2. Materials and methods2.1. Animal

2. Materials and methods
2.1. Animals and experimental design
The experiment (Table 1) comprised four trials with two experimental pen replicates of each of the four treatments: Treatment A (conventionally reared Danish pigs fed 100%concentrate according to Danish recommendations (with-out roughage and outdoor area)) was compared with three different organic pig production systems with access to out-door area, where the pigs were fed either Treatment B(100% organic concentrate according to Danish recommendations (without roughage)), C (70% organic concentrateac cording to Danish recommendations (restrictedly) plusad libitum organic barley/pea silage) or D (70% organ icon centrate according to Danish recommendations(restrictedly) plus organic ad libitum clover grass silage, where the relative levels of concentrate feeding refer to an age-related scale). The four experimental trials (replicates) consisted of two summer trials – trials 1 and 3 – in 1999and 2000, and two winter trials – trials 2 and 4 – in 2000and 2001. Each pen contained 5 pigs selected according to treatment, initial weight, pen replicate, litter, and sex, resulting in 160 Duroc. Danish Landrace • Large White (DLY) crossbred pigs. Of these only 152 pigs were in cluded in the statistical analyses, as 8 animals were discarded during production and slaughtering. Two were discarded due to sickness and death and 6 due to wrong experimental treatment. Of these 6 pigs, 4 were discarded due to mixing pigs from two treatments in a pen after weighing during the final production period and 2 due to wrong experimental treatment during the slaughter process. Each trial consisted of two pen replicates per treatment, and contained3 castrates and 2 females in one pen and 2 castrates and 3females in the other pen.
The relative levels of concentrate feeding refer to a scale based on a time span from the start of the treatment at 40 kg live weight, and the 100%-concentrate pigs were fed to appetite twice a day in a trough, which was emptied30 min after start of feeding time (Madsen, Petersen, & Soegaard, 1990). The pigs were slaughtered at approximately 108 kg live weight. The organically raised pigs in Treatments C and D were fed different kinds of roughage (barley/pea silage and clover grass silage, respectively) to appetite twice a day, in the first two trials from a trough and in the last two trials from a newly designed rough age hedge placed on the fence in the outdoor concrete area in order to decrease waste of roughage in the outdoor (dunging ) area. The amount of roughage eaten per pen per day in Treatments C and D was calculated by subtract ting the weight of the roughage left in the trough or rough age hedge from what was offered. New roughage was given each day, and the old roughage was removed. The rough age hedge used in the last two trials decreased the amount of roughage waste compared with trough feeding. Treatments B, C and D pigs were kept in accordance with the European Community standards for organic livestock and lives tock products (Council Regulations EC 1804/1999 amending Directive EEC 2092/91). However, according to these rules, Treatment B lacked access to roughage. This design was made in order to be able to make a reasonable comparison of Treatment B with the conventionally treated pigs A, which had no access to roughage and outdoor area. In the three treatments fed organic concentrate, the pigs in the first3 trials in the period 1999–2000 were fed a concentrate mixture based on 28% barley/pea, 31.7% wheat, 16% oat, 22%GMO-free soybean meal, 0.2% solivitmicro minerals-106,0.3% salt, 1.1% limestone and 0.7% dicalciumphosphate. In the last trial taking place in the autumn 2000 and the winter 2001, the composition was 8.7% barley, 28% barley/pea,20% wheat, 20% oat, 21% GMO-free soybean meal, 0.2%solivit-micro minerals-106, 0.3% salt, 1.1% limestone and0.7% dicalcium phosphate given in an indoor feeding trough twice a day. In the control treatment with 100% conventional concentrate, the pigs were fed a standard concentrate mixture from DIAS Research Centre Foulummainly based on 50% barley, 24% soybean meal, 20% wheat,0.3% lysine mixture, 0.1% methionine mixture, 2% soy oil and 1% molasses plus minerals and vitamins. Only pigs from this treatment had no access to an outdoor area. Aver-age results from the feed analyses of protein, fat, crudefibre, ash, EDOM, digestible energy and net energy from all four trials are shown in Table 3. Average results from the feed analyses of fatty acids, retinol, b-carotene and at ocopherolin conventional and organic concentrate and organic rough age of clover grass silage and barley/pea silage are shown in Table 4.
