FISHERMEN have planted in the sea a

FISHERMEN have planted in the sea an artificial reef with 97 tonnes of coconut leaves, braided ropes and concrete pillars off the eastern province of Rayong early this month in a bid to raise the fish population, which has slumped following a massive oil spill off Koh Samet two years ago.
In what has been dubbed the biggest joint operation between the Rayong fishermen and their allies, they have embarked on a project to build "fish houses" along a 100-kilometre stretch of the Rayong coast. The fishermen raised the budget themselves to buy the materials for the makeshift "fish houses", which contain baby fish that are supposed to boost the fish population.

The fish houses will look like trees under water and the concrete pillars will hold them in place. A batch of makeshift "fish houses" were lowered into the sea on October 23 at the Rayong Fisheries Association's centre in tambon Ta Pong in Muang district. The fishermen picked that auspicious date, which was a national holiday to commemorate the passing away of King Rama V, to bring their cause more luck. This period is also known as the fish egg-laying season.

Although two years have passed since the oil spill, the fishermen around Rayong Bay insisted its effects still linger and can be seen in their daily lives.

Things were particularly bad for several local fishermen whose catch shrunk and their income dramatically lowered to the point where they had to sell their fishing boats, according to local fisherman Veerasak Kongnanong.

Before the oil spill, each fisherman could expect to catch at least 30 kilograms of healthy fish per day, but now they are lucky to catch five kilograms, Veerasak said.

Another local fisherman, Arkom Keamglang, said he had to venture further away from his usual area, which ran out of fish. He tried many new places like Khao Munnok, Bang Saray, Khao Sam Roi Yot and Khao Talu. However, he couldn't afford to pay for the oil to take his trawler that far that often, he said. In one week, he can go fishing only a couple of days and sometimes all he catches are small mackerel.

"After the oil spill, there was no agency to take care of us. Sometimes I feel like we are not even humans in their eyes. Since 2013, I have lost more than Bt100,000 in expenses to maintain my fishery activities and now I have no money left for my son's tuition," he said.

Naowarat Tuphucha, a fisheries worker and shrimp paste maker, concurred that the fish supply has dropped rapidly in the past couple of years. She said sergestid shrimp, the main ingredient for shrimp paste, was also gone, so she has to go 130 kilometres to buy the shrimp in Chanthaburi province.

"We have been suffering for more than two years, and nothing seems to be better. We don't even know when it is going to be better, so now the best thing we can do is to try fixing the damage by ourselves and hope it would get better soon," she added.

Local fisherman Sunt Kemjarun lamented the fact that his life has not been the same since the oil spill because he can't fish in the same area. He can't even venture further out to sea because it's not worth it. Even though he is suffering a loss, people of his age cannot just change jobs.

Meanwhile, many fishermen have sold their boats and shifted to other ways of making a living. Many families have also developed related problems such as family disunity because they had to change occupations and some family members had to move to the city.

Despite the efforts of the vil

lagers to get related agencies to tackle the issues and punish those responsible, no progress has been made.

The Rayong fishermen have asked the provincial governor to shut down the bay area for three months, starting from September to November, to give nature a chance to heal itself.

