเหตุนี้อาจจะมี สำหรับหนึ่ง Kung โกรธรู้สึกเหมือนมันพยายามอย่างหนัก Distractingly ยาก มันเป็นหนังที่จะได้ยินฉันบอกว่าและทำให้เรื่องตลกเกี่ยวกับคำว่า "ยาก." คุณจะคาดหวังว่ามันจะเป็นเรื่องตลกที่หนาและน่าเชื่อถือนับถือเหมือนหมาชราที่ร่วมเพศจะต่อสู้คุณก่อนที่จะเรียนรู้ใด ๆ เทคนิคที่ crummy ใหม่ของคุณเป็นสิ่งที่มันไม่ มันเป็นเช่นนี้ในส่วนที่เกิน มันไม่ได้มากที่จะหยุดการเป็นตลกแล้วจะกลายเป็นตลกอีกครั้งแล้วหยุดเป็นตลกอีกครั้ง นั่นเป็นวิธีที่แบรนด์กุโกรธของไร้สาระทำงาน "I AM ไร้สาระ" มันตะโกน "ฉันมองไปที่สีนีออนและโทรศัพท์ GIANT และเลเซอร์ RAPTORS ผมมีทุกอย่างและฉันจะไม่ยอมให้คุณลืมแม้แต่เสี้ยววินาที HEY จำแปดตกลง COOL เพียงการตรวจ. " ผมชอบมากกว่าที่ด้านบนอารมณ์ขัน! สมองของฉัน thrives ในไร้สาระ แต่ใน Kung โกรธมันทั้งหมดรู้สึกดังนั้น ... เป้าหมายทำที่จะสับขึ้นและผ่านรอบเป็นชุดของมส์ ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ดูหนังติ๊กเลือกชุดของช่องทำเครื่องหมายสมบูรณ์เกมล่าสมบัติจะประกาศไร้สาระที่สุด Evar ปี 2014 มาตรฐานอินเทอร์เน็ต '80s เพื่อนตลกตำรวจ? ตรวจสอบ ลำดับแฮ็คโง่กับถุงมือพลังงาน? ตรวจสอบ ไดโนเสาร์? ตรวจสอบ นินจา? ตรวจสอบ ฮิตเลอร์? ตรวจสอบ โทรศัพท์ยักษ์สเก็ตบอร์ด, แฮ็คตลกมากขึ้น? ตรวจสอบตรวจสอบตรวจสอบ เป็นต้น ที่ไม่ได้บอกว่าหนังเรื่องนี้ไม่ได้ทำให้ฉันหัวเราะ มันมักจะทำสิ่งที่ไร้สาระเหล่านั้นเพื่อที่ฉันจะไม่ได้หัวเราะ แต่บางครั้งมันก็หลงฉันเป็นกลบางทีแม้แต่นิดเหยียดหยาม. ปัญหาอื่น ๆ อย่างน้อยสำหรับผมคือว่าฉันคิดว่าฉันเริ่มเบื่อ "ผู้ที่ตลกแปลกประหลาดยุค 80" เป็นมุก ฉันได้รับมัน ที่ฉันทำ '80s เป็นใบ้ครับ ดังนั้นเป็นยุค 90 ดังนั้นทุก ๆ สิบปี ทุกอย่างเป็นโง่ตลอดเวลาโดยทั่วไปและทำให้ความสนุกของที่ดี! ฉันเพียงแค่รู้สึกเหมือนกำลังบรรเลงในยุค 80 โดยเฉพาะคือการเล่นออกครับ นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีคนขี้เกียจเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่ออ้างอิงเป็นเรื่องตลกทั้ง Kung โกรธเครดิตของมักจะได้รับการสนับสนุนการอ้างอิงกับมุขของแข็ง แต่ในโอกาสมันไม่ได้ผม cringed เล็ก ๆ น้อย ๆ . ฉันแค่จะออกมาและบอกว่า: ผมคิดว่าผมชอบรถพ่วงมากกว่าเดิม ในฐานะที่เป็นซีรีส์อย่างรวดเร็วไฟสะเปะสะปะไร้สาระกุโกรธคือโง่ที่น่าแปลกใจและเดินได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในฐานะที่เป็นหนังสั้น lengthier, Kung โกรธเป็นอย่างใดน้อย ผมคิดว่าเป็นเพราะในขณะที่กุ้งโกรธเป็นชุดของมุขตลกก็จริงเพียงหนึ่งโจ๊ก punchlines ทั้งหมดที่สิ้นสุดในภูมิภาคพื้นฐานที่เหมือนกัน ความกะทัดรัดเป็นจิตวิญญาณของปัญญา blah blah blah อะไรก็ตาม แต่ที่ใช้ที่นี่ครับ ตามเวลา Kung โกรธ: ภาพยนตร์สั้นสิ้นสุดวันที่ฉันรู้สึกเหมือนฉันต้องการมากกว่าการเติมอากาศของฉัน. ฉันไม่ได้หมายความว่าจะเป็นผู้ทำลายความสุขทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีชิ้นส่วนที่แน่นอนก็ฉันชอบส่วนที่รู้สึกว่าแรงบันดาลใจและเป็นต้นฉบับ ภาพยนตร์มีความรู้สึกที่ดีของเวลาที่จะชะลอตัวลงเมื่อมีการสร้างการต่อสู้ที่ดีจริงๆหรือกฏหมาย (ดู: สองนาซีพูดคุยเกี่ยวกับหนวดของพวกเขาทั้งบิตกลางที่มีเครื่องปืนลูกหาบผู้หญิงไวกิ้ง) ผมหมายถึงดูที่นี้ มีหรือไม่มีบริบทนี้เป็นที่ยอดเยี่ยม: แม้จะดูเหมือนเชิงลบของฉันเขียนขึ้นผมขอแนะนำให้คุณดู Kung โกรธ! สำหรับหนึ่งมันฟรีทั้งหมด แต่ด้านบนของที่มันดีใส่กันและความบันเทิง เห็นได้ชัดว่ามากความสามารถและการทำงานหนักเข้าไปในการนี้และมันเป็นตัวชี้วัดที่ส่วนใหญ่ค่อนข้างดี มันก็เหลือฉันรู้สึกเย็นวิจิตรพิสดารและผมคิดว่าบางสิ่งบางอย่างอาจจะเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวกับตัวฉันอาจจะเกี่ยวกับอารมณ์ขันที่ทันสมัยอาจจะเกี่ยวกับทุกอย่างที่กล่าว โดยไม่คำนึงถึงผมก็รู้สึกเหมือนมันจำเป็นที่จะกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือทุกอย่างที่มันตั้งใจจะเป็น มันก็ไม่ได้ทำให้ฉัน

ฉันมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับเหตุผลนี้อาจจะ สำหรับหนึ่ง , กังฟู โกรธ รู้สึกเหมือนมันพยายามอย่างหนัก อย่างน่ารำคาญมาก มันเป็นหนังที่ได้ยินฉันพูดแบบนั้น และทำเรื่องตลกเกี่ยวกับคำว่า " ยาก " คุณจะคิดว่ามันเป็น ดิค ตลก และเชื่อถือได้ ด้วยความสัตย์ซื่อเหมือนหมาที่เก่าร่วมเพศจะสู้กับคุณ ก่อนที่จะเรียนอะไรห่วยๆของคุณเทคนิคใหม่ที่เป็นสิ่งที่มันไม่ มันไม่นี้ในส่วนที่เกิน มันมันมากว่ามันหยุดเป็นคนตลก ก็เป็นตลกอีก ก็เลิกเป็นตลกอีก นั่นเป็นวิธีที่เป็นโกรธ เป็นแบรนด์ของไร้สาระ การทํางาน " ฉันมันน่าสมเพช " มันตะโกน . " ดูที่สีนีออน และยักษ์ โทรศัพท์ และ ตัวเลเซอร์ฉันมีทั้งหมด และผมจะไม่ยอมให้คุณลืมแม้แต่เสี้ยววินาทีนี่จำได้ยุคตกลงเย็นเพียงตรวจสอบ "

