- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Chapter 4, Grandmaster Sculptor? Sh
Chapter 4, Grandmaster Sculptor?
Shortly after the Ernst Institute began the new school semester, Hillman arrived at the Ernst Institute in search of Linley.
In front of the Ernst Institute’s main gate, Hillman was frowning while pacing. Clearly, he had a belly full of bad thoughts. The Ernst Institute was under very strict management, and as an outsider without any particular status or power, he didn’t have the qualifications needed to enter.
After a while, Yale and Reynolds, both dressed in sky-blue robes, stepped out and walked towards him.
“You are Linley’s Uncle Hillman, right? I met you before.” Yale spoke out warmly.
Hillman had previously seen Linley’s three bros before. Upon seeing Yale and Reynolds, he immediately went over and asked them, “Hey…I know that you are classmates with Linley, and I wanted to ask, why didn’t Linley come back to celebrate the New Year? Every year in the past, he would come back.”
“Uh…” Yale and Reynolds exchanged glances.
That Linley had his heart broken wasn’t a happy event. It wouldn’t be good for them to reveal it to Linley’s elders.
Reynolds reaction speed was the fastest. Smiling, he said, “Uncle Hillman, Linley’s totally focused on his training, and long before the end-of-the-year examinations, had already reached the rank of magus of the sixth rank. And then, he once more entered the Mountain Range of Magical Beasts for training. Man, he’s so hard-working…he didn’t even bother coming back for the yearly examinations. That Dixie fellow was assessed as a magus of the sixth rank this year. Some people are now saying that Dixie has surpassed Linley.”
“Third Bro has no care for these superficial things. Right, Uncle Hillman, Linley headed off to the Mountain Range of Magical Beasts last December. He should be back very soon. Is there something important? If there is, you can tell us. We’ll definitely let him know when he’s back.” Yale said very courteously.
Hillman was silent for a while, then shook his head, a smile on his face that didn’t seem like a smile. “No…nothing important. It was just that Linley had always come back every year, and so this year, when he did not, the family grew worried and wanted to check up on him. Since we now know that Linley has entered the Mountain Range of Magical Beasts, we’re satisfied.”
“Uncle Hillman, don’t worry, when Third Bro comes back, I’ll definitely tell him to go home early so that you won’t be worried.” Yale immediately said.
Hillman shook his head. “No need, no need to rush him back. Let him focus on his training. When he has some free time, he can come back then. Nothing big is going on back home anyways. Thanks, the two of you. I’ll head off now.”
Watching Hillman depart, Yale and Reynolds smiled, then turned to leave as well.
Suddenly…
“Young master Yale, young master Reynolds!” From far away, an exceedingly friendly voice called out.
Yale and Reynolds turned to stare outside of the Institute. From far away, they could see a parked carriage guarded by four armored knights. Frowning, Yale said questioningly, “Who is calling out to me? Oh. It’s Austoni.” Yale saw Austoni poke his face out of the carriage.
Austoni was the first out of the carriage. He smiled humbly at Yale, and then respectfully stood off to the side. At this time, the screen door to the carriage was once more pushed open, and a very distinguished-looking bald gentleman with a cane slowly made his way out.
Yale and Reynolds exchanged glances.
“Who is this old geezer? Seems distinguished.” Reynolds said beneath his breath.
Yale shook his head. Also beneath his breath, he said, “I don’t recognize this old geezer either. But based on Austoni’s actions, he should be an important individual. Austoni is a high level manager at the Proulx Gallery who has fairly high status himself.”
Accompanied by Austoni, that distinguished looking old man walked over to them, smiling.
“Little Yale, hello.” The bald man smiled as he spoke to Yale. “I ran into your father not long ago. Your father was full of praises for you. Haha, for Mr. Dawson to have a son such as yourself at the Ernst Institute is a very proud thing.”
Yale looked questioningly at the bald man.
“He says he knows my father? And seems to be close to him?”
Austoni said from the side, “Young master Yale, this is the managing director of our Proulx Gallery. You can call him Director Maia [Mai’ya].”
“No need, just call me Uncle Maia. I’ve been friends with your father for decades.” The bald old man said with a smile.
Yale felt secretly shocked.
The Proulx Gallery was the holy land for the arts. Every single large city in the Yulan continent had a branch of the Proulx Gallery. Even here at Fenlai City alone, the total value of all the sculptures stored at the local Proulx Gallery would come to an astounding figure.
And that wasn’t the half of it.
The most important thing was status. To be the managing director of the holy land for the arts meant that the circle this Director Maia travelled in composed of the highest tier of people in the entire Yulan continent, and he might even be on friendly terms with Saint-level combatants. How could anyone look down upon someone like this?
What’s more, the Proulx Gallery had a extremely formidable armed force, as otherwise, how could they protect their valuable treasures?
“Uncle Maia.” Yale said humbly.
The bald Director Maia turned to look at Reynolds. “And this is?”
“This is a good bro of mine – Reynolds.” Yale immediately replied. Quite elegantly, Reynolds also said, “Very pleased to meet you, Director Maia.”
Director Maia nodded slightly. From Reynolds movements, he could tell that Reynolds had received excellent tutelage from when he was young.
“Uncle Maia, why have you come here, if I might ask?” Yale asked.
Although he was asking, in his heart, Yale already suspected the answer. “80% chance he’s here because of that sculpture of Third Bro – Awakening From the Dream.” The last time the Ernst Institute had a holiday break, due to the fact that it had been quite some time since Linley had sent any sculptures to the Proulx Gallery, Austoni had come over to see what the situation was.
But upon arriving at Linley’s dormitory, by chance, Austoni had caught a glimpse of that sculpture, which they had placed in the dorm.
Upon seeing it, Austoni had been totally stunned.
As a high level manager of the Proulx Gallery, Austoni’s eyes were exceedingly sharp. From that glimpse, he was absolutely certain that this sculpture of Linley’s was qualified to be described as standing at the pinnacle of the entire art of stonesculpting. It definitely was qualified to stand on the same pedestal as the Ten Great Sculptures.
The most important thing was, this sculpture of Linley’s was enormous, on par with five separate sculptures of most people.
Just like in the art of painting, the value of a sculpture was related in part to its size. Such an enormous sculpture would’ve required an incredibly large amount of effort. This sculpture which contained five lifelike images of people had already contained within it a unique soul and was on a totally different level.
Seeing that sculpture was the same as seeing five real-life beautiful women.
In the entire Yulan continent, there were very few master-level sculptors. But this sculpture by Linley had already surpassed the level of ‘masters’; it was qualified to be ranked amongst the works of the most venerated grandmaster sculptors in history, such as Proulx, Hope Jensen [Hu’pe Jin’sen], and Hoover [Huo’fu].
Those who were granted the title of master were able to produce sculptures of exceedingly high quality, with their own distinct aura and the ability to stir the soul of the viewers.
But their works, when compared to the works of Proulx, Hope Jensen, and the other sculptors who had received the title of ‘Grandmaster’, was still slightly inferior. Although the gap was very small, it still determined a difference in status.
Stonesculpting had a history of hundreds of thousands of years, and during that period of time, the vast majority of sculptures had been destroyed by the passage of time. Only a few special statues made of special materials could survive and be passed down to the present generation. Thus, of the so-called Ten Grandmasters, nine of them lived within the past hundred thousand years.
Ever since the Yulan Empire unified the Yulan continent, there had been only two sculptors that could be put on the same level as those ancient grandmasters: Proulx and Hope Jensen.
Hoover was a Grandmaster from over a hundred thousand years ago, and his famous sculpture, the Bloody-eyed Maned Lion, had survived all those years due to the unique properties of the material it was made from, thus ensuring Hoover’s fame would live on.
In the past ten thousand years, there had only been two Grandmaster sculptors. Now, of course, Proulx was actually the most formidable sculptor in all of history, and three of the Ten Masterpieces belonged to him. Not all of the Ten Grandmasters had produced sculptures which numbered amongst the Ten Masterpieces.
Of course, this was just the judgment of the later generations. In terms of actual sculpting ability, all of the Ten Grandmasters were about the same.
A new Grandmaster had been born…and he was a 17-year old youth!
What an amazing event this was! And this was the reason why the managing director of the Proulx Gallery himself had hurried over here, all the way from the Proulx Gallery located in the Dark Alliance.
“No rush. Let’s go to a private room in a hotel and have a nice, quiet chat.” Director Maia wasn’t in too big of a rush.
A Grandmaster sculptor?
What a joke!
Although Austoni’s eyes were keen, whether or not a sculpture was capable of being passed down the ages required extremely formidable judgment. The work of a master sculptor and that of a Grandmaster lay
Shortly after the Ernst Institute began the new school semester, Hillman arrived at the Ernst Institute in search of Linley.
In front of the Ernst Institute’s main gate, Hillman was frowning while pacing. Clearly, he had a belly full of bad thoughts. The Ernst Institute was under very strict management, and as an outsider without any particular status or power, he didn’t have the qualifications needed to enter.
After a while, Yale and Reynolds, both dressed in sky-blue robes, stepped out and walked towards him.
“You are Linley’s Uncle Hillman, right? I met you before.” Yale spoke out warmly.
