Following treatment with RF, sub-le

Following treatment with RF, sub-lethally injured S. Typhimurium
and E. coli O157:H7 could assume added significance because
they are potentially as dangerous as their uninjured counterparts
(McCleer and Rowe,1995; Lee and Kang, 2001). Tables 1 and 2 show
surviving cells or cells including heat-injured S. Typhimurium and
E. coli O157:H7 from creamy and chunky peanut butter treated with
RF, respectively. When inoculated creamy peanut butter was
treated with RF (Table 1), levels of S. Typhimurium were reduced by
1.04, 2.77 and 4.29 log units after 50 s, 70 s and 90 s treatments,
respectively. At the same time intervals, 0.26, 0.29 and 0.51 log
units of heat-injured cells were detected. In the case of E. coli
O157:H7, 0.83e2.93 log reductions and 0.24e0.72 log CFU/g of
heat-injured cells were observed after 50e70 s treatment, respectively.
However, no significant (P > 0.05) differences in levels of
cells enumerated on XLD and OV-XLD, SMAC and SPRAB were
observed during whole treatment time in creamy peanut butter
(Table 1). This suggests that RF heating effectively inactivated S.
Typhimurium and E. coli O157:H7 in peanut butter without causing
apparent injury to bacterial cells. Statistical differences between
levels of surviving cells and cells including those of sub-lethally injured pathogens in chunky peanut butter were similar to those
of creamy peanut butter. Only one significant difference was
observed at 50 s treatment (Table 2). We postulate that this difference
was due to the large temperature range of 48
Ce57
C among
three chunky peanut butter cracker sandwiches (top, middle,
bottom) in the 50 s treatment. On the other hand, the temperature
range of creamy peanut butter cracker sandwiches was somewhat
smaller (46
Ce53
C). Significant log reductions of pathogens
greatly increased at 55e70 s of treatment for each peanut butter.
The temperature at this time range was about 60
C. Accordingly,
more sub-lethally injured cells were produced in chunky peanut
butter as it approached to 60
C than in creamy peanut butter.
This study clearly shows that RF heating is very effective for
reducing levels of S. Typhimurium and E. coli O157:H7 in peanut
butter cracker sandwiches regardless of the peanut butter type
used. Furthermore, RF heating offers a considerable speed advantage
over conventional heating as an alternative control technique
for a final process prior to packaging by industry. However, the
heating rate of samples during RF treatment is known to be affected
by the chemical composition (i.e., fat and salt content), its
temperature, moisture content, structure of the material, density,