2.2. Slaughtering procedure, sampling and analysis
Divided over two slaughter days, the 40 pigs in each of the four trials were transported to the DIAS experiment talslaughter plant at Research Centre Foulum when the aver-age weight was around 108 kg live weight. Twenty pigs were slaughtered per slaughter day. In the two summer trials there were 14 days between the two slaughter days, while there were three weeks between the two slaughter days in the two winter trials (Table 2). All pigs were weighed and ham-tattooed with the ear-number on the morning beforeslaughter, and they arrived to the slaughter plant after1.5 h of transport from Rugballegaard. At weighing, thepigs were marked with different colours according to treatment. Due to the different growth rates of Treatments A and B on one hand and Treatments C and D on the other ,around 80% of the pigs of Treatments A and B and 20% of Treatments C and D were delivered at the first slaughter day and vice versa the second slaughter day (Table 2). The average live weight at slaughter of the whole experiment was108.5 ± 6.8 kg SD without statistical corrections.
On each slaughter day the pigs of the four treatments were kept in separate compartments during transport to the abattoir where the pigs arrived at 8.00 a.m. in a vehicleauthorised for transport of pigs. The A and B treatments were mixed in one pen at the abattoir and Treatments C and D in another pen. At the first slaughter day, the pig sof Treatments A and B were slaughtered alternately with an interval of 10 min starting on arrival to the abattoir and thereafter alternately Treatment C and D pigs. At the second slaughter day the pigs of Treatments C and D were alternately slaughtered with an interval of 10 min just after arrival to the abattoir and thereafter alternately Treatment A and B pigs.
The pigs were stunned with 80% CO2 for three min, exsanguinated, scalded at 62 °C for three min, cleaned , and eviscerated within 30 min. After 45 min the carcasses were placed at 4 °C in a chilling room.
Carcass meat percentages were determined with a Fat-O-Meat ’er (SFK-Technologies, Denmark). Meat quality traits were investigated on LD from the pigs. Duplicate pH measurements were made in LD 24 h post-mortem with an insertion glass electrode (Radiometer, Lyon, France) connected to a pH-meter (Metrohm Model704, Herisau, Switzerland). The electrode was calibrated at4 °C in buffers with pH 4.01 and 7.00 (Radiometer, Lyon, France).
