In order to overcome the preferenti

In order to overcome the preferential oxidation of glucose over
lactose as well as the potential C-source catabolite repression in
P. taetrolens cells during batch mode, mixed carbon source strategies
with lactose/glucose/glycerol feedings in combination with a
pH-shift cultivation strategy at 6.5 were carried out (Fig. 3). As
can be seen in Fig. 3A, both glycerol and glucose feedings
supported higher cell densities (1.7–1.8 g/L) in comparison to
those values achieved with lactose feeding (1.5 g/L) at the onset
of the stationary growth phase. These results suggested that fractions
of non-lactose C-sources (glucose and glycerol) were used
for cell biomass, promoting higher cell density conditions than
those achieved in a whey/lactose fed-batch co-fermentation.
As Fig. 3B shows, DOT became limiting at early growth phase
(

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อที่จะเอาชนะต้องเกิดออกซิเดชันของกลูโคสผ่านแล็กโทสเป็นปราบปราม catabolite C แหล่งศักยภาพในP. taetrolens เซลล์ระหว่างโหมดชุด กลยุทธ์แหล่งคาร์บอนผสมมีการย่อยแลคโตส/น้ำตาลกลูโคส/กลีเซอร feedings ร่วมกับการกลยุทธ์ปลูกกะ pH ที่ 6.5 ได้ไปดำเนินการ (Fig. 3) เป็นสามารถดูได้ใน Fig. 3A กลูโคสและกลีเซอร feedingsสนับสนุนความหนาแน่นเซลล์สูง (1.7-1.8 g/L) เปรียบเทียบค่าที่มีแล็กโทสอาหาร (1.5 g/L) อย่างระยะเจริญเติบโตประจำการของ ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่เศษส่วนไม่ใช่ย่อยแลคโตส C-แหล่ง (กลูโคสและกลีเซอร) ใช้สำหรับชีวมวลเซลล์ ส่งเสริมสภาพความหนาแน่นเซลล์สูงกว่าผู้ประสบความสำเร็จในการหมักร่วมชุดเลี้ยงเวย์/แล็กโทสเป็น Fig. 3B แสดง จุดกลายเป็นการจำกัดที่ขั้นตอนการเจริญเติบโตเร็ว(< 1 h) จึงถูกควบคุมปริมาณออกซิเจนละลายความพร้อมใช้งานด้านบน 10% ตลอดระบบหมักร่วมกับการปรับปรุงออกกำลังกายจุลินทรีย์ของ P. taetrolens เซลล์ดีเพื่อหลีกเลี่ยงวิกฤตระยะยาวจำกัดออกซิเจนสภาวะ (Alonso et al., 2012a) ภายใต้เวย์/แล็กโทสร่วมหมัก เปลี่ยนแปลงของจุดอิ่มตัวค่าที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ (หลังจาก 24-h) กว่ากลูโคสหรือกลีเซอรเป็นพื้นผิวร่วม (หลัง 36-h) (Fig. 3B), แนะนำที่ ถูกย่อยแลคโตสโน้ตที่ต้องการเป็นพื้นผิว bioconversion เมื่อเป็นมีใช้ระบบการหมักร่วมชุดงานเลี้ยงFig. 