After saying that, he wore his sung

After saying that, he wore his sunglasses. After he circled around and entered the small district, he noticed that there were still many people waiting by the motel’s entrance. They did not notice that someone had come in from behind. They clearly didn’t realize that the Heavenly Queen would escape from the windows. Besides, Zhang Ye had even used a “Save” item in order to prevent any mishaps. Carry on waiting, guys. Zhang Ye ignored them. He went to the parking lot to pick his car up and drove off. He did not attract the attention of others. Even if others saw his car, they would not have recognized him. After all, Zhang Ye was not as famous as Zhang Yuanqi. It was not at the level where he was placed under a microscope.

……

Outside.

It was already midnight, the roads were deserted.

Zhang Ye drove over to the trees where Zhang Yuanqi was waiting. After pulling over, the Heavenly Queen quickly got into the car and closed the door.

Whew!

They were finally out!

Zhang Ye breathed a sigh of relief, “Are you hurt?”

“I’m okay.”

“Where are you going?”

“Beicheng, just stop me at the Lishui Bridge. Someone will come and fetch me.”

Zhang Yuanqi was probably tired as she shut her eyes for a nap. The past two days had taken its toll on her and Zhang Ye.

……

They reached the venue.

The Heavenly Queen took Zhang Ye’s almost flat phone and contacted her management through the internet. The car stopped and she got off. She sat on a bench at the roadside to wait.

Zhang Ye did not leave. Instead, he parked at a distance and waited for her to leave safely. Otherwise, he wouldn’t be at ease.

A few minutes later, a luxury car that Zhang Ye had seen before but could not put a name to stopped in front of Zhang Yuanqi. The Heavenly Queen stood up and got into the car. Looking through the glass, there were two women in the car. Upon seeing the Heavenly Queen, they began their chattering, one looking like she was at a loss whether to laugh or cry, another looking like she was bearing a grudge. They looked super anxious. Whereas Zhang Yuanqi’s face was full of smiles, she spoke very calmly with them.

He couldn’t hear them, so he did not know what they were talking about.

But when Zhang Ye was preparing to drive off, he suddenly noticed that Zhang Yuanqi had raised her hand while in the luxury car’s back seat. She did not turn her head but it was obvious that her hands were waving. In the end, she put it down without attracting the attention of her assistants.

Was she saying goodbye to me?

Zhang Ye smiled. He felt that the relationship between him and Zhang Yuanqi had become even more complicated. It could be said that they had become closer, at least, they could now be considered friends.

They were stuck together, in the same room, and slept on the same bed together. They escaped together and he gave her a shoulder ride. They even nearly created a scandal together.

All these images floated in front of Zhang Ye. After the storm passed, a feeling of warmth took over. Especially that last wave from Zhang Yuanqi. It was like a farewell gesture between two soldiers-in-arms who had battled for two days. It made Zhang Ye feel that the Heavenly Queen’s indifferent bad temper to be not as irritating as before.

Good temper?

Bad temper?

A lot of people who hated Zhang Ye scolded him, saying that his temper was as bad as a hooligan’s. But those who really knew and understood Zhang Ye did not feel that his temper was bad at all.

