AbstractMercury and selenium have a

Abstract

Mercury and selenium have adverse effects on health, and in the past their individual levels in tissues have been used as biomarkers of environmental contamination. These selenium:mercury molar ratios has been proposed as an alternative way to anticipate possible health risks to organisms. We examine selenium and mercury levels, their molar ratios, and variability in the ratios in the brain, liver, muscle, and feathers of a common waterbird, the eared grebe (Podiceps nigricollis), at several locations and phases of their annual cycle. We found: (1) Mean total mercury, for any site or tissue, ranged from 0.15 ppm in the brain to 29.2 ppm in breast feathers; (2) In any tissue, mean mercury levels varied by as much as 10-fold while selenium varied by 3-fold; (3) Mercury and selenium levels were correlated only in liver; (4) Selenium:mercury molar ratios varied significantly in regular patterns among tissues (less than 1 in feathers, up to 23 in brain), sites, and stages of annual cycle; (5) Molar ratios were affected by body weight (but not age), and the heaviest birds had the lowest ratios; and (6) Molar ratios varied more for brain than in other tissues. Low molar ratios are generally considered harmful, although no threshold ratio has been identified. Despite wide variation of molar ratios, field studies of eared grebes have not detected overt adverse effects. Before being adopted as a biomarkers, we suggest that selenium:mercury molar ratios be used in conjunction with studies of individual metal levels, and in accordance with detailed studies of selected species, to provide a baseline of variation in different organisms and tissues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อปรอทและซีลีเนียมมีผลกระทบต่อสุขภาพ และในอดีต ของตนเองระดับบุคคลในเนื้อเยื่อมีใช้เป็น biomarkers การปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม อัตราส่วนเหล่านี้สบซีลีเนียม: ปรอทได้ถูกเสนอเป็นทางเลือกการคาดการณ์ความเสี่ยงสุขภาพไปได้สิ่งมีชีวิต เราตรวจสอบซีลีเนียม และระดับปรอท อัตราส่วนสบ และความแปรปรวนในอัตราส่วนในสมอง ตับ กล้ามเนื้อ และขนของนกน้ำทั่วไป นกเป็ดผี eared (Podiceps nigricollis), หลายตำแหน่งและระยะของรอบการประจำปี เราพบ: (1) หมายถึงจำนวนสารปรอท ไซต์หรือเนื้อเยื่อ อยู่จาก 0.15 ppm ในสมองถึง 29.2 ppm ในขนเต้านม (2) ในเนื้อเยื่อ ปรอทหมายถึงระดับแตกต่างกันโดยมากที่ 10-fold ขณะซีลีเนียมที่แตกต่างกันโดย 3-fold (3) ระดับปรอทและซีลีเนียมมีความสัมพันธ์เฉพาะในตับ (4) ซีลีเนียม: ปรอทอัตราส่วนสบที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในรูปแบบปกติในเนื้อเยื่อ (น้อยกว่า 1 ในขน ถึง 23 ในสมอง), เว็บไซต์ และขั้นตอนของรอบปี (5) อัตราส่วนโมเลกุลได้รับผลจากร่างกายน้ำหนัก (แต่อายุไม่), และนกหนักมีอัตราต่ำสุด และอัตราส่วนสบที่ (6) ที่แตกต่างกันมากสำหรับสมองมากกว่าในเนื้อเยื่ออื่น ๆ อัตราส่วนสบที่ต่ำได้โดยทั่วไปว่าอันตราย แม้ว่าจะมีการระบุอัตราส่วนไม่มีขีดจำกัด แม้ มีการเปลี่ยนแปลงที่กว้างของอัตราทดสบ ฟิลด์การศึกษา eared grebes ได้ไม่พบผลกระทบแจ่มแจ้ง ก่อนที่จะถูกใช้เป็น biomarkers เราขอแนะนำว่า อัตราส่วนสบซีลีเนียม: ปรอทใช้ร่วมกับการศึกษา ของแต่ละระดับโลหะ และศึกษารายละเอียดของสปีชีส์ เพื่อให้ข้อมูลพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงในสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ และเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อปรอทและซีลีเนียมมีผลกระทบต่อสุขภาพและในอดีตที่ผ่านมาระดับบุคคลของพวกเขาในเนื้อเยื่อได้รับการใช้เป็น biomarkers การปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม ซีลีเนียมเหล่านี้: อัตราส่วนกรามปรอทได้รับการเสนอให้เป็นทางเลือกในการคาดว่าจะมีความเสี่ยงต่อสุขภาพไปได้ที่จะมีชีวิต เราตรวจสอบซีลีเนียมและสารปรอทระดับอัตราส่วนโดยโมลของพวกเขาและความแปรปรวนในอัตราส่วนในสมอง, ตับ, กล้ามเนื้อและขนของนกน้ำทั่วไปเป็ดหู (Podiceps nigricollis) ในสถานที่หลายแห่งและขั้นตอนของรอบปีของพวกเขา เราพบว่า (1) หมายถึงสารปรอททั้งหมดสำหรับเว็บไซต์ใด ๆ หรือเนื้อเยื่อตั้งแต่ 0.15 ppm ในสมองเพื่อ 29.2 ppm ขนเต้านม; (2) ในเนื้อเยื่อใด ๆ หมายถึงระดับปรอทแตกต่างกันโดยเท่า 10 เท่าในขณะที่ซีลีเนียมแตกต่างกันโดย 3 เท่า; (3) ปรอทและซีลีเนียมระดับมีความสัมพันธ์เฉพาะในตับ; (4) ซีลีเนียม: อัตราส่วนปรอทแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกรามในรูปแบบปกติในหมู่เนื้อเยื่อ (น้อยกว่า 1 ในขนได้ถึง 23 ในสมอง) ไซต์และขั้นตอนของวงจรประจำปี (5) อัตราส่วนกรามรับผลกระทบจากน้ำหนักตัว ( แต่ไม่ใช่อายุ) และนกที่หนักที่สุดมีอัตราส่วนต่ำสุด; และ (6) อัตราส่วนกรามแตกต่างกันมากสำหรับสมองกว่าในเนื้อเยื่ออื่น ๆ อัตราส่วนโมเลกุลต่ำโดยทั่วไปถือว่าเป็นอันตรายแม้ว่าจะไม่มีอัตราการเกณฑ์ได้รับการระบุ แม้จะมีความหลากหลายของอัตราส่วนกรามการศึกษาด้านการ Grebes หูไม่พบผลข้างเคียงที่โจ่งแจ้ง ก่อนที่จะถูกนำมาใช้เป็น biomarkers เราขอแนะนำให้ซีลีเนียม: อัตราส่วนปรอทกรามนำมาใช้ร่วมกับการศึกษาของระดับโลหะของแต่ละบุคคลและสอดคล้องกับการศึกษารายละเอียดของสายพันธุ์ที่เลือกเพื่อให้พื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงในสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกันและเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อปรอท และซีลีเนียม จะมีผลเสียต่อสุขภาพได้ และที่ผ่านมาแต่ละของพวกเขาในระดับเนื้อเยื่อได้ ซึ่งการปนเปื้อนของสิ่งแวดล้อม ซีลีเนียม : ปรอทอัตราส่วนโมลเหล่านี้ได้รับการเสนอเป็นทางเลือก คาดว่าจะมีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่เป็นไปได้กับสิ่งมีชีวิต เราตรวจสอบซีลีเนียมและระดับปรอท , ฟันกรามอัตราส่วนและอัตราส่วนความแปรปรวนใน ใน สมอง ตับ กล้ามเนื้อ และปีกของนกชายเลนที่พบบ่อย , หูบิ๊กแอส ( podiceps nigricollis ) , หลายสถานที่และระยะของรอบปีของพวกเขา เราพบ : ( 1 ) ปรอททั้งหมด สำหรับเว็บไซต์ใด ๆหรือเนื้อเยื่อ ตั้งแต่ 0.15 ppm ในสมอง 2 ppm ในขนนกเต้านม ( 2 ) ในเนื้อเยื่อ หมายถึง ปรอท ระดับที่แตกต่างกันโดยพับมากที่สุดเท่าที่ 10 ในขณะที่ซีลีเนียมแตกต่างกันโดย 3-fold ; ( 3 ) ปรอท และซีลีเนียม มีความสัมพันธ์ในระดับ ตับ ; ( 4 ) ซีลีเนียม : ปรอทแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในอัตราส่วนโมลระหว่างเนื้อเยื่อรูปแบบปกติ ( น้อยกว่า 1 ในขนถึง 23 ในสมอง ) , เว็บไซต์ , และขั้นตอนในรอบปี และ ( 5 ) อัตราส่วนโดยโมลมีผลต่อน้ำหนักตัว ( แต่ไม่ใช่อายุ ) และนก ( มีอัตราส่วนต่ำ ; ( 6 ) ค่าอัตราส่วนที่แตกต่างกันมากสำหรับสมองมากกว่าในเนื้อเยื่ออื่น ๆ อัตราส่วนโดยโมลต่ำโดยทั่วไปจะถือว่าเป็นอันตราย แม้ว่าไม่มีเกณฑ์อัตราส่วนได้รับการระบุ แม้จะมีความหลากหลายของอัตราส่วนโมล การศึกษาภาคสนามของหู grebes ยังไม่พบผลกระทบบานปลาย ก่อนที่จะถูกประกาศใช้เป็น ซึ่งเราขอแนะนำให้ใช้ปรอทซีลีเนียม : อัตราส่วนโมลร่วมกับการศึกษาระดับของโลหะแต่ละตัว และสอดคล้องกับการศึกษารายละเอียดของชนิดที่เลือก เพื่อให้มีพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงในสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ และเนื้อเยื่อ