3C และ D แสดงว่าผลิตกรด lactobionicปรับปรุง โดยการเพิ่มความพร้อมแล็กโทสในซุปหมัก โพรไฟล์การผลิตกรด lactobionic คล้ายกันในระหว่าง28-h แรกของการเพาะปลูก เพิ่มออกซิเดชันแล็กโทสในภายหลังระยะปลูกในการหมักร่วมเวย์/แล็กโทส (Fig. 3D)อาหารย่อยแลคโตสดังนั้นเปิดใช้งานเพื่อรักษาระดับของ 50 g/Lที่สาย lactobionic ผลิตกรดระยะตรงข้ามระดับล่างยั่งยืน (30 g/L) เมื่อใช้เป็นกลีเซอรหรือกลูโคสได้ร่วมกัน พร้อมเพิ่มแล็กโทสเช่นขาวกระตุ้นการผลิต lactobionic กรด ในการผลิตภาพ volumetricของ 2.05 g/L h, 1.12 - และ 1.24 - fold สูงประสบความสำเร็จในการเวย์/กลูโคสและเวย์/กลีเซอรร่วมหมัก ตามลำดับวิเคราะห์อัตราการดูดซับแหล่ง C เปิดเผยที่เฉพาะอัตราการดูดซับของแล็กโทสเป็น 1.66 g/g h ในเวย์/แล็กโทสหมักร่วม fold 21 และ 33 ครั้งสูงกว่าต่อการเจริญราคาที่ได้รับกลูโคสและกลีเซอรในของพวกเขาเกี่ยวข้องระบบหมักร่วม (Fig. 3F) เป็นเรื่องน่าสนใจ ทั้งหมดพื้นผิวแนวโน้มตรงตามของตามปริมาณการใช้โพรไฟล์lactobionic ผลิตกรดระยะ (Fig. 3E) ในขณะที่กลีเซอรแทบไม่ใช้ในอัตรา 0.09 g/L h ในเวย์/กลีเซอรหมักร่วม (ออกไม่เกิน 15.6 g/L หลัง 52 h), กลูโคสได้อย่างสมบูรณ์หมดในที่เวย์/กลูโคสร่วมหมัก ผลก่อตัวของ 12.5 g/L ของกรด gluconic หลัง 14 h หลังอาหารอย่างไรก็ตาม เช่นกลูโคสจำกัดเงื่อนไขนำไปธิใช้ประโยชน์ร่วมของกรด gluconic ในอัตรา 0.15 g/L h เมื่อไม่เพิ่มเติมกลูโคสถูกให้มาร่วม (Fig. 3F) โดยรวม การรวมกันของ C-แหล่งไม่ใช่ย่อยแลคโตสเช่นกลีเซอรส่งผลให้ความหนาแน่นสูงของเซลล์ความสามารถ bioconversion ของแล็กโทสแต่ล่าง ในทำนองเดียวกัน การจัดร่วมกับ channelling ต้องน้ำตาลกลูโคสน้ำตาลกลูโคสเป็นทางเดิน oxidative โดยตรงในการผลิตกรด gluconic ซึ่งใช้เวลามากเกินไปเมื่อผ่านแหล่ง C

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะเอาชนะออกซิเดชันพิเศษของน้ำตาลกลูโคสในช่วงแลคโตสเช่นเดียวกับที่มีศักยภาพ C-แหล่งที่มาการปราบปราม catabolite ในพี taetrolens เซลล์ในระหว่างโหมดแบทช์กลยุทธ์แหล่งคาร์บอนผสมที่มีแลคโตส/ กลูโคส / ให้นมกลีเซอรอลร่วมกับกลยุทธ์การเพาะปลูกกะค่าpH 6.5 ที่ได้รับการดำเนินการ (รูปที่. 3) ในฐานะที่สามารถมองเห็นได้ในรูป 3A ทั้งกลีเซอรอลและระดับน้ำตาลในนมได้รับการสนับสนุนความหนาแน่นของเซลล์สูงกว่า(1.7-1.8 กรัม / ลิตร) ในการเปรียบเทียบกับค่าเหล่านั้นประสบความสำเร็จกับการให้อาหารแลคโตส(1.5 กรัม / ลิตร) ที่เริ่มมีอาการของระยะการเจริญเติบโตนิ่ง ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเศษส่วนที่ไม่แลคโตส C แหล่งที่มา (กลูโคสและกลีเซอรอล) ถูกนำมาใช้สำหรับพลังงานชีวมวลเซลล์ส่งเสริมสภาพความหนาแน่นของเซลล์ที่สูงกว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จในเวย์ / แลคโตสที่เลี้ยงชุดร่วมการหมัก. ในฐานะที่เป็นรูป 3B แสดง DOT กลายเป็นข้อ จำกัด ในระยะการเจริญเติบโตในช่วงต้น(<1 ชั่วโมง) ออกซิเจนที่ละลายในน้ำถูกควบคุมจึงสูงกว่า 10% ตลอดทั้งระบบร่วมการหมักเพื่อปรับปรุงการออกกำลังกายของจุลินทรีย์พีtaetrolens เซลล์เช่นเดียวกับการที่จะหลีกเลี่ยงที่สำคัญออกซิเจนจำกัด ระยะยาวเงื่อนไข (อลอนโซ่ et al., 2012a) ภายใต้เวย์ / แลคโตสร่วมการหมักการเปลี่ยนแปลงของจุดที่จะอิ่มตัวค่าที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้(หลังจาก 24 