crown asymmetry, leaning tree), top

crown asymmetry, leaning tree), topped trees, and root defects (e.g.,
girdling or severed roots). In Baltimore and western MA, multiple
defects were observed on 2% and 10%, respectively, of trees. In both
sites, the most common combination of defects was the presence of
decayed and dead branches. The odds of a dead branch(es) occurring
increased by 2.5% for each cm increase in DBH in Baltimore
[Wald 2 = 16.7, df = 1, p < 0.0001)] and 3.4% in western MA [Wald
2 = 14.7, df = 1, p = 0.0001)]. In Baltimore, the increased odds did
not vary among species, but in western MA, with each cm increase
in DBH, the odds of a dead branch(es) occurring decreased by 2.6%
for Acer platanoides (Wald 2 = 4.83, df = 1, p = 0.0279) and increased
by 7.6% for Acer saccharum (Wald 2 = 8.09, df = 1, p = 0.0044)
(Fig. 6).
In both sites, most defective parts were between 10 and 51 cm
in diameter (Fig. 7). The distribution of remaining individuals was
different for each site: In Baltimore, there were more defective
parts less than 10 cm in diameter; in western MA, there were more
defective parts greater than 51 cm in diameter (Fig. 7). In both sites,
the distribution of size of defective part varied among categories
of likelihood of failure (Fig. 8). In Baltimore, the frequency of
defective parts < 10 cm in diameter was greatest in trees with a
low likelihood of failure, less in trees with a moderate likelihood
of failure, and least in trees with a high or very high likelihood
of failure, while the opposite trend was true for defective parts
≥10 cm in diameter (2 = 46.7, df = 6, Fisher’s Exact p < 0.0001).
In western MA, for trees with a low or moderate likelihood of
failure, the majority of defective parts were between 10 and 51 cm
in diameter, but in trees with a high or very high likelihood of
failure, the proportion of defective parts between 10 and 51 cm in
diameter was smaller (2 = 45.7, df = 6, Fisher’s Exact p < 0.0001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คราวน์ ความไม่สมดุล พิงต้นไม้), ราดต้นไม้ และข้อบกพร่องหลัก (เช่นgirdling หรือตัดราก) ในบัลติมอร์และ MA เวส หลายข้อบกพร่องที่ถูกสังเกต 2% และ 10% ตามลำดับ ต้นไม้ ในทั้งสองเว็บไซต์ การรวมกันของข้อบกพร่องทั่วไปคือ การปรากฏของสาขาผุ และตาย ราคาของ branch(es) ตายเกิดขึ้นเพิ่มขึ้น 2.5% เพิ่มซม.ละ DBH ในบัลติมอร์[วอลด์ 2 = 16.7, df = 1, p < 0.0001)] และ 3.4% ในม้าตะวันตก [วอลด์2 = 14.7, df = 1, p = 0.0001)] ในบัลติมอร์ อัตราต่อรองเพิ่มขึ้นได้ไม่แตกต่างกัน ระหว่างพันธุ์ แต่ ในตะวันตก MA กับเพิ่มซม.ละใน DBH ราคาของ branch(es) ตายเกิดขึ้นลดลง 2.6%สำหรับลำต้นของต้นไม้ Acer (วอลด์ 2 = 4.83, df = 1, p = 0.0279) และเพิ่มขึ้น7.6% สำหรับ Acer กำแพงแสน (วอลด์ 2 = 8.09, df = 1, p = 0.0044)(6 รูป)ในเว็บไซต์ทั้งสอง ชิ้นส่วนที่บกพร่องมากที่สุดได้ระหว่าง 10 และ 51 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง (7 รูป) การกระจายตัวของบุคคลที่เหลือถูกแตกต่างกันสำหรับแต่ละไซต์: ในบัลติมอร์ มีบกพร่องมากขึ้นชิ้นส่วนน้อยกว่า 10 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง ในตะวันตกม้า มีมากขึ้นส่วนบกพร่องมากกว่า 51 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง (7 รูป) ในเว็บไซต์ทั้งสองการกระจายตัวของขนาดของส่วนที่บกพร่องความหลากหลายประเภทของโอกาสของความล้มเหลว (8 รูป) ในบัลติมอร์ ความถี่ของชิ้นส่วนที่บกพร่อง < 10 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลางได้มากที่สุดในต้นไม้ที่มีการต่ำโอกาสของความล้มเหลว น้อยในต้นไม้ที่มีโอกาสปานกลางความล้มเหลว และอย่างน้อยในต้นไม้ มีโอกาสสูง หรือสูงมากความล้มเหลว ในขณะที่แนวโน้มตรงข้ามจริงสำหรับชิ้นส่วนที่บกพร่อง≥10 ซม. (2 = 46.7, df = 6 ของ Fisher แน่นอน p < 0.0001)ในตะวันตก MA สำหรับต้นไม้ที่มีโอกาสเป็นต่ำ หรือปานกลางของความล้มเหลว ส่วนใหญ่ของชิ้นส่วนที่บกพร่องได้ระหว่าง 10 และ 51 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง แต่ ในต้นไม้ที่มีโอกาส สูงของความล้มเหลว สัดส่วนของชิ้นส่วนที่บกพร่องระหว่าง 10 และ 51 ซม.ในเส้นผ่าศูนย์กลางมีขนาดเล็ก (2 = 45.7, df = 6 ของ Fisher แน่นอน p < 0.0001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มงกุฎสมส่วนพิงต้นไม้) ราดต้นไม้และข้อบกพร่องราก (เช่น
girdling หรือตัดราก) ในบัลติมอร์และแมสซาชูเซตตะวันตกหลาย
ข้อบกพร่องที่พบในวันที่ 2% และ 10% ตามลำดับของต้นไม้ ทั้งใน
เว็บไซต์การผสมผสานที่พบมากที่สุดของข้อบกพร่องคือการปรากฏตัวของ
สาขาผุและคนตาย อัตราต่อรองของสาขาที่ตายแล้ว (ES) ที่เกิดขึ้น
เพิ่มขึ้น 2.5% สำหรับการเพิ่มขึ้นของแต่ละซม DBH ในบัลติมอร์
[Wald 2 = 16.7, DF = 1, p <0.0001)] และ 3.4% ในภาคตะวันตกของแมสซาชูเซต [Wald
2 = 14.7 , DF = 1, P = 0.0001)] ในบัลติมอร์ราคาที่เพิ่มขึ้นไม่
ได้แตกต่างกันในหมู่สายพันธุ์ แต่ในแมสซาชูเซตตะวันตกกับแต่ละเพิ่มขึ้นซม.
ใน DBH การต่อรองของสาขาที่ตายแล้ว (ES) ที่เกิดขึ้นลดลง 2.6%
สำหรับ platanoides เอเซอร์ (Wald 2 = 4.83, DF = 1, p = 0.0279) และเพิ่มขึ้น
7.6% สำหรับ Acer Saccharum (Wald 2 = 8.09, DF = 1, P = 0.0044)
(รูปที่. 6).
ในเว็บไซต์ทั้งสองชิ้นส่วนที่มีข้อบกพร่องมากที่สุดคือระหว่างวันที่ 10 และ 51 ซม.
เส้นผ่าศูนย์กลาง (รูปที่. 7) การกระจายตัวของบุคคลที่เหลือเป็น
ที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละเว็บไซต์: ในบัลติมอร์มีข้อบกพร่องมากขึ้น
ชิ้นส่วนน้อยกว่า 10 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง; ในแมสซาชูเซตตะวันตกมีมากขึ้น
ชิ้นส่วนที่ชำรุดมากกว่า 51 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง (รูปที่. 7) ในเว็บไซต์ทั้ง
การกระจายตัวของขนาดของส่วนที่ชำรุดแตกต่างกันในหมู่ประเภท
ของความน่าจะเป็นของความล้มเหลว (รูปที่. 8) ในบัลติมอร์ความถี่ของ
ชิ้นส่วนที่ชำรุด <10 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางเป็นยิ่งใหญ่ที่สุดในต้นไม้ที่มี
โอกาสต่ำของความล้มเหลวน้อยลงในต้นไม้ที่มีความน่าจะเป็นในระดับปานกลาง
ของความล้มเหลวและน้อยในต้นไม้ที่มีโอกาสสูงหรือสูงมาก
ของความล้มเหลวในขณะที่ แนวโน้มตรงข้ามเป็นจริงสำหรับชิ้นส่วนที่ชำรุด
≥10ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง (? 2 = 46.7, DF = 6, P แน่นอนฟิชเชอร์ <0.0001).
ในแมสซาชูเซตตะวันตกสำหรับต้นไม้ที่มีความเป็นไปได้ต่ำหรือปานกลางของ
ความล้มเหลวส่วนใหญ่ของชิ้นส่วนที่ชำรุดได้ ระหว่างวันที่ 10 และ 51 ซม.
เส้นผ่าศูนย์กลาง แต่ในต้นไม้ที่มีโอกาสสูงหรือสูงมากของ
ความล้มเหลวในสัดส่วนของชิ้นส่วนที่ชำรุดระหว่างวันที่ 10 และ 51 ซม. ใน
เส้นผ่าศูนย์กลางมีขนาดเล็ก (? 2 = 45.7, DF = 6, ฟิชเชอร์ P แน่นอน <0.0001 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มงกุฎความไม่สมดุล , พิงต้นไม้ ) ราดต้นไม้และรากของเสีย ( เช่นการควั่นกิ่งหรือรากขาด ) ในบัลติมอร์และตะวันตก มา หลาย ๆข้อบกพร่องที่พบใน 2% และ 10% ตามลำดับ ของต้นไม้ ทั้งในเว็บไซต์รวมพบมากที่สุดคือการปรากฏตัวของข้อบกพร่องผุ กิ่งไม้ที่ตายแล้ว ราคาของสาขาที่ตายแล้ว ( ES ) เกิดขึ้นเพิ่มขึ้น 2.5% สำหรับแต่ละซม. เพิ่มเพียงในบัลติมอร์[ เดิน 2 = 16.7 , df = 1 , p < 0.0001 ) ] และ 3.4% ในตะวันตกมา [ วาลด์2 = 14.7 , df = 1 , p = 0.0001 ) ] ในบัลติมอร์ , ต่อรองได้เพิ่มขึ้นไม่แตกต่างกันระหว่างชนิด แต่ในตะวันตกมา โดยแต่ละซม. เพิ่มในเพียง เดิมพันของสาขาที่ตายแล้ว ( ES ) ที่เกิดขึ้นลดลง 2.6%สำหรับเอเซอร์ platanoides ( เดิน 2 = 4.83 , df = 1 , p = 0.0279 ) และเพิ่มขึ้นโดย 7.6 % เอเซอร์ อ้อย ( เดิน 2 = 8.09 , df = 1 , p = 0.0044 )( ภาพที่ 6 )ในเว็บไซต์ทั้งสอง ส่วนบกพร่องส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 10 และ 51 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง ( รูปที่ 7 ) การกระจายของบุคคลที่เหลือ คือที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละไซต์ : ในบัลติมอร์ , มีข้อบกพร่องมากขึ้นส่วนที่น้อยกว่า 10 เซนติเมตร ในตะวันตกมา มีมากกว่าส่วนที่บกพร่องมากกว่า 51 เซนติเมตร ( รูปที่ 7 ) ในเว็บไซต์ทั้งสองการกระจายของขนาดของส่วนที่บกพร่องที่แตกต่างกันระหว่างประเภทของความน่าจะเป็นของความล้มเหลว ( รูปที่ 8 ) ในบัลติมอร์ , ความถี่ของส่วน < บกพร่อง 10 เซนติเมตร คือ ต้นไม้ที่มีมากที่สุดในโอกาสต่ำของความล้มเหลวน้อยกว่าต้นไม้ที่มีความเป็นไปได้ปานกลางของความล้มเหลว และอย่างน้อยในต้นไม้ที่มีโอกาสสูงหรือสูงมากของความล้มเหลว ในขณะที่แนวโน้มตรงข้ามเป็นจริงส่วนที่บกพร่อง≥ 10 เซนติเมตร ( 2 = 46.7 , df = 6 , Fisher " s exact p < 0.0001 )ในตะวันตกมา สำหรับต้นไม้ที่มีความเป็นไปได้ต่ำหรือปานกลางความล้มเหลวส่วนใหญ่ของชิ้นส่วนที่บกพร่องอยู่ระหว่าง 10 และ 51 ซม.ในเส้นผ่าศูนย์กลาง แต่ต้นไม้สูงหรือสูงมาก โอกาสของความล้มเหลว สัดส่วนของส่วนที่บกพร่องระหว่าง 10 และ 51 ซม.ขนาด คือ ขนาดเล็ก ( 2 = 45.7 , df = 6 , Fisher " s exact p < 0.0001 )