LD samples (5cm) taken at the last rib 24h post-mortem were used for both the following colour measurements and all the other subsequent assays. Meat colour of bloomed (1 h at 14 °C) samples was measured usinga Minolta Chroma Meter CR-300 (Osaka, Japan), witha D65light source calibrated against a white tile(L* = 92.30, a* = .32, and b* = .33). Pigment (myoglobinunits) was determined in accordance with the methoddescribed by Oksbjerg et al. (2000). Pigment (haematin) was determined in accordance with the method described by Hornsey (1956). Drip loss was measured according toa reference method described by Honikel (1996). Tocopherols (vitamin E) in loin muscle and liver as well as vitamin A in liver were analysed according to Jensen et al. (1998).Lipid oxidation was measured as formation of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) according to Tarladgis, Pearson, and Dugan (1964) with modifications of Jensen et al. (1998). Samples of back fat measuring 5 • 10 cm were vacuum-packed and frozen (À20 °C) untilanalysis for fatty acids by GC-FID: 20–25 g of back fat were cut in smaller pieces and melted in a microwave oven for 3 min at 450 W, and lipid was extracted as described by Bligh and Dyer (1959). Fatty acids were esterified with methanol in Na OH catalysed by borontrifluride (BF3–Me OH). The methylesters were analysed by gas chromatography with a flame ionisation detector (GC-FID, carriergas helium HP 6890) on a CP-sil 88 column (50 m, ID0.25 mm, film 0.20 lm Chrompack). The temperature pro-gram was: 70 °C for 2 min, 30°/min until 120 °C, 2°/minuntil 180 °C, 180 °C for 5 min, 20°/min until 240 °C and finally 240 °C for 10min. Injector and FID-detector:300 °C. Column flow: 0.8 ml carrier gas/min. The methylesters were identified by comparing retention times of FAME standards (Swine). Sensory profiling by a trainedsensory panel (8 assessors) was performed on 20 mm slices of the LD with approx. 2 mm fat. The slices were fried without additional fat or oil on a hot plate to a core tem-perature of 65 °C. Only the centre of the slices was usedin the profiling. During training the panel decided to use12 sensory attributes: Meat odour, pig odour, acidic odour, brown surface, meat flavour, pig flavour, acidic flavour, sweet flavour, hardness, juiciness, tenderness and chewing time. The intensity of each attribute was assessed on anunstructured scale where data subsequently were trans-formed to a numeric scale from 0 to 15. One side of eachcarcass was cut into parts, and fore-end, loin, belly and leg were weighed. The following fresh products were produced according to ESS-FOOD (2005) and weighed: Loin without rind and bone (cut 1669), belly without rind and bone (cut 1828), leg round cut (cut 1203), leg muscles without rind, bone and fat (cut 1223) and trim

