Seclusion and restraint are frequen

Seclusion and restraint are frequent procedures to intervene in aggressive and potentially dangerous patients in psychiatric settings. However, little is known about their utilization and effectiveness in pediatric populations. We aimed to examine the prevalence and determinants of seclusion and restraint utilization in children and adolescents in psychiatric settings. Using PubMed, PsychInfo and Cinahl, we performed a systematic literature review of studies published in the last 10 years reporting on the prevalence of seclusion and restraint use in psychiatrically ill youth (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเงียบสงบและความยับยั้งชั่งใจเป็นขั้นตอนมักเข้าแทรกแซงในผู้ป่วยที่ก้าวร้าว และอันตรายในการตั้งค่าทางจิตเวช อย่างไรก็ตาม น้อยคือรู้จักการใช้ประโยชน์และประสิทธิภาพในประชากรเด็ก เรามุ่งเน้นตรวจสอบชุกและดีเทอร์มิแนนต์ของสันโดษและใช้ประโยชน์ความยับยั้งชั่งใจในเด็กและวัยรุ่นในการตั้งค่าทางจิตเวช ใช้ PubMed PsychInfo และ Cinahl เราทำการทบทวนวรรณกรรมระบบการศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 10 รายงานความชุกของความเงียบสงบและความยับยั้งชั่งใจในเยาวชน psychiatrically ป่วย (< อายุ 21 ปี) ในการตั้งค่าทางจิตเวช สิ่งพิมพ์เฉพาะเจ็ดส่งหัวข้อ ผลหลักชุกราคา รายงาน เป็นสัดส่วนของผู้ป่วยที่ยับยั้ง/แห่งหรือ เป็นจำนวน restraints/seclusions ต่อจำนวนวันผู้ป่วย ศึกษาทั้งหมดพบราคาค่อนข้างสูงหลักสันโดษ (26% ของผู้ป่วย วันผู้ป่วย 67/1000), และ restraints (29% ของผู้ป่วย 42.7/1000 วันผู้ป่วย) ในการศึกษา 4 แทรกแซง นำไปใช้เพื่อลดความเงียบสงบและ restraints ส่งผลให้ในละครถ่วงน้ำหนักหมายถึงลดการใช้จำกัดมากของ restraints 93.2% มีระยะเวลาสั้นกว่า 54.2% มีขนาดเล็ก ถ่วงน้ำหนักหมายถึงลดการใช้ของ seclusions น้อยเข้มงวด (-0.6%), แต่ก็แตกต่างกัน (-97.2 71.0%) , มี seclusions เพิ่มเพียง การรายงานในการศึกษาหนึ่งซึ่งการแทรกแซงตามเบาะสงบห้องพักมีใช้บ่อยแทนมาตรการเข้มงวดมากขึ้น มิฉะนั้น สงบตอนลด 74.7% รวมถึง 32.4% ช่วงสั้น การศึกษาบางรายงานปัจจัยความเสี่ยงและ predictors ประกอบด้วยอดีต หรือปัจจุบันรุกราน และ/หรือความ รุนแรง พฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย psychopathology รุนแรงมากขึ้น เชื้อชาติไม่ใช่ขาว ฉุกเฉินรับสมัคร ตำแหน่งออกบ้าน และครอบครัวย่อมทำงาน ในขณะที่ผลการวิจัยเกี่ยวกับอายุไม่สอดคล้องกันยกเว้นระยะเวลา ข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของสันโดษและ restraints หายไป มีข้อบ่งชี้บางอย่างสันโดษและ restraints จะนำไปสู่ผลทางจิตวิทยา และทางกายภาพที่รุนแรง งานวิจัยในอนาคตควรมุ่งเน้น ในการบ่งชี้ predictors กลยุทธ์การป้องกัน และทดแทน ตลอดจนผลทางคลินิกของสันโดษและ restraints ในเยาวชน psychiatrically ป่วย นอกจากนี้ มีการล้างต้องโปร่งใสนโยบายและแนวทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สันโดษและความยับยั้งชั่งใจเป็นวิธีการที่จะเข้าไปแทรกแซงบ่อยในผู้ป่วยที่ก้าวร้าวและอาจเป็นอันตรายในการตั้งค่าจิตเวช แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์และมีประสิทธิภาพของพวกเขาในประชากรเด็ก เรามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยของความเหงาและความยับยั้งชั่งใจการใช้ในเด็กและวัยรุ่นในการตั้งค่าจิตเวช ใช้ PubMed, PsychInfo และ Cinahl เราดำเนินการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบของการศึกษาที่ตีพิมพ์ใน 10 ปีที่ผ่านการรายงานความชุกของความเหงาและความยับยั้งชั่งใจการใช้งานในวัยหนุ่มป่วย psychiatrically (<21 ปี) ได้รับการปฏิบัติในการตั้งค่าจิตเวช เพียงเจ็ดสิ่งพิมพ์ที่หัวข้อ ผลหลักมีอัตราความชุกรายงานทั้งเป็นสัดส่วนของผู้ป่วยที่ยับยั้ง / เงียบสงบหรือเป็นจำนวนพันธนาการ / Seclusions ต่อจำนวนวันที่ผู้ป่วย การศึกษาทั้งหมดที่พบอัตราที่ค่อนข้างสูงพื้นฐานของความเหงา (26% ของผู้ป่วย 67/1, 000 วันผู้ป่วย) และพันธนาการ (29% ของผู้ป่วย 42.7 / 1,000 วันผู้ป่วย) ในสี่การศึกษาการแทรกแซงดำเนินการเพื่อลดความเหงาและ restraints ผลในการลดลงของค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักอย่างมากในการใช้งานที่ จำกัด มากขึ้นของพันธนาการโดย 93.2% กับ 54.2% ในช่วงระยะเวลาที่สั้นกว่า มีขนาดเล็กลดลงเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักในการใช้ Seclusions เข้มงวดน้อยลง (-0.6%) แต่ผลที่ได้ต่างกัน (-97.2 ถึง 71.0%) มีการเพิ่มขึ้นเฉพาะใน Seclusions การรายงานในการศึกษาหนึ่งในการแทรกแซง ตามห้องสันโดษเบาะถูกนำมาใช้บ่อยครั้งมากขึ้นแทนของมาตรการที่เข้มงวดมากขึ้น มิฉะนั้นความเหงาตอนที่ลดลง 74.7% รวมทั้งระยะเวลาที่สั้นกว่า 32.4% การศึกษาน้อยรายงานความเสี่ยงและปัจจัยพยากรณ์ประกอบด้วยการรุกรานในอดีตหรือในปัจจุบันและ / หรือความรุนแรงพฤติกรรมการฆ่าตัวตายพยาธิวิทยารุนแรงมากขึ้น, ที่ไม่ใช่สีขาวเชื้อชาติฉุกเฉินการรับสมัครตำแหน่งออกจากบ้านและการทำงานในครอบครัวยากจนในขณะที่ผลการวิจัยของ เกี่ยวกับอายุที่ไม่สอดคล้องกันในช่วงระยะเวลายกเว้นข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของความเหงาและ restraints หายไปแม้ว่าจะมีข้อบ่งชี้บางอย่างที่เงียบสงบและ restraints สามารถนำไปสู่​​ผลกระทบทางร่างกายและจิตใจอย่างรุนแรง การวิจัยในอนาคตควรมุ่งเน้นไปที่ตัวชี้วัด, พยาก​​รณ์, กลยุทธ์การป้องกันและทางเลือกเช่นเดียวกับผลลัพธ์ทางคลินิกของความเหงาและ restraints ในวัยหนุ่มป่วย psychiatrically นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นที่ชัดเจนสำหรับนโยบายที่โปร่งใสและแนวทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเหงา และความถี่เป็นขั้นตอนที่จะแทรกแซงในก้าวร้าวและเป็นอันตรายในการตั้งค่าของผู้ป่วยจิตเวช อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการใช้และประสิทธิผล ในประชากรเด็ก เรา มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความชุก และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการใช้ประโยชน์ของความสันโดษและความยับยั้งชั่งใจในเด็กและวัยรุ่นในการตั้งค่าของจิตเวช การใช้บริการ ,psychinfo cinahl และเราได้ทำการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบของการศึกษาที่ตีพิมพ์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา รายงานความชุกของความสันโดษและการใช้ใน psychiatrically ป่วยเยาวชน ( < อายุ 21 ปี ) ในการรักษาทางจิตเวช เพียงเจ็ดพิมพ์จ่าหน้าเรื่อง ผลลัพธ์หลักมีอัตราความชุกรายงานให้เป็นสัดส่วนของผู้ป่วยที่ควบคุม / เงียบสงบหรือเป็นหมายเลขของการเสพ / seclusions ต่อจำนวนวันที่ผู้ป่วย การศึกษาพบค่อนข้างสูง อัตราพื้นฐานของความสันโดษ ( 26 % ของผู้ป่วย ; 67 / 1000 คนไข้วัน ) และภายใน ( 29 % ของผู้ป่วย ; 42.7/1000 คนไข้วัน ) ในการศึกษา มีการแทรกแซงการลดความเหงา และรัดเขามีผลในการลดน้ำหนักหมายถึงอย่างมากในเข้มงวดมากขึ้นโดยใช้หมอนต่ำ ร้อยละ 54.2 % ด้วยระยะเวลาที่สั้นลง มีขนาดเล็กลดลงหมายถึงถ่วงน้ำหนักในการใช้เข้มงวดน้อยกว่า seclusions ( - 0.6% ) แต่ผลลัพธ์ที่ได้แตกต่างกัน ( - ปัจจัยถึง 7.4 % )กับการเพิ่มขึ้นใน seclusions ถูกรายงานในการศึกษาหนึ่งซึ่งในการแทรกแซงจากเบาะเงียบสงบห้องใช้บ่อยแทนของมาตรการที่เข้มงวดมากขึ้น มิฉะนั้น ความสันโดษ ตอนลด โดย 74.7 % รวมทั้งระยะเวลาร้อยละ 32.4 สั้นกว่า การศึกษาหลายรายงานปัจจัยเสี่ยงและปัจจัย ประกอบด้วย อดีต หรือปัจจุบัน ก้าวร้าว และ / หรือ ความรุนแรงพฤติกรรมการฆ่าตัวตายรุนแรงมากขึ้น , พยาธิวิทยา , ไม่ขาวชาติพันธุ์ รับสมัครด่วน ออกจากตำแหน่งบ้านและหน้าที่ครอบครัวยากจน ในขณะที่ผลการวิจัยเกี่ยวกับอายุที่ไม่สอดคล้องกัน ยกเว้นเวลา ข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิผลของความสันโดษและ restraints หายไปแม้ว่ามีบางวัดที่เงียบสงบและ restraints สามารถนำไปสู่ผลกระทบทางจิตวิทยาและทางกายภาพที่รุนแรง วิจัยในอนาคตควรเน้นข้อบ่งชี้ ส่งผลต่อการป้องกันและทางเลือกกลยุทธ์ ตลอดจนต่อผลลัพธ์ทางคลินิกของความสันโดษและ restraints ใน psychiatrically ป่วยเยาวชน นอกจากนี้ ต้องมีนโยบายชัดเจน เพื่อความโปร่งใส และแนวทาง