ผมชอบอารมณ์ขันสุดยอด ! สมอง thrives ในไร้สาระ แต่ถ้าโกรธก็รู้สึก . . . . . . . เป้าหมาย ทำให้จะสับขึ้นและผ่านรอบเป็นชุดของมวล . ผมรู้สึกเหมือนผมกำลังดูหนังช่องติ๊กชุด ,สมบูรณ์ล่าสัตว์กินของเน่าจะประกาศ evar ไร้สาระที่สุดโดย 2014 มาตรฐานอินเทอร์เน็ต ' 80s เพื่อนตำรวจตลก ? ตรวจสอบ บ้าแฮ็คลำดับด้วยพลังถุงมือ ? ตรวจสอบ ไดโนเสาร์ ? ตรวจสอบ นินจา ? ตรวจสอบ ฮิตเลอร์ ? ตรวจสอบ ยักษ์มือถือ , สเก็ตบอร์ด , แฮ็คเรื่องตลก ? ตรวจสอบ , ตรวจสอบ , ตรวจสอบ และอื่น ๆ ไม่ได้บอกว่า หนังไม่ได้ทำให้ฉันหัวเราะมันมักจะทำให้สิ่งเหล่านั้นมันไร้สาระที่ฉันไม่สามารถยิ้ม หัวเราะ แต่บางครั้งมันก็หลงฉันเป็นเครื่องกล , บางทีแม้แต่บิตเหยียดหยาม

ปัญหาอื่น ๆ อย่างน้อยก็สำหรับผม คือ ผม คิด ว่า ฉัน เบื่อพวกตัวตลกแปลกประหลาด , ' 80s " ที่เป็นบทสุดท้าย ฉันได้รับมัน ที่ผมทำ ' 80s ออกจะโง่ แล้ว ' 90s . ดังนั้นทุกทศวรรษ ทุกอย่างที่งี่เง่าตลอดเวลาโดยทั่วไป และล้อเลียนว่าเป็นเยี่ยม ฉันรู้สึกเหมือนกำลังบรรเลงอยู่ใน ' 80s , โดยเฉพาะ คือ จะทำให้เล่นได้หมด นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนที่ขี้เกียจเกี่ยวกับมัน เมื่ออ้างอิง เรื่องตลกทั้งหมด คุงโกรธ , เครดิตของ มักจะได้รับการอ้างอิงกับมุขที่แข็ง แต่เมื่อโอกาสมันไม่ได้ ผม cringed นิดหน่อย

ผมจะพูดมันออกมา :ฉันคิดว่า ฉันชอบรถเดิมมากกว่า เป็นชุดไฟอย่างรวดเร็วของไร้สาระ vignettes คุงโกรธคือโง่ , น่าประหลาดใจ , และสมบูรณ์สภาพ . เป็นภาพยนตร์สั้น lengthier , กังฟู ฟิวรี่ก็น้อยลง ฉันคิดว่านั่นเป็นเพราะ ในขณะที่กุ้งจัดเป็นชุดของ gags มันจริงๆเพียงหนึ่งเรื่องตลก punchlines ทั้งหมดสิ้นสุดขึ้นในภูมิภาคพื้นฐานเดียวกัน ช่วงเวลาที่เป็นจิตวิญญาณของปัญญา บลา บลา บลา บลา อะไรก็ตามแต่ก็ใช้ที่นี่ . โดยเวลาที่คุงโกรธ : ฟิล์มสั้นจบ ผมรู้สึกเหมือนมากกว่าได้เต็มที่

ฉันไม่ได้ต้องการจะทำให้เสียบรรยากาศทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีแน่นอน ส่วนที่ผมชอบ ส่วนที่รู้สึกว่าแรงบันดาลใจและต้นฉบับ ภาพยนตร์ที่มีความรู้สึกที่ดีของเวลาให้ช้าลง เมื่อสร้างการต่อสู้อันยิ่งใหญ่จริง ๆ หรือมุข ( ดู : สองนาซีพูดถึงหนวดของเขากลางบิตทั้งหมดกับเครื่องปืน toting ไวกิ้ง สาวๆ ) ฉันหมายถึง ดูนี่สิ มี หรือ ไม่มีบริบทนี้เป็นที่ยอดเยี่ยม :

แม้จะดูเหมือนลบเขียนขึ้นผมขอแนะนำให้คุณดูกุง ฟูรี่ สำหรับหนึ่งมันฟรีทั้งหมด แต่ที่สำคัญมันก็ใส่กัน และสนุกสนาน ชัดเจนมากทักษะและการทำงานหนักไปในการทำสิ่งนี้ และมันคือตัวชี้วัดส่วนใหญ่ค่อนข้างดีมันทิ้งฉันก็รู้สึกหนาว และผมคิดว่าบางสิ่งบางอย่างอาจจะเกี่ยวกับหนัง บางทีฉันอาจจะเกี่ยวกับเรื่องตลกที่ทันสมัย บางทีเรื่องทั้งหมดข้างต้น ไม่ ฉันแค่รู้สึกว่ามันต้องพูด