To ensure that managers can reconne

To ensure that managers can reconnect economic and societal needs, Michael Porter recommends that managers focus on three things within the shared value creation framework:
1. Expand the customer base to bring in non consumers such as those at the bottom of the pyramid the largest but poorest socioeconomic group of the world's population. The bottom of the pyramid in the global economy can yield significant business opportunities, which if satisfied could improve the living standard of the world's poorest. Muhammad Yunus, Nobel Peace Prize winner, founded Grameen Bank in Bangladesh to provide small loans (termed microcredit) to impoverished villagers, who used the funding for entrepreneurial ventures that would help them climb out of poverty. Other businesses have also found profitable opportunities at the bottom of the pyramid. In India, Arvind Mills offers jeans in a ready to make kit that costs only a fraction of the high-end Levi's. The Tata Group sells its Nano car for around 150,000 rupees (less than
$2,500), enabling more Indian families to move from mopeds to cars and adding up to a substantial business.
2. Expand traditional internal firm value chains to include more nontraditional partners such as nongovernmental organizations (NGOs). NGOs are nonprofit organizations that pursue a particular cause in the public interest , and are independent of any governments. Habitat for Humanity and Greenpeace are examples of NGOs.
3. Focus on creating new regional clusters, such as Silicon Valley in the U .S.. Electronic City in Bangalore, India, and Chilecon Valley in Santiago, Chile.
In line with stakeholder theory (discussed in Chapter 1), Porter argues that these stra­tegic actions will in tum lead to a larger pie of revenues and profits that can be distributed among a company's stakeholders. General Electric, for example, recognizes a convergence between shareholders and stakeholders to create shared value. It states in its Governance Principles: "Both the hoard of directors and management recognize that the long term interests of shareowners are advanced by responsibly addressing the concerns of other stakeholders and interested parties, including employees, recruits, customers, suppliers, GE communities, government officials and the public at large."17 To ensure that convergence indeed takes place , companies need effective governance mechanisms , which we discuss next.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อให้แน่ใจว่า ผู้บริหารสามารถเชื่อมต่อความต้องการทางเศรษฐกิจ และนิยม กระเป๋า Michael แนะนำว่า ผู้จัดการเน้นสามสิ่งภายในกรอบสร้างค่าที่ใช้ร่วมกัน:1. ขยายฐานให้ลูกค้านำไม่ใช่ผู้บริโภคเช่นที่ด้านล่างของปิรามิดที่ใหญ่ที่สุด แต่ยากจนที่สุดประชากรกลุ่มของประชากรโลก ด้านล่างของพีระมิดในเศรษฐกิจโลกสามารถผลตอบแทนธุรกิจสำคัญโอกาส ความพึงพอใจซึ่งถ้าสามารถปรับปรุงมาตรฐานชีวิตยากจนที่สุดในโลก มุหัมมัดยูนูส ผู้ชนะรางวัลโนเบลสันติภาพ ก่อตั้งนูส ธนาคารในประเทศบังกลาเทศให้สินเชื่อขนาดเล็ก (เรียกว่า microcredit) ให้ชาวบ้านที่ขัดสน