When Swazey asked students to compa

When Swazey asked students to compare the role that a department should take in preparing students
to recognize and deal with ethical issues in their field to the role actually taken by the department, her
results were equally disturbing. Eighty-two percent of students felt the department should take an
“Active” or “Very active” role in this process, while only 22% felt that an active or very active role was
actually taken.10
The perceptions of faculty were not much different from those of the students. Ninety-nine percent
of 2,000 faculty members surveyed felt that “academics should exercise collective responsibility for the
professional conduct of their graduate students”; only 27% of these faculty felt that they followed
through with this responsibility.11
These data provide evidence to indicate that individual mentoring is a less than adequate teaching
method for ethics. If the majority of students do not receive mentoring that leaves them with a clear
understanding of their responsibilities as scientists, then cases of unintentional misconduct and
questionable practice are inevitable.
The role and importance of ethics education have begun to be recognized by the NIH. Guidelines for
NIH research training grants now require a minimal number of hours of ethics education.12 Ethics need
not be taught within a single graduate course, but it is beginning to be recognized that education in the
basic conventions of the field and in the basic approaches to ethical decision making can no longer be left
to one-on-one mentoring alone. As the ever-dwindling availability of research funds fuels the fire of
competition, there will be increased pressure on scientists to bend or break rules. Research laboratories,
particularly large groups where some students rarely see their faculty advisors, cannot be assumed to
teach research ethics, or even to train students in all research conventions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ Swazey ถามนักเรียนเพื่อเปรียบเทียบบทบาทที่แผนกควรใช้เวลาในการเตรียมนักเรียนการรับรู้ และจัดการกับปัญหาจริยธรรมในด้านบทบาทนำ โดยฝ่าย เธอผลลัพธ์ได้รบกวนกัน สองแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของนักเรียนรู้สึกว่า แผนกที่ควรจะเป็น"ใช้งาน" หรือ "มากใช้งาน" ในกระบวนการนี้ ในขณะที่เพียง 22% รู้สึกว่า บทบาทของการใช้งาน หรือใช้งานมากคือจริง taken.10การรับรู้ของคณะไม่ได้แตกต่างมากจากนักเรียน ร้อยละเก้าสิบเก้าของคณาจารย์ 2000 สำรวจความรู้สึกที่ "นักวิชาการควรออกกำลังกายรวมความรับผิดชอบสำหรับการมืออาชีพดำเนินการของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา" เพียง 27% ของ อาจารย์รู้สึกว่า พวกเขาตามผ่านกับ responsibility.11 นี้ข้อมูลเหล่านี้ให้หลักฐานที่จะบ่งชี้ว่า การปรึกษาแต่ละไม่น้อยกว่าการเรียนการสอนเพียงพอวิธีการจริยธรรม ถ้าส่วนใหญ่ของนักเรียนได้รับการปรึกษาที่ มีการล้างทำความเข้าใจในความเป็นนักวิทยาศาสตร์ แล้วกรณีที่กระทำผิดโดยไม่เจตนา และแบบฝึกหัดที่น่าสงสัยจะหลีกเลี่ยงไม่ได้บทบาทและความสำคัญของการศึกษาจริยธรรมได้เริ่มรู้จักการแห่งชาติ แนวทางสำหรับการทุนฝึกอบรมวิจัยแห่งชาติขณะนี้ต้องจำนวนชั่วโมงของ education.12 จริยธรรมจริยธรรมต้องน้อยที่สุดไม่มีสอนในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาเดียว แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นที่จะรู้ว่าการศึกษาในการไม่สามารถปล่อยแบบแผนพื้นฐานฟิลด์ และ ในวิธีพื้นฐานเพื่อการตัดสินใจทางจริยธรรมการต่อปรึกษาเพียงอย่างเดียว เป็นงานสยังเคยวิจัย กองทุนเชื้อเพลิงไฟของแข่งขัน จะมีความดันเพิ่มขึ้นนักวิทยาศาสตร์งอ หรือทำลายกฎ ปฏิบัติการขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มที่นักเรียนบางคนไม่ค่อยเห็นของอาจารย์ที่ปรึกษา ไม่ถือว่าสอนจริยธรรมวิจัย หรือแม้แต่นักเรียนในแบบแผนการวิจัยทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Swazey ถามนักเรียนเพื่อเปรียบเทียบบทบาทที่แผนกควรจะใช้เวลาในการเตรียมนักเรียน
ที่จะรับรู้และจัดการกับประเด็นด้านจริยธรรมในสาขาของตนที่จะมีบทบาทที่ถ่ายจริงโดยแผนกของเธอ
ผลการวิจัยพบรบกวนอย่างเท่าเทียมกัน แปดสิบสองเปอร์เซ็นต์ของนักเรียนรู้สึกภาควิชาควรใช้
"ใช้งาน" หรือ "การใช้งานมาก" บทบาทในกระบวนการนี้ขณะที่มีเพียง 22% รู้สึกว่ามีบทบาทอย่างแข็งขันหรือใช้งานมากถูก
จริง taken.10
การรับรู้ของอาจารย์ไม่แตกต่างกันมาก จากบรรดานักเรียน เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์
2,000 คณาจารย์สำรวจรู้สึกว่า "นักวิชาการควรออกกำลังกายรับผิดชอบร่วมกันสำหรับ
จรรยาบรรณวิชาชีพของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของพวกเขา"; เพียง 27% ของคณาจารย์เหล่านี้รู้สึกว่าพวกเขาปฏิบัติตาม
ผ่านกับเรื่องนี้ responsibility.11
ข้อมูลเหล่านี้ให้หลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่าการให้คำปรึกษาของแต่ละบุคคลเป็นน้อยกว่าการเรียนการสอนที่เพียงพอ
วิธีการจริยธรรม หากนักเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้รับการให้คำปรึกษาที่จะทำให้พวกเขามีความชัดเจน
เข้าใจในความรับผิดชอบของพวกเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์แล้วกรณีของการประพฤติผิดโดยไม่ได้ตั้งใจและ
การปฏิบัติที่น่าสงสัยอย่างหลีกเลี่ยงไม่.
บทบาทและความสำคัญของการศึกษาจริยธรรมได้เริ่มที่จะได้รับการยอมรับโดย NIH แนวทางการ
NIH ทุนการฝึกอบรมการวิจัยในขณะนี้ต้องมีจำนวนน้อยที่สุดของชั่วโมงจริยธรรม education.12 จริยธรรมต้อง
ไม่ได้รับการสอนภายในบัณฑิตเดียว แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นที่จะได้รับการยอมรับว่าการศึกษาใน
การประชุมพื้นฐานของข้อมูลและวิธีการขั้นพื้นฐาน เพื่อการตัดสินใจเชิงจริยธรรมจะไม่ถูกทิ้ง
ให้เป็นหนึ่งในหนึ่งการให้คำปรึกษาคนเดียว ในฐานะที่เป็นความพร้อมที่เคยลดน้อยลงของเชื้อเพลิงกองทุนวิจัยไฟของ
การแข่งขันจะมีการเพิ่มความกดดันในนักวิทยาศาสตร์จะโค้งงอหรือทำลายกฎ ห้องปฏิบัติการวิจัย
กลุ่มใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นักเรียนบางคนไม่ค่อยเห็นที่ปรึกษาคณะของพวกเขาไม่สามารถสันนิษฐานการ
สอนจริยธรรมการวิจัยหรือแม้กระทั่งในการฝึกอบรมนักเรียนในการประชุมทุกงานวิจัย