In the hope of getting their lives back to normal as soon as possible, the fishermen have gathered to build these "fish houses", made from nature and using materials such as coconut leaves and tied ropes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวประมงมีปลูกในทะเลเป็นปะการังเทียมกับตัน 97 ของใบมะพร้าว ถักเชือก และเสาคอนกรีตปิดจังหวัดระยองภาคตะวันออกเดือนนี้เริ่มต้นในการเสนอราคาเพื่อเพิ่มประชากรปลา ซึ่งมี slumped ต่อการรั่วไหลของน้ำมันขนาดใหญ่ปิดเกาะเสม็ดเมื่อสองปีที่ผ่านมาในสิ่งมีการพากย์การร่วมที่ใหญ่ที่สุดระหว่างชาวประมงระยองและพันธมิตรของพวกเขา พวกเขามีจำนวนโครงการสร้าง "บ้านปลา" ตามยาว 100 กิโลเมตรชายฝั่งระยอง ชาวประมงยกงบประมาณซื้อวัสดุสำหรับชั่วคราว "บ้านปลา" ซึ่งประกอบด้วยปลาเด็กที่ควรจะเพิ่มประชากรปลา ตัวเองบ้านปลาจะเหมือนต้นไม้ใต้น้ำ และเสาคอนกรีตจะเก็บพวกเขาในสถานที่ ชุดชั่วคราว "บ้านปลา" ถูกปรับลดลงทะเลในวันที่ 23 ตุลาคมที่ศูนย์ของสมาคมประมงระยองตำบลโป่งตาในอำเภอเมือง ชาวประมงเบิกฤกษ์วันที่ ซึ่งเป็นวันหยุดแห่งชาติเพื่อระลึกถึงการผ่านไปของรัชกาล นำโชคเพิ่มเติมสาเหตุของพวกเขา เรียกอีกอย่างว่ารอบระยะเวลานี้เป็นฤดูวางไข่ของปลา ถึงแม้ว่าสองปีแล้วตั้งแต่การรั่วไหลของน้ำมัน ประมงรอบ ๆ อ่าวระยองยืนยันผลลิงเกอร์ และยังสามารถมองเห็นได้ในชีวิตประจำวัน สิ่งดีโดยเฉพาะการประมงท้องถิ่นหลายที่จับมี shrunk และรายได้ของพวกเขาอย่างมากลดลงไปยังจุดที่พวกเขาต้องขายเรือตกปลาของพวกเขา ตามชาวประมงท้องถิ่นวีรศักดิ์ Kongnanong ก่อนที่จะรั่วไหลของน้ำมัน ชาวประมงแต่ละสามารถคาดว่าจะจับน้อย 30 กิโลกรัมของปลาเพื่อสุขภาพวันละ แต่ตอนนี้พวกเขาจะโชคดีจับ 5 กิโลกรัม วีรศักดิ์กล่าวชาวประมงท้องถิ่นอื่น กัญจนะมาก Keamglang กล่าวว่า เขามีการเพิ่มเติมไปจากบริเวณปกติของเขา ซึ่งไม่เพียงพอปลา เขาพยายามหลายใหม่เช่นเขา Munnok บางสะเหร่ เขาสามร้อยยอด และเขาทะลุ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถจ่ายชำระค่าน้ำมันจะใช้อวนของเขาที่ห่างไกลที่มักจะ เขากล่าวว่า ในหนึ่งสัปดาห์ เขาสามารถไปตกปลาเพียงไม่กี่วัน และบางครั้งเขาจับเป็นปลาขนาดเล็ก "หลังจากการรั่วไหลของน้ำมัน มีไม่มีหน่วยงานดูแลเรา บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเราไม่ได้แม้แต่มนุษย์ในสายตาของพวกเขา พ.ศ. 2013 มีหาย Bt100, 000 ค่าใช้จ่ายการรักษากิจกรรมของฉันประมงมากกว่า และตอนนี้ ฉันไม่มีเงินเหลือสำหรับค่าเล่าเรียนของลูก เขากล่าวว่า เนาวรัตน์ Tuphucha ผู้ปฏิบัติงานประมงและกุ้งวางเครื่อง เห็นพ้องว่า อุปทานปลาได้ลดลงอย่างรวดเร็วในสองสามปีผ่านมา เธอบอกว่า ยังเป็นกุ้ง sergestid ส่วนผสมหลักสำหรับกะปิ ไป เพื่อให้เธอได้ไป 130 กิโลเมตรซื้อกุ้งจังหวัดจันทบุรี "เราได้รับทุกข์ทรมานมากกว่าสองปี แล้วอะไรน่าจะดีกว่า เราไม่ได้รู้ว่ามันเป็นไปได้ดีขึ้น ดังนั้นตอนนี้สิ่งดีที่สุดที่เราสามารถทำคือการ พยายาม แก้ไขความเสียหาย ด้วยตนเอง และหวังว่า มันจะได้ดีขึ้นเร็ว