Hillman had previously seen Linley’s three bros before. Upon seeing Yale and Reynolds, he immediately went over and asked them, “Hey…I know that you are classmates with Linley, and I wanted to ask, why didn’t Linley come back to celebrate the New Year? Every year in the past, he would come back.”
“Uh…” Yale and Reynolds exchanged glances.
That Linley had his heart broken wasn’t a happy event. It wouldn’t be good for them to reveal it to Linley’s elders.
Reynolds reaction speed was the fastest. Smiling, he said, “Uncle Hillman, Linley’s totally focused on his training, and long before the end-of-the-year examinations, had already reached the rank of magus of the sixth rank. And then, he once more entered the Mountain Range of Magical Beasts for training. Man, he’s so hard-working…he didn’t even bother coming back for the yearly examinations. That Dixie fellow was assessed as a magus of the sixth rank this year. Some people are now saying that Dixie has surpassed Linley.”
“Third Bro has no care for these superficial things. Right, Uncle Hillman, Linley headed off to the Mountain Range of Magical Beasts last December. He should be back very soon. Is there something important? If there is, you can tell us. We’ll definitely let him know when he’s back.” Yale said very courteously.
Hillman was silent for a while, then shook his head, a smile on his face that didn’t seem like a smile. “No…nothing important. It was just that Linley had always come back every year, and so this year, when he did not, the family grew worried and wanted to check up on him. Since we now know that Linley has entered the Mountain Range of Magical Beasts, we’re satisfied.”
“Uncle Hillman, don’t worry, when Third Bro comes back, I’ll definitely tell him to go home early so that you won’t be worried.” Yale immediately said.
Hillman shook his head. “No need, no need to rush him back. Let him focus on his training. When he has some free time, he can come back then. Nothing big is going on back home anyways. Thanks, the two of you. I’ll head off now.”
Watching Hillman depart, Yale and Reynolds smiled, then turned to leave as well.
Suddenly…
“Young master Yale, young master Reynolds!” From far away, an exceedingly friendly voice called out.
Yale and Reynolds turned to stare outside of the Institute. From far away, they could see a parked carriage guarded by four armored knights. Frowning, Yale said questioningly, “Who is calling out to me? Oh. It’s Austoni.” Yale saw Austoni poke his face out of the carriage.
Austoni was the first out of the carriage. He smiled humbly at Yale, and then respectfully stood off to the side. At this time, the screen door to the carriage was once more pushed open, and a very distinguished-looking bald gentleman with a cane slowly made his way out.
Yale and Reynolds exchanged glances.
“Who is this old geezer? Seems distinguished.” Reynolds said beneath his breath.
Yale shook his head. Also beneath his breath, he said, “I don’t recognize this old geezer either. But based on Austoni’s actions, he should be an important individual. Austoni is a high level manager at the Proulx Gallery who has fairly high status himself.”
Accompanied by Austoni, that distinguished looking old man walked over to them, smiling.
“Little Yale, hello.” The bald man smiled as he spoke to Yale. “I ran into your father not long ago. Your father was full of praises for you. Haha, for Mr. Dawson to have a son such as yourself at the Ernst Institute is a very proud thing.”
Yale looked questioningly at the bald man.
“He says he knows my father? And seems to be close to him?”
Austoni said from the side, “Young master Yale, this is the managing director of our Proulx Gallery. You can call him Director Maia [Mai’ya].”
“No need, just call me Uncle Maia. I’ve been friends with your father for decades.” The bald old man said with a smile.
Yale felt secretly shocked.
The Proulx Gallery was the holy land for the arts. Every single large city in the Yulan continent had a branch of the Proulx Gallery. Even here at Fenlai City alone, the total value of all the sculptures stored at the local Proulx Gallery would come to an astounding figure.
And that wasn’t the half of it.
The most important thing was status. To be the managing director of the holy land for the arts meant that the circle this Director Maia travelled in composed of the highest tier of people in the entire Yulan continent, and he might even be on friendly terms with Saint-level combatants. How could anyone look down upon someone like this?
What’s more, the Proulx Gallery had a extremely formidable armed force, as otherwise, how could they protect their valuable treasures?
“Uncle Maia.” Yale said humbly.
The bald Director Maia turned to look at Reynolds. “And this is?”
“This is a good bro of mine – Reynolds.” Yale immediately replied. Quite elegantly, Reynolds also said, “Very pleased to meet you, Director Maia.”
Director Maia nodded slightly. From Reynolds movements, he could tell that Reynolds had received excellent tutelage from when he was young.
“Uncle Maia, why have you come here, if I might ask?” Yale asked.
Although he was asking, in his heart, Yale already suspected the answer. “80% chance he’s here because of that sculpture of Third Bro – Awakening From the Dream.” The last time the Ernst Institute had a holiday break, due to the fact that it had been quite some time since Linley had sent any sculptures to the Proulx Gallery, Austoni had come over to see what the situation was.
