Sunlight = Energy Think back to th

Sunlight = Energy
Think back to the last time you saw a wild animal-a bird, a bird, an insect. What was it doing? Chances are, it was searching for or eating food. A large part of any individual's life is spent obtaining the next meal (or manufacturing it, in the case of autotrophs such as plants and algae). Likewise, the fundamental interactions between in any ecosystem involve food. Individuals compete for it. Populations adapt to better obtain it. Energy flows through the system as one organism eats another.
In most cases, energy in an ecosystem begins with the sun. Certain types of organisms-including plants and some members of the Bacteria, Archaea, and Protoctista kingdoms-are called producers because they can make their own food from abiotic components in the environment. The ingredients of photosynthesis are carbon dioxde, water, and sunlight. Carbon dioxide is a gas found in the atmosphere and in water. Plants obtain co2 through small holes in their leaves. Water is drawn in through their roots. Among less complex producers these substances diffuse into the body through the surrounding cell membrane.
The key to photosynthesis is chlorophyll, a green pigment in the cells that absorbs sunlight. In the first step of photosynthesis, sunlight is captured by chlorophyll and used to split water (H2O) molecules into separate atoms of hydrogen and oxygen. Hydrogen ions are carried into the next step of photosynthesis and combined with carbon dioxide. Oxygen is released into the atmosphere as waste. The primary product of these reactions is. glucose, a type of simple sugar molecule.
To release the energy in glucose, plants and other organisms use a process called cellular respiration. Glucose molecules are first broken into pyruvic acid. This breakdown releases energy used to produce two types of molecules, called ATP and NADH. In the presence of oxygen, pyruvic acids can be further broken down to produce CO2, water, and energy to form more ATP. ATP is a carrier of energy, which can be used to do work in the cell. Carbon dioxide is the waste product of cellular respiration.
If there is no oxygen available, some organisms can break down glucose using fermentation instead of respiration to produce lactic acid or alcohol plus CO2. In both cases a smaller (but still useful) amount of ATP is also made.
Respiration and photosynthesis are complementary processes. They from a cycle that constantly moves CO2, water, and oxygen between living things and the environment. But this was not always the case. In its early stages Earth had a lot of carbon dioxide and little free oxygen. The first organisms were cyanobacteria (a type of Archaea) that, by
photosynthesizing, added oxygen to the atmosphere. By 1.5 billion years ago (more than 3 billion years after Earth's formation) the concentration of atmospheric oxygen had stabilized. Under these new conditions, those first simple organisms began to branch out into more complex froms that eventually led to the biodiversity we see on Earth today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสงแดด =พลังงาน คิดว่า กลับไปครั้งล่าสุดที่คุณเห็นสัตว์มีนกป่า นก แมลง มันไม่ทำอะไร