ๆ นี้ เธอเพิ่มชาวประมงท้องถิ่น Sunt Kemjarun lamented ความจริงที่ว่า ชีวิตไม่ได้เหมือนกันเนื่องจากน้ำมันหกเนื่องจากเขาไม่สามารถปลาในพื้นที่เดียวกัน เขาไม่แม้ทุนออกไปสู่ทะเลได้เนื่องจากไม่คุ้ม แม้ว่าเขาจะทุกข์ทรมานสูญเสีย คนอายุของเขาไม่เพียงแค่เปลี่ยนงานในขณะเดียวกัน ชาวประมงจำนวนมากมีขายเรือของพวกเขา และวิธีอื่น ๆ ที่ทำมาจาก หลายครอบครัวยังได้พัฒนาปัญหาที่เกี่ยวข้องเช่นครอบครัวหนึ่งเนื่องจากมีการเปลี่ยนอาชีพ และบางครอบครัวก็ย้ายไปเมืองแม้ มีความพยายามของ villagers จะได้รับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับภาวะปัญหา และการลงโทษผู้รับผิดชอบ ความคืบหน้าไม่ได้ ชาวประมงระยองได้ถามผู้ว่าราชการจังหวัดปิดบริเวณอ่าวสามเดือน ตั้งแต่เดือนกันยายนถึงพฤศจิกายน ให้ธรรมชาติโอกาสที่จะรักษาตัวเอง ในความหวังของชีวิตมาเป็นปกติโดยเร็วที่สุด รวบรวมชาวประมงได้สร้างเหล่านี้ "ปลาบ้าน" ทำจากธรรมชาติ และใช้วัสดุเช่นใบมะพร้าว และมัดเชือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวประมงมีการปลูกในทะเลแนวปะการังเทียมกับ 97 ตันของใบมะพร้าวเชือกถักและเสาคอนกรีตปิดตะวันออกของจังหวัดระยองในช่วงต้นเดือนนี้ในการเสนอราคาเพื่อเพิ่มประชากรปลาซึ่งได้ลดลงตามการรั่วไหลของน้ำมันขนาดใหญ่ออกจากเกาะเสม็ด สองปีที่ผ่านมา.
ในสิ่งที่ได้รับการขนานนามร่วมดำเนินงานที่ใหญ่ที่สุดระหว่างชาวประมงจังหวัดระยองและพันธมิตรของพวกเขาพวกเขาได้ลงมือในโครงการที่จะสร้าง "บ้านปลา" ทอดยาวตามชายฝั่ง 100 กิโลเมตรของชายฝั่งระยอง ชาวประมงที่เกิดขึ้นกับงบประมาณของตัวเองที่จะซื้อวัสดุสำหรับชั่วคราว "บ้านปลา" ซึ่งมีปลาทารกที่ควรจะเพิ่มประชากรปลา. บ้านปลาจะมีลักษณะเช่นต้นไม้ใต้น้ำและเสาคอนกรีตจะถือไว้ในสถานที่ ชุดของชั่วคราว "บ้านปลา" ถูกหย่อนลงไปในทะเลเมื่อวันที่ 23 ตุลาคมที่ศูนย์ระยองสมาคมประมงในตำบลโป่งตาในเขตอำเภอเมือง ชาวประมงเลือกว่าวันมหามงคลซึ่งเป็นวันหยุดประจำชาติเพื่อรำลึกถึงการผ่านไปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่จะนำสาเหตุของพวกเขาโชคดีมากขึ้น ช่วงเวลานี้เป็นที่รู้จักกันเป็นปลาฤดูวางไข่ได้. แม้ว่าสองปีที่ผ่านมาตั้งแต่การรั่วไหลของน้ำมันที่ชาวประมงรอบอ่าวระยองยืนยันผลกระทบของมันยังคงอิทธิพลและสามารถมองเห็นได้ในชีวิตประจำวันของพวกเขา. สิ่งที่ไม่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวประมงในประเทศหลายแห่ง ที่มีการจับหดและรายได้ของพวกเขาอย่างมากลดลงถึงจุดที่พวกเขาต้องขายเรือประมงของพวกเขาตามที่ชาวประมงท้องถิ่นวีรศักดิ์ Kongnanong. ก่อนที่จะรั่วไหลของน้ำมันชาวประมงแต่ละสามารถคาดหวังที่จะจับอย่างน้อย 30 กิโลกรัมของปลาที่มีสุขภาพดีต่อวัน แต่ตอนนี้ พวกเขาจะโชคดีในการจับห้ากิโลกรัมวีรศักดิ์กล่าว. อีกชาวประมงท้องถิ่น Keamglang อาคมกล่าวว่าเขาจะต้องร่วมอยู่ไกลออกไปจากพื้นที่ตามปกติของเขาที่วิ่งออกมาจากปลา เขาพยายามที่สถานที่ใหม่ ๆ มากมายเช่นเขา Munnok, บางเสร่, เขาสามร้อยยอดและเขาทะลุ แต่เขาไม่สามารถที่จะจ่ายสำหรับน้ำมันที่จะใช้คนลากอวนของเขาที่ห่างไกลที่มักจะเขากล่าวว่า ในหนึ่งสัปดาห์ที่เขาสามารถไปตกปลาเพียงไม่กี่วันและบางครั้งสิ่งที่เขาจับเป็นปลาขนาดเล็ก. "หลังจากที่น้ำมันรั่วไหลมีหน่วยงานที่จะดูแลเราไม่มี. บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเราไม่ได้มนุษย์ในสายตาของพวกเขา . ตั้งแต่ปี 2013 ผมได้หายไปกว่า 100,000 บาทค่าใช้จ่ายในการรักษากิจกรรมการประมงของฉันและตอนนี้ฉันไม่มีเงินเหลือสำหรับการเรียนการสอนลูกชายของฉัน "เขากล่าว. เนาวรัตน์ Tuphucha คนงานประมงและกุ้งชงวางเห็นว่าปลา อุปทานได้ลดลงอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เธอบอกว่ากุ้ง sergestid ส่วนผสมหลักสำหรับกะปิก็หายไปนอกจากนี้ยังเพื่อให้เธอได้ไป 130 กิโลเมตรที่จะซื้อกุ้งในจังหวัดจันทบุรี. "เราได้รับความทุกข์ทรมานมานานกว่าสองปีที่ผ่านมาและไม่มีอะไรน่าจะดีกว่า. เรา ไม่ได้รู้ว่าเมื่อมันเป็นไปได้ที่ดีกว่าดังนั้นตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือการพยายามแก้ไขความเสียหายด้วยตัวเองและหวังว่ามันจะได้รับดีขึ้นในเร็ว ๆ นี้ "เธอกล่าว. ชาวประมงท้องถิ่น Sunt Kemjarun อาลัยความจริงที่ว่าเขา ชีวิตไม่ได้รับการเดียวกันตั้งแต่รั่วไหลของน้ำมันเพราะเขาไม่สามารถตกปลาในบริเวณเดียวกัน เขาจะไม่ได้ร่วมอยู่ไกลออกไปในทะเลเพราะมันไม่คุ้มค่า แม้เขาจะเป็นทุกข์สูญเสียคนในวัยของเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนงาน. ในขณะเดียวกันชาวประมงจำนวนมากได้ขายเรือของพวกเขาและเปลี่ยนวิธีการอื่น ๆ ของการทำมาหากิน หลายครอบครัวได้มีการพัฒนายังมีปัญหาที่เกี่ยวข้องเช่นการแตกแยกในครอบครัวเพราะพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงการประกอบอาชีพและสมาชิกในครอบครัวต้องย้ายไปเมือง. แม้จะมีความพยายามของ Vil lagers ที่จะได้รับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อรับมือกับปัญหาและลงโทษผู้ที่รับผิดชอบไม่มีความคืบหน้า ได้รับการทำ. ชาวประมงจังหวัดระยองได้ถามผู้ว่าราชการจังหวัดจะปิดตัวลงในพื้นที่อ่าวเป็นเวลาสามเดือนเริ่มตั้งแต่เดือนกันยายนถึงเดือนพฤศจิกายนที่จะให้ธรรมชาติมีโอกาสที่จะรักษาตัวเองก. ในความหวังของการมีชีวิตอยู่ของพวกเขากลับมาเป็นปกติโดยเร็ว เป็นไปได้ที่ชาวประมงได้รวมตัวกันเพื่อสร้างเหล่านี้ "บ้านปลา" ที่ทำจากธรรมชาติและใช้วัสดุเช่นใบมะพร้าวและเชือกผูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวประมงมีปลูกในทะเลมีปะการัง เทียมกับ 97 ตันของใบมะพร้าว เชือก และเสาปูนปิดจังหวัดระยองต้นเดือนนี้ในการเสนอราคาเพื่อเพิ่มประชากรปลาถักซึ่งได้ลดลงต่อไปนี้ขนาดใหญ่หกน้ำมันปิดเกาะเสม็ดเมื่อสองปีก่อน
ในสิ่งที่ได้รับการขนานนามร่วมกันดำเนินงานที่ใหญ่ที่สุด ระหว่างระยอง ชาวประมง และพันธมิตรของพวกเขาพวกเขาได้เริ่มต้นในโครงการที่จะสร้าง " บ้านปลา " ตามกิโลเมตรที่ 100 ระยอง ยืดของชายฝั่ง ชาวประมงเลี้ยงงบตัวเองซื้อวัสดุสำหรับชั่วคราว " บ้านปลา " ซึ่งประกอบด้วยปลาทารกที่ควรจะเพิ่มประชากรปลา

