As shown in Fig. 5a, phenol extract

As shown in Fig. 5a, phenol extracts from all oat samples (with or without a-amylase treatment) had capability to protect against protein oxidation, and that enzyme treatment enhanced that protection.Amylase treatment resulted in significant higher (p < 0.05)activity than heating-only treatment (control, CK) (Fig. 5b). The heating-only treatment showed no significant (p > 0.05) effect on the extent of protection against protein oxidation of oat samples over the time scale studied. While the extent of protection against protein oxidation of enzyme-treated samples showed an overall increase (except that after 30, 60 min treatment) with treating time(time; p < 0.05, heat/enzyme treatment  time; p < 0.05). The increase of ability to protect against protein oxidation by amylase treatment was consistent with the increase of phenolic content, indicating that phenolic compounds might be the major factors that contributed to this activity. Phenolic compounds derived from malt extract were also able to protect proteins from oxidative damage (Yang et al., 2010). However, the decrease of activity to protect proteins from oxidative damage in heating-only samples was not consistent with the significant increase of total phenolic content and the content of CA, V, and avenanthramide 2f. This might be due to the extent of the increase of these compounds was not great enough to cause significant increase of protein oxidation inhibitory activity. Significant increase of the content of these three compounds and other tested components might be the important reason that resulted in the increase of protein oxidation inhibitory activity in oat pastes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่แสดงใน Fig. ของ 5a วางสารสกัดจากข้าวโอ๊ตตัวอย่างทั้งหมด (มี หรือไม่ มีการรักษา a-amylase) มีความสามารถในการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของโปรตีน และเอนไซม์บำบัดที่ขั้นสูงป้องกันที่ ผลรักษา amylase ในกิจกรรม (p < 0.05) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าความร้อนเพียงรักษา (ควบคุม CK) (Fig. 5b) การรักษาความร้อนเพียงแสดงให้เห็นว่าไม่สำคัญ (p > 0.05) มีผลต่อขอบเขตของการป้องกันการเกิดออกซิเดชันโปรตีนข้าวโอ๊ตอย่างบนมาตราส่วนเวลาที่ศึกษา ในขณะที่ขอบเขตการป้องกันออกซิเดชันโปรตีนเอนไซม์รักษาตัวอย่างพบว่าโดยรวมการเพิ่ม (ยกเว้นว่าหลังจากที่ 30, 60 นาทีรักษากับการรักษาเวลา (เวลา p < 0.05 ความร้อน/เอนไซม์บำบัดเวลา p < 0.05) เพิ่มความสามารถในการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของโปรตีน โดยรักษา amylase สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของฟีนอเนื้อหา บ่งชี้ว่า สารฟีนออาจเป็นปัจจัยสำคัญที่มีส่วนกับกิจกรรมนี้ ม่อฮ่อมมาจากสารสกัดจากข้าวมอลต์ก็ยังสามารถปกป้องโปรตีนจาก oxidative เสีย (Yang et al., 2010) อย่างไรก็ตาม ลดลงของกิจกรรมปกป้องโปรตีนจาก oxidative ความเสียหายในความร้อนเฉพาะตัวอย่างไม่สอดคล้องกับการเพิ่มเนื้อหารวมฟีนอและเนื้อหาของ CA, V และ avenanthramide 2f นี้อาจเป็นผลไม่ดีพอที่ทำให้เกิดการเพิ่มของโปรตีนเกิดออกซิเดชันลิปกลอสไขกิจกรรมขอบเขตของการเพิ่มขึ้นของสารเหล่านี้ได้ เพิ่มเนื้อหาของสารเหล่านี้สามและส่วนประกอบอื่น ๆ ทดสอบอาจเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมลิปกลอสไขออกซิเดชันโปรตีนในข้าวโอ๊ตวาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังแสดงในรูป 5a สารสกัดฟีนอลจากตัวอย่างข้าวโอ๊ตทั้งหมด (มีหรือไม่มีการรักษาอะไมเลส) มีความสามารถในการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของโปรตีนและการรักษาเอนไซม์ที่เพิ่มขึ้นว่าการรักษา protection.Amylase ส่งผลอย่างมีนัยสำคัญสูง (p <0.05) กิจกรรมกว่าความร้อนเท่านั้นการรักษา (ควบคุม CK) (รูป. 5b) การรักษาความร้อนอย่างเดียวพบว่าไม่มีนัยสำคัญ (p> 0.05) ผลกระทบต่อขอบเขตของการป้องกันการเกิดออกซิเดชันโปรตีนของตัวอย่างข้าวโอ๊ตในช่วงระยะเวลาที่ศึกษา ในขณะที่ขอบเขตของการป้องกันการเกิดออกซิเดชันโปรตีนเอนไซม์ของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นโดยรวม (ยกเว้นว่าหลังจากวันที่ 30, 60 นาทีการรักษา) กับการรักษาเวลา (เวลา; p <0.05, ความร้อน / บำบัดเอนไซม์เวลา; p <0.05) การเพิ่มขึ้นของความสามารถในการป้องกันการเกิดออกซิเดชันโปรตีนโดยการรักษาอะไมเลสมีความสอดคล้องกับการเพิ่มเนื้อหาฟีนอลที่ระบุว่าสารประกอบฟีนออาจจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้กิจกรรมนี้ สารประกอบฟีนอมาจากสารสกัดจากมอลต์ก็มีความสามารถในการป้องกันโปรตีนจากความเสียหายออกซิเดชัน (Yang et al., 2010) อย่างไรก็ตามการลดลงของกิจกรรมเพื่อปกป้องโปรตีนจากความเสียหายออกซิเดชันในตัวอย่างร้อนเพียงอย่างเดียวคือไม่สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของเนื้อหาฟีนอลรวมและเนื้อหาของ CA, V และ avenanthramide 2f นี้อาจจะเป็นเพราะขอบเขตของการเพิ่มขึ้นของสารเหล่านี้ที่ไม่ดีพอที่จะทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของการเกิดออกซิเดชันโปรตีนยับยั้ง เพิ่มขึ้นอย่างมากของเนื้อหาของทั้งสามสารและส่วนประกอบอื่น ๆ การทดสอบอาจจะมีเหตุผลที่สำคัญที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมการออกซิเดชั่โปรตีนยับยั้งในน้ำพริกข้าวโอ๊ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังแสดงในรูปที่ 43 , ฟีนอล สารสกัดจากข้าวโอ๊ตตัวอย่างทั้งหมด ( มีหรือไม่มีการรักษา a-amylase ) มีความสามารถที่จะป้องกันปฏิกิริยาออกซิเดชันของโปรตีน และเอนไซม์ รักษาปรับปรุงการคุ้มครอง จากการรักษาทำให้สูงกว่า ( P < 0.05 ) กิจกรรมมากกว่าความร้อนรักษาเท่านั้น ( หรือควบคุม ) ( มะเดื่อ 5B ) ความร้อนเฉพาะการรักษาอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 005 ) ผลในขอบเขตของการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของโปรตีนตัวอย่างโอ๊ตตลอดเวลาขนาดนี้ ในขณะที่ขอบเขตของการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของเอนไซม์โปรตีนตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นโดยรวม ( ยกเว้นว่า หลังจาก 30 , 60 นาที การรักษาด้วยการรักษาเวลา ( เวลา ) ; P < 0.05 , ความร้อน / เอนไซม์รักษา  เวลา ; P < 0.05 )การเพิ่มขึ้นของความสามารถในการป้องกันโปรตีนออกซิเดชันโดยเอนไซม์อะไมเลส ซึ่งสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณสารประกอบฟีนอลิค ระบุว่า อาจเป็นปัจจัยสำคัญที่สนับสนุนกิจกรรมนี้ สารประกอบฟีนอลที่ได้จากข้าวมอลต์ สกัด ยังสามารถปกป้องโปรตีนจากความเสียหายที่เกิดออกซิเดชัน ( หยาง et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามการลดลงของกิจกรรมเพื่อป้องกันการเกิดความเสียหายในโปรตีนจากความร้อนเพียงจำนวนไม่สอดคล้องกับระดับของฟีนอลิกรวมเนื้อหาและเนื้อหาของ CA , วี และวีนันทราไมด์ห้อง 2F นี้อาจจะเนื่องจากขอบเขตของการเพิ่มขึ้นของสารประกอบเหล่านี้ยังไม่ใหญ่พอ ที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงของโปรตีนออกซิเดชัน ยับยั้งกิจกรรมเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื้อหาของทั้งสามสารและอื่น ๆทดสอบส่วนประกอบอาจเป็นเหตุสำคัญที่ทำให้การเพิ่มขึ้นของโปรตีนออกซิเดชันฤทธิ์ยับยั้งในข้าวโอ๊ตวาง .