Sustainable use of plant protection

Sustainable use of plant protection products in agriculture requires public regulation to balance the multiple and ambivalent effects of pesticides on crop productivity, the environment,and human health (Colborn and Short, 1999; Popp et al., 2013).For many decades, such regulations have gradually expanded in countries such as those of Western Europe, where agricultural systems rely on an intensive use of chemical inputs. The EuropeanUnion (EU) has developed a regulatory framework based on common procedures for the assessment of plant protection productsand their active ingredients prior to market authorization (Official journal of the EU, 2009; Jess et al., 2014). A second important objective is the promotion of a sustainable use of authorized products,combining a wide range of actions: farmers’ education and training, support for research and innovation, economic incentives such as support to organic farming, crop insurance, agricultural product labelling, etc. (Praneetvatakul et al., 2013; Lefebvre et al., 2015).To fulfil these aims, European countries adopted a wide variety of official programs that have been revised over the years (Barzmanand Dachbrodt-Saaydeh, 2011; Pedersen et al., 2012). In order to coordinate these national strategies, European Directive 2009/128(Official journal of the EU, 2009) specifies a common framework based on the concept of Integrated Pest Management (IPM) and according to which all EU Member States have to define national action plans (Baur et al., 2011; Barzman et al., 2015). In France, one of the largest users of pesticides worldwide (Zhang et al., 2011)and the second most pesticide-consuming country in Europe after Spain (Eurostat, 2015), an ambitious plan was launched in 2008 thataimed to reduce pesticide use by 50% within 10 years (EcophytoPlan, 2008). Recently, this plan has been revised, with the deadline for a 50% reduction postponed to 2025, because observed pesticide use was not decreasing as expected (Ecophyto Plan 2, 2016).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ผลิตภัณฑ์ป้องกันพืชในการเกษตรยั่งยืนต้องระเบียบสาธารณะหลายที่สมดุล และไม่แน่ใจผลกระทบของสารกำจัดศัตรูพืชผลผลิตพืช สิ่งแวดล้อม และสุขภาพของมนุษย์ (Colborn และสั้น 1999 Popp et al. 2013) ทศวรรษ กฎระเบียบดังกล่าวได้ค่อย ๆ ขยายในประเทศของยุโรปตะวันตก ซึ่งระบบเกษตรพึ่งพาการใช้เข้มข้นของปัจจัยการผลิตทางเคมี EuropeanUnion (EU) ได้พัฒนาเป็นระเบียบกรอบตามขั้นตอนทั่วไปสำหรับการประเมินของ productsand การป้องกันพืชส่วนผสมก่อนการตรวจสอบตลาด (สมุดอย่างเป็นทางการของสหภาพยุโรป 2009 Jess et al. 2014) วัตถุประสงค์สำคัญสองคือ การส่งเสริมของการใช้ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับอนุญาต รวมหลากหลายของการดำเนินการยั่งยืน: การศึกษาและการฝึกอบรม การสนับสนุนสำหรับการวิจัยและนวัตกรรม สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจเช่นการสนับสนุนการเกษตรอินทรีย์ เกษตรกรตัดประกัน เกษตรผลิตภัณฑ์การติดฉลาก ฯลฯ (ประณีตวตกุล et al. 2013 Lefebvre et al. 2015) ประเทศในยุโรปเพื่อตอบสนองเป้าหมายเหล่านี้ ที่นำมาใช้หลากหลายโปรแกรมอย่างเป็นทางการที่ได้รับการแก้ไขในปี (Barzmanand Dachbrodt-Saaydeh, 2011 Pedersen et al. 2012) การประสานกลยุทธ์เหล่านี้ชาติ ยุโรป Directive 2009/128(Official journal of the EU, 2009) ระบุกรอบทั่วไปแนวคิดของการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ (IPM) และ ตามที่ ประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปทั้งหมดต้องกำหนดแผนปฏิบัติการแห่งชาติ (เบาร์เอาลาค et al. 2011 Barzman et al. 2015) ในประเทศฝรั่งเศส ประเทศสองสุดยาฆ่าแมลงที่ใช้ในยุโรปหลังจากสเปน (Eurostat, 2015), มีความทะเยอทะยานและผู้ใช้ที่ใหญ่ที่สุดของสารกำจัดศัตรูพืชทั่วโลก (Zhang et al. 2011) แผนการเปิดตัว thataimed 2008 ลดใช้เคมี 50% ภายใน 10 ปี (EcophytoPlan, 2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีการปรับแผนนี้ ด้วยกำหนดเวลาสำหรับการเลื่อนออกไป 2025 เนื่องจากสังเกตเห็นแมลงลดลง 50% ใช้ได้ลดลงตามที่คาดไว้ (Ecophyto แผน 2, 