มีโอกาส จะค้นหา หรือกินอาหาร ส่วนใหญ่ของชีวิตของบุคคลใด ๆ เป็นการใช้จ่ายรับมื้อถัดไป (หรือผลิตนั้น ในกรณีของพืชและสาหร่าย autotrophs) ในทำนองเดียวกัน การโต้ตอบที่พื้นฐานระหว่างในระบบนิเวศใด ๆ เกี่ยวข้องกับอาหาร บุคคลแข่งขันเรื่อง ประชากรคล้อยดีกว่า ขอรับ พลังงานที่ไหลผ่านระบบเป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งกินอีก ในกรณีส่วนใหญ่ พลังงานในระบบนิเวศการเริ่มต้น ด้วยแสงอาทิตย์ บางชนิดของสิ่งมีชีวิตได้แก่พืชและสมาชิกบางคนของแบคทีเรีย อาร์เคีย และ Protoctista เป็นอาณาจักรเรียกว่าผู้ผลิตเนื่องจากพวกเขาสามารถทำให้อาหารของตนเองจากคอมโพเนนต์ abiotic ในสิ่งแวดล้อม ส่วนผสมของการสังเคราะห์ด้วยแสงจะ dioxde คาร์บอน น้ำ และแสงแดด ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นแก๊สที่พบ ในบรรยากาศ และ ในน้ำ พืชได้รับ co2 ผ่านรูเล็ก ๆ ในใบของพวกเขา น้ำออกในผ่านรากของตน ระหว่างผู้ผลิตซับซ้อนน้อย สารเหล่านี้กระจายเข้าไปในร่างกายทางเยื่อเซลล์โดยรอบ หลักสำคัญของการสังเคราะห์ด้วยแสงคือ คลอโรฟิลล์ ผงสีเขียวในเซลล์ที่ดูดซับแสง ในขั้นตอนแรกของการสังเคราะห์ด้วยแสง แสงถูกจับ โดยคลอโรฟิลล์ และใช้ในการแยกโมเลกุลน้ำ (H2O) เป็นการแยกอะตอมของไฮโดรเจนและออกซิเจน ประจุไฮโดรเจนจะดำเนินการในขั้นตอนต่อไปของการสังเคราะห์ด้วยแสง และรวมกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจนออกสู่ชั้นบรรยากาศเป็นขยะ ผลิตภัณฑ์หลักของปฏิกิริยาเหล่านี้ได้ กลูโคส ชนิดของโมเลกุลน้ำตาลเรียบง่ายจะปล่อยพลังงานในกลูโคส พืชและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ใช้เป็นกระบวนการที่เรียกว่าหายใจมือถือ โมเลกุลของกลูโคสก่อนแบ่งเป็นกรดไพรูวิก แบ่งนี้ปล่อยพลังงานที่ใช้ในการผลิตสองชนิดของโมเลกุล ATP และ NADH ในต่อหน้าของออกซิเจน กรดไพรูวิกสามารถเพิ่มเติมแบ่ง ผลิต CO2 น้ำ พลังงานเพื่อสร้าง ATP มากขึ้น ATP คือ พลังงาน ซึ่งสามารถใช้งานในเซลล์ บริษัทขนส่ง ผลิตภัณฑ์เสียของมือถือหายใจก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ถ้ามีออกซิเจนไม่ สิ่งมีชีวิตบางอย่างสามารถทำลายลงกลูโคสที่ใช้หมักแทนหายใจผลิตกรด หรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และ CO2 ในทั้งสองกรณี ยังมีทำเป็นขนาดเล็ก (แต่ยังคงประโยชน์) จำนวนของ ATP การหายใจและการสังเคราะห์ด้วยแสงเป็นกระบวนการเสริม พวกเขาได้จากวงจรที่ย้าย CO2 น้ำ และออกซิเจนระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง แต่นี้ไม่เสมอกรณี ในระยะเริ่มต้นของ โลกมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และออกซิเจนน้อยฟรี Cyanobacteria (ชนิดของอาร์เคีย) ได้สิ่งมีชีวิตแรกที่ โดย photosynthesizing เพิ่มออกซิเจนสู่บรรยากาศ โดย 1.5 ล้านปี (มากกว่า 3 พันล้านปีหลังจากการก่อตัวของโลก) ความเข้มข้นของออกซิเจนในบรรยากาศมีเสถียร ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ใหม่ สิ่งมีชีวิตอย่างนั้นแรกเริ่มกิ่งเป็น froms ซับซ้อนที่สุดนำไปสู่ความหลากหลายทางชีวภาพที่เราเห็นบนโลกวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสงแดด =
พลังงานคิดกลับไปครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นสัตว์นกป่านกแมลง อะไรคือสิ่งที่มันทำอะไร จะมีโอกาสก็กำลังมองหาหรือการกินอาหาร ส่วนใหญ่ของชีวิตของแต่ละบุคคลใด ๆ คือการใช้จ่ายที่ได้รับอาหารมื้อต่อไป (หรือการผลิตมันในกรณีของ autotrophs เช่นพืชและสาหร่าย) ในทำนองเดียวกันการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างพื้นฐานในระบบนิเวศใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาหาร บุคคลในการแข่งขันสำหรับมัน ประชากรปรับตัวให้ดีขึ้นได้รับมัน กระแสพลังงานผ่านระบบเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตกินอีก.
