Yuan Sinian, along with the head le

Yuan Sinian, along with the head lecturer and administrator, entered his office and saw this exact scene in front of him. A young girl, plainly dressed, with an old book in her hands. Her large and lively eyes seemed to take in everything.“Little girl, looks like you have read books before too!” Yuan Sinian revealed a gentle smile on his face.Xiaocao hurriedly placed the book back in its original place on the shelf and grinned, “I only learned a few words with my younger brother. I took a book off of your shelf without asking your permission first, please accept my apologies.”Yuan Sinian laughed, “What’s wrong with liking to look at books? However, let’s first talk about what you told me earlier!” Head Lecturer Liang’s face was solemn and serious as he said, “Our academy doesn’t have anyone here who is selling admission spots for money! Miss Yu, I’m afraid you must have encountered a swindler, right?”The administrator had seen Xiaocao a few times before and had a good impression of her. He proposed, “I think that you should probably report this to the authorities, ok?”Headmaster Yuan sonorously proclaimed, “We absolutely cannot tolerate a criminal who is using the school’s name to defraud people!! Shishu, take my message to the county yamen. This concerns our school’s reputation, we absolutely need to get to the bottom of this!!”When Yu Xiaocao saw that what she had wanted had occurred, she said her farewells. She looked at the time and noticed that it was about time for classes to get out. That group of little fellows, who constantly cried piteously for food, must have been waiting for so long!Naturally, Xiaocao didn’t know that as soon as she left the office, the three men left in there, whose combined age was over two hundred years old, almost started fighting over the contents of the oiled paper bag. In the end, Headmaster Yuan acted as if he conveying a large favor and decided to give the other two men half of the chicken and duck.When Yu Xiaocao arrived at Little Shitou’s dormitory, four pairs of dark eyes stared piteously at the door. The table in front of the little fellows, other than the portion of green vegetables that Little Shitou took out, only had bowls of white rice on it. Okay, looks like they were all waiting for her chicken and duck to complete the meal!When they saw Xiaocao appear, the little fellows all immediately looked towards the basket in her hand expressionlessly. Once they saw the basket had two full oiled paper bags, they cheered and ran towards Xiaocao. Such a group of practical boys!“Second Sister, when they heard that you were called over by the headmaster, they all became gloomy and couldn’t help but wonder if they weren’t going to be able to eat delicious food today!” Little Shitou stifled his giggles and watched as the other boys fought over the chicken legs. At least they had a conscience and knew to leave him some too!Previously, the food that Xiaocao had brought over had been taken by the headmaster several times. Later, she learned to bring two portions of food along. Obviously, this time wasn’t an exception either!Xiaocao smiled as she watched the little boys eat her food with endless praises, “There’s enough portions of the roasted chicken and osmanthus duck to fill everyone’s bellies. Slow down and don’t choke!” Little Fatty Sun gnawed on a duck leg as he opened his greasy little mouth to say, “Second Sister! I’m super happy that I got to dorm with Little Shitou. Last time when we had a break and I went home, my mother even said I got fatter! There’s nothing to be done though, Second Sister’s cooking is just too delicious! Second Sister, bring some oyster sauce vegetables next time. It’s less greasy and I need to lose weight.”Liu Jinye calmly split the roasted chicken and duck into four portions and placed his portion inside his large bowl. He ate slowly, so if he had to fight for his share against Fatty Sun and Monkey Situ, he would end up losing every time. Thus, he made his bowl his own territory. He always grabbed his portion early to avoid Fatty Sun taking all of the food away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยวน Sinian พร้อมกับวิทยากรหัวหน้าและผู้บริหารเข้ามาที่สำนักงานของเขาและเห็นฉากนี้แน่นอนในด้านหน้าของเขา เด็กสาวแต่งตัวชัดถ้อยชัดคำมีหนังสือเก่าในมือของเธอ ตามีขนาดใหญ่และมีชีวิตชีวาของเธอดูเหมือนจะใช้เวลาในการทุกอย่าง

“สาวน้อยหน้าตาเหมือนคุณได้อ่านหนังสือก่อนที่จะเกินไป!” หยวน Sinian เผยให้เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าของเขา

Xiaocao วางรีบกลับหนังสือในสถานที่เดิมบนหิ้งและยิ้ม“ผมได้เรียนรู้เพียงคำไม่กี่คำกับน้องชายของฉัน ผมเอาหนังสือออกจากชั้นวางของคุณได้โดยไม่ต้องขออนุญาตครั้งแรกของคุณ, โปรดยอมรับคำขอโทษของฉัน.”