But upon arriving at Linley’s dormitory, by chance, Austoni had caught a glimpse of that sculpture, which they had placed in the dorm.
Upon seeing it, Austoni had been totally stunned.
As a high level manager of the Proulx Gallery, Austoni’s eyes were exceedingly sharp. From that glimpse, he was absolutely certain that this sculpture of Linley’s was qualified to be described as standing at the pinnacle of the entire art of stonesculpting. It definitely was qualified to stand on the same pedestal as the Ten Great Sculptures.
The most important thing was, this sculpture of Linley’s was enormous, on par with five separate sculptures of most people.
Just like in the art of painting, the value of a sculpture was related in part to its size. Such an enormous sculpture would’ve required an incredibly large amount of effort. This sculpture which contained five lifelike images of people had already contained within it a unique soul and was on a totally different level.
Seeing that sculpture was the same as seeing five real-life beautiful women.
In the entire Yulan continent, there were very few master-level sculptors. But this sculpture by Linley had already surpassed the level of ‘masters’; it was qualified to be ranked amongst the works of the most venerated grandmaster sculptors in history, such as Proulx, Hope Jensen [Hu’pe Jin’sen], and Hoover [Huo’fu].
Those who were granted the title of master were able to produce sculptures of exceedingly high quality, with their own distinct aura and the ability to stir the soul of the viewers.
But their works, when compared to the works of Proulx, Hope Jensen, and the other sculptors who had received the title of ‘Grandmaster’, was still slightly inferior. Although the gap was very small, it still determined a difference in status.
Stonesculpting had a history of hundreds of thousands of years, and during that period of time, the vast majority of sculptures had been destroyed by the passage of time. Only a few special statues made of special materials could survive and be passed down to the present generation. Thus, of the so-called Ten Grandmasters, nine of them lived within the past hundred thousand years.
Ever since the Yulan Empire unified the Yulan continent, there had been only two sculptors that could be put on the same level as those ancient grandmasters: Proulx and Hope Jensen.
Hoover was a Grandmaster from over a hundred thousand years ago, and his famous sculpture, the Bloody-eyed Maned Lion, had survived all those years due to the unique properties of the material it was made from, thus ensuring Hoover’s fame would live on.
In the past ten thousand years, there had only been two Grandmaster sculptors. Now, of course, Proulx was actually the most formidable sculptor in all of history, and three of the Ten Masterpieces belonged to him. Not all of the Ten Grandmasters had produced sculptures which numbered amongst the Ten Masterpieces.
Of course, this was just the judgment of the later generations. In terms of actual sculpting ability, all of the Ten Grandmasters were about the same.
A new Grandmaster had been born…and he was a 17-year old youth!
What an amazing event this was! And this was the reason why the managing director of the Proulx Gallery himself had hurried over here, all the way from the Proulx Gallery located in the Dark Alliance.
