2.3. Stress reactivityDespite their

2.3. Stress reactivity

Despite their relatively benign nature, even brief psychological stressors are effective elicitors of an immune response (Herbert and Cohen, 1993). In older adults, as in young adults, cellular immune responses to a brief mental arithmetic task (6–12 min) include increased numbers of suppressor/cytotoxic CD8 cells, increased natural killer cell (NKC) numbers and lytic activity, and decreased leukocyte proliferation in response to the mitogen, concanavalin A (Con A)
(Cacioppo et al., 1998). Typically, the magnitude of the physiological response to an acute stressor is related to the objective intensity of the stressor. Physiological stress responses (i.e., stress reactivity; see Fig. 1, column 2) show wide individual differences, however, and these differences may contribute to differential health consequences. Stress intensity also has a substantial subjective component, and differences in perceived stress (another aspect of stress reactivity; see Fig. 1, column 2) can contribute to differential physiological responses. Differences in psychological stress reactivity may take a long-term toll on immune functioning. This possibility was demonstrated in an animal study in which behaviorally ‘‘slow’’ mice, those which showed greater anxiety in stressful situations, exhibited faster age-related immune declines than did ‘‘fast’’ mice (Guayerbas et al.,2002). Although comparable studies have not been conducted in humans, these findings support the hypothesis that stress accelerates the aging of the immune system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 ปฏิกิริยาความเครียดแม้จะมีธรรมชาติที่ค่อนข้างอ่อนโยนของพวกเขาแม้ความเครียดทางด้านจิตใจสั้น ๆ ที่มีประสิทธิภาพ elicitors ของการตอบสนองภูมิคุ้มกัน (เฮอร์เบิร์โคเฮน, 1993) ในผู้สูงอายุในขณะที่คนหนุ่มสาว, การตอบสนองภูมิคุ้มกันของเซลล์จะเป็นงานที่คิดเลขในใจสั้น ๆ (6-12 นาที) รวมถึงการเพิ่มขึ้นของตัวเลขต้าน / cytotoxic เซลล์ CD8 เพิ่มขึ้นเซลล์นักฆ่าตามธรรมชาติ (NKC) ตัวเลขและกิจกรรม lytic และการแพร่กระจายของเม็ดเลือดขาวลดลง ในการตอบสนอง mitogen, concanavalin (Con) (Cacioppo et al., 1998) โดยปกติแล้วความสำคัญของการตอบสนองทางสรีรวิทยาที่จะเป็นแรงกดดันเฉียบพลันที่เกี่ยวข้องกับความเข้มของวัตถุประสงค์ของการก่อให้เกิดความเครียด การตอบสนองทางสรีรวิทยาความเครียด (เช่นปฏิกิริยาความเครียด. ดูรูปที่ 1 คอลัมน์ 2) แสดงความแตกต่างของแต่ละบุคคลกว้างอย่างไรและแตกต่างเหล่านี้อาจนำไปสู่ความแตกต่างผลกระทบด้านสุขภาพ ความเข้มของความเครียดนอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบอัตนัยอย่างมีนัยสำคัญและความแตกต่างในการรับรู้ความเครียด (ทุกแง่มุมของการเกิดปฏิกิริยาความเครียดอื่นดูรูปที่ 1 คอลัมน์ 2.) สามารถนำไปสู่ความแตกต่างตอบสนองทางสรีรวิทยา ความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาความเครียดอาจใช้โทรในระยะยาวในการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน ความเป็นไปได้นี้ได้แสดงให้เห็นในการศึกษาสัตว์ที่พฤติกรรม '' ช้า '' หนูเหล่านั้นซึ่งแสดงให้เห็นความวิตกกังวลมากขึ้นในสถานการณ์ที่เครียดจัดแสดงได้เร็วขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของระบบภูมิคุ้มกันอายุกว่า '' รวดเร็ว '' หนู (Guayerbas et al., 2002) . ถึงแม้ว่าการศึกษาเทียบเคียงไม่ได้รับการดำเนินการในมนุษย์ค้นพบเหล่านี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าความเครียดเร่งการเสื่อมของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 ปฏิกิริยาความเครียด

แม้จะมีธรรมชาติค่อนข้างอ่อนโยนของพวกเขา แม้จะสั้น ๆทางจิตวิทยา stressors ) เป็นประสิทธิภาพของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน ( เฮอร์เบิร์และโคเฮน , 1993 ) ในผู้สูงอายุ ในวัยผู้ใหญ่ เซลล์ภูมิคุ้มกันตอบสนองงานคิดเลขในใจสั้น ( 6 – 12 นาที ) รวมถึงตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของความเป็นพิษต่อเซลล์ CD8 เครื่องห้าม / ,เพิ่มเซลล์นักฆ่าตามธรรมชาติ ( nkc ) ตัวเลข และกิจกรรมของเอนไซม์ ลดลงทำให้การตอบสนองต่อปรากฎถูก , ( Con A )
( Cacioppo et al . , 1998 ) โดยทั่วไปแล้ว ขนาดของการตอบสนองทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับความเครียดแบบเฉียบพลันมีความรุนแรงของความเครียด การตอบสนองความเครียดทางสรีรวิทยา เช่น เกิด ความเครียด เห็นรูปที่ 1คอลัมน์ที่ 2 ) แสดงความแตกต่างของแต่ละบุคคล และกว้าง อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างเหล่านี้อาจมีผลต่อผลสุขภาพแตกต่างกัน ความเข้มของความเครียดมีมากอัตนัย ส่วนประกอบ และความแตกต่างในการรับรู้ความเครียด ( ด้านอื่นของการเกิดความเครียด เห็นรูปที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 ) สามารถนำไปสู่ความแตกต่างทางสรีรวิทยาการตอบสนองความแตกต่างในการเกิดความเครียดอาจจะโทรระยะยาวต่อการทำหน้าที่ภูมิคุ้มกัน โอกาสนี้ พบว่าในสัตว์ การศึกษาซึ่งพฤติกรรม ' 'slow ' ' หนู ผู้ซึ่งมีความวิตกกังวลมากขึ้นในสถานการณ์ที่เคร่งเครียด มีภูมิคุ้มกันลดลงเร็วกว่าอายุกว่า ' 'fast ' ' หนู ( guayerbas et al . , 2002 )แม้ว่าเปรียบการศึกษาได้ดำเนินการในมนุษย์ การค้นพบนี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ความเครียด เร่งการเสื่อมของระบบภูมิคุ้มกัน