and a few other factors (Piyasena and Dussault, 2003; Orsat et al.,
2004). In addition, positioning between the two electrodes influenced
the heating rate of cracker sandwiches in this study. The
bottom and middle cracker sandwiches, being closer to the electrode,
were more affected by electromagnetic waves generated
than was the top cracker sandwiches; this was true for both two
types of peanut butter. Therefore, before commercial application of
this method, further research will needed to fully understand the
influence of various factors on the heating rate in peanut butter to
maximize the effectiveness of RF heating.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อการรักษาด้วย RF ย่อย lethally บาดเจ็บ Typhimurium s ได้และ O157:H7 E. coli จะสมมติว่าเพิ่มความสำคัญเนื่องจากจะเป็นอันตรายเป็นคู่ของพวกเขา uninjured(McCleer และ Rowe, 1995 ลีกกัง 2001) ตารางที่ 1 และ 2 ดูรอดเซลล์หรือเซลล์ที่รวมทั้งความร้อนบาดเจ็บ Typhimurium s ได้ และรับ O157:H7 e. coli จากเนยถั่วลิสงครีม และหนา ๆRF ตามลำดับ เมื่อ inoculated ครีม เนยถั่วลิสงได้รับการรักษา ด้วย RF (ตารางที่ 1), ระดับของ S. Typhimurium ได้ลดลงหน่วยบันทึก 1.04, 2.77 และ 4.29 หลัง 50 s, 70 s และรักษา s 90ตามลำดับ ในช่วงเวลาเดียวกัน 0.26, 0.29 และ 0.51 ล็อกตรวจพบหน่วยเซลล์บาดเจ็บร้อน ในกรณีของ E. coliO157:H7, 0.83e2.93 ล็อกลด และ 0.24e0.72 CFU/g ของระบบเซลล์ที่บาดเจ็บความร้อนถูกพบหลังจากรักษา 50e70 s ตามลำดับอย่างไรก็ตาม ไม่สำคัญ (P > 0.05) ความแตกต่างในระดับของเซลล์ที่ระบุบน XLD และ OV XLD, SMAC และ SPRAB ได้สังเกตระหว่างการรักษาทั้งในครีมเนยถั่วลิสง(ตาราง 1) นี้แนะนำว่า RF ความร้อนมีประสิทธิภาพยกเลิก s ได้O157:H7 Typhimurium และ E. coli ในเนยถั่วลิสงโดยไม่มีสาเหตุบาดเจ็บที่ชัดเจนไปยังเซลล์แบคทีเรีย ความแตกต่างทางสถิติระหว่างระดับของรอดเซลล์และเซลล์รวมทั้งโรคบาดเจ็บย่อย lethally ในเนยถั่วลิสงหนา ๆ ได้ใกล้เคียงกับครีมถั่วลิสงเนย มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเดียวสังเกตที่ 50 s รักษา (ตารางที่ 2) เรา postulate ซึ่งความแตกต่างนี้เนื่องจากช่วงอุณหภูมิขนาดใหญ่ 48 Ce57 C ระหว่างเนยถั่วลิสงหนา ๆ 3 ตังแซนด์วิช (บน กลางด้านล่าง) ในการบำบัดรักษา s 50 ในทางกลับกัน อุณหภูมิของแซนวิชขนมปังกรอบเนยถั่วลิสงครีมค่อนข้างขนาดเล็ก (46 Ce53 C) ลดการบันทึกที่สำคัญของโรคเพิ่มขึ้นอย่างมากที่ 55e70 s ของการรักษาแต่ละเนยถั่วลิสงอุณหภูมิในช่วงเวลานี้มีประมาณ 60 C. ตามผลิตเซลล์มากย่อย lethally ในถั่วลิสงหนา ๆเนยตามเวลาถึง C 60 กว่าครีมเนยถั่วลิสงการศึกษานี้ได้แสดงว่า ความร้อน RF มีประสิทธิภาพมากสำหรับชัดเจนลดระดับของ S. Typhimurium และ O157:H7 E. coli ในถั่วลิสงแซนด์วิชขนมปังกรอบเนยใบเนยถั่วลิสงใช้ นอกจากนี้ ความร้อน RF มีประโยชน์ความเร็วมากผ่านความร้อนทั่วไปเป็นการควบคุมทางเทคนิคสำหรับขั้นตอนสุดท้ายก่อนบรรจุโดยอุตสาหกรรม อย่างไรก็ตาม การความร้อนของตัวอย่างในระหว่างการรักษา RF เป็นที่รู้จักได้รับผลกระทบโดยองค์ประกอบทางเคมี (เช่น ไขมัน และเกลือเนื้อหา), การอุณหภูมิ ความชื้นเนื้อหา โครงสร้างของวัสดุ ความหนาแน่นและกี่ปัจจัยอื่น ๆ (Piyasena และ Dussault, 2003 Orsat et al.,2004) การวางตำแหน่งระหว่างหุงตสองที่มีอิทธิพลต่ออัตราความร้อนของแซนวิชขนมปังกรอบในการศึกษานี้ ที่ล่างและกลางตังแซนด์วิช กับอิเล็กโทรดเพิ่มเติมรับผลกระทบจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าสร้างขึ้นกว่าเป็นแซนด์วิชยอดนิยมในตัง นี้เป็นจริงสำหรับทั้งสองชนิดของเนยถั่วลิสง ดังนั้น ก่อนใช้เชิงพาณิชย์วิธีการนี้ เพิ่มเติมงานวิจัยจะต้องเข้าใจการอิทธิพลของปัจจัยต่าง ๆ อัตราความร้อนเนยถั่วลิสงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องทำความร้อนของ RF

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปนี้การรักษาด้วยคลื่นความถี่วิทยุย่อย lethally ได้รับบาดเจ็บ S. Typhimurium
และเชื้อ E. coli O157: H7
อาจคิดอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเพราะพวกเขาอาจเป็นอันตรายตามที่คู่ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บ
(McCleer และ Rowe, 1995; ลีและคัง, 2001) ตารางที่ 1 และ 2
การแสดงที่รอดตายเซลล์หรือเซลล์รวมทั้งความร้อนที่ได้รับบาดเจ็บS. Typhimurium
และอี coli O157: H7
จากเนยถั่วลิสงครีมและอ้วนรับการรักษาด้วยคลื่นความถี่วิทยุตามลำดับ เมื่อเชื้อครีมเนยถั่วลิสงได้รับการรักษาด้วยคลื่นความถี่วิทยุ (ตารางที่ 1) ระดับของเอส Typhimurium ลดลง 1.04, 2.77 และ 4.29 หน่วยล็อกหลังจากที่ 50, 70 และ 90 ของการรักษาตามลำดับ ในช่วงเวลาเดียวกัน, 0.26, 0.29 และ 0.51 ล็อกหน่วยของเซลล์ความร้อนได้รับบาดเจ็บถูกตรวจพบ ในกรณีของอีโคไลO157: H7, 0.83e2.93 ลดลงและเข้าสู่ระบบเข้าสู่ระบบ 0.24e0.72 โคโลนี / กรัม. เซลล์ความร้อนที่ได้รับบาดเจ็บถูกตั้งข้อสังเกตหลังจาก 50e70 s การรักษาตามลำดับอย่างไรก็ตามยังไม่มีการอย่างมีนัยสำคัญ(P> 0.05) ความแตกต่าง ในระดับของเซลล์ที่ระบุในXLD และ OV-XLD, SMAC SPRAB และถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงเวลาในการรักษาทั้งในเนยถั่วลิสงครีม(ตารางที่ 1) นี้แสดงให้เห็นว่า RF ความร้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพการใช้งานเอสTyphimurium และเชื้อ E. coli O157: H7 ในเนยถั่วลิสงไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บที่ชัดเจนให้กับเซลล์แบคทีเรีย ความแตกต่างทางสถิติระหว่างระดับของการมีชีวิตรอดของเซลล์และเซลล์รวมทั้งเชื้อโรคย่อย lethally ได้รับบาดเจ็บในเนยถั่วลิสงอ้วนมีความคล้ายคลึงกับของเนยถั่วลิสงครีม เพียงคนเดียวที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญได้รับการตั้งข้อสังเกตที่ 50 รักษา (ตารางที่ 2) เรายืนยันว่าความแตกต่างนี้เป็นเพราะช่วงอุณหภูมิขนาดใหญ่ 48? Ce57 องศาเซลเซียสในหมู่สามเนยถั่วลิสงอ้วนแซนวิชข้าวเกรียบ(บนกลางล่าง) ในการรักษา 50 ในทางตรงกันข้ามอุณหภูมิช่วงของเนยถั่วลิสงครีมแซนวิชข้าวเกรียบค่อนข้างมีขนาดเล็ก(46? Ce53? C) การลดลงอย่างมีนัยสำคัญเข้าสู่ระบบของเชื้อโรคเพิ่มขึ้นอย่างมากใน 55e70 ของการรักษาเนยถั่วลิสงแต่ละ. อุณหภูมิในช่วงเวลานี้คือประมาณ 