Professor: Good morning! Let’s get

Professor: Good morning! Let’s get started. So, last time we talked about what
nonverbal communication is. Let’s review with an example. Have you ever wanted to say
something in a conversation, but the other person just talked on and on? OK, so take a
moment to imagine what you would do in this situation. Write down the nonverbal
signals you might give to show you want to say something. Now, if you compared notes
with the person next to you, would your signals be the same? That depends. See,
everybody uses nonverbal communication, but the specific signals used are different
among people and cultures. So today we’re going to discuss two universal ways
nonverbal communication is used, but also how people assume things based on personal
interpretations.
Now, one way people use nonverbal communication is to regulate conversation, like in
the example I just gave. In Western cultures when a listener wants a turn to speak to
someone else, she will make eye contact with the speaker, or look straight in the
speaker’s eyes, and raise her eyebrows. In a large group, like in a classroom, a student
will usually raise her hand to show she wants to speak. In addition to helping to regulate a
conversation, nonverbal signals can be used to quickly communicate an idea. When a
specific body movement is used instead of words, it’s called a gesture. Putting a finger to
the lips can mean “be quiet,” for example. Of course, you must be careful with gestures,
because they’re not the same across cultures. A gesture like putting your thumb up means
“Good job!” in the United States, but it can easily get you in trouble in certain other
cultures. Clearly, there is a lot of potential for misunderstanding with nonverbal signals.
Now, I’d like you to break into groups and discuss your own experiences with nonverbal
communication . . .
Student 1: OK. . . The first point of the lecture was that people use nonverbal
communication to regulate conversation. Anyone have an example of this?
Student 2: Yeah, like when I first left Japan and went to America, I had a really hard
time talking in groups of Americans. They didn’t give me a turn to speak. I was silent and
polite—in the Japanese way—but they just talked and talked! It was difficult for me
because they talked so much. It took me a long time to learn to give appropriate signals,
but now I understand, and I am comfortable talking with Americans.