“No rush. Let’s go to a private room in a hotel and have a nice, quiet chat.” Director Maia wasn’t in too big of a rush.
A Grandmaster sculptor?
What a joke!
Although Austoni’s eyes were keen, whether or not a sculpture was capable of being passed down the ages required extremely formidable judgment. The work of a master sculptor and that of a Grandmaster lay
0/5000
บทที่ 4 ประติมากรท่านอาจารย์ฮวงจุ้ย ในไม่ช้าหลังจาก สถาบันเอิร์นสท์เริ่มภาคการศึกษาที่โรงเรียนใหม่ ถึง Hillman สถาบันเอิร์นสท์ค้นหา Linleyหน้าเกเอิร์นสท์ สถาบัน Hillman ถูก frowning ขณะ pacing ชัดเจน เขาท้องที่เต็มไปด้วยความคิดที่ไม่ดี สถาบันเอิร์นสท์ได้ภายใต้การจัดการที่เข้มงวดมาก และบุคคลภายนอกที่ไม่มีสถานะเฉพาะหรือพลังงานใด ๆ เขาไม่มีคุณสมบัติจะต้องป้อนหลัง เยลและเรย์โนลด์ส ทั้งการแต่งตัวในเสื้อคลุม sky-blue ขั้นบันไดออก และเดินเข้าไปหาเขา"คุณเป็นของ Linley ลุง Hillman ขวา ผมไปตามคุณก่อน" เยลได้พูดออกมาอย่างอบอุ่นHillman ได้เคยเห็นของ Linley bros 3 ก่อน เมื่อเห็นเยลและเรย์โนลด์ส เขาทันทีไปมากกว่า และถามพวกเขา "Hey... ฉันรู้ว่า คุณเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับ Linley และอยากจะถาม ทำไมไม่ Linley กลับมาฉลองปีใหม่ ทุกปีในอดีต เขาจะกลับมา""บริการ..." เยลและเรย์โนลด์สแลกสายตาแปลกว่า Linley มีหัวใจเขาเสียไม่ได้เหตุการณ์แฮปปี้ มันจะไม่เป็นที่ดีสำหรับการเปิดเผยของ Linley ผู้อาวุโสเรย์โนลด์สปฏิกิริยาความเร็วเร็วที่สุด ยิ้ม เขากล่าว, "ลุง Hillman, Linley ของทั้งหมดมุ่งเน้นฝึกฝน และยาวนาน ก่อนตรวจสอบสิ้นปี มีแล้วถึงลำดับที่ของ magus อันดับหก แล้ว เขาอีกครั้งหนึ่งใส่ในเทือกเขาของขลังสัตว์สำหรับฝึกอบรม คน เขาจะให้ทำงานหนัก...เขายังไม่ยุ่งกลับมาสำหรับการตรวจสุขภาพประจำปี คนกองที่ถูกประเมินเป็น magus ของอันดับหกปีนี้ บางคนตอนนี้พูดว่า กองมี surpassed Linley ""Bro สามได้ดูแลสิ่งเหล่านี้ผิวเผินไม่ ขวา ลุง Hillman, Linley มุ่งหน้าออกไปเทือกเขาของขลังสัตว์ล่าสุดธันวาคม เขาควรจะกลับไปเร็ว ๆ นี้ มีสิ่งสำคัญหรือไม่ ถ้าไม่ คุณสามารถบอกเรา เราจะแนะให้เขารู้ว่าเมื่อเขากลับไป" เยลกล่าวว่า courteously มากHillman มีเงียบในขณะที่ แล้วจับศีรษะ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาที่ไม่เหมือนรอยยิ้ม "No...nothing สำคัญ มันเป็นเพียงที่ Linley ได้เสมอมาทุกปี และดังนั้นปีนี้ เมื่อเขาไม่ ครอบครัวเพิ่มขึ้นกังวล และต้องการตรวจบนเขา เนื่องจากตอนนี้เรารู้ว่า Linley ป้อนที่เทือกเขาของขลังสัตว์ เราพอใจ""ลุง Hillman เถอะ เมื่อ Bro สามกลับมา ฉันจะแนะบอกให้กลับบ้านก่อนที่คุณจะไม่กังวล" เยลกล่าวทันทีHillman จับศีรษะของเขา "ไม่จำเป็น ไม่จำเป็นต้องเร่งให้เขากลับไป ให้เขาเน้นฝึกฝน เมื่อเขามีเวลาฟรี สามารถมากลับมาแล้ว ไม่มีอะไรขนาดใหญ่เกิดขึ้นกลับบ้านต่อไป ขอบคุณ คุณสอง ฉันจะมุ่งหน้าตอนนี้"ดูขาออก Hillman เยลและเรย์โนลด์สยิ้ม แล้วเปิดไปด้วยทันใดนั้น..."หนุ่มต้นเยล หนุ่มเรย์โนลด์สหลัก" จากไกล เสียงเป็นมิตรไปเรียกมาเยลและเรย์โนลด์สหันไปมองภายนอกสถาบัน จากไกล พวกเขาได้เห็นรถ parked ที่รักษา โดยอัศวินเกราะสี่ Frowning เยลกล่าวว่า questioningly "ใครโทรหาผม โอ้ มันเป็น Austoni" เยลเห็นโผล่หน้าออกจากขนส่ง AustoniAustoni เป็นคนแรกจากการขนส่ง เขายิ้มน้อมที่เยล แล้ว บังคมยืนออกไปด้านข้าง ตอนนี้ ประตูหน้าจอเพื่อการขนส่งได้อีกครั้งผลักเปิด และมากโดดเด่นดูหัวล้านสุภาพบุรุษ ด้วยเท้าทำเขาออกช้าเยลและเรย์โนลด์สแลกสายตาแปลก"ใครเป็นคนแก่เหมือนฯ นี้เก่า ดูเหมือนว่าแตกต่างกัน" เรย์โนลด์สกล่าวว่า ภายใต้ลมหายใจของเขาเยลจับศีรษะของเขา ภายใต้ลมหายใจของเขา เขากล่าวว่า "ฉันไม่รู้จักคนแก่เหมือนฯ เก่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ขึ้นอยู่กับการดำเนินการของ Austoni ควรเป็นบุคคลสำคัญ Austoni เป็นผู้จัดการระดับสูงที่แกลลอรี่ Proulx ซึ่งมีสถานะค่อนข้างสูงตัวเอง"พร้อม ด้วย Austoni ที่โดดเด่นมอง คนเดินผ่านไป ยิ้ม"ลิตเติ้ลเยล สวัสดี" คนหัวล้านยิ้มขณะพูดกับเยล "ฉันวิ่งเป็นของพ่อไม่นาน คุณพ่อของสรรเสริญคุณ ฮาฮา สำหรับนายดอว์สันมีลูกเช่นตัวเองที่ สถาบันเอิร์นสท์เป็นสิ่งภาคภูมิใจ"เยลมอง questioningly ที่คนหัวล้าน"เขากล่าวว่า เขารู้ว่าพ่อของฉัน และดูเหมือนจะใกล้กับเขา"Austoni กล่าวว่า จากด้านข้าง "หนุ่มหลักเยล นี้เป็นกรรมการผู้จัดการของอัลบั้ม Proulx คุณสามารถโทรหาเขาไมอากรรมการ [Mai'ya] ""ไม่จำเป็น เพียงโทรหาฉันไมอาลุง ฉันได้รับเพื่อนกับพ่อของคุณสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา" คนหัวล้านดีกล่าวเยลรู้สึกแอบตกใจดินแดนศักดิ์สิทธิ์ศิลปะแกลลอรี่ Proulx ได้ ทุกเมืองใหญ่หนึ่งในทวีปยูลันมีสาขาของเก็บ Proulx แม้ที่นี่ Fenlai ซิตี้โลน มูลค่าของรูปปั้นทั้งหมดที่เก็บในท้องถิ่นเก็บ Proulx จะมาเลขน่าตกใจและที่ไม่ได้ครึ่งของมันสิ่งสำคัญที่สุดคือ สถานะ เป็น กรรมการผู้จัดการของปาเลสไตน์ศิลปะขึ้น ที่ไมอาผู้นี้เดินทางไปในวงกลมประกอบด้วยระดับชั้นสูงสุดของคนทั้งทวีปยูลัน และเขาอาจจะมีเงื่อนไขเป็นมิตรกับคู่เซนต์ระดับที่ วิธีสามารถใครดูถูกคนอย่างนี้แก่ Proulx Gallery มีแรงอาวุธน่ากลัวมาก เป็นอย่างอื่น วิธีสามารถจะรักษาสมบัติอันมีค่าของพวกเขา“Uncle Maia.” Yale said humbly.The bald Director Maia turned to look at Reynolds. “And this is?”“This is a good bro of mine – Reynolds.” Yale immediately replied. Quite elegantly, Reynolds also said, “Very pleased to meet you, Director Maia.”Director Maia nodded slightly. From Reynolds movements, he could tell that Reynolds had received excellent tutelage from when he was young.“Uncle Maia, why have you come here, if I might ask?” Yale asked.Although he was asking, in his heart, Yale already suspected the answer. “80% chance he’s here because of that sculpture of Third Bro – Awakening From the Dream.” The last time the Ernst Institute had a holiday break, due to the fact that it had been quite some time since Linley had sent any sculptures to the Proulx Gallery, Austoni had come over to see what the situation was.But upon arriving at Linley’s dormitory, by chance, Austoni had caught a glimpse of that sculpture, which they had placed in the dorm.Upon seeing it, Austoni had been totally stunned.As a high level manager of the Proulx Gallery, Austoni’s eyes were exceedingly sharp. From that glimpse, he was absolutely certain that this sculpture of Linley’s was qualified to be described as standing at the pinnacle of the entire art of stonesculpting. It definitely was qualified to stand on the same pedestal as the Ten Great Sculptures.The most important thing was, this sculpture of Linley’s was enormous, on par with five separate sculptures of most people.Just like in the art of painting, the value of a sculpture was related in part to its size. Such an enormous sculpture would’ve required an incredibly large amount of effort. This sculpture which contained five lifelike images of people had already contained within it a unique soul and was on a totally different level.Seeing that sculpture was the same as seeing five real-life beautiful women.In the entire Yulan continent, there were very few master-level sculptors. But this sculpture by Linley had already surpassed the level of ‘masters’; it was qualified to be ranked amongst the works of the most venerated grandmaster sculptors