2016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของผลิตภัณฑ์อารักขาพืชในการเกษตรต้องมีกฎระเบียบที่สาธารณะเพื่อความสมดุลของผลกระทบหลายและเด็ดขาดของสารกำจัดศัตรูพืชในการผลิตพืช, สิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ (Colborn และระยะสั้น, 1999. Popp, et al, 2013) การกีฬาหลายทศวรรษที่ผ่านมาดังกล่าว กฎระเบียบที่มีการขยายตัวเรื่อย ๆ ในประเทศเช่นพวกยุโรปตะวันตกที่ระบบเกษตรพึ่งพาการใช้งานหนักของปัจจัยการผลิตสารเคมี EuropeanUnion (EU) ได้มีการพัฒนากรอบการกำกับดูแลตามขั้นตอนทั่วไปสำหรับการประเมิน productsand ป้องกันพืชส่วนผสมที่ใช้งานของพวกเขาก่อนที่จะมีการอนุมัติการตลาด (วารสารทางการของสหภาพยุโรป 2009;. เจ et al, 2014) วัตถุประสงค์ที่สำคัญที่สองคือโปรโมชั่นของการใช้อย่างยั่งยืนของผลิตภัณฑ์ที่ได้รับอนุญาตรวมความหลากหลายของการดำเนินการ: การศึกษาเกษตรกรและฝึกอบรมการสนับสนุนสำหรับการวิจัยและนวัตกรรมสิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจเช่นการสนับสนุนการทำเกษตรอินทรีย์, ประกันภัยพืชผล, การติดฉลากสินค้าเกษตร ฯลฯ (Praneetvatakul et al, 2013;.. Lefebvre et al, 2015) หากต้องการตอบสนองเป้าหมายเหล่านี้ประเทศในยุโรปนำมาใช้ในความหลากหลายของโปรแกรมอย่างเป็นทางการที่ได้รับการปรับปรุงในช่วงหลายปี (Barzmanand Dachbrodt-Saaydeh 2011; Pedersen et al, ., 2012) เพื่อที่จะประสานงานกลยุทธ์แห่งชาติเหล่านี้ยุโรป Directive 2009/128 (วารสารทางการของสหภาพยุโรป 2009) ระบุกรอบการทำงานร่วมตามแนวคิดของการบริหารจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM) และตามที่ประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปทั้งหมดต้องกำหนดปฏิบัติการแห่งชาติ แผน (Baur et al, 2011;.. Barzman et al, 2015) ในประเทศฝรั่งเศสซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ใช้ที่ใหญ่ที่สุดของสารกำจัดศัตรูพืชทั่วโลก (Zhang et al. 2011) และครั้งที่สองมากที่สุดสาร​​กำจัดศัตรูพืชบริโภคในประเทศในยุโรปหลังจากสเปน (Eurostat 2015) แผนทะเยอทะยานที่เปิดตัวในปี 2008 thataimed เพื่อลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืชโดย 50% ภายใน 10 ปี (EcophytoPlan 2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้แผนนี้ได้รับการแก้ไขด้วยการกำหนดเส้นตายสำหรับการลดลง 50% เลื่อนออกไปเป็นปี 2025 เพราะตั้งข้อสังเกตการใช้สารกำจัดศัตรูพืชก็ไม่ได้ลดลงตามที่คาดไว้ (Ecophyto แผน 2 2016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้อย่างยั่งยืนของผลิตภัณฑ์ป้องกันพืชในการเกษตรต้องใช้ระเบียบสาธารณะเพื่อความสมดุลของผลหลายและความเบื่อหน่ายของสารกำจัดศัตรูพืชในผลผลิต สิ่งแวดล้อม และสุขภาพของมนุษย์ ( โคลเบิร์นและสั้น , 1999 ; Popp et al . , 2013 ) มานานหลายสิบปี ข้อบังคับดังกล่าวได้ค่อยๆ ขยายในประเทศเช่นที่ยุโรป ที่ ระบบการเกษตรแบบพึ่งพาการใช้ปัจจัยเคมี การ europeanunion ( EU ) ได้มีการพัฒนากรอบกฎระเบียบตามขั้นตอนทั่วไปสำหรับการประเมินการอารักขาพืชและส่วนผสมของพวกเขาก่อนที่จะได้รับอนุญาตจากตลาดนิตยสารทางการของสหภาพยุโรป , 2009 ; เจส et al . , 2010 ) วินาทีที่สำคัญ วัตถุประสงค์คือการใช้อย่างยั่งยืนของอนุญาตผลิตภัณฑ์รวมหลากหลายของการกระทำ : การศึกษาและฝึกอบรมเกษตรกร สนับสนุนการวิจัย และ นวัตกรรม สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจ เช่น สนับสนุนเกษตรอินทรีย์ ประกันภัยพืชผลการเกษตร ผลิตภัณฑ์ ฉลาก ฯลฯ ( ประดับวัฒนางกูร et al . , 2013 ; เลอเฟบร์ et al . , 2015 ) เพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์เหล่านี้ ประเทศในยุโรปใช้ความหลากหลายของโปรแกรมอย่างเป็นทางการที่ได้รับการปรับปรุงในช่วงหลายปี ( barzmanand dachbrodt saaydeh 2011 ; Pedersen et al . , 2012 ) การประสานงานกลยุทธ์เหล่านี้แห่งชาติยุโรป Directive 2009 / 128 ( วารสารอย่างเป็นทางการของสหภาพยุโรป , 2009 ) กำหนดกรอบทั่วไปตามแนวคิดของการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ( IPM ) และตามที่ประเทศสมาชิก EU ได้กำหนดแผนปฏิบัติการแห่งชาติ ( บอร์ et al . , 2011 ; barzman et al . , 2015 ) ในฝรั่งเศส หนึ่งในผู้ใช้ที่ใหญ่ที่สุดของสารกำจัดศัตรูพืชทั่วโลก ( Zhang et al . , 2011 ) และสองส่วนใหญ่ประเทศในยุโรปหลังจากการบริโภคสารพิษสเปน ( ของ 2015 ) แผนทะเยอทะยานเปิดตัวในปี 2008 thataimed เพื่อลดการใช้สารเคมี โดย 50% ภายใน 10 ปี ( ecophytoplan , 2008 ) เมื่อเร็วๆ นี้ แผนนี้ได้รับการปรับปรุงกับเส้นตายสำหรับลด 50% เลื่อนออกไปถึงปี 2025 เพราะสังเกตการใช้สารกำจัดศัตรูพืชไม่ได้ลดลงอย่างที่คาดไว้ ( ecophyto แผน 2 2016 )