ปลาบ้านจะเหมือนต้นไม้อยู่ใต้น้ำและเสาคอนกรีตจะถือไว้ในสถานที่ชุดชั่วคราว " บ้านปลา " ที่ถูกลดลงไปในทะเล ในวันที่ 23 ต.ค. นี้ ที่สมาคมประมงระยอง ศูนย์ตำบลท่าโป่ง ในอำเภอเมือง ชาวประมงเลือกฤกษ์วันที่ ซึ่งเป็นวันหยุดแห่งชาติเพื่อระลึกถึงการผ่านไปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อนำให้โชคของพวกเขามากขึ้น ช่วงเวลานี้เป็นที่รู้จักกันเป็นปลาวางไข่ฤดู

แม้ว่าสองปีแล้วตั้งแต่หกน้ำมัน ประมงบริเวณอ่าวระยองยืนยันผลของมันยังอู้ และสามารถเห็นได้ในชีวิตประจำวัน

เรื่องที่ไม่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวประมงหลายที่มีรายได้มากและจับหดลดลงไปยังจุดที่พวกเขาจะขายเรือตกปลาของพวกเขา ตามที่ชาวประมงพื้นบ้าน วีระศักดิ์ kongnanong .

ก่อนที่คราบน้ํามัน แต่ละ ชาวประมงสามารถคาดหวังที่จะจับปลาเพื่อสุขภาพวันละอย่างน้อย 30 กิโลกรัม แต่ตอนนี้พวกเขาจะโชคดีที่จะจับห้ากิโลกรัม วีระศักดิ์ กล่าวว่า ชาวประมงท้องถิ่นอีก

, keamglang อาคม กล่าวว่า เขาต้องร่วมห่างจากพื้นที่ปกติ ซึ่งวิ่งออกจากปลา เขาพยายามที่ใหม่มาก เหมือนเขา munnok , Bang Saray , เขาสามร้อยยอด และเขาทะลุ . อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถจ่ายน้ำมันให้ชาวประมงที่ไกลบ่อยๆ เขากล่าวว่า ในหนึ่งสัปดาห์ เขาก็สามารถไปตกปลาเพียงสองวัน และบางครั้งเขาจับได้ปลาขนาดเล็ก

" หลังจากการรั่วไหลของน้ำมัน ไม่มีหน่วยงานที่ดูแลเรา บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นมนุษย์ในสายตาของพวกเขา ตั้งแต่ปี 2013 , ฉันได้สูญเสียมากกว่า 100 บาท ,000 ในค่าใช้จ่ายเพื่อรักษากิจกรรมประมงของฉัน และตอนนี้ฉันก็ไม่มีเงินไปจ่ายค่าเทอมลูกของฉัน " เขากล่าวว่า

เนาวรัตน์ tuphucha , ประมง คนงาน และกะปิ และเห็นด้วยว่าปลาที่จัดหาได้ลดลงอย่างรวดเร็วในช่วงสองสามปี เธอบอกว่า กุ้ง sergestid , ส่วนผสมหลักของกะปิ ก็หายไปดังนั้นเธอจึงต้องไป 130 กิโลเมตร เพื่อซื้อกุ้งในจังหวัดจันทบุรี

" เราต้องเจ็บปวดกว่าสองปี และดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้น เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะดีขึ้น ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือพยายามซ่อมแซมความเสียหายด้วยตนเอง และหวังว่ามันจะดีขึ้นในเร็ววัน

" เธอกล่าวชาวประมงพื้นบ้าน เป็น kemjarun เสียใจจริงที่ว่าชีวิตของเขาไม่ได้รับการเดียวกันตั้งแต่หกน้ำมันเพราะเขาไม่สามารถปลาในพื้นที่เดียวกัน เขาไม่สามารถร่วมออกทะเล เพราะมันไม่คุ้ม แม้ว่าเขาจะทุกข์ขาดทุน คนอายุของเขาจะเพียงแค่เปลี่ยนงาน

ขณะที่ชาวประมงหลายคนขายเรือของพวกเขาและย้ายไปที่วิธีการอื่น ๆของการทำมาหากิน