Student 3: I have an example of someone being rude. There’s this guy in my math
class—when the teacher asks a question, he doesn’t just raise his hand to answer—he
waves it around. Or, he calls out the answer. He just wants to make a good impression on
the teacher, but the rest of us interpret this as inappropriate, because no one else has a
chance to answer. It’s good to raise your hand, of course— but quietly, ya know

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจารย์: สวัสดีตอนเช้า เริ่มกันเลย ดังนั้น เวลาล่าสุดเราพูดคุยเกี่ยวกับอะไร อวัจนภาษาได้ ลองตรวจสอบกับตัวอย่าง คุณเคยต้องพูด บางสิ่งบางอย่างในการสนทนา แต่คนอื่น ๆ เพียง พูดบน OK เพื่อใช้เป็น ขณะที่คิดสิ่งที่คุณทำในสถานการณ์นี้ จดที่ nonverbal สัญญาณที่คุณอาจให้แสดงคุณต้องพูดอะไรบางอย่าง ตอนนี้ ถ้าคุณเปรียบเทียบบันทึกย่อ ด้วยคนคุณ สัญญาณของคุณจะเหมือนกันหรือไม่ ขึ้น ดู ทุกคนใช้อวัจนภาษา แต่สัญญาณเฉพาะที่ใช้ต่างกัน คนและวัฒนธรรม ดังนั้นวันนี้เราจะพูดคุยถึงวิธีสากลที่สอง ใช้อวัจนภาษา แต่ยัง ว่าคนสมมติสิ่งยึดบุคคล ตีความ คนเที่ยวใช้อวัจนภาษาคือการ ควบคุมการสนทนา เช่นใน ตัวอย่างฉันได้ ในวัฒนธรรมตะวันตกที่เมื่อผู้ฟังต้องการเปิดการพูด ใคร เธอจะสบตากับผู้ หรือจ้อง ลำโพงของตา ยกคิ้วของเธอ ในการจัดกลุ่ม เช่นในห้องเรียน นักศึกษา มักจะยกมือของเธอแสดงว่าเธอต้องการจะพูด นอกจากช่วยให้ควบคุมการ สนทนา nonverbal สัญญาณสามารถใช้ได้อย่างรวดเร็วสื่อสารความคิดได้ เมื่อเป็น ใช้การเคลื่อนไหวร่างกายเฉพาะแทนคำ รูปแบบลายเส้นเรียกว่า วางนิ้วมือเพื่อ ริมฝีปากอาจหมายถึง "ปิดปาก เช่น แน่นอน คุณต้องระวังรูปแบบลายเส้น เนื่องจากพวกเขาไม่ตรงข้ามวัฒนธรรม รูปแบบเช่นการวางนิ้วหัวแม่มือของคุณขึ้นหมายถึง "งานที่ดี" ในสหรัฐอเมริกา แต่มันได้รับปัญหาในบางอื่น ๆ วัฒนธรรม อย่างชัดเจน มีจำนวนมากโอกาสเข้าใจผิดกับสัญญาณ nonverbal ตอนนี้ อยากให้แบ่งกลุ่ม และอภิปราย nonverbal ประสบการณ์ของคุณเอง สื่อสาร... นักเรียน 1: ตกลง จุดแรกของการบรรยายได้ที่ใช้คน nonverbal การสื่อสารการควบคุมการสนทนา ตัวอย่างนี้ได้ทุกคนนักศึกษา 2: ใช่ เช่นเมื่อผมก่อนออกจากญี่ปุ่นไปอเมริกา ผมยากจริง ๆ เวลาที่พูดคุยในกลุ่มของชาวอเมริกัน พวกเขาไม่ให้ผมกลับมาพูด ผมเงียบ และ สุภาพซึ่งในแบบญี่ปุ่น — แต่พวกเขาเพียงแค่พูดคุย และคุยกัน มันยากสำหรับฉัน เพราะพวกเขาพูดคุยกันมาก มันเอาฉันนานเพื่อเรียนรู้วิธีการให้สัญญาณที่เหมาะสม แต่ตอนนี้ ฉันเข้าใจ และฉันสบายพูดคุยกับคนอเมริกัน นักเรียนที่ 3: มีตัวอย่างของคนหยาบ มีผู้ชายคนนี้ในคณิตศาสตร์ของฉัน เรียนเช่นเมื่อครูถามคำถาม เขาไม่เพียงยกมือตอบ — เขา คลื่นรอบ ขึ้น เขาเรียกว่าหาคำตอบ เขาเพียงแค่ต้องการสร้างความประทับใจใน ครู แต่ส่วนเหลือของเราแปลนี้เป็นการไม่เหมาะสม ได้เนื่องจากไม่มีใครเป็น โอกาสที่จะตอบ ดียกมือ แน่นอน — แต่เงียบ ๆ ยาทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาสตราจารย์: ตอนเช้าที่ดี! มาเริ่มกันเลย.