in history, such as Proulx, Hope Jensen [Hu’pe Jin’sen], and Hoover [Huo’fu].Those who were granted the title of master were able to produce sculptures of exceedingly high quality, with their own distinct aura and the ability to stir the soul of the viewers.But their works, when compared to the works of Proulx, Hope Jensen, and the other sculptors who had received the title of ‘Grandmaster’, was still slightly inferior. Although the gap was very small, it still determined a difference in status.Stonesculpting had a history of hundreds of thousands of years, and during that period of time, the vast majority of sculptures had been destroyed by the passage of time. Only a few special statues made of special materials could survive and be passed down to the present generation. Thus, of the so-called Ten Grandmasters, nine of them lived within the past hundred thousand years.Ever since the Yulan Empire unified the Yulan continent, there had been only two sculptors that could be put on the same level as those ancient grandmasters: Proulx and Hope Jensen.Hoover was a Grandmaster from over a hundred thousand years ago, and his famous sculpture, the Bloody-eyed Maned Lion, had survived all those years due to the unique properties of the material it was made from, thus ensuring Hoover’s fame would live on.In the past ten thousand years, there had only been two Grandmaster sculptors. Now, of course, Proulx was actually the most formidable sculptor in all of history, and three of the Ten Masterpieces belonged to him. Not all of the Ten Grandmasters had produced sculptures which numbered amongst the Ten Masterpieces.Of course, this was just the judgment of the later generations. In terms of actual sculpting ability, all of the Ten Grandmasters were about the same.A new Grandmaster had been born…and he was a 17-year old youth!What an amazing event this was! And this was the reason why the managing director of the Proulx Gallery himself had hurried over here, all the way from the Proulx Gallery located in the Dark Alliance.“No rush. Let’s go to a private room in a hotel and have a nice, quiet chat.” Director Maia wasn’t in too big of a rush.A Grandmaster sculptor?What a joke!Although Austoni’s eyes were keen, whether or not a sculpture was capable of being passed down the ages required extremely formidable judgment. The work of a master sculptor and that of a Grandmaster lay
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 4 , Grandmaster นักแกะสลัก
หลังจากสถาบันหนึ่ง เริ่มเทอมใหม่ โจรมาถึง Ernst สถาบันในการค้นหาของ Linley
ในด้านหน้าของหนึ่งของสถาบันหลักประตู โจรก็ถอนหายใจในขณะที่เดิน เห็นได้ชัดว่าเขาท้องเต็มของความคิดที่ไม่ดี สถาบันหนึ่ง ภายใต้การจัดการที่เข้มงวดมากและเป็นคนนอกไม่มีสถานะใดโดยเฉพาะหรือไฟฟ้า เขาไม่มีคุณสมบัติผู้สมัครต้องระบุ
หลังจากนั้น เยล และ เรโนลด์ ทั้งในชุดเสื้อคลุมสีน้ำเงินฟ้าก้าวออกมาและเดินมาหาเขา
" คุณ Linley ลุงโจรใช่มั้ย ผมเคยเจอคุณมาก่อน " เยลพูดออกมาอย่างอบอุ่น
โจรได้เห็นก่อนหน้านี้ Linley สามพี่น้องก่อน เมื่อเห็นเยล และ เรโนลด์ทันทีที่เขาไปและถามพวกเขาว่า " เฮ้ย . . . . . . . ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับลินลีย์ และผมต้องการจะถาม ทำไมไม่ Linley กลับมาฉลองปีใหม่ ? ทุก ๆ ปีในอดีต เขาจะกลับมา "
" เอ่อ . . . . . . . " เยล และ เรโนลด์ สบตากัน
ที่ Linley ได้หัวใจของเขาเสียไม่ได้เป็นเหตุการณ์ที่มีความสุข มันคงจะดีสำหรับพวกเขาที่จะเปิดเผยเรื่องของ Linley ผู้ใหญ่