หยวน Sinian หัวเราะ“มีอะไรผิดปกติกับความชอบที่จะดูที่หนังสือ? อย่างไรก็ตามการพูดคุยแรกให้กับสิ่งที่คุณบอกฉันก่อนหน้านี้!” ใบหน้าหัวหน้าอาจารย์เหลียงเป็นเคร่งขรึมและจริงจังในขณะที่เขากล่าวว่า“สถาบันการศึกษาของเราไม่ได้มีใครที่นี่ที่จะขายจุดสำหรับการสมัครเข้าเงิน! นางสาวยูฉันเกรงว่าคุณจะต้องได้พบคนโกงใช่มั้ย?”

ผู้ดูแลระบบได้เห็น Xiaocao ไม่กี่ครั้งก่อนและมีการแสดงผลที่ดีของเธอ เขาเสนอว่า“ผมคิดว่าคุณอาจจะรายงานเรื่องนี้ให้เจ้าหน้าที่ ok?”

อาจารย์ใหญ่หยวนประกาศกังวาน“เราอย่างไม่สามารถทนต่อความผิดทางอาญาที่ใช้ชื่อของโรงเรียนให้กับคนที่มีพฤติกรรมฉ้อฉล !! Shishu ใช้ข้อความของฉันไป yamen เขต ชื่อเสียงนี้ความกังวลของโรงเรียนของเราเราอย่างต้องได้ที่ด้านล่างนี้ !!”

เมื่อ Yu Xiaocao เห็นว่าสิ่งที่เธออยากได้เกิดขึ้นเธอบอกว่าเธอร่ำลา เธอมองที่เวลาและสังเกตเห็นว่ามันเป็นเรื่องของเวลาสำหรับการเรียนได้รับการออก กลุ่มของพวกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ร้องไห้อย่างต่อเนื่อง piteously สำหรับอาหารจะต้องได้รับการรอคอยมานาน!

ธรรมชาติ Xiaocao ไม่ทราบว่าทันทีที่เธอออกจากสำนักงานทั้งสามคนที่เหลืออยู่ในที่นั่นซึ่งมีอายุรวมอายุกว่าสองร้อยปีที่ผ่านมาเริ่มต้นการต่อสู้เกือบมากกว่าเนื้อหาของถุงกระดาษทาน้ำมัน ในท้ายที่สุดอาจารย์ใหญ่หยวนทำหน้าที่เป็นถ้าเขานำพาโปรดปรานขนาดใหญ่และตัดสินใจที่จะให้อีกสองคนครึ่งหนึ่งของไก่และเป็ด

เมื่อ Yu Xiaocao มาถึงที่หอพักเล็ก ๆ น้อย ๆ Shitou ของสี่คู่ดวงตาสีเข้มจ้อง piteously ที่ประตู ตารางในด้านหน้าของพวกเล็ก ๆ น้อย ๆ อื่น ๆ ที่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของผักสีเขียวที่เล็ก ๆ น้อย ๆ Shitou เอาออกมีเพียงชามข้าวขาวกับมัน เอาล่ะดูเหมือนว่าพวกเขากำลังรอทุกไก่และเป็ดของเธอที่จะเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร!

เมื่อพวกเขาเห็น Xiaocao ปรากฏที่พวกเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกคนมองทันทีต่อตะกร้าในมือของเธอ expressionlessly เมื่อพวกเขาเห็นตะกร้ามีสองเต็มถุงกระดาษทาน้ำมันที่พวกเขาให้กำลังใจและวิ่งต่อ Xiaocao กลุ่มดังกล่าวของเด็กชายปฏิบัติ!