ในกรณีส่วนใหญ่การใช้พลังงานในระบบนิเวศเริ่มต้นด้วยการที่ดวงอาทิตย์ บางชนิดของสิ่งมีชีวิตรวมทั้งพืชและสมาชิกบางคนของแบคทีเรียที่เคีและ Protoctista ราชอาณาจักรจะถูกเรียกว่าผู้ผลิตเพราะพวกเขาสามารถทำให้อาหารของตัวเองจากส่วนประกอบ abiotic ในสภาพแวดล้อม ส่วนผสมของการสังเคราะห์ที่มีคาร์บอน dioxde น้ำและแสงแดด ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซที่พบในบรรยากาศและในน้ำ พืชได้รับ co2 ผ่านรูเล็ก ๆ ในใบของพวกเขา น้ำจะถูกดึงผ่านรากของพวกเขา ผู้ผลิตที่ซับซ้อนน้อยกว่าสารเหล่านี้กระจายเข้าสู่ร่างกายผ่านเยื่อหุ้มเซลล์รอบ.
กุญแจสำคัญในการสังเคราะห์แสงคือคลอโรฟิลสีเขียวในเซลล์ที่ดูดซับแสงแดด ในขั้นตอนแรกของการสังเคราะห์แสงแสงแดดถูกจับโดยคลอโรฟิลและใช้ในการแยกน้ำ (H2O) โมเลกุลเข้าไปในอะตอมที่แยกต่างหากจากไฮโดรเจนและออกซิเจน ไฮโดรเจนไอออนจะดำเนินการเข้าสู่ขั้นตอนต่อไปของการสังเคราะห์และรวมกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจนจะถูกปล่อยออกสู่ชั้นบรรยากาศเป็นของเสีย ผลิตภัณฑ์หลักของปฏิกิริยาเหล่านี้คือ กลูโคสประเภทของน้ำตาลโมเลกุลง่ายๆ.
จะปล่อยพลังงานในระดับน้ำตาลในพืชและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่ใช้กระบวนการที่เรียกว่าการหายใจของเซลล์ โมเลกุลของกลูโคสจะแตกครั้งแรกเป็นกรด pyruvic รายละเอียดนี้ออกพลังงานที่ใช้ในการผลิตทั้งสองประเภทของโมเลกุลที่เรียกว่าเอทีพีและ NADH ในการปรากฏตัวของออกซิเจนกรด pyruvic สามารถแบ่งต่อไปลงในการผลิต CO2 น้ำและพลังงานในรูปแบบอื่น ๆ เอทีพี เอทีพีเป็นผู้ให้บริการของพลังงานที่สามารถนำมาใช้ในการทำผลงานในเซลล์ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นของเสียของการหายใจของเซลล์.
หากมีออกซิเจนไม่สามารถมีชีวิตบางอย่างที่สามารถทำลายลงโดยใช้น้ำตาลในการหมักแทนการหายใจในการผลิตกรดแลคติกหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บวก CO2 ในทั้งสองกรณีที่มีขนาดเล็ก (แต่ยังคงมีประโยชน์) ปริมาณของเอทีพีจะยังทำ.
ระบบหายใจและการสังเคราะห์กระบวนการเสริม พวกเขาจากวงจรที่ต่อเนื่องย้าย CO2 น้ำและออกซิเจนระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อม แต่นี้คือไม่เสมอกรณี ในระยะแรกของโลกมีจำนวนมากของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และออกซิเจนน้อย สิ่งมีชีวิตแรกเป็นไซยาโนแบคทีเรีย (ชนิดของเคี) ที่โดย
photosynthesizing เพิ่มออกซิเจนในชั้นบรรยากาศ 1.5 พันล้านปีที่ผ่านมา (มากกว่า 3 พันล้านปีที่ผ่านมาหลังจากการก่อตัวของโลก) ความเข้มข้นของออกซิเจนในชั้นบรรยากาศได้มีความเสถียร ภายใต้เงื่อนไขใหม่เหล่านี้มีชีวิตที่เรียบง่ายเหล่านั้นแรกเริ่มที่จะออกไปในสาขาที่ซับซ้อนมากขึ้น froms ที่นำไปสู่ความหลากหลายทางชีวภาพที่เราเห็นบนโลกในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลังงานแสงแดด = คิดกลับไปครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นป่า animal-a นก นก แมลง มันทำอะไรบ้าง แน่นอน มันคือการค้นหา หรือรับประทานอาหาร ส่วนใหญ่ของชีวิตของบุคคลใด ๆที่ใช้รับอาหารต่อไป ( หรือการผลิตนั้น ในกรณีของคน เช่น พืชและสาหร่าย ) อนึ่ง พื้นฐานระหว่างในระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับอาหารบุคคลในการแข่งขันสำหรับมัน ประชากรปรับตัวดีกว่าขอรับ พลังงานที่ไหลผ่านระบบเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่กินอีก