ความเร็วในการเกิดปฏิกิริยา เรย์โนลด์ได้เร็วที่สุด ยิ้ม , เขากล่าวว่า , " คุณลุงโจร Linley , ทั้งหมดที่เน้นการฝึก และก่อนสิ้นปีสอบ ได้ถึงตำแหน่งของหมอผีในอันดับที่หก แล้วเขาอีกครั้งเข้าสู่เทือกเขาสัตว์มหัศจรรย์สำหรับการฝึกอบรม ผู้ชายเขาก็ทำงานหนัก . . . . . . . เขาไม่แม้แต่กลับมาตรวจทุกปีที่เพื่อนเบ้งและเป็นหมอผีของอันดับ 6 ในปีนี้ บางคนบอกว่า ตอนนี้บอกว่า Dixie มี surpassed Linley "
" พี่ที่สาม ไม่ได้ดูแลแค่ผิวเผินเหล่านี้ ใช่ น้าโจร ลินเลย์ , ไปที่เทือกเขาสัตว์วิเศษ เมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว เขาน่าจะกลับมาเร็วๆนี้ มีอะไรสำคัญเหรอ ? ถ้าไม่มี คุณสามารถบอกเราได้เราต้องให้เขารู้ว่าเมื่อเขากลับมา " เยลพูดสุภาพมาก
โจรเงียบสักพัก แล้วส่ายหน้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นดูไม่เหมือนรอยยิ้ม " ไม่ . . . ไม่มีอะไรสำคัญ มันเป็นเพียงว่า Linley ได้กลับมาทุกปี และปีนี้ เมื่อเขาไม่ได้ ครอบครัวก็เป็นห่วงและต้องการตรวจสอบขึ้นบนเขา
หลังจากสถาบันหนึ่ง เริ่มเทอมใหม่ โจรมาถึง Ernst สถาบันในการค้นหาของ Linley
ในด้านหน้าของหนึ่งของสถาบันหลักประตู โจรก็ถอนหายใจในขณะที่เดิน เห็นได้ชัดว่าเขาท้องเต็มของความคิดที่ไม่ดี สถาบันหนึ่ง ภายใต้การจัดการที่เข้มงวดมากและเป็นคนนอกไม่มีสถานะใดโดยเฉพาะหรือไฟฟ้า เขาไม่มีคุณสมบัติผู้สมัครต้องระบุ
หลังจากนั้น เยล และ เรโนลด์ ทั้งในชุดเสื้อคลุมสีน้ำเงินฟ้าก้าวออกมาและเดินมาหาเขา
" คุณ Linley ลุงโจรใช่มั้ย ผมเคยเจอคุณมาก่อน " เยลพูดออกมาอย่างอบอุ่น
โจรได้เห็นก่อนหน้านี้ Linley สามพี่น้องก่อน เมื่อเห็นเยล และ เรโนลด์ทันทีที่เขาไปและถามพวกเขาว่า " เฮ้ย . . . . . . . ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับลินลีย์ และผมต้องการจะถาม ทำไมไม่ Linley กลับมาฉลองปีใหม่ ? ทุก ๆ ปีในอดีต เขาจะกลับมา "
" เอ่อ . . . . . . . " เยล และ เรโนลด์ สบตากัน
ที่ Linley ได้หัวใจของเขาเสียไม่ได้เป็นเหตุการณ์ที่มีความสุข มันคงจะดีสำหรับพวกเขาที่จะเปิดเผยเรื่องของ Linley ผู้ใหญ่
ความเร็วในการเกิดปฏิกิริยา เรย์โนลด์ได้เร็วที่สุด ยิ้ม , เขากล่าวว่า , " คุณลุงโจร Linley , ทั้งหมดที่เน้นการฝึก และก่อนสิ้นปีสอบ ได้ถึงตำแหน่งของหมอผีในอันดับที่หก แล้วเขาอีกครั้งเข้าสู่เทือกเขาสัตว์มหัศจรรย์สำหรับการฝึกอบรม ผู้ชายเขาก็ทำงานหนัก . . . . . . . เขาไม่แม้แต่กลับมาตรวจทุกปีที่เพื่อนเบ้งและเป็นหมอผีของอันดับ 6 ในปีนี้ บางคนบอกว่า ตอนนี้บอกว่า Dixie มี surpassed Linley "
" พี่ที่สาม ไม่ได้ดูแลแค่ผิวเผินเหล่านี้ ใช่ น้าโจร ลินเลย์ , ไปที่เทือกเขาสัตว์วิเศษ เมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว เขาน่าจะกลับมาเร็วๆนี้ มีอะไรสำคัญเหรอ ? ถ้าไม่มี คุณสามารถบอกเราได้เราต้องให้เขารู้ว่าเมื่อเขากลับมา " เยลพูดสุภาพมาก
โจรเงียบสักพัก แล้วส่ายหน้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นดูไม่เหมือนรอยยิ้ม " ไม่ . . . ไม่มีอะไรสำคัญ มันเป็นเพียงว่า Linley ได้กลับมาทุกปี และปีนี้ เมื่อเขาไม่ได้ ครอบครัวก็เป็นห่วงและต้องการตรวจสอบขึ้นบนเขา
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- สิ่งของที่ทำด้วยตนเอง
- ภาษีโรงเรือน
- why are you brushing your teeth?
- ประเทศฉันสวยไหม
- Yes, learn by myself
- Bite
- แพ้คนที่ใกล้กว่า
- 現行品の利益率を下回る
- 이렇게 카메라를 나 주고
- โรแมนติก
- ฉันจะไปเที่ยวทะเลทั้งหมดของภาคใต้ ก่อนจะ
- Invalid request. Please try again.
- ศิลปะไทย เป็นเอกลักษณ์ของชาติไทย ซึ่งคนไ
- คุณลามกมาก
- 请产假
- SP suction handle
- Set Tele-text language
- borrow
- ศิลปะไทย เป็นเอกลักษณ์ของชาติไทย ซึ่งคนไ
- ค่าวีซ่าสำหรับชาวไทย
- collected 1 well is the most common subs
- Cheque of the last month, We have not re
- หัวใจ
- Why you don't reply me