“น้องสาวที่สองเมื่อพวกเขาได้ยินมาว่าคุณถูกเรียกตัวไปจากอาจารย์ใหญ่ที่พวกเขากลายเป็นมืดมนและไม่สามารถช่วย แต่สงสัยว่าพวกเขาไม่ได้ไปเพื่อให้สามารถที่จะกินอาหารอร่อยวันนี้!” ลิตเติ้ Shitou กลั้นหัวเราะคิกคักของเขาและเฝ้าดู เป็นเด็กคนอื่น ๆ ต่อสู้กับขาไก่ อย่างน้อยพวกเขามีจิตสำนึกและรู้ว่าจะปล่อยให้เขาบางอย่างมากเกินไป!

ก่อนหน้านี้อาหารที่ Xiaocao ได้นำมาได้รับการดำเนินการโดยอาจารย์ใหญ่หลายต่อหลายครั้ง ต่อมาเธอได้เรียนรู้ที่จะนำสองส่วนของอาหารพร้อม เห็นได้ชัดว่าเวลานี้ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นใดอย่างหนึ่ง!

Xiaocao ยิ้มขณะที่เธอมองดูชายน้อยกินอาหารของเธอกับสรรเสริญไม่มีที่สิ้นสุด“มีส่วนเพียงพอของไก่ย่างและเป็ด osmanthus เพื่อเติมท้องของทุกคน ชะลอตัวลงและไม่สำลัก!” ลิตเติ้ไขมันอาทิตย์แทะบนขาเป็ดในขณะที่เขาเปิดปากเล็ก ๆ ของเขาเลี่ยนจะพูดว่า“น้องสาวที่สอง! ฉันสุดมีความสุขที่ผมได้ไปหอพักเล็ก ๆ น้อย ๆ กับ Shitou ครั้งสุดท้ายเมื่อเราได้หยุดพักและฉันกลับบ้านแม่ของฉันยังบอกอีกว่าผมได้อ้วนขึ้น! ไม่มีอะไรที่จะต้องทำ แต่เป็นอาหารที่สองน้องสาวเป็นเพียงอร่อยมากเกินไป! สองสาวนำบางส่วนผักซอสหอยนางรมในครั้งต่อไป มันเลี่ยนน้อยลงและฉันต้องการที่จะลดน้ำหนัก.”

หลิว Jinye ใจเย็นแยกไก่ย่างและเป็ดเป็นสี่ส่วนและวางไว้ในส่วนของเขาภายในชามขนาดใหญ่ของเขา เขากินช้าดังนั้นถ้าเขาจะต้องต่อสู้เพื่อส่วนแบ่งของเขากับดวงอาทิตย์และไขมันลิง Situ เขาจะจบลงด้วยการสูญเสียทุกครั้ง ดังนั้นเขาทำของเขาชามดินแดนของตัวเอง เขามักจะคว้าส่วนของตนก่อนเพื่อหลีกเลี่ยงไขมันอาทิตย์การทั้งหมดของอาหารออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หยวนซินเอียนพร้อมกับวิทยากรหัวและผู้ดูแลระบบป้อนสำนักงานของเขาและเห็นฉากที่แน่นอนนี้ในหน้าของเขา เด็กสาวที่แต่งตัวเรียบง่ายด้วยหนังสือเก่าในมือของเธอ ดวงตาขนาดใหญ่และมีชีวิตชีวาของเธอดูเหมือนจะใช้เวลาในทุกอย่าง

"สาวน้อยดูเหมือนว่าคุณได้อ่านหนังสือก่อนเกินไป!" หยวนซิเอียนได้เปิดเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเขา

เสี่ยวโอเวาวางหนังสือกลับมาในสถานที่เดิมบนชั้นวางและบด, "ฉันได้เรียนรู้คำไม่กี่กับน้องชายของฉัน. ฉันเอาหนังสือออกจากชั้นของคุณโดยไม่ต้องขออนุญาตจากคุณก่อน, โปรดรับโทษของฉัน "

หยวนซิเอียนหัวเราะว่า "มีอะไรผิดปกติกับการมองไปที่หนังสือ? อย่างไรก็ตาม, ขอให้พูดคุยครั้งแรกเกี่ยวกับสิ่งที่คุณบอกฉันก่อนหน้านี้!" หัวหน้าเหลียงของเขาคือเคร่งขรึมและร้ายแรงขณะที่เขากล่าวว่า "สถาบันการศึกษาของเราไม่มีใครที่นี่ที่จะขายจุดเข้าชมสำหรับเงิน! นางสาวยูฉันกลัวว่าคุณจะต้องพบกับ swindler ใช่มั้ย? "

ผู้ดูแลระบบได้เห็น Xiaocao ไม่กี่ครั้งก่อนและมีความประทับใจที่ดีของเธอ เขาเสนอว่า "ผมคิดว่าคุณอาจจะรายงานเรื่องนี้ให้กับเจ้าหน้าที่ตกลง?"

ประกาศว่า "เราไม่สามารถทนต่อความผิดทางอาญาที่ใช้ชื่อโรงเรียนในการหลอกลวงคน!! นำข้อความของฉันไปยังมณฑลยามา นี่คือความกังวลเกี่ยวกับชื่อเสียงของโรงเรียนของเราเราจำเป็นต้องได้รับไปยังด้านล่างของนี้!"

เมื่อ Yu Xiaocao เห็นว่าสิ่งที่เธอต้องการเกิดขึ้นเธอกล่าวว่าหลุมของเธอ เธอมองเวลาและสังเกตว่ามันเป็นเวลาสำหรับชั้นเรียนที่จะได้รับออก กลุ่มของเพื่อนเล็กๆน้อยๆที่ร้องไห้อย่างต่อเนื่องสำหรับอาหารที่จะต้องได้รับการรอนานมาก!

ธรรมชาติ, Xiaocao ไม่ทราบว่าทันทีที่เธอออกจากสำนักงาน, ผู้ชายสามคนที่เหลืออยู่ในนั้น, มีอายุรวมอยู่มากกว่า๒๐๐ปีเก่า, เกือบจะเริ่มต้นการต่อสู้มากกว่าเนื้อหาของถุงกระดาษทาน้ำมัน. ในท้ายที่สุด Headmaster หยวนทำหน้าที่ราวกับว่าเขาถ่ายทอดความโปรดปรานขนาดใหญ่และตัดสินใจที่จะให้อีกสองคนครึ่งหนึ่งของไก่และเป็ด

เมื่อ Yu Xiaocao มาถึงหอพักของ Little Sakura, สี่คู่ของดวงตามืดที่ติดอยู่ที่ประตู. ตารางที่อยู่ด้านหน้าของเพื่อนเล็กๆน้อยๆนอกเหนือจากส่วนของผักสีเขียวที่มีน้อยที่ได้เอาออกมาเพียงแค่มีชามข้าวขาวบนมัน เอาล่ะดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดรอไก่ของเธอและเป็ดที่จะเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร!

เมื่อพวกเขาเห็น Xiaocao ปรากฏพวกเล็กๆน้อยๆทั้งหมดในทันทีมองไปที่ตะกร้าในมือของเธอแสดงออก เมื่อพวกเขาเห็นตะกร้ามีถุงกระดาษที่ทำจากน้ำมันสองใบแล้วพวกเขาก็วิ่งไปที่ Xiaocao กลุ่มดังกล่าวของเด็กชายปฏิบัติ!

"น้องสาวคนที่สอง, เมื่อพวกเขาได้ยินว่าท่านได้รับเรียกเหนือจากหัวหน้า, พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นมืดมนและไม่สามารถช่วยแต่สงสัยว่าพวกเขาจะไม่สามารถรับประทานอาหารอร่อยๆในวันนี้!" เล็กๆน้อยๆที่ได้หลบหนีหัวเราะคิกคักของเขาและดูเป็นชายคนอื่นๆต่อสู้กับขาไก่ อย่างน้อยพวกเขามีมโนธรรมและรู้ว่าจะปล่อยให้เขาบางเกินไป!

ก่อนหน้านี้อาหารที่ xiaocao ได้นำมามากกว่าถูกนำโดยครูใหญ่หลายครั้ง หลังจากนั้นเธอก็เรียนรู้ที่จะนำอาหารสองส่วนไปด้วย เห็นได้ชัดว่าเวลานี้ไม่ใช่ข้อยกเว้นทั้งหมด!

Xiaocao ยิ้มขณะที่เธอดูเด็กชายน้อยกินอาหารของเธอกับสรรเสริญไม่มีที่สิ้นสุด "มีส่วนที่เพียงพอของไก่คั่วและ osmanthus เป็ดเพื่อเติมเต็มทุกคนของคุณ ช้าลงและไม่สำลัก!" ไม่มีไขมันน้อยที่มีขาเป็ดที่เขาเปิดปากน้อยมันเยิ้มที่จะพูดว่า "น้องสาวคนที่สอง! ฉันมีความสุขสุดที่ฉันได้ไปหอพักกับเล็กๆน้อยๆ ครั้งสุดท้ายเมื่อเรามีการหยุดพักและฉันไปที่บ้านแม่ของฉันบอกว่าผมได้รับ! ไม่มีอะไรที่จะทำแม้ว่าการปรุงอาหารของน้องสาวที่สองเป็นเพียงแค่อร่อยเกินไป! ในครั้งต่อไปให้นำผักหอยนางรมมาด้วย มันเยิ้มน้อยและฉันต้องการที่จะลดน้ำหนัก ."