It was just a matter of perception.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากพูดแบบนั้น เขาสวมแว่นตาของเขา หลังจากที่เขาวนเวียนอยู่ และเข้าเขตเล็ก เขาสังเกตเห็นว่า มีหลายคนรอคอย โดยโรงแรมของทางเข้า พวกเขาไม่ได้สังเกตว่ามีคนมาอยู่ข้างหลัง พวกเค้าไม่คิดว่าราชินีแห่งสวรรค์จะหนีออกมาจากหน้าต่าง นอกจากนี้ จาง ท่านเคยใช้ " บันทึก " รายการเพื่อป้องกันความผิดพลาด . ทนรอ พวก จาง ท่านสนใจ เขาไปที่ลานจอดรถเพื่อรับรถและขับออกไป เขาดึงดูดความสนใจของผู้อื่น ถ้าคนอื่นเห็นรถของเขา พวกเขาจะไม่ได้รู้จักเขา หลังจากทั้งหมด , จางเจ้าไม่ดังแบบจาง yuanqi . มันไม่ได้อยู่ในระดับที่เขาวางไว้ใต้กล้องจุลทรรศน์. . . . . . .ข้างนอกมันเที่ยงคืนแล้ว ถนนก็ร้างจาง ท่านขับรถผ่านต้นไม้ที่จาง yuanqi กำลังรออยู่ หลังจากดึงไป ราชินีสวรรค์อย่างรวดเร็ว ได้เข้าไปในรถและปิดประตูวู้ว !พวกเขาในที่สุดก็ออกจางเยถอนหายใจอย่างโล่งอก " เจ็บมั้ย ? "" ฉันโอเค "" เธอจะไปไหน ? "" Beicheng แค่ฉันหยุดที่สะพานลี่เจียง . แล้วจะมีคนมารับฉันจาง yuanqi คงเหนื่อยเธอปิดตาของเธองีบ สองวันที่ผ่านมาได้ยึดโทรที่มีต่อเธอ และจาง ". . . . . . .พวกเขามาถึงสถานที่ราชินีสวรรค์ก็จางเยเกือบแบนโทรศัพท์และติดต่อการจัดการผ่านทางอินเทอร์เน็ต รถหยุดเธอซะ เธอนั่งอยู่บนม้านั่งริมถนน เพื่อรอจาง ท่านไม่ไป แทน เขาจอดรถอยู่ห่างๆ และรอเธอออกไปอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สบายใจไม่กี่นาทีต่อมา รถหรูที่จาง ท่านเคยเห็นมาก่อน แต่ไม่สามารถใส่ชื่อเพื่อหยุดในด้านหน้าของจาง yuanqi . ราชินีสวรรค์ยืนขึ้นและได้รับเข้าไปในรถ มองผ่านกระจกเข้าไป มีหญิงสองคนในรถ เมื่อเห็นราชินีสวรรค์ พวกเขาเริ่มคุยกัน หนึ่งมองเหมือนเธอที่สูญเสีย ไม่ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้อีก ดูเหมือนเธอมีความแค้น พวกเขาดู super วิตก ขณะที่จาง yuanqi ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอพูดอย่างสงบมากกับพวกเขาเขาไม่ฟังเขา เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงแต่เมื่อจางเย เตรียมที่จะขับรถออกไป เขาก็สังเกตเห็นว่า จาง yuanqi ได้ยกมือในขณะรถหรูกลับที่นั่ง เธอไม่ได้เปลี่ยนหัวของเธอ แต่มันชัดเจนว่า มือโบก ในตอนท้าย เธอวางมันลงได้โดยไม่ต้องดึงดูดความสนใจของผู้ช่วยของเธอเธอจะบอกลาฉันจาง ท่านยิ้ม เขารู้สึกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเขา และ yuanqi ได้กลายเป็นยิ่งซับซ้อน มันอาจจะกล่าวว่าพวกเขาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น อย่างน้อย พวกเขาก็สามารถได้รับการพิจารณาเพื่อนพวกเขาอยู่ด้วยกัน อยู่ห้องเดียวกันและนอนเตียงเดียวกัน พวกเขาหนีไปด้วยกันและเขาให้เธอขี่คอ พวกเขาเกือบจะสร้างข่าวกันภาพทั้งหมดเหล่านี้ลอยในหน้าจาง " หลังพายุผ่านไป ความรู้สึกของความอบอุ่นก็เอาไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคลื่นจากจาง yuanqi . มันเหมือนเป็นการอำลาท่าทางระหว่างสองทหารในอ้อมแขนที่เคยต่อสู้มา 2 วัน มันทำให้จางเยรู้สึกว่าสวรรค์ราชินีไม่แยแสอารมณ์ร้อนจะไม่กวนประสาทเช่นเดิมอารมณ์ดี ?อารมณ์ร้าย ?คนที่เกลียดจางเยด่าเค้าว่าอารมณ์ของเขามันเลวร้ายอย่างที่พวกอันธพาล แต่ผู้ที่รู้จริงๆ และเข้าใจ จาง มิได้รู้สึกว่าอารมณ์ของเขาไม่ดีเลยมันเป็นเพียงเรื่องของการรับรู้