Terrestrial laser scanning (TLS) wa

Terrestrial laser scanning (TLS) was previously used
to derive spatially continuous snow depth (Prokop, 2008;
Grünewald et al., 2010). Even though the accuracy of such
measurements is very good (usually better than 0.1 m, depending
on laser footprint and distance from sensor), largescale
catchments such as the Dischma Valley (Fig. 1) cannot
be covered completely. Data acquisition with TLS is time
and manpower consuming and only possible at easily accessible
spots under fair conditions (depending on the avalanche
situation, weather) for areas within the line of sight of the
measurement location. This results in limited coverage and
many data gaps, e.g., behind bumps. Airborne laser scanning
(ALS) from helicopters or airplanes can cover larger areas
in a shorter time also under difficult avalanche danger situations.
Recent studies demonstrate that the accurate mapping
of snow depth is possible (Deems et al., 2013; Melvold and
Skaugen, 2013). However, the costs to cover larger areas are
still high (Bühler et al., 2012) and overflights are, as with digital
photogrammetry, restricted to fair weather conditions.
Previous attempts to map snow depth using scanned aerial
imagery were already made 50 years ago (Smith et al., 1967)
and the topic was investigated in detail by Cline (1993,
1994). However, their results suffer from image saturation
and insufficient reference data leading them to the conclusion
that photogrammetry has much potential but is not yet accurate
enough for large-scale snow depth mapping. Ledwith
and Lunden (2010) used scanned aerial imagery to derive
digital elevation models over glaciated and snow-covered areas
in Norway. They report a mean accuracy of 2.8m in comparison
with differential Global Navigation Satellite System
(dGNSS) transects, which is clearly too low for meaningful
snow depth mapping in alpine regions. Lee et al. (2008)
used a digital mapping camera (DMC) digital frame camera
to cover an area of approximately 2.3 km2 with a very high
mean ground sampling distance (GSD) of 0.08 m. The reported
mean differences compared to dGNSS measurements
are approximately 0.15 m, stressing the great potential of digital
photogrammetry for accurate snow depth mapping. However,
no snow depth mapping has been performed and compared
to different reference data sets, covering larger areas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้ใช้เลเซอร์ภาคพื้นสแกน (TLS)การสืบทอดมาอย่างต่อเนื่อง spatially หิมะลึก (Prokop, 2008Grünewald et al., 2010) แม้ว่าความแม่นยำของดังกล่าววัดเป็นอย่างดี (โดยปกติแล้วกว่า 0.1 m ขึ้นอยู่กับเลเซอร์รอยและห่างจากเซนเซอร์), largescaleไม่ catchments เช่นหุบเขา Dischma (Fig. 1)ครอบคลุมอย่างสมบูรณ์ ซื้อข้อมูลกับมรทเป็นเวลาและกำลังคนบริโภค และเท่าที่เดินจุดภายใต้เงื่อนไขที่เป็นธรรม (ขึ้นอยู่กับหิมะถล่มสถานการณ์ สภาพอากาศ) ภายในสายตาของบรรทัดของการที่ตั้งวัด ซึ่งผลครอง และข้อมูลในช่องว่าง เช่น หลังกระแทก เลเซอร์สู่การสแกน(ยัง) จากเฮลิคอปเตอร์หรือเครื่องบินสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ในเวลาที่สั้นยังภายใต้สถานการณ์อันตรายยากหิมะถล่มการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นที่แมปถูกต้องของหิมะ ลึกได้ (Deems et al., 2013 Melvold และSkaugen, 2013) อย่างไรก็ตาม เป็นต้นทุนเพื่อครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ยังคงสูง (Bühler et al., 2012) และ overflights มี เป็นดิจิตอลphotogrammetry สภาพธรรมจำกัดก่อนหน้านี้พยายามแม็ปหิมะลึกใช้สแกนทางอากาศถ่ายแล้วทำ 50 ปี (Smith et al., 1967)และหัวข้อถูกตรวจสอบในรายละเอียด โดย Cline (19931994) . อย่างไรก็ตาม ผลของพวกเขาประสบความเข้มภาพและข้อมูลอ้างอิงไม่เพียงพอที่นำพวกเขาไปสู่ข้อสรุปphotogrammetry ที่มีศักยภาพมาก แต่ยังไม่ถูกต้องเพียงพอสำหรับการแม็ปหิมะขนาดใหญ่ลึก Ledwithและ Lunden (2010) ที่ใช้สแกนภาพถ่ายทางอากาศจะได้รับแบบจำลองความสูงดิจิตอลผ่าน glaciated และหิมะปกคลุมในนอร์เวย์ พวกเขารายงานถูกต้องหมายถึง 2.8 เมตรในการเปรียบเทียบด้วยระบบดาวเทียมนำทางทั่วโลกแตกต่าง(dGNSS) transects ซึ่งเป็นอย่างต่ำเกินไปสำหรับความหมายการแมปความลึกหิมะในภูมิภาคอัลไพน์ ลีเอส al. (2008)ใช้กล้องดิจิตอลเฟรมกล้อง (DMC) แผนที่ดิจิตอลครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 2.3 km2 มีสูงมากดินหมายถึงการสุ่มตัวอย่างจาก (GSD) m 0.08 ตามลำดับ การรายงานหมายถึง ความแตกต่างเมื่อเทียบกับวัด dGNSSมีประมาณ 0.15 m ย้ำศักยภาพที่ดีของดิจิตอลphotogrammetry สำหรับการแม็ปหิมะต้องลึก อย่างไรก็ตามดำเนินการ และเปรียบเทียบไม่มีหิมะลึกการแมปการอ้างอิงแตกต่างกันข้อมูลชุด ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บก เลเซอร์สแกน ( TLS ) คือก่อนหน้านี้ใช้
จากความลึกของหิมะเปลี่ยนอย่างต่อเนื่อง ( โพรเคิป , 2008 ;
Gr ü newald et al . , 2010 ) แม้ว่าความถูกต้องของการวัด เช่น
ดีมาก ( โดยปกติมากกว่า 0.1 เมตร ขึ้นอยู่กับ
บนรอยเท้า เลเซอร์ และระยะทางจากเซ็นเซอร์ ) มากกว่า
catchments เช่น dischma หุบเขา ( รูปที่ 1 ) ไม่สามารถ
ถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์ข้อมูลเพิ่มเติมกับ TLS เวลา
และการบริโภคกำลังคนและเป็นไปได้เท่านั้นที่สามารถเข้าถึงได้ ภายใต้เงื่อนไขที่ยุติธรรม
ได้อย่างง่ายดายจุด ( ขึ้นอยู่กับหิมะถล่ม
สถานการณ์สภาพอากาศ ) สำหรับพื้นที่ภายในสายตาของ
ที่ตั้งวัด การคุ้มครองจำกัด
หลายข้อมูลช่องว่าง เช่น หลังกระแทก อากาศเลเซอร์สแกน
( ALS ) จากเฮลิคอปเตอร์หรือเครื่องบินสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่
ในเวลาที่สั้นลงภายใต้ยากหิมะถล่มอันตรายสถานการณ์ การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าถูกต้อง