ที่ใช้เงินทุนสำหรับผู้ประกอบการค้าที่จะช่วยให้พวกเขาปีนออกจากความยากจน ธุรกิจอื่น ๆ ยังพบโอกาสกำไรที่ด้านล่างของปิรามิด ในอินเดีย ลัอ Arvind ให้กางเกงในพร้อมที่จะทำให้ชุดที่ต้นทุนเพียงเศษเสี้ยวของกรสูง กลุ่มทาทาจำหน่ายรถยนต์ของนาโนสำหรับสถานบริการ 150000 รูปี (น้อยกว่า$2500), ครอบครัวอินเดียมากขึ้นเมื่อต้องการย้ายจากเครื่องจักรกลหนักรถยนต์การเปิดใช้งานและเพิ่มค่าเพื่อธุรกิจพบ2. ขยายโซ่แบบภายในของบริษัทมูลค่ารวมพันธมิตรมาก nontraditional เช่นองค์กรเอกชน (Ngo) องค์กรพัฒนาเอกชนเป็นองค์กรไม่แสวงผลกำไรที่ไล่สาเหตุใดในสาธารณประโยชน์ และไม่ขึ้นอยู่กับรัฐบาลใด ๆ อยู่อาศัยของมนุษย์และ Greenpeace เป็นตัวอย่างขององค์กรพัฒนาเอกชน3. เน้นสร้างใหม่ระดับภูมิภาคคลัสเตอร์ เช่นซิลิคอนวัลเลย์ใน U S.. อิเล็กทรอนิกส์เมืองบังกาลอร์ อินเดีย และหุบเขา Chilecon Santiago ประเทศชิลีตามทฤษฎีทรรศนะ (กล่าวถึงในบทที่ 1), กระเป๋าจนว่า การดำเนินการเชิงกลยุทธ์เหล่านี้จะในตุ่มทำให้วงกลมใหญ่ของรายได้และผลกำไรที่สามารถแจกจ่ายผู้มีส่วนได้เสียของบริษัท ไฟฟ้าทั่วไป เช่น รู้จักการบรรจบกันระหว่างผู้ถือหุ้นและมีส่วนได้เสียเพื่อสร้างค่าที่ใช้ร่วมกัน ระบุในหลักการกำกับดูแลกิจการ: "ทั้งในมุมของกรรมการและการจัดการแยกแยะว่า ผลประโยชน์ระยะยาวของ shareowners เป็นขั้นสูงโดยรับผิดชอบปัญหาของอื่นมีส่วนได้เสียและผู้สนใจ รวมถึงพนักงาน เกณฑ์ทหาร ลูกค้า ซัพพลายเออร์ GE ชุมชน เจ้าหน้าที่ของรัฐ และสาธารณะมีขนาดใหญ่" 17 บริษัทจำเป็นกลไกกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งเรากล่าวถึงถัดไปเพื่อให้แน่ใจว่า บรรจบกันจริงเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้แน่ใจว่าผู้จัดการสามารถเชื่อมต่อความต้องการทางเศรษฐกิจและสังคมที่ไมเคิลพอร์เตอร์แนะนำว่าผู้จัดการมุ่งเน้นไปที่สามสิ่งที่อยู่ในกรอบการสร้างมูลค่าที่ใช้ร่วมกัน:
1 ขยายฐานลูกค้าเพื่อนำมาในผู้บริโภคไม่เช่นนั้นที่ด้านล่างของพีระมิดกลุ่มทางสังคมและเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุด แต่ที่ยากจนที่สุดของประชากรโลก ด้านล่างของปิรามิดในเศรษฐกิจโลกที่สามารถให้ผลผลิตโอกาสทางธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญซึ่งหากมีความพึงพอใจสามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของโลกที่ยากจนที่สุดใน มูฮัมหมัดยูนัสโนเบลสันติภาพรางวัลก่อตั้งธนาคารกรามีนในบังคลาเทศเพื่อให้สินเชื่อขนาดเล็ก (เรียกว่า microcredit) ให้กับชาวบ้านยากจนที่ใช้เงินทุนสำหรับกิจการผู้ประกอบการที่จะช่วยให้พวกเขาปีนออกจากความยากจน ธุรกิจอื่น ๆ ได้นอกจากนี้ยังพบโอกาสทำกำไรที่ด้านล่างของปิรามิด ในประเทศอินเดีย Arvind Mills มีกางเกงยีนส์ในพร้อมที่จะทำให้ชุดที่ค่าใช้จ่ายเพียงเศษเสี้ยวของระดับ high-end ของลีวายส์ กลุ่ม บริษัท ทาทานาโนรถขายของประมาณ 150,000 รูปี (น้อยกว่า
$ 2,500) ช่วยให้ครอบครัวอินเดียมากขึ้นที่จะย้ายจากรถจักรยานยนต์ไปเป็นคันและเพิ่มขึ้นถึงธุรกิจที่สำคัญ.
2 ขยายห่วงโซ่มูลค่า บริษัท ภายในแบบดั้งเดิมที่จะรวมถึงคู่ค้าในรูปแบบใหม่มากขึ้นเช่นองค์กรพัฒนาเอกชน (เอ็นจีโอ) องค์กรพัฒนาเอกชนองค์กรไม่แสวงหากำไรที่ติดตามสาเหตุโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสนใจของประชาชนและเป็นอิสระจากรัฐบาลใด ๆ อยู่อาศัยเพื่อมนุษยชาติและกรีนพีซเป็นตัวอย่างขององค์กรพัฒนาเอกชน.
3 มุ่งเน้นการสร้างกลุ่มใหม่ในระดับภูมิภาคเช่น Silicon Valley ใน U .S .. เมืองบังกาลอร์อิเล็กทรอนิกส์ในอินเดียและ Chilecon หุบเขาในซันติอาโก, ชิลี.
สอดคล้องกับทฤษฎีของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (กล่าวถึงในบทที่ 1), พอร์เตอร์ระบุว่ายุทธศาสตร์เหล่านี้ การกระทำที่จะอยู่ใน tum นำไปสู่การพายขนาดใหญ่ของรายได้และกำไรที่สามารถกระจายในหมู่ผู้มีส่วนได้เสียของ บริษัท General Electric, ตัวอย่างเช่นตระหนักถึงการบรรจบกันระหว่างผู้ถือหุ้นและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการสร้างมูลค่าที่ใช้ร่วมกัน มันระบุในหลักการกำกับดูแลของมัน "ทั้งสะสมของกรรมการและผู้บริหารรับรู้ว่าผลประโยชน์ในระยะยาวของผู้ถือหุ้นจะสูงโดยมีความรับผิดชอบที่อยู่ความกังวลของผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ และผู้ที่สนใจรวมทั้งพนักงานรับสมัครลูกค้าซัพพลายเออร์, GE ชุมชนของรัฐบาล เจ้าหน้าที่และประชาชนที่มีขนาดใหญ่. "17 เพื่อให้แน่ใจว่าการบรรจบกันที่แท้จริงจะเกิดขึ้น บริษัท ต้องกลไกการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพซึ่งเราจะหารือต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อให้แน่ใจว่าผู้จัดการสามารถเชื่อมต่อความต้องการทางเศรษฐกิจ สังคม และ ไมเคิล พอร์เตอร์ เสนอแนะว่า ผู้จัดการ มุ่งเน้น 3 เรื่องภายในคุณค่าร่วมกันสร้างกรอบ :
1 ขยายฐานลูกค้าเพื่อนำมาในผู้บริโภคไม่เช่นที่ด้านล่างของพีระมิดที่ใหญ่ที่สุด แต่กลุ่มทางเศรษฐกิจที่ยากจนที่สุดของประชากรของโลกด้านล่างของพีระมิดในเศรษฐกิจโลกจะให้ผลโอกาสทางธุรกิจที่สำคัญ ซึ่งถ้าพอใจจะปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของโลกที่ยากจนที่สุด . มูฮัมหมัด ยูนูส รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพผู้ชนะก่อตั้งธนาคารกรามีนในบังกลาเทศ การให้สินเชื่อขนาดเล็ก ( เรียกว่า microcredit ) ยากจน ชาวบ้านที่ใช้ทุนสำหรับผู้ประกอบการกิจการที่จะช่วยให้พวกเขาออกจากความยากจน ธุรกิจอื่น ๆได้พบโอกาสในการทำกำไรที่ด้านล่างของพีระมิด ในอินเดีย อาร์วินด์มิลล์มีกางเกงยีนส์ในพร้อมทำชุด ที่ ค่าใช้จ่ายเพียงเศษเสี้ยวของระดับ high - end ลีวายส์ กลุ่มทาทานาโนขายรถยนต์มีประมาณ 150 , 000 รูปี ( น้อยกว่า
$ 2500 )ทำให้อินเดียครอบครัวมากกว่าที่จะย้ายจาก mopeds รถยนต์และเพิ่มขึ้นเพื่อธุรกิจมาก .
2 ขยายแบบภายใน บริษัท ห่วงโซ่มูลค่ารวมพันธมิตรใหม่มากขึ้น เช่น องค์กรเอกชน ( NGOs ) เป็นองค์กรที่ไม่หวังผลกำไรองค์กรที่ติดตามสาเหตุเฉพาะในความสนใจของประชาชน และเป็นอิสระของรัฐบาลมูลนิธิที่อยู่อาศัยเพื่อมนุษยชาติและกรีนพีซ เป็นตัวอย่างขององค์กรพัฒนาเอกชน .
3 มุ่งเน้นการสร้างกลุ่มใหม่ในระดับภูมิภาค เช่น Silicon Valley ใน U . S . . อิเล็กทรอนิกส์ในเมืองบังกาลอร์ อินเดีย และ chilecon หุบเขาในซันติอาโก , ชิลี
ที่สอดคล้องกับทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย ( ที่กล่าวถึงในบทที่ 1 )พอร์เตอร์ระบุว่า การกระทำเหล่านี้เอง tegic จะตูมาพายของรายได้และผลกำไรที่มีขนาดใหญ่ที่สามารถกระจายระหว่างผู้มีส่วนได้เสียของบริษัท ไฟฟ้าทั่วไป เช่น รู้จักการบรรจบกันระหว่างผู้ถือหุ้นและผู้มีส่วนได้เสียในการสร้างคุณค่าร่วมกัน มันระบุในหลักการของธรรมาภิบาล