ดังนั้นครั้งสุดท้ายที่เราได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่สื่อสารอวัจนภาษาคือ ลองทบทวนกับตัวอย่าง คุณเคยต้องการที่จะพูดบางสิ่งบางอย่างในการสนทนา แต่คนอื่น ๆ เพียงแค่พูดคุยบนและบน? ตกลงดังนั้นใช้เวลาสักครู่เพื่อคิดสิ่งที่คุณจะทำอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้ เขียนอวัจนภาษาสัญญาณให้คุณอาจจะแสดงให้คุณต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง ตอนนี้ถ้าคุณบันทึกเมื่อเทียบกับคนต่อไปที่คุณสัญญาณของคุณจะเหมือนกันหรือไม่ ที่ขึ้นอยู่กับ ดูทุกคนใช้อวัจนภาษาแต่สัญญาณเฉพาะที่ใช้จะแตกต่างกันในหมู่ผู้คนและวัฒนธรรม ดังนั้นวันนี้เรากำลังจะไปหารือสองวิธีสากลสื่อสารอวัจนภาษาคือการใช้แต่ยังเป็นวิธีที่คนคิดสิ่งที่อยู่บนพื้นฐานของบุคคลตีความ. ตอนนี้หนึ่งวิธีที่ผู้คนใช้อวัจนภาษาคือการควบคุมการสนทนาเหมือนในตัวอย่างที่ผมเพียงแค่ให้ ในวัฒนธรรมตะวันตกเมื่อผู้ฟังต้องการเปิดเพื่อพูดคุยกับคนอื่นเธอจะทำให้สายตากับลำโพงหรือมองตรงในสายตาของลำโพงและยกคิ้วของเธอ ในกลุ่มที่มีขนาดใหญ่เช่นในห้องเรียนนักเรียนมักจะยกมือของเธอที่จะแสดงให้เธอต้องการที่จะพูดคุย นอกจากจะช่วยในการควบคุมสนทนาสัญญาณอวัจนภาษาสามารถใช้ในการติดต่อสื่อสารได้อย่างรวดเร็วความคิด เมื่อมีการเคลื่อนไหวของร่างกายโดยเฉพาะที่ใช้แทนคำพูดก็เรียกว่าท่าทาง วางนิ้วมือเพื่อริมฝีปากอาจหมายถึง "เงียบ" ยกตัวอย่างเช่น แน่นอนว่าคุณจะต้องระมัดระวังกับท่าทางเพราะพวกเขาไม่ได้ข้ามวัฒนธรรมเดียวกัน ท่าทางเช่นการวางนิ้วหัวแม่มือของคุณหมายถึง"งานดี!" ในประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ก็สามารถได้รับคุณในปัญหาอื่น ๆ ในบางวัฒนธรรม เห็นได้ชัดว่ามีจำนวนมากที่มีศักยภาพสำหรับความเข้าใจผิดที่มีสัญญาณอวัจนภาษา. ตอนนี้ผมอยากให้คุณแบ่งออกเป็นกลุ่มและหารือเกี่ยวกับประสบการณ์ของคุณเองกับอวัจนภาษาในการสื่อสาร . . นักศึกษาที่ 1: ตกลง . . จุดแรกของการบรรยายคือการที่คนใช้อวัจนภาษาการสื่อสารในการควบคุมการสนทนา ใครมีเช่นนี้? นักศึกษาที่ 2: ใช่เหมือนตอนที่ผมออกจากประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกและไปอเมริกาผมมีความยากมากเวลาที่พูดคุยกันในกลุ่มของชาวอเมริกัน พวกเขาไม่ได้ให้ฉันเปิดที่จะพูด ผมเป็นคนเงียบและสุภาพในญี่ปุ่นทาง แต่พวกเขาเพียงแค่พูดคุยและพูดคุย! มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมเพราะพวกเขาพูดคุยกันมาก มันเอาฉันเป็นเวลานานที่จะเรียนรู้ที่จะให้สัญญาณที่เหมาะสมแต่ตอนนี้ผมเข้าใจและผมสะดวกสบายการพูดคุยกับชาวอเมริกัน. นักศึกษาที่ 3: ผมมีตัวอย่างของคนที่หยาบคาย มีผู้ชายคนนี้ของฉันในวิชาคณิตศาสตร์ระดับชั้นเมื่อครูถามคำถามที่เขาไม่เพียงแต่ยกมือของเขาที่จะตอบเขาคลื่นไปรอบๆ หรือที่เขาเรียกว่าคำตอบ เขาเพียงแค่ต้องการที่จะสร้างความประทับใจที่ดีในครูแต่ส่วนที่เหลือของเราแปลความหมายนี้ว่าไม่เหมาะสมเพราะไม่มีใครมีโอกาสที่จะตอบ เป็นเรื่องที่ดีที่จะยกมือของคุณของ course- แต่อย่างเงียบ ๆ ยารู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจารย์ : อรุณสวัสดิ์ มาเริ่มกันเถอะ ดังนั้น ครั้งล่าสุดที่เราพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่
