The Thai financial system has come

The Thai financial system has come a long way from the crisis in 1997, having returned to stability and consolidated on a large scale. Importantly, the maturity and currency mismatches in commercial banks vis-à-vis nonresidents, which were pivotal factors in propagating the crisis, has virtually disappeared. As of June 1997, about one-quarter of commercial banks’ liabilities were foreign, around 49 billion US dollars, over half of which were short- term. At the same time, liquid foreign assets (cash and deposits at foreign banks) amounted to only around 3 billion US dollars implying an enormous potential short-term foreign financing gap. In contrast, at end-2002 banks’ liquid foreign assets exceeded their short-term foreign liabilities by over 3 billion US dollars. The nature of sectoral exposures has changed considerably as well with a small net asset position vis-à-vis the other three sectors (ie. the government, the non-bank sector, and the rest of the world) compared with the large net liability position of the banking sector vis-à-vis the rest of the world at end-1997

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบการเงินไทยมีวิธีมานานจากวิกฤตในปี 1997 กลับสู่เสถียรภาพ และรวมในขนาดใหญ่ ไม่ตรงกันครบและสกุลเงินในธนาคารพาณิชย์มีข้อ--พิพาท ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการเผยแพร่วิกฤต สำคัญ มีแทบหายไป ณ 1997 มิถุนายน ราวหนึ่งในสี่ของหนี้สินของธนาคารพาณิชย์ถูกต่างประเทศ ประมาณ 49 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ กว่าที่ครึ่งระยะสั้น ในเวลาเดียวกัน สภาพคล่องสินทรัพย์ต่างประเทศ (เงินสดและเงินฝากธนาคารต่างประเทศ) มีจำนวนเพียงประมาณ 3 พันล้านเหรียญสหรัฐมีขนาดใหญ่อาจเกิดระยะสั้นต่างประเทศเงินช่องว่างนัยว่า ตรงกันข้าม ที่สิ้นสุด-2002 ธนาคารสินทรัพย์ต่างประเทศคล่องเกินหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นกว่า 3 พันล้านเหรียญสหรัฐ ธรรมชาติแสงสาขามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากกับสินทรัพย์สุทธิเล็กตำแหน่ง vis ฟเชฟ vis สามภาค (ie. รัฐบาล ภาคการธนาคาร และส่วนเหลือของโลก) เมื่อเทียบกับตำแหน่งใหญ่สุทธิหนี้สินธนาคารภาค vis-ลง-vis ส่วนเหลือของโลกในปลายปี 1997

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบการเงินไทยได้เข้ามาเป็นทางยาวจากวิกฤตในปี 1997 ที่มีการกลับไปมีเสถียรภาพและงบการเงินรวมในขนาดใหญ่ ที่สำคัญครบกําหนดและสกุลเงินที่ไม่ตรงกันในธนาคารพาณิชย์ Vis-a-Vis ถิ่นซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการแพร่กระจายวิกฤติที่เกิดขึ้นได้หายไปจริง ณ เดือนมิถุนายนปี 1997 ประมาณหนึ่งในสี่ของหนี้สินของธนาคารพาณิชย์อยู่ต่างประเทศ 49 พันล้านเหรียญสหรัฐมากกว่าครึ่งหนึ่งของที่มีระยะสั้น ในเวลาเดียวกัน, สินทรัพย์ต่างประเทศที่มีสภาพคล่อง (เงินสดและเงินฝากธนาคารต่างประเทศ) จำนวนเพียงประมาณ 3 พันล้านเหรียญสหรัฐเทียบเท่าที่มีศักยภาพมหาศาลในระยะสั้นช่องว่างการจัดหาเงินทุนต่างประเทศ ในทางตรงกันข้ามสินทรัพย์ต่างประเทศที่มีสภาพคล่องธนาคาร ณ สิ้นปี 2002 'เกินหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นกว่า 3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ลักษณะของความเสี่ยงภาคมีการเปลี่ยนแปลงมากเช่นเดียวกับตำแหน่งสินทรัพย์สุทธิขนาดเล็ก Vis-a-Vis อีกสามภาค (เช่น. รัฐบาลภาคที่ไม่ใช่ธนาคารและส่วนที่เหลือของโลก) เมื่อเทียบกับหนี้สินสุทธิที่มีขนาดใหญ่ ตำแหน่งของภาคการธนาคาร Vis-a-Vis ส่วนที่เหลือของโลก ณ สิ้นปี 1997

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการเงินของไทยที่มีมาเป็นทางยาวจากวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1997 มีกลับมาเพื่อความมั่นคงและงบการเงินรวมมีขนาดใหญ่ ที่สำคัญ วุฒิภาวะ และความไม่แลกเปลี่ยนเงินในธนาคารพาณิชย์ ซึ่งต้นทุน View nonresidents ซึ่งเป็นปัจจัยที่สำคัญในการขยายพันธุ์วิกฤต มีแทบจะหายไป ณ เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2540 ประมาณหนึ่งในสี่ของธนาคารพาณิชย์หนี้สินอยู่ต่างประเทศ ประมาณ 49 ล้านดอลลาร์ มากกว่าครึ่งหนึ่งของที่มีระยะสั้น - ระยะยาว ในเวลาเดียวกัน ทรัพย์สินในต่างประเทศ สภาพคล่อง ( เงินสดและเงินฝากธนาคารต่างประเทศ ) จำนวนประมาณ 3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐอ้างว่ามีศักยภาพมหาศาลระยะสั้นเงินต่างประเทศช่องว่าง ในทางตรงกันข้าม , ที่ธนาคาร end-2002 เหลวทรัพย์สินต่างประเทศเกินกว่าหนี้สินระยะสั้นของพวกเขาต่างประเทศกว่า 3 พันล้านเหรียญสหรัฐ ธรรมชาติของภาคธุรกิจมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเช่นกัน ด้วยสินทรัพย์สุทธิเล็กตำแหน่งวิสต้นทุนวิสอีกสามภาค เช่น รัฐบาล องค์กรภาคธนาคาร และส่วนที่เหลือของโลก ) เมื่อเทียบกับขนาดใหญ่ตำแหน่ง หนี้สินสุทธิของภาคธนาคารซึ่งต้นทุนใช้จ่ายส่วนที่เหลือของโลกที่ end-1997