In making selections as to what to

In making selections as to what to display and which narrative
to tell, instagrammers act as virtual curators. In our
empirical material, we have seen several ways visitors recategorize
or re-curate the museum when creating their own
narratives, such as the recurring cabinet of curiosity theme.
Since the visitors’ collections of instagrams are created using
the museum as a resource, it is possible to compare their
organizational structures to those instantiated in the exhibitions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการเลือกเป็นสิ่งที่แสดงและเล่าเรื่องที่บอก ผู้ใช้ instagram คนทำหน้าที่เป็นเสมือนผู้แนะนำ ในของเราวัสดุเชิงประจักษ์ เราได้เห็นหลายวิธีผู้เยี่ยมชม recategorizeหรือการจัดการพิพิธภัณฑ์เมื่อสร้างตนเองเรื่องเล่า เช่นตู้เกิดซ้ำของชุดรูปแบบอยากรู้อยากเห็นเนื่องจากผู้ชมคอลเลกชันของ instagrams สร้างโดยใช้พิพิธภัณฑ์เป็นทรัพยากร จำเป็นต้องเปรียบเทียบของพวกเขาโครงสร้างองค์กรที่สร้างอินสแตนซ์ในการจัดนิทรรศการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเลือกเป็นสิ่งที่ต้องแสดงและการเล่าเรื่องที่
จะบอก instagrammers ทำหน้าที่เป็นภัณฑารักษ์เสมือน ของเรา
วัสดุเชิงประจักษ์ที่เราได้เห็นหลายวิธีที่ผู้เข้าชม recategorize
ใหม่หรือพระพิพิธภัณฑ์เมื่อมีการสร้างตัวเอง
เรื่องเล่าเช่นตู้ที่เกิดขึ้นของรูปแบบความอยากรู้.
ตั้งแต่คอลเลกชันของผู้เข้าชมของ Instagrams สร้างขึ้นโดยใช้
พิพิธภัณฑ์เป็นทรัพยากรมัน เป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบพวกเขา
โครงสร้างองค์กรให้กับผู้ที่ยกตัวอย่างในการจัดนิทรรศการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการเลือกเป็นสิ่งที่แสดง และเล่าเรื่องที่บอก instagrammers ทำหน้าที่เป็นภัณฑารักษ์เสมือน ในของเราวัสดุเชิงประจักษ์ , เราได้เห็นหลายวิธีที่ผู้เข้าชม recategorizeหรือจะดูแลพิพิธภัณฑ์เมื่อสร้างตนเองเรื่องเล่า เช่น หลังตู้ของความอยากรู้ ธีมตั้งแต่ผู้เข้าชมคอลเลกชันของ instagrams จะถูกสร้างขึ้นโดยใช้พิพิธภัณฑ์เป็นทรัพยากร มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบของพวกเขาโครงสร้างองค์กรที่ instantiated ในนิทรรศการ