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ2.1. สัตว์และออกแบบการทดลองทดลอง (ตารางที่ 1) ประกอบด้วยการทดลอง 4 กับปากกาทดลองเหมือนกับสองของแต่ละทรีตเมนต์สี่: รักษา A (ดีผลิตภัณฑ์สุกรเดนมาร์กเลี้ยง 100% เข้มข้นตามคำแนะนำเกี่ยวกับเดนมาร์ก (roughage กับออกและพื้นที่ภายนอก)) ได้เปรียบเทียบกับระบบผลิตหมูอินทรีย์แตกต่างกันสามถึงกลางที่ตั้ง ที่สุกรที่เลี้ยง B(100% organic concentrate according to Danish recommendations (without roughage) รักษาอย่างใดอย่างหนึ่ง), C (70% อินทรีย์ concentrateac cording ให้คำแนะนำของเดนมาร์ก (restrictedly) plusad libitum ข้าวบาร์เลย์ถั่วอินทรีย์ไซเลจต่อ) หรือ D (อวัยวะ 70% ไอคอน centrate ตาม recommendations(restrictedly) เดนมาร์กและโคลเวอร์ ad libitum อินทรีย์หญ้าไซเลจต่อ ที่ระดับสัมพัทธ์ของอาหารข้นหมายถึงมาตราที่เกี่ยวข้องอายุ) ทดลองทดลอง 4 (เหมือนกับ) ประกอบด้วยสองร้อนทดลอง –ทดลอง 1 และ 3 – ใน 1999and 2000 และสองหนาวทดลอง –ทดลอง 2 และ 4 – ใน 2000and 2001 ปากกาแต่ละประกอบด้วยสุกร 5 เลือก ตามรักษา น้ำหนักเริ่มต้น ปากกาจำลอง แคร่ เพศ ใน 160 Duroc •เดนมาร์กแม่ขาวใหญ่ (DLY) ผลิตสุกร สุกรเหล่านี้เพียง 152 ได้ใน cluded ในการวิเคราะห์ทางสถิติ เป็นสัตว์ 8 ถูกยกเลิกในระหว่างการผลิตและ slaughtering สองถูกละทิ้งเนื่องจากเจ็บป่วย และความตาย และ 6 เนื่องจากทดลองรักษาไม่ถูกต้อง สุกรเหล่านี้ 6, 4 ถูกละทิ้งเนื่องจากผสมสุกรจากการรักษาสองในปากกาหลังจากชั่งน้ำหนักระหว่างรอบระยะเวลาการผลิตขั้นสุดท้ายและ 2 เนื่องจากการรักษาทดลองไม่ถูกต้องในระหว่างกระบวนการฆ่า ทดลองแต่ละครั้งประกอบด้วยของสองปากกาเหมือนกับต่อ รักษา contained3 castrates และหญิง 2 ในหนึ่งปากกา และ 2 castrates และ 3females ในปากกาอื่น ๆระดับสัมพัทธ์ของอาหารข้นหมายถึงอัตราตามช่วงเวลาจากจุดเริ่มต้นของการรักษาที่น้ำหนักสด 40 กก. และสุกรเข้มข้น 100% ได้ติดตามอาหารสองวันในราง ที่ emptied30 นาทีหลังจากเริ่มให้อาหารเวลา (แมดเซน Petersen, & Soegaard, 1990) สุกรที่ฆ่าที่ประมาณ 108 กิโลกรัมสดน้ำหนัก สุกร organically ยกรักษา C และ D ถูกเลี้ยง roughage (ไซเลจต่อข้าวบาร์เลย์/ถั่วและโคลหญ้าไซเลจต่อ ตามลำดับ) ชนิดต่าง ๆ ให้อาหาร สองวัน ในการทดลองสองจากราง และ ในการทดลองครั้งล่าสุดสองจากป้องกันอายุคร่าว ๆ ออกแบบใหม่ไว้บนรั้วคอนกรีตบริเวณกลางแจ้งเพื่อลดขยะ roughage (dunging) บริเวณกลางแจ้ง จำนวน roughage กินต่อปากกาต่อวันในการรักษา C และ D ถูกคำนวณโดยลบทิงน้ำหนักของซ้าย roughage ในราง หรือป้องกันอายุคร่าว ๆ จากที่แนะนำ Roughage ใหม่ให้แต่ละวัน และ roughage เก่าถูกลบออกไป ป้องกันอายุคร่าว ๆ ที่ใช้ในการทดลองครั้งล่าสุดสองลดจำนวนขยะ roughage เปรียบเทียบกับรางอาหาร ได้รับการเก็บรักษา B, C และ D สุกรตามมาตรฐานสหภาพยุโรปสำหรับสินค้าเกษตรอินทรีย์ปศุสัตว์และชีวิต tock (สภากฎระเบียบ EC 1804/1999 แก้ไขคำสั่ง EEC 2092/91) อย่างไรก็ตาม ตามกฎเหล่านี้ B รักษาขาดถึง roughage ทำการออกแบบนี้เพื่อให้สามารถทำการเปรียบเทียบที่เหมาะสมบีรักษากับสุกรดีบำบัด A ซึ่งไม่สามารถเข้าถึง roughage และพื้นที่กลางแจ้ง ในทรีทเมนต์ที่ 3 อาหารข้นอินทรีย์ สุกรในการทดลอง first3 ในช่วงปี 1999-2000 ได้รับส่วนผสมเข้มข้น 28% ข้าวบาร์เลย์/ชัญ 31.7% ข้าวสาลี ข้าวโอ๊ต 16% กากถั่วเหลืองจีเอ็มโอฟรี 22%, 0.2% solivitmicro minerals-106,0.3% เกลือ 1.1% หินปูน และ 0.7% dicalciumphosphate ในการทดลองสุดท้ายที่ถ่ายทำใน 2000 ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวปี 2001 องค์ประกอบถูกข้าวบาร์เลย์ 8.7%, 28% barley/pea,20% ข้าวสาลี ข้าวโอ๊ต 20% กากถั่วเหลืองจีเอ็มโอฟรี 21% แร่-106 0.2%solivit-micro เกลือ 0.3%, 1.1% หินปูน and0.7% dicalcium ฟอสเฟตให้ในรางอาหารภายในสองวัน ในการรักษาควบคุมด้วยสมาธิปกติ 100% สุกรที่เลี้ยงผสมข้นมาตรฐานจาก Foulummainly ศูนย์วิจัย DIAS ตามข้าวบาร์เลย์ 50%, 24% กากถั่วเหลือง wheat,0.3% 20% ผสมแอล-ไลซีน ผสม methionine 0.1% น้ำมันถั่วเหลือง 2% และกากน้ำตาล 1% รวม ทั้งวิตามิน และเกลือแร่ สุกรจากนี้รักษาได้ไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่กลางแจ้ง อายุ aver ผลลัพธ์จากการวิเคราะห์อาหารโปรตีน ไขมัน crudefibre เถ้า EDOM, digestible พลังงาน และพลังงานสุทธิจากการทดลองทั้งหมด 4 แสดงในตาราง 3 เฉลี่ยผลจากวิเคราะห์อาหารบีแคโรทีน กรดไขมัน retinol และ ocopherolin ปกติ และอินทรีย์เข้มข้นและอายุอินทรีย์หยาบหญ้าโคลเวอร์ ไซเลจต่อและข้าวบาร์เลย์/ชัญไซเลจต่อแสดงในตาราง 42.2 การ slaughtering กระบวนการ การสุ่มตัวอย่าง และวิเคราะห์แบ่งวันฆ่า 2 สุกร 40 ในการทดลอง 4 อพยพพืช talslaughter ทดลอง DIAS ที่ Foulum ศูนย์วิจัยเมื่อน้ำหนัก aver อายุ ประมาณ 108 กิโลกรัมน้ำหนักสด สุกร 20 ถูกฆ่าฆ่าวันละ ในฤดูที่สอง ทดลองมีกำลัง 14 วันระหว่างวันฆ่าสอง ในขณะที่มีสามสัปดาห์ระหว่างวันสองฆ่าในทั้งสองฤดูหนาวการทดลอง (ตารางที่ 2) น้ำหนักสุกรทั้งหมด และ tattooed แฮมกับเลขหูบน beforeslaughter ตอนเช้า และพวกเขามาให้ after1.5 ฆ่าพืชที่ h การขนส่งจาก Rugballegaard ที่ชั่งน้ำหนัก thepigs ได้ทำเครื่องหมาย ด้วยสีตามรักษา เนื่องจากการเติบโตที่แตกต่าง ราคาการรักษา A และ B บนมือหนึ่ง และรักษา C และ D ในอื่น ๆ ประมาณ 80% ของสุกร A และ B 20% รักษา C และ D ได้จัดส่งฆ่าวันแรก และกลับฆ่าวันที่สอง (ตารางที่ 2) น้ำหนักสดเฉลี่ยที่ฆ่าทั้งหมดทดลอง was108.5 ± 6.8 kg SD โดยไม่ต้องแก้ไขทางสถิติในแต่ละวันฆ่า สุกรบำบัดสี่ถูกเก็บไว้ในช่องแยกระหว่างขนส่งไปโรงฆ่าสัตว์ที่สุกรถึง 8.00 น.