60 องศาเซลเซียส ดังนั้นเซลล์มากขึ้นได้รับบาดเจ็บ lethally ย่อยมีการผลิตในถั่วลิสงอ้วน?. เนยเป็นมันเข้ามาใกล้ถึง 60 C กว่าในครีมเนยถั่วลิสงการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นชัดเจนว่าร้อนRF มีประสิทธิภาพมากสำหรับการลดระดับของเอสTyphimurium และเชื้อ E. coli O157: H7 ในถั่วลิสงแซนวิชเนยข้าวเกรียบคำนึงถึงประเภทของเนยถั่วที่ใช้ นอกจากนี้ความร้อน RF มีข้อได้เปรียบที่ความเร็วมากความร้อนมากกว่าเดิมเป็นเทคนิคการควบคุมทางเลือกสำหรับกระบวนการขั้นสุดท้ายก่อนที่จะบรรจุภัณฑ์ในอุตสาหกรรม อย่างไรก็ตามอัตราความร้อนของกลุ่มตัวอย่างในระหว่างการรักษา RF เป็นที่รู้จักกันได้รับผลกระทบจากองค์ประกอบทางเคมี(เช่นปริมาณไขมันและเกลือ) ของอุณหภูมิความชื้นโครงสร้างของวัสดุที่มีความหนาแน่นและปัจจัยอื่นๆ ไม่กี่ (Piyasena และ Dussault 2003. Orsat, et al, 2004) นอกจากนี้การวางตำแหน่งระหว่างสองขั้วมีอิทธิพลต่ออัตราความร้อนของแซนวิชข้าวเกรียบในการศึกษานี้ ด้านล่างและแซนวิชข้าวเกรียบกลางเป็นใกล้ชิดกับขั้วไฟฟ้าที่ได้รับผลกระทบมากขึ้นโดยคลื่นไฟฟ้าที่สร้างกว่าเป็นแซนวิชข้าวเกรียบด้านบน; นี้เป็นความจริงทั้งสองประเภทของเนยถั่วลิสง ดังนั้นก่อนที่จะประยุกต์ใช้ในเชิงพาณิชย์ของวิธีการนี้การวิจัยต่อไปจะจำเป็นในการเข้าใจอิทธิพลของปัจจัยต่างๆในอัตราความร้อนในเนยถั่วลิสงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องทำความร้อนRF มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไปนี้การรักษาด้วย RF , ซับ lethally บาดเจ็บและ S . typhimurium
E . coli ) จะถือว่าเป็นสมาชิกเพิ่มความสำคัญเพราะ
พวกเขาอาจอันตรายเช่น counterparts ของพวกเขา ( และบาดเจ็บ
mccleer Rowe , 1995 ; ลี คัง , 2001 ) ตารางที่ 1 และ 2 แสดงเซลล์หรือเซลล์รวมทั้งความร้อน
รอดตายและบาดเจ็บ S . typhimurium
E . coli เป็นสมาชิก ) จากครีมและเนยถั่วอ้วนได้รับ
RF ,ตามลำดับ เมื่อใส่เนยถั่วครีมคือ
รักษาด้วย RF ( ตารางที่ 1 ) , ระดับของ S . typhimurium ลดลงโดย
1.04 , 2.84 และ 4.29 บันทึกหน่วยหลังจากที่ 50 , 70 และ 90 s รักษา
ตามลำดับ ในช่วง เวลาเดียวกัน 0.26 0.51 , 0.29 และหน่วยบันทึก
ความร้อนเซลล์ถูกตรวจพบ ในกรณีของ E . coli
เป็นสมาชิก ) 0.83e2.93 เข้าสู่ระบบการ 0.24e0.72 log CFU / g และ
ความร้อนได้รับบาดเจ็บเซลล์มีสังเกตหลังจาก 50e70 s รักษาตามลำดับ .
แต่ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ความแตกต่างของระดับเซลล์ที่ระบุใน xld ov-xld
และ , และมี smac sprab
สังเกตในระหว่างเวลาการรักษาทั้งในครีมเนยถั่วลิสง
( ตารางที่ 1 ) นี้แสดงให้เห็นว่าความร้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพยับยั้ง S .
สำหรับ RF และเป็นสมาชิกใน E . coli ) โดยไม่ก่อให้เกิด
เนยถั่วความบาดเจ็บจากเซลล์ ความแตกต่างทางสถิติระหว่าง
ระดับเซลล์และเซลล์รวมทั้งผู้รอดตายจากซับ lethally บาดเจ็บเชื้อโรคในเนยถั่วอ้วนก็คล้ายกับ
ของถั่วลิสงเนย ครีม เพียงหนึ่งความแตกต่างคือ
สังเกตที่ 50 ของการรักษา ( ตารางที่ 2 ) เราทึกทักเอาว่ามันแตกต่าง
เนื่องจากการขนาดใหญ่ที่ช่วงอุณหภูมิ 48
ce57

C ของ