ของแผนที่ความลึกของหิมะที่เป็นไปได้ ( เห็นว่า et al . , 2013 ; melvold และ
SKAUGEN 2013 ) อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่
ยังคงสูง ( B ü hler et al . , 2012 ) และ overflights เป็นเช่นเดียวกับดิจิตอล
ศฎแบบจํากัด , สภาพอากาศยุติธรรม
ความพยายามก่อนหน้านี้แผนที่ความลึกของหิมะใช้สแกนภาพได้ ทำให้อากาศ
เมื่อ 50 ปีที่แล้ว ( Smith et al . , 1967 )
และหัวข้อที่ถูกสอบสวนในรายละเอียดโดย ไคลน์ ( 1993
1994 ) อย่างไรก็ตาม ผลของพวกเขาประสบจากการขาดข้อมูลอ้างอิง
ภาพและนำพวกเขาไปยังข้อสรุป
ที่ศฎมีศักยภาพมาก แต่ก็ยังไม่แม่น
พอสำหรับแผนที่ความลึกของหิมะขนาดใหญ่ และ Ledwith
ลันเดิ้น ( 2010 ) ที่ใช้สแกนภาพจากทางอากาศระดับความสูงแบบดิจิตอลผ่าน glaciated

และหิมะปกคลุมพื้นที่ในนอร์เวย์ พวกเขารายงานหมายถึงความถูกต้องของ 2.8m เปรียบเทียบกับค่า

( ระบบนำทางผ่านดาวเทียม ( dgnss ) transects ซึ่งเป็นที่ชัดเจนน้อยเกินไปสำหรับแผนที่ความลึกของหิมะมีความหมาย
ในภูมิภาคอัลไพน์ ลี et al . ( 2008 )
ใช้กล้องแผนที่ดิจิตอล ( DMC ) กล้องดิจิตอลกรอบ
จะครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 2.3 กิโลเมตร มีสูงมาก หมายถึงพื้นดินระยะทาง ( GSD )
) 0.08 ม. รายงาน
หมายถึงความแตกต่างเมื่อเทียบกับ dgnss การวัด
ประมาณ 0.15 เมตร เน้นศักยภาพยอดเยี่ยมของดิจิตอล
ศฎแผนที่ความลึกของหิมะที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม
ไม่มีหิมะลึกแผนที่ได้รับการเปรียบเทียบกับชุดข้อมูลอ้างอิง
แตกต่างกัน ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่