The railroad also deprived localiti

The railroad also deprived localities of their own time. In 1870 a traveler from Washington, D.C. to San Francisco would have passed through over two hundred time zones. Every town had their own time, tied more or less to the position of the sun in the sky. This system worked until the building of the transcontinental railroad (1869); the increased speed of the railroad made this dangerous as it became possible for two trains to be in the same time and space with potentially fatal consequences. On November 18, 1883, the railroad enforced four uniform time zones in the United States. In 1884 this was expanded to the globe with the designation of Greenwich as the prime meridian and the division of the world into twenty-four time zones. Time, thanks to the railroad, was increasingly rationalized, mechanized, and timetabled as people accustomed themselves to tickets, labels, luggage, clocks, timetables, and uniforms. As Ralph Harrington has put it, “The passengers were as much a component of the great railway machine as the tracks and trains, and just as all the movements of the mechanical components had to be controlled if the machine was to operate effectively, so the behaviour of the human traveller had to be regulated with mechanical efficiency.”14 Clearly, then, mobility is not just a function of time and space, but an agent in their production. While the movement of the train (from Paris to Lyon, say) occurs in abstract, absolute space and time, it plays a central role in the production of social time and space. Here, movement becomes mobility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางรถไฟยังขาดท้องถิ่นของตนเอง ใน 1870 จาก วอชิงตันไปซานฟรานซิสโกผู้เดินทางจะได้ผ่านผ่านโซนเวลามากกว่าสองร้อย ทุกอย่างมีเวลาของตัวเอง น้อยกับตำแหน่งของดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า ระบบนี้ทำงานจนถึงการสร้างทางรถไฟข้ามทวีปแห่ง (1869); ความเร็วที่เพิ่มขึ้นของทางรถไฟที่ทำขึ้นนี้เป็นอันตรายเป็นไปได้สำหรับรถไฟสองในเวลาเดียวกันและพื้นที่ที่ มีผลกระทบร้ายแรงอาจ บน 18 พฤศจิกายน 1883 ทางรถไฟบังคับสี่โซนเวลาสม่ำเสมอในสหรัฐอเมริกา ใน 1884 นี้ขยายไปทั่วโลกกับการกำหนดของกรีนิชเป็นเมริเดียนและส่วนของโลกออกเป็นโซนเวลายี่สิบสี่ เวลา ทางรถไฟ ขอบคุณมาก rationalized ยานยนต์ และ timetabled เป็นคนคุ้นเคยเองตั๋ว ป้าย กระเป๋า นาฬิกา ตารางเวลา และเครื่องแบบ ขณะที่ Ralph แฮร์ริงตันได้เลย "ผู้โดยสารถูกมากส่วนประกอบของเครื่องดีรถไฟแทร็คและรถไฟ และเป็นทั้งหมดที่มีการเคลื่อนไหวของชิ้นส่วนเครื่องจักรกลการควบคุมหากเครื่องทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ พฤติกรรมของมนุษย์ผู้เดินทางไม่ว่าคุณจะได้รับการควบคุม มีประสิทธิภาพเชิงกล" 14 อย่างชัดเจน แล้ว เคลื่อนไหวไม่เพียงฟังก์ชันของเวลา และพื้นที่ แต่ตัวแทนในการผลิต ในขณะที่การเคลื่อนที่ของรถไฟ (จากปารีสไปลียง พูด) เกิดขึ้นในนามธรรม เต็มพื้นที่และเวลา มันมีบทบาทสำคัญในการผลิตของสังคมเวลาและพื้นที่ ที่นี่ การเคลื่อนไหวจะ เคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถไฟยังปราศจากท้องถิ่นของเวลาของตัวเอง ในปี 1870 เดินทางจากกรุงวอชิงตันดีซีไปซานฟรานซิสจะได้ผ่านมากกว่าสองร้อยโซนเวลา ทุกเมืองมีเวลาของตัวเองผูกขึ้นหรือน้อยลงไปยังตำแหน่งของดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า ระบบนี้จะทำงานจนถึงการสร้างทางรถไฟข้ามทวีป (1869) นั้น ความเร็วที่เพิ่มขึ้นของทางรถไฟที่ทำอันตรายมันก็กลายเป็นไปได้สำหรับรถไฟสองขบวนที่จะอยู่ในเวลาเดียวกันและพื้นที่ที่มีผลกระทบร้ายแรงที่อาจ เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 1883 ทางรถไฟบังคับใช้สี่โซนเวลาเครื่องแบบในประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี 1884 นี้ได้ขยายไปสู่โลกด้วยการกำหนดมาตรฐานกรีนิชเป็นเที่ยงวันสำคัญและการแบ่งของโลกลงในยี่สิบสี่โซนเวลา เวลานี้ต้องขอบคุณทางรถไฟถูกเหตุผลมากขึ้นยานยนต์และ timetabled เป็นคนที่คุ้นเคยกับตัวเองเพื่อตั๋ว, ป้าย, กระเป๋า, นาฬิกา, ตารางเวลาและเครื่องแบบ ราล์ฟแฮร์ริงได้ใส่มัน "ผู้โดยสารได้มากที่สุดเท่าที่เป็นส่วนประกอบของเครื่องรถไฟใหญ่เป็นแทร็คและรถไฟและเช่นเดียวกับการเคลื่อนไหวทั้งหมดของชิ้นส่วนเครื่องจักรกลจะต้องมีการควบคุมถ้าเครื่องก็จะทำงานอย่างมีประสิทธิภาพดังนั้น พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่มนุษย์จะต้องมีการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพกล. "เห็นได้ชัดว่า 14 แล้วการเคลื่อนไหวไม่ได้เป็นเพียงฟังก์ชั่นของเวลาและพื้นที่ แต่เป็นตัวแทนในการผลิตของพวกเขา ในขณะที่การเคลื่อนไหวของรถไฟ (จากปารีสไปยังลียงพูด) เกิดขึ้นในนามธรรมพื้นที่และเวลาที่แน่นอนก็มีบทบาทสำคัญในการผลิตของเวลาทางสังคมและพื้นที่ ที่นี่จะกลายเป็นความเคลื่อนไหวการเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางรถไฟยังขาดพื้นที่ในเวลาของตนเอง ในปี 1870 นักท่องเที่ยวจาก วอชิงตัน ดีซี ซานฟรานซิสโก จะได้ผ่านช่วงเวลาสองร้อยโซน ทุกเมืองมีเวลาของตัวเองเชื่อมโยงมากขึ้นหรือน้อยลงเพื่อตำแหน่งของดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า ระบบนี้ทำงานจนสร้างทางรถไฟข้ามทวีป ( 1869 ) ; เพิ่มความเร็วของรถไฟได้นี้เป็นอันตรายก็เป็นไปได้สองรถไฟไปในเวลาเดียวกัน และพื้นที่กับผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต วันที่ 18 พฤศจิกายน 1883 ทางรถไฟให้สี่ชุดโซนเวลาในสหรัฐอเมริกา ในปี 1884 นี้ขยายไปทั่วโลก ด้วยการกำหนดเป็นเส้นไพรม์เมริเดียนกรีนิชและกองของโลกออกเป็น 24 โซนเวลา เวลา เพราะรถไฟเป็นเงินบาทยิ่งขึ้น mechanized และ timetabled เป็นคนอุ้มตัวเองตั๋ว , ฉลาก , กระเป๋า , นาฬิกา , ตารางเวลา และเครื่องแบบ ขณะที่ราล์ฟ แฮริงตันได้ใส่มัน " ผู้โดยสารเป็นส่วนประกอบของเครื่องจักรรถไฟที่ดีเป็นรางรถไฟและรถไฟ และเมื่อทุกการเคลื่อนไหวของชิ้นส่วนเครื่องจักรกลต้องถูกควบคุม ถ้าเครื่องถูกใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้น พฤติกรรมของผู้เดินทาง มนุษย์ต้องถูกควบคุมด้วยประสิทธิภาพของเครื่องจักรกล . 14 อย่างชัดเจนแล้ว การเคลื่อนย้ายไม่ได้เป็นเพียงฟังก์ชันของเวลาและพื้นที่ แต่ตัวแทนในการผลิตของพวกเขา ในขณะที่การเคลื่อนไหวของรถไฟจากปารีสลียง , พูด ) เกิดขึ้นในนามธรรมอวกาศสัมบูรณ์และเวลาก็บทบาทเป็นศูนย์กลางในการผลิตเวลาที่สังคมและพื้นที่ ที่นี่ , การเคลื่อนไหวกลายเป็นการเคลื่อนไหว