ชั่วโมง) กว่าด้วยกลูโคสหรือกลีเซอรอลเป็นผู้ร่วมพื้นผิว(หลังจาก 36 ชั่วโมง) (รูป. 3B) บอกแลคโตสที่ต้องการพิเศษเป็นสารตั้งต้นที่ใช้กระบวนการทางชีวภาพเมื่ออาหารชุดระบบร่วมหมักถูกนำมาใช้. รูป 3C และ D แสดงให้เห็นว่าการผลิตกรด lactobionic ได้รับการปรับปรุงโดยการเพิ่มความพร้อมแลคโตสในน้ำซุปหมัก โปรไฟล์การผลิตกรด lactobionic มีความคล้ายคลึงกันในช่วงแรก28 ชั่วโมงของการเพาะปลูก, การส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันแลคโตสที่ต่อมาขั้นตอนการเพาะปลูกในเวย์/ แลคโตสร่วมการหมัก (รูป. 3D). การให้อาหารแลคโตสที่เปิดใช้งานจึงจะรักษาระดับของ 50 กรัม / L ที่ปลายขั้นตอนการผลิตกรด lactobionic ในทางตรงกันข้ามกับระดับที่ต่ำกว่า(30 กรัม / ลิตร) อย่างยั่งยืนเมื่อกลีเซอรอลหรือกลูโคสถูกนำมาใช้เป็นพื้นผิวร่วม ความพร้อมใช้งานที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวแลคโตสกระตุ้นการผลิตกรด lactobionic ส่งผลให้การผลิตปริมาตร 2.05 กรัม / ลิตรต่อชั่วโมงและ 1.12- 1.24 เท่าสูงกว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จในเวย์/ กลูโคสและเวย์ / กลีเซอรอลร่วมการหมักตามลำดับ. การวิเคราะห์ อัตราการดูดซึม C-แหล่งที่มาเปิดเผยว่าเฉพาะอัตราการดูดซึมแลคโตสเป็น1.66 กรัม / GH ในเวย์ / แลคโตสร่วมการหมัก21 และครั้งที่ 33 เท่าสูงกว่าการดูดซึมอัตราการประสบความสำเร็จสำหรับกลูโคสและกลีเซอรอลในตนร่วมการหมักระบบ (รูป. 3F) ที่น่าสนใจทุกพื้นผิวรูปแบบการบริโภคตามแนวโน้มตรงเมื่อเริ่มมีอาการของขั้นตอนการผลิตกรดlactobionic (รูป. 3E) ในขณะที่กลีเซอรีนถูกครอบงำแทบจะในอัตรา 0.09 กรัม / ลิตรต่อชั่วโมงในเวย์ / กลีเซอรอลร่วมการหมัก(ออกจาก 15.6 กรัม / ลิตรหลังจาก 52 ชั่วโมง) กลูโคสได้อย่างสมบูรณ์หมดในเวย์/ กลูโคสร่วมการหมักผลในการก่อตัว12.5 กรัม / ลิตรของกรด Gluconic หลังจาก 14 ชั่วโมงหลังการให้อาหาร. อย่างไรก็ตามเงื่อนไข จำกัด กลูโคสดังกล่าวจะนำไปสู่ความก้าวหน้าร่วมการใช้ประโยชน์ของกรดGluconic ในอัตรา 0.15 กรัม / ลิตรชั่วโมงเมื่อไม่มีกลูโคสมากขึ้นร่วมจัดจำหน่าย (รูป. 3F) โดยรวม, การรวมกันของแลคโตสที่ไม่C-แหล่งที่มาเช่นกลีเซอรอลส่งผลให้ความหนาแน่นของเซลล์ที่สูงขึ้นแต่ต่ำกว่าความสามารถในการใช้กระบวนการทางชีวภาพแลคโตส ในทำนองเดียวกันร่วมอุปทานของน้ำตาลกลูโคสนำไปสู่การให้สิทธิพิเศษเจ้าอารมณ์ของกลูโคสเข้าไปในทางเดินตรงไปยังออกซิเดชันผลิตกรดGluconic ซึ่งเป็นต่อไปในช่วงเวลาที่บริโภคเมื่ออ่อนเพลียC-แหล่งที่มา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อที่จะเอาชนะการออกซิเดชันของกลูโคสให้สิทธิพิเศษกว่า
แล็กโตส ตลอดจนศักยภาพ c-source catabolite การปราบปรามใน
P taetrolens เซลล์ในโหมดแบทช์ , ผสมแหล่งคาร์บอนกลยุทธ์
ด้วยแลคโตส / กลูโคส / กลีเซอรอล feedings ร่วมกับ
อกลยุทธ์ที่ 6.5 กะการทดลอง ( รูปที่ 3 ) โดย
สามารถเห็นได้ในรูปที่ 3A ทั้งกลีเซอรอลและกลูโคส feedings
รองรับความหนาแน่นสูงกว่าเซลล์ ( 1.7 - 1.8 กรัม / ลิตร ) ในการเปรียบเทียบกับค่าเหล่านั้นได้รับแลคโตสอาหาร
( 1.5 กรัม / ลิตร ) ในการโจมตี
ของขั้นตอนการเจริญเติบโตเครื่องเขียน ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าเศษส่วน
ไม่แลคโตส c-sources ( กลูโคสและกลีเซอรอล ) ใช้
มวลชีวภาพสูงกว่าความหนาแน่นเซลล์เซลล์ ส่งเสริมเงื่อนไขมากกว่า
เหล่านั้นได้ในอาหารหมักนมเวย์ / Co
เป็นภาพชุด3B แสดงจุดที่กลายเป็นจำกัดในระยะแรกของการเจริญเติบโต (
< 1 H ) ค่าออกซิเจนละลายน้ำ ห้องพักจึงควบคุม
ข้างต้น 10% ตลอด Co หมักระบบปรับปรุง
ฟิตหน้า taetrolens เซลล์จุลินทรีย์ รวมทั้งเพื่อหลีกเลี่ยงวิกฤต
ระยะยาวออกซิเจนจำกัดเงื่อนไข ( อลอนโซ่ et al . , 2012a ) ภายใต้
เวย์ / การหมักแล็กโตส CO , การเปลี่ยนแปลงของจุดที่อิ่มตัว
ค่านิยมที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ( หลังจาก 24-h ) มากกว่ากลูโคส หรือกลีเซอรอล
เป็น Co พื้นผิว ( หลังจาก 36-h ) ( รูปที่ 3B ) แนะนำว่า แลคโตส อยู่
preferentially ที่ต้องการเป็นการตั้งต้นเมื่อ
เลี้ยงชุด Co หมักระบบประยุกต์ .
รูปที่ 3 C และ D แสดงให้เห็นว่าการผลิตกรด lactobionic คือ
เพิ่มโดยเพิ่มความพร้อม แลคโตส ในน้ำหมัก .การ lactobionic ผลิตกรดในโปรไฟล์กัน
28-h แรกของการส่งเสริมการออกซิเดชัน แลคโตสที่ปลูกทีหลัง
ขั้นตอนในการหมักแล็กโตส โคเวย์ / ( รูปที่ 3 ) .
แลคโตสอาหารจึงช่วยรักษาระดับของ  50 กรัม / ลิตร
ที่สายการผลิตกรด lactobionic เฟสในทางตรงกันข้ามกับระดับล่าง
(  30 กรัม / ลิตร ) จากกลีเซอรอลหรือกลูโคสที่ใช้เป็น
บริษัทท เช่นเพิ่มแลคโตส พร้อมกระตุ้นการผลิตกรด

lactobionic ส่งผลให้อัตราการผลิต 2.05 กรัม / ลิตร H , 1.12 และ 1.24-fold สูงกว่าได้ใน whey whey /
/ กลูโคสและกลีเซอรอล จำกัด หมัก ตามลำดับ อัตราการ c-source
การวิเคราะห์พบว่าอัตราการดูดซึมเฉพาะ
แลคโตส 1.66 g / g /
H ในเวย์ แลคโตสCo หมัก , 21 - 33 สูงกว่าอัตราการดูดซึมกลูโคสและกลีเซอรอลได้

Co การหมักในแต่ละระบบพับครั้ง ( ภาพที่ขา ) น่าสนใจ ทุกพื้นผิว
โปรไฟล์ตามแนวโน้มการบริโภคตรงเมื่อการโจมตีของกรด lactobionic
ขั้นตอนการผลิต ( รูป 3E ) ส่วนกลีเซอรอล
แทบจะบริโภคในอัตรา 0.09 กรัม / ลิตร H ในเวย์ /
กลีเซอรอลCo หมัก ( ออกจาก 15.6 กรัมต่อลิตรหลังจาก 52 H ) กลูโคสโดยสิ้นเชิง
เหนื่อยใน / กลูโคสเวย์หมัก CO ส่งผล
การก่อตัวของ 12.5 กรัมต่อลิตรของกรดกลูโคนิกหลังให้อาหาร 14-h .
แต่สภาพกลูโคสจำกัดนำไปสู่ความก้าวหน้า
ใช้กรดกลูโคนิคจำกัดที่ อัตรา 0.15 กรัมต่อลิตรเมื่อไม่มี H
กลูโคสมากขึ้น คือ CO มา ( รูปที่ขา ) โดยรวม , การรวม
ของไม่แลคโตส c-source เหมือนกลีเซอรอล ( เซลล์มีความหนาแน่นสูงกว่า
แต่ลดการแลคโตสสามารถ อนึ่ง อุปทานของกลูโคส
Co นำไปสู่พิเศษพยายามติดต่อกับกลูโคส
เป็นทางเดินออกซิเดชันโดยตรงเพื่อผลิตกรดกลูโคนิกซึ่ง
เพิ่มเติมตลอดเวลา ใช้เมื่อ c-source อ่อนเพลีย