The present study pursues the earli

The present study pursues the earlier fossil-wind studies by Spiro et al. [1988] and Fejer et al. [1990], which used the Rice Convection Model (RCM) [Harel et al., 1981] to quantify the effect of a sudden decrease of the polar cap potential drop that corresponds to a northward
turning of the IMF. This decrease results in an immediate overshielding effect, which then decays away. Spiro et al. [1988] and Fejer et al. [1990] compared their simulations
with observations of the SUNDIAL 1984 and 1986 campaigns and found general agreement of the amplitudes. However, the observed disturbances persisted for hours, while the simulated disturbances lasted only about 10–60 min. To reconcile the model with the observations, Spiro et
al. [1988] examined how fossil winds might affect global electric fields. Only when they specified an equatorward displacement of the neutral wind distribution associated with ion convection in the auroral region during the period of southward IMF, were they able to get long-lasting equatorial electric-field perturbations that agreed with the observations. This equatorward displacement of the winds relative to the Region-2 currents was intended to simulate
the contraction of the polar cap, which in reality was held fixed in their simulations. Fejer et al. [1990] pursued this study with the RCM and discussed the fossil wind idea in a
more quantitative way. They reached similar conclusions as Spiro et al. [1988], but also proposed another mechanism which should lead to mid- and low-latitude electric field
perturbations similar to those of the fossil wind mechanism: the reconfiguration of the magnetospheric magnetic field that occurs when the magnetic activity quiets very abruptly,
resulting in a poleward motion of the polar cap necessary to explain the mid- and low-latitude perturbations. However, they did not simulate this proposed mechanism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาปัจจุบันแสวงหาก่อนหน้านี้การศึกษาฟอสซิลลมโดยสปิโร et al, [1988] และ Fejer et al, [1990] ซึ่งใช้ข้าวพารุ่น (RCM) [Harel et al., 1981] ที่จะหาจำนวนผลของการลดลงอย่างฉับพลันของขั้วโลกหมวกที่มีศักยภาพลดลงที่สอดคล้องกับทิศเหนือ
เปลี่ยนของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ นี้ส่งผลให้การลดลงของผล overshielding ทันทีซึ่งก็สูญสลายไป สปิโร et al, [1988] และ Fejer et al, [1990] เมื่อเทียบกับแบบจำลองของพวกเขา
กับข้อสังเกตของนาฬิกาแดดปี 1984 และปี 1986 และแคมเปญพบข้อตกลงทั่วไปของช่วงกว้างของคลื่น อย่างไรก็ตามการรบกวนสังเกตนานชั่วโมงในขณะรบกวนจำลองกินเวลาเพียงประมาณ 10-60 นาที รูปแบบที่จะคืนดีกับข้อสังเกตที่สปิโรและ
อัล [1988] วิธีตรวจสอบลมฟอสซิลอาจส่งผลกระทบต่อสนามไฟฟ้าทั่วโลก เฉพาะเมื่อพวกเขาระบุราง equatorward ของการกระจายลมกลางที่เกี่ยวข้องกับการพาความร้อนไอออนในภูมิภาคแสงอรุณในช่วงระยะเวลาของกองทุนการเงินระหว่างประเทศไปทางทิศใต้, พวกเขาสามารถที่จะได้รับในระยะยาวเยี่ยงอย่างไฟฟ้าเขตเส้นศูนย์สูตรว่าเห็นด้วยกับข้อสังเกต นี้การเคลื่อนที่ของลม equatorward เทียบกับกระแสภาคที่ 2 มีวัตถุประสงค์เพื่อจำลอง
การหดตัวของฝาครอบขั้วซึ่งในความเป็นจริงก็ถือการแก้ไขในการจำลองของพวกเขา Fejer et al, [1990] ไล่ตามการศึกษาที่มี RCM นี้และกล่าวถึงความคิดที่ลมฟอสซิลใน
ทางเชิงปริมาณมากขึ้น พวกเขามาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันเป็นสปิโร et al, [1988] แต่ยังนำเสนอกลไกอื่นที่จะนำไปสู่กลางและต่ำละติจูดสนามไฟฟ้า
เยี่ยงอย่างคล้ายกับบรรดาของกลไกลมฟอสซิล: คอนฟิเกอร์ของสนามแม่เหล็ก magnetospheric ที่เกิดขึ้นเมื่อกิจกรรมแม่เหล็ก quiets มากทันที
ที่เกิดใน การเคลื่อนไหวของ poleward หมวกขั้วโลกจำเป็นที่จะต้องอธิบายกลางและเยี่ยงอย่างต่ำรุ้ง แต่พวกเขาไม่ได้จำลองกลไกการเสนอนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาติดตามก่อนหน้านี้ฟอสซิลลมศึกษาโดย Spiro et al . [ 1988 ] และเฟเยอร์ et al . [ 1990 ] ซึ่งใช้ข้าวการพาความร้อนแบบ ( จำนวน ) [ HAREL et al . , 1981 ) ที่มีผลของการลดลงอย่างฉับพลันของ POLAR CAP ศักยภาพลดลงนั้นสอดคล้องกับทางเหนือ
เปลี่ยนของไอเอ็มเอฟ นี้ส่งผลในการลดผล overshielding ทันทีซึ่งก็สลายตัวไป สปิโรเอตอัล[ 1988 ] และเฟเยอร์ et al . [ 1990 ] เปรียบเทียบแบบจำลองของพวกเขา
กับข้อสังเกตของนาฬิกาแดด 1984 และ 1986 พบแคมเปญและข้อตกลงทั่วไปของแรงบิด . อย่างไรก็ตาม จากการแปรปรวน ยืนกรานชั่วโมงในขณะที่การจำลองการรบกวนแค่ประมาณ 10 – 60 นาทีที่จะคืนดีกับรูปแบบวิธีการสังเกต โรร้อยเอ็ด
อัล[ 1988 ] ตรวจสอบว่าฟอสซิลลมที่อาจส่งผลกระทบต่อสนามไฟฟ้าทั่วโลก เมื่อพวกเขามีการระบุไว้ equatorward ของกลางลมกระจายเกี่ยวข้องกับไอออนการพาความร้อนในภูมิภาค auroral ช่วงใต้ระหว่างพวกเขาได้ยาวนาน ( สนามไฟฟ้าได้ว่าเห็นด้วยกับข้อสังเกตการเคลื่อนที่ของลม equatorward นี้สัมพันธ์กับกระแส region-2 ตั้งใจที่จะจำลอง
การหดตัวของฝาขั้ว ซึ่งในความเป็นจริงถูกจัดขึ้นคงที่ในแบบของพวกเขา เฟเยอร์ et al . [ 1990 ] ติดตามเปรียบเทียบกับจำนวนและกล่าวถึงฟอสซิลลมความคิดใน
เชิงปริมาณเพิ่มเติมทาง พวกเขามาถึงข้อสรุปที่คล้ายกันเป็นโร et al . [ 1988 ]แต่ยังได้เสนอกลไกอื่นซึ่งจะนำไปสู่ กลางและได้สนามไฟฟ้า
ละติจูดต่ำคล้ายกับบรรดาของฟอสซิลลมกลไก : magnetospheric reconfiguration ของสนามแม่เหล็กที่เกิดขึ้นเมื่อกิจกรรมแม่เหล็ก quiets มากทันที
เป็นผลในการเคลื่อนไหว poleward ของ POLAR CAP ต้องอธิบายกลางและได้ละติจูดต่ำ . อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้จำลองนี้เสนอกลไก