that reducing the coating weight of

that reducing the coating weight of nearly 20% (from 25.0 to
20.7 g m2) led to a decrease in apparent thickness of the coated
layer of almost 60% (from 22.7 to 13 lm). This was related to a
higher penetration of wheat gluten proteins into UTP paper than
into TP. It was clearly observed on both optical and scanning electron
micrographs of the cross-sections of WG-coated papers
(Fig. 1). Although the coating layer appeared homogeneous at the
surface of both papers, wheat gluten penetrated UTP paper to a
higher extent leading to the formation of a significant junction
zone corresponding to an interpenetration of fibres and WG, as a
composite-like structure, while a simple bi-layer structure was observed
for WG–TP. Percentages of penetration were calculated
according to equation 1 to assess the amount of proteins that penetrates
into the paper structure. This percentage reached 43% when
using WG–TP against 61% in WG–UTP (Table 1). The penetration of
protein into paper was related to the nature of protein (whey, soy,
chitosan, calcium caseinate, corn zein, wheat gluten) and/or the
coating weight as reported by previous literature that mentioned
(Gällstedt et al., 2005; Han & Krochta, 1999; Rhim et al., 2006) or
quantified (Gastaldi et al., 2007) penetration. In the present study,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ลดน้ำหนักเคลือบเกือบ 20% (จาก 25.0 การ20.7 g m 2) นำไปสู่การลดลงชัดเจนความหนาของการเคลือบชั้นเกือบ 60% (จาก 22.7 การ 13 lm) นี้ไม่เกี่ยวข้องกับการเจาะสูงของข้าวสาลีโปรตีน gluten เป็นกระดาษมาตรฐานกว่าเป็น TP. ชัดเจนถูกสังเกตในการสแกน และแสงอิเล็กตรอนmicrographs cross-sections ของ WG เคลือบกระดาษ(Fig. 1) แม้ว่าชั้นเคลือบปรากฏเหมือนที่พื้นผิวของกระดาษทั้งสอง ตังข้าวสาลีทะลวงกระดาษมาตรฐานเพื่อการระดับสูงที่นำไปสู่การก่อตัวของการเชื่อมต่อที่สำคัญโซนที่สอดคล้องกับการ interpenetration ใยและ WG เป็นการโครงสร้างคอมโพสิตเช่น ในขณะที่โครงสร้างแบบสองชั้นอย่างถูกตรวจสอบต้น-TP. เปอร์เซ็นต์ของการเจาะมีคำนวณตามสมการที่ 1 เพื่อประเมินจำนวนโปรตีนที่แทรกซึมเป็นโครงสร้างของกระดาษ เปอร์เซ็นต์นี้ถึง 43% เมื่อใช้ต้น – TP จาก 61% ใน WG – มาตรฐาน (ตารางที่ 1) เจาะของโปรตีนเป็นกระดาษเกี่ยวข้องกับธรรมชาติของโปรตีน (เวย์ ถั่วเหลืองไคโตซาน แคลเซียม caseinate, zein ข้าวโพด ข้าวสาลีตัง) หรือน้ำหนักเคลือบรายงานวรรณกรรมก่อนหน้านี้ที่กล่าวถึง(Gällstedt et al., 2005 ฮัน & Krochta, 1999 ริมธารและ al., 2006) หรือquantified (Gastaldi et al., 2007) เจาะ ในการศึกษาปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าการลดน้ำหนักการเคลือบเกือบ 20% (25.0 ไปจาก
20.7 กรัม 2)
นำไปสู่การลดลงเห็นได้ชัดในความหนาของเคลือบชั้นของเกือบ60% (22.7-13 LM) นี้ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการรุกที่สูงขึ้นของโปรตีนโปรตีนจากข้าวสาลีลงในกระดาษ UTP กว่าเข้าTP มันก็สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนทั้งแสงและการสแกนอิเล็กตรอนไมโครของข้ามส่วนของเอกสาร WG-เคลือบ (รูปที่ 1). แม้ว่าชั้นเคลือบที่ปรากฏเป็นเนื้อเดียวกันที่พื้นผิวของกระดาษทั้งโปรตีนจากข้าวสาลีทะลุกระดาษ UTP ไปในระดับที่สูงขึ้นนำไปสู่การก่อตัวของจุดเชื่อมต่อที่สำคัญโซนที่สอดคล้องกับการแทรกซึมของเส้นใยและWG เป็นโครงสร้างที่ประกอบเหมือนในขณะที่เรียบง่ายโครงสร้างสองชั้นเป็นที่สังเกตสำหรับWG-TP ร้อยละของการเจาะจะถูกคำนวณตามสม 1 เพื่อประเมินปริมาณของโปรตีนที่แทรกซึมเข้าไปในโครงสร้างกระดาษ เปอร์เซ็นต์นี้ถึง 43% เมื่อใช้WG-TP กับ 61% ใน WG-UTP (ตารางที่ 1) รุกของโปรตีนลงในกระดาษที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติของโปรตีน (หางนมถั่วเหลือง, ไคโตซาน, caseinate แคลเซียม Zein ข้าวโพดโปรตีนจากข้าวสาลี) และ / หรือน้ำหนักเคลือบตามการรายงานของวรรณกรรมก่อนหน้านี้ที่กล่าวถึง(Gällstedt et al, 2005. ฮันและ Krochta 1999. Rhim et al, 2006) หรือ. วัด (Gastaldi et al, 2007) การเจาะ ในการศึกษาปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ลดน้ำหนักที่ชุบเกือบ 20% ( จาก 50

G M  ตามลำดับ 2 ) นำไปสู่การลดลงในความชัดเจนของชั้นเคลือบ
เกือบ 60% ( จาก LM / 13 ) นี้เกี่ยวข้องกับ
สูงกว่าการสอดใส่ของโปรตีนกลูเตนข้าวสาลีลงในกระดาษ UTP มากกว่า
เป็น TP มันชัดเจน สังเกตได้ทั้งแสงและกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอน
micrographs ของ WG และของกระดาษเคลือบ
( รูปที่ 1 )ถึงแม้ว่าชั้นผิวเคลือบที่ปรากฏเป็นเนื้อเดียวกันที่
พื้นผิวของทั้งสองเอกสาร , ตังข้าวสาลีทะลุกระดาษลอบหนีไป
สูงกว่าระดับที่นำไปสู่การพัฒนาของชุมทาง
โซนสำคัญที่ต้องมีการซึมเข้าไปในเส้นใย และ WG เป็น
คอมโพสิตเช่นโครงสร้างในขณะที่ง่ายบีชั้นโครงสร้างสำหรับ WG )
( TP เปอร์เซ็นต์ของการสอดใส่ได้
ตามสมการที่ 1 เพื่อประเมินปริมาณของโปรตีนที่แทรกซึม
เข้าสู่โครงสร้างกระดาษ ร้อยละนี้ถึง 43% เมื่อ
ใช้ TP กับ WG ( 61% ใน WG และ UTP ( ตารางที่ 1 ) เจาะกระดาษ
โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติของโปรตีน ( whey , ถั่วเหลือง ,
ไคโตซาน , caseinate แคลเซียม ข้าวโพดซึ่ง , กลูเตนข้าวสาลี ) และ / หรือ
น้ำหนักที่ชุบรายงานโดยก่อนหน้านี้เป็นวรรณกรรมที่กล่าวถึง
( G และ llstedt et al . , 2005 ; ฮัน& krochta , 1999 ; rhim et al . , 2006 ) หรือ
quantified ( gastaldi et al . , 2007 ) การเจาะ ในการศึกษาครั้งนี้