ในการ vehicleauthorised สำหรับการขนส่งสุกร รักษาที่ A และ B ถูกผสมในปากกาหนึ่งที่โรงฆ่าสัตว์ และรักษา C และ D ในปากกาอีก ในวันแรกที่ฆ่า หมูรักษา sof A และ B ถูกฆ่าสลับกับช่วงเวลา 10 นาทีเริ่มมาถึงโรงฆ่าสัตว์ และหลังจากนั้นสลับสุกรรักษา C และ D วันฆ่าสอง สุกรรักษา C และ D ได้มาระหว่างมีชัย ด้วยช่วง 10 นาทีหลังเดินทางไปโรงฆ่าสัตว์ และหลังจากนั้นมาระหว่างรักษา A และ B สุกรสุกรมีตะลึงกับ 80% CO2 สำหรับสามนาที exsanguinated ลวกที่ 62 ° C สำหรับสามนาที สะอาด และ eviscerated ภายใน 30 นาที หลังจาก 45 นาที ซากถูกวางไว้ที่ 4 ° C ในห้องหนาวมีกำหนดเปอร์เซ็นต์ซากเนื้อกับไขมัน-O-เนื้อถัง (SFK เทคโนโลยี เดนมาร์ก) ลักษณะคุณภาพของเนื้อได้ตรวจสอบเกี่ยวกับ LD จากสุกร วัดค่า pH ซ้ำที่เกิดขึ้นใน LD 24 h ลงพ้นด้วยการแทรกกระจกไฟฟ้า (Radiometer ลียง ฝรั่งเศส) เชื่อมต่อกับเครื่อง pH-วัด (Metrohm Model704, Herisau สวิตเซอร์แลนด์) อิเล็กโทรดถูกปรับเทียบ at4 ° C ในบัฟเฟอร์ที่มี pH 4.01 และ 7.00 น. (Radiometer ลียง ฝรั่งเศส)LD ตัวอย่าง (5 เซนติเมตร) สุดซี่โครง 24h ลงพ้นถูกใช้สำหรับการวัดสีต่อไปนี้และทั้งหมดอื่น ๆ ต่อมา assays สีเนื้อของบัวบาน (1 h ที่ 14 ° C) ตัวอย่างที่วัด usinga Minolta ความเมตร CR-300 (โอซาก้า ญี่ปุ่น), พร้อมกับแหล่ง D65light ปรับเทียบกับกระเบื้องสีขาว (L * = 92.30 เป็น * =.32 และ b * =.33). เม็ด (myoglobinunits) ที่ถูกกำหนดตามการ methoddescribed โดย Oksbjerg et al. (2000) เม็ด (haematin) ที่ถูกกำหนดตามวิธีที่อธิบายไว้ โดย Hornsey (1956) ขาดทุนหยดถูกวัดตามสารบัญผู้เขียนอ้างอิงวิธีที่อธิบายไว้ โดย Honikel (1996) Tocopherols (วิตามินอี) ในกล้ามเนื้อหยิบ และตับเช่นเดียว กับวิตามินเอในตับถูก analysed ตามเจน et al. (1998)ออกซิเดชันของไขมันที่วัดเป็นการก่อตัวของ thiobarbituric กรดปฏิกิริยาสาร (TBARS) ตาม Tarladgis เพียร์สัน และ Dugan (1964) ด้วยการปรับเปลี่ยนของเจนและ al. (1998) ตัวอย่างหลังไขมัน•วัด 5 10 ซมถูกแช่แข็ง และ vacuum-packed untilanalysis (À20 ° C) สำหรับกรดไขมันโดย GC-FID: 20 – 25 กรัมของไขมันกลับถูกตัดชิ้นเล็ก และหลอมเหลวในเตาอบไมโครเวฟสำหรับ 3 นาทีที่ 450 W และไขมันถูกสกัดตามที่อธิบายไว้ โดย Bligh และเครื่องเป่า (1959) กรดไขมันถูก esterified กับเมทานอลในนา OH catalysed โดย borontrifluride (BF3 – OH ฉัน) Methylesters ถูก analysed โดย chromatography ก๊าซกับมีเปลวไฟ ionisation จับ (GC-FID ฮีเลียม carriergas HP 6890) คอลัมน์ CP-ภาษาศาสตร์ 88 (50 เมตร ID0.25 มม. ฟิล์ม 0.20 lm Chrompack) อุณหภูมิสนับสนุนกรัม: 70 ° C สำหรับ 2 min, 30 องศา/นาทีจนถึง 120 ° C, 2 ° C 180 ° 180 ° C สำหรับ 5 นาที 20 องศา/นาทีจนถึง 240 ° C และในที่สุด 240 ° C สำหรับ 10 นาทีอัด และสลัก minuntil-เครื่องตรวจจับ: 300 ° c คอลัมน์กระแส: 0.8 ml ผู้ขนส่ง ก๊าซ/min Methylesters ถูกกำหนด โดยการเปรียบเทียบเวลารักษามาตรฐานชื่อเสียง (สุกร) สร้างโพรไฟล์ทางประสาทสัมผัส โดยแผง trainedsensory (8 ประเมิน) ที่ดