In linguistic terms, sign languages

In linguistic terms, sign languages are as rich and complex as any spoken language, despite the common misconception that they are not "real languages". Professional linguistshave studied many sign languages and found that they exhibit the fundamental properties that exist in all languages
Sign languages are not mime – in other words, signs are conventional, often arbitrary and do not necessarily have a visual relationship to their referent, much as most spoken language is not onomatopoeic. While iconicity is more systematic and widespread in sign languages than in spoken ones, the difference is not categorical.[25] The visual modality allows the human preference for close connections between form and meaning, present but suppressed in spoken languages, to be more fully expressed. his does not mean that sign languages are a visual rendition of a spoken language. They have complex grammars of their own, and can be used to discuss any topic, from the simple and concrete to the lofty and abstract.
Sign languages, like spoken languages, organize elementary, meaningless units (phonemes; once called cheremes in the case of sign languages) into meaningful semantic units. Like in spoken languages, these meaningless units are represented as (combinations of) features, although often also crude distinctions are made in terms of Handshape (or Handform), Orientation, Location (or Place of Articulation), Movement, and Non-manual expression.
More generally, both sign and spoken languages share the following common features that linguists have found in all natural human language
1) Mode of communication
2) Semanticity
3) Pragmatic function
4) Interchangeability
5) Cultural Transmission
6) Arbitrariness
7) Discreteness
8) Displacement
9) Productivity These nine features serve to define the notion "language".
Common linguistic features of many sign languages are the occurrence of classifiers, a high degree of inflection, and a topic-comment syntax. More than spoken languages, sign languages can convey meaning by simultaneous means, e.g. by the use of space, two manual articulators, and the signer's face and body. Though there is still much discussion on the topic of iconicity in sign languages, classifiers are generally perceived to be highly iconic, as these complex constructions "function as predicates that may express any or all of the following: motion, position, stative-descriptive, or handling information It needs to be noted that the term classifier is not used by everyone working on these constructions. Across the field of sign language linguistics the same constructions are also referred with other terms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแง่ภาษาศาสตร์ภาษามือเป็นมากมายและซับซ้อน เป็นภาษาพูด มีความเข้าใจผิดกันว่า พวกเขาจะไม่ " ภาษา " ที่แท้จริง มืออาชีพ linguistshave เรียนหลายภาษาเซ็นและพบว่าพวกเขามีพื้นฐาน คุณสมบัติที่มีอยู่ในภาษา
ป้ายภาษาไม่แสดง ( ในคำอื่น ๆอาการจะปกติมักจะโดยพลการและไม่จําเป็นต้องมีความสัมพันธ์กับภาพอ้างอิงของพวกเขา มากที่สุด พูดภาษาไม่ได้เกี่ยวกับการสร้างคำโดยการเลียนเสียงธรรมชาติ ในขณะที่ไอคอนเป็นระบบมากขึ้นและแพร่หลายในภาษาเซ็นกว่า ในภาษาพูด ที่แตกต่างก็ไม่เด็ดขาด [ 25 ] modality ภาพให้ความชอบของมนุษย์เพื่อปิดการเชื่อมต่อระหว่างรูปแบบและความหมายปัจจุบันแต่ยับยั้งในภาษาพูด จะยิ่งแสดงความสามารถอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้หมายความว่าภาษาลงชื่อเข้าใช้ภาพการแสดงของภาษาพูด มีไวยากรณ์ที่ซับซ้อนของพวกเขาเอง และสามารถใช้เพื่อหารือเกี่ยวกับหัวข้อใดหัวข้อหนึ่งจากที่ง่ายและเป็นรูปธรรมให้สูงส่งและนามธรรม .
ภาษามือ ชอบพูดภาษา จัดระเบียบเบื้องต้น หน่วย ( หน่วยเสียง ; ความหมายเมื่อเรียก cheremes ในกรณีของภาษาเซ็น ) เป็นหน่วยอรรถมีความหมาย ชอบพูดภาษา , หน่วยความหมายเหล่านี้จะแสดงเป็น ( ผสม ) คุณสมบัติ แม้ว่าบ่อยครั้งที่ยังดิบความแตกต่างเกิดขึ้นในแง่ของ handshape ( หรือ handform ) , ปฐมนิเทศ , สถานที่ ( หรืองงงวย ) , การเคลื่อนไหว , และคู่มือการแสดงออกไม่ .
มากขึ้นโดยทั่วไปทั้งเซ็นและพูดภาษาแบ่งตาม คุณสมบัติทั่วไปที่นักภาษาศาสตร์ได้พบในทุกภาษาธรรมชาติของมนุษย์
1 ) โหมดของการสื่อสาร
2 )
2 )
semanticity ฟังก์ชั่นในทางปฏิบัติ 4 ) 5 ) ถ่ายทอดวัฒนธรรม interchangeability

6 ) 7 ) discreteness ตามอำเภอใจ

8 ) +
9 ) การผลิตเหล่านี้มีให้ เก้า กำหนดเรื่อง " ภาษา " .
ภาษาศาสตร์ทั่วไปคุณสมบัติของภาษาเซ็นมากจะเกิดคำระดับสูงของการผันคำและหัวข้อแสดงความคิดเห็น วากยสัมพันธ์ มากกว่าภาษาพูด ภาษา สัญลักษณ์ สามารถสื่อความหมายโดยพร้อมกัน หมายความว่า เช่นโดยการใช้พื้นที่ 2 คู่มืออักษร และใบหน้าของผู้ลงนามและร่างกาย แม้ว่ายังคงมีการอภิปรายมากในหัวข้อของไอคอนในภาษาเซ็นคำโดยทั่วไปจะรับรู้เป็นในเชิงสัญลักษณ์ เช่น การก่อสร้างที่ซับซ้อนเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นภาคแสดง " ที่อาจแสดงใด ๆหรือทั้งหมดของต่อไปนี้ : เคลื่อนไหว , ตำแหน่ง , stative บรรยาย หรือการจัดการข้อมูลจะต้องสังเกตว่าคำลักษณนามที่ถูกใช้โดยทุกคนทำงานในที่ดินเหล่านี้ข้ามเขตของภาษามือภาษาศาสตร์โครงสร้างเดียวกันยังอ้างกับเงื่อนไขอื่น ๆ .