ในกรณีส่วนใหญ่ , พลังงานในระบบนิเวศ เริ่มต้นด้วยแสงแดด บางชนิดของสิ่งมีชีวิต ได้แก่ พืช และสมาชิกบางคนของแบคทีเรียอาร์เคีย , ,และ protoctista อาณาจักรเรียกว่าผู้ผลิตเพราะพวกเขาสามารถสร้างอาหารได้เองจากส่วนประกอบของสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อม ส่วนผสมของการสังเคราะห์คาร์บอน dioxde น้ำ แสงแดด คาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซที่พบในอากาศและในน้ำ พืชได้รับคาร์บอนไดออกไซด์ ผ่านรูเล็กๆ ในใบ น้ำจะถูกดึงผ่านรากของพวกเขาในหมู่ผู้ผลิตที่ซับซ้อนน้อยกว่าสารกระจายเข้าสู่ร่างกายผ่านรอบเยื่อเซลล์เหล่านี้
คีย์การสังเคราะห์แสงคือคลอโรฟิลล์ , เม็ดสีเขียวในเซลล์ที่ดูดซับแสงแดด ในขั้นตอนแรกของการสังเคราะห์ แสงแดดถูกจับโดยคลอโรฟิลล์ และใช้ในการแยกน้ำ ( H2O ) แยกโมเลกุล เป็นอะตอมของไฮโดรเจนและออกซิเจนไฮโดรเจนไอออนจะดำเนินการในขั้นตอนต่อไปของกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสง และรวมกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจนถูกปล่อยสู่บรรยากาศ เช่น ขยะ ผลิตภัณฑ์หลักของปฏิกิริยาเหล่านี้เป็น กลูโคส , ชนิดของโมเลกุลน้ำตาลง่าย .
ปล่อยพลังงานในกลูโคส , พืชและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ใช้กระบวนการที่เรียกว่าการหายใจระดับเซลล์ . โมเลกุลของกลูโคสก่อนแตกเป็นกรดไพรูวิก .รายละเอียดนี้ปล่อยพลังงานที่ใช้ผลิตสองชนิดของโมเลกุล เรียกว่า ATP และ NADH . ในการปรากฏตัวของออกซิเจน กรดไพรูวิก สามารถเพิ่มเติมแบ่งผลิตคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และพลังงานในรูป ATP มากขึ้น เอทีพีเป็นพาหะของพลังงานซึ่งสามารถใช้ทำงานในเซลล์ คาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นขยะผลิตภัณฑ์ของการหายใจของเซลล์ .
ถ้าไม่มีออกซิเจนพร้อมใช้งานสิ่งมีชีวิตสามารถทำลายลงกลูโคสที่ใช้หมักแทนการหายใจเพื่อผลิตกรดแลคติก หรือ แอลกอฮอล์ และคาร์บอนไดออกไซด์ ในทั้งสองกรณีมีขนาดเล็กลง ( แต่ยังคงมีประโยชน์ ) ปริมาณ ATP ก็ทำ
การหายใจและการสังเคราะห์แสงมีกระบวนการเสริม พวกเขาจากรอบตลอดเวลาย้ายคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำและออกซิเจนระหว่างสิ่งมีชีวิตและสภาพแวดล้อม แต่นี้ไม่เสมอกรณีในระยะแรกโลกมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และออกซิเจนอิสระเล็ก ๆน้อย ๆ สิ่งมีชีวิตแรกไซยาโนแบคทีเรีย ( ชนิดของอาร์เคีย ) โดย
ทำวิเคราะห์เรื่องรูปถ่าย , เพิ่มออกซิเจนในบรรยากาศ 1.5 พันล้านปี ( มากกว่า 3 พันล้านปีหลังจากการก่อตัวของโลก ) ความเข้มข้นของออกซิเจนในชั้นบรรยากาศมีความเสถียร ภายใต้เงื่อนไขใหม่เหล่านี้ง่าย ๆ สิ่งมีชีวิตแรกที่เริ่มขยายสาขาในรูปแบบการผลิตที่ซับซ้อนมากขึ้นในที่สุดนำไปสู่ความหลากหลายทางชีวภาพบนโลกที่เราเห็นวันนี้