หลิวจิ Ye ใจแยกไก่ย่างและเป็ดออกเป็นสี่ส่วนและวางไว้ภายในชามขนาดใหญ่ของเขา เขากินช้า, ดังนั้นถ้าเขาต้องต่อสู้เพื่อแบ่งปันของเขากับไขมันและแหล่งกำเนิดลิง, เขาจะสิ้นสุดการสูญเสียทุกครั้ง. ดังนั้นเขาจึงทำชามดินแดนของเขาเอง เขามักจะคว้าส่วนของเขาในช่วงต้นเพื่อหลีกเลี่ยงไขมันในดวงอาทิตย์ที่อยู่ห่างออกไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หยวนซื่อเนียนและลำโพงและผู้บริหารเดินเข้าไปในสำนักงานด้วยกันเห็นฉากนี้ปัจจุบัน หญิงสาวแต่งตัวอย่างเรียบง่ายและถือหนังสือเก่าในมือของเธอ ตาของเธอใหญ่และมีชีวิตชีวาดูเหมือนจะครอบคลุมทุกอย่าง
สาวน้อยดูเหมือนว่าคุณเคยอ่านหนังสือมาก่อน หยวนซีเนียนแสดงรอยยิ้มที่อ่อนโยน
เล็กๆน้อยๆโจโฉรีบวางหนังสือกลับไปที่ชั้นหนังสือและยิ้มจนเห็นฟัน ผมเอาหนังสือจากชั้นหนังสือของคุณโดยไม่ได้รับความยินยอมของคุณโปรดรับคำขอโทษของฉัน
หยวนซีเนียนยิ้มแล้วชอบอ่านหนังสือ อย่างไรก็ตามเรามาคุยกันเรื่องที่คุณบอกฉันก่อน อาจารย์ใหญ่เหลียงกล่าวอย่างจริงจังบนใบหน้าของเขาไม่มีใครในวิทยาลัยของเราขายนักเรียนที่นี่เพื่อเงิน คุณยูผมกลัวว่าคุณจะได้พบกับนักต้มตุ๋น ”
ผู้ดูแลระบบได้เห็นเสี่ยวเฉาหลายครั้งก่อนและประทับใจเธอมาก เขาเสนอว่า“ฉันคิดว่าคุณควรรายงานต่อเจ้าหน้าที่”ตกลงไหม ”
เราไม่สามารถทนกับอาชญากรที่ใช้ชื่อโรงเรียนเพื่อหลอกลวงประชาชน คุณลุงเอาข้อความของฉันไปที่สำนักงานเขต มันเกี่ยวกับชื่อเสียงของโรงเรียนของเราเราต้องค้นหาความจริง ชื่อเสียง
เมื่อโจโฉเห็นสิ่งที่เขาต้องการเกิดขึ้นเขาบอกว่าลาก่อน เธอมองไปที่เวลาและสังเกตเห็นว่ามันเป็นเวลาสำหรับชั้นเรียน กลุ่มเล็กๆน้อยๆที่ร้องไห้และกินต้องรอนาน
มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่โจโฉน้อยไม่รู้ว่าเมื่อเธอออกจากที่ทำงานสามคนอยู่ในนั้นรวมกับสองร้อยปีเกือบจะเริ่มทะเลาะกันมากกว่าสิ่งที่อยู่ในถุงน้ำมัน ในที่สุดอาจารย์ใหญ่หยวนแกล้งทำเป็นใจดีและตัดสินใจที่จะให้ครึ่งหนึ่งของไก่และเป็ดอีกสองคน
เมื่อโจโฉมาถึงหอพักของหินขนาดเล็กสี่คู่ของตาสีดำจ้องอย่างน่าสงสารที่ประตู บนโต๊ะตรงหน้าเขามีเพียงไม่กี่ชามข้าวสีขาวยกเว้นผักสีเขียวที่หินเล็กๆน้อยๆ เอาล่ะดูเหมือนว่าพวกเขากำลังรอให้เธอกินไก่และเป็ด
เมื่อพวกเขาเห็นเล็กๆน้อยๆโจโฉปรากฏตัวขึ้นเพื่อนๆทั้งหมดทันทีมองตะกร้าของเธออย่างไร้อารมณ์ ทันทีที่พวกเขาเห็นสองถุงกระดาษที่เต็มไปด้วยน้ำมันในตะกร้าพวกเขาเชียร์และวิ่งไปที่เคาน้อย สิ่งที่กลุ่มของเด็กที่ปฏิบัติ
พี่ครับผมได้ยินว่าอาจารย์ใหญ่เรียกคุณมาที่นี่พวกเขากำลังเศร้ามากฉันไม่สามารถช่วยแต่สงสัยว่าถ้าพวกเขาไม่ได้กินอะไรอร่อยๆในวันนี้ ก้อนหินเล็กๆน้อยๆกลั้นหัวเราะและดูเด็กคนอื่นๆต่อสู้กับน่องไก่ อย่างน้อยพวกเขาก็มีจิตสำนึกและพวกเขารู้ว่าพวกเขาต้องการให้เขา
ก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉาได้นำอาหารไปหลายครั้งโดยอาจารย์ใหญ่ ต่อมาเธอได้เรียนรู้ที่จะนำอาหารสองจาน เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้ไม่มีข้อยกเว้น
เล็กๆน้อยๆโจโฉยิ้มและเห็นเด็กกินอาหารของเธอและสรรเสริญว่าไก่ย่างและเป็ดย่างมีน้ำหนักเพียงพอที่จะเติมท้องของทุกคน ช้าๆอย่าสำลัก เด็กอ้วนซันกัดขาเป็ดและเปิดปากเล็กๆน้อยๆไขมัน ฉันดีใจมากที่ได้ไปหอพักกับเสี่ยวซือ ครั้งสุดท้ายที่เราพักฉันกลับบ้านแม่ของฉันบอกว่าฉันอ้วน แต่ไม่มีอะไรที่ต้องทำน้องสาวคนที่สองทำอาหารอร่อยจริงๆ พี่สาวเอาผักและน้ำมันหอยคราวหน้า มันไม่เลี่ยนมากฉันต้องการลดน้ำหนัก
หลิว jinye ค่อยๆแบ่งไก่ย่างและเป็ดย่างออกเป็นสี่ส่วนและใส่ไว้ในชามขนาดใหญ่ เขากินช้ามากดังนั้นถ้าเขาต้องการที่จะแข่งขันกับดวงอาทิตย์อ้วนและลิงเขาจะแพ้ทุกครั้ง ดังนั้นเขาจึงใช้ชามเป็นดินแดนของเขา เขามักจะคว้าส่วนแบ่งของอาหารของเขาก่อนเพื่อหลีกเลี่ยงแสงแดดมากเกินไปไขมันเอาอาหารทั้งหมด