อวัจนภาษา คือ ลองทบทวนด้วยเช่น คุณเคยต้องการที่จะพูด
บางอย่างในการสนทนา แต่คนอื่น ๆเพียงแค่พูดคุยกับ ? โอเค งั้นเอา
ช่วงเวลาที่จะจินตนาการสิ่งที่คุณจะทำอย่างไรในสถานการณ์นี้ เขียนแบบ
สัญญาณที่คุณอาจจะให้ให้คุณต้องการพูดบางอย่างตอนนี้ ถ้าคุณเปรียบเทียบบันทึก
กับคนที่อยู่ข้างๆคุณ สัญญาณของคุณจะเหมือนกันหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่า เห็น
ทุกคนใช้อวัจนภาษา แต่เฉพาะสัญญาณที่ใช้จะแตกต่างกัน
ในหมู่ผู้คนและวัฒนธรรม ดังนั้นวันนี้เรากำลังจะไปหารือสองวิธีสากล
อวัจนภาษาการสื่อสารมีใช้ แต่ยังวิธีการที่คนคิดว่าสิ่งที่ขึ้นอยู่กับการตีความส่วนบุคคล


ตอนนี้วิธีหนึ่งที่ผู้คนใช้อวัจนภาษาคือการควบคุมการสนทนาเช่นใน
ตัวอย่างผมมีแต่ให้ ในวัฒนธรรมตะวันตก เมื่อผู้ฟังต้องการหันไปพูดกับ
คนอื่น เธอจะสบตากับผู้พูด หรือมองใน
ลำโพงดวงตาและยกคิ้วของเธอ ในกลุ่มใหญ่ เช่น ในห้องเรียน นักเรียน
โดยปกติจะยกมือให้ เธออยากพูดนอกจากช่วยควบคุม
สนทนา , สัญญาณซึ่งสามารถใช้อย่างรวดเร็วสื่อสารความคิด เมื่อ
การเคลื่อนไหวร่างกายเฉพาะใช้แทนคำพูด มันเรียกว่า ท่าทาง การวางนิ้ว
ริมฝีปากสามารถหมายถึง " เงียบ " ตัวอย่างเช่น แน่นอน คุณจะต้องระมัดระวังกับท่าทาง
เพราะพวกเขาไม่ได้เหมือนกันข้ามวัฒนธรรมท่าทางชอบใส่นิ้วโป้งขึ้นหมายความว่า
" ดีมาก " ในสหรัฐอเมริกา แต่มันสามารถทำให้คุณเดือดร้อนในวัฒนธรรมอื่น
แน่นอน เห็นได้ชัดว่ามีศักยภาพมากสำหรับการเข้าใจผิดกับสัญญาณอวัจนภาษา .
ตอนนี้ ฉันอยากให้คุณแบ่งออกเป็นกลุ่มและหารือเกี่ยวกับประสบการณ์ของคุณเองด้วยอวัจนภาษา

. . . . . . .
นักเรียน 1 : โอเค . . . . . . .จุดแรกของการบรรยาย คือ คนที่ใช้อวัจนภาษา
เพื่อควบคุมการสนทนา ใครมีตัวอย่างนี้ ?
นักเรียน 2 : อืม เหมือนเมื่อครั้งแรกที่ผมจากญี่ปุ่นไปอเมริกา ฉันเหนื่อยมากจริงๆ
เวลาพูดคุยในกลุ่มชาวอเมริกัน พวกเขาไม่ได้ให้ฉันหันไปพูด ฉันเงียบและ
สุภาพในทางญี่ปุ่น แต่พวกเขาก็คุยกัน และพูดได้ !มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน
เพราะพูดมาก ผมใช้เวลานานเพื่อเรียนรู้ เพื่อให้สัญญาณที่เหมาะสม ,
แต่ตอนนี้ผมเข้าใจ และผมสบายใจ พูดกับคนอเมริกัน
นักเรียน 3 : ฉันมีตัวอย่างของคนที่หยาบคาย มีเพื่อนคนนึงในชั้นเรียนคณิตศาสตร์
เมื่อครูถามคำถาม เขาไม่ได้แค่ยกมือตอบเขา
คลื่นมัน หรือเขาเรียกตอบ เขาแค่อยากให้ประทับใจ
อาจารย์ แต่พวกเราแปลว่าไม่เหมาะสม เพราะไม่มีใครมี
โอกาสที่จะตอบ ดีใจที่ยกมือขึ้น แน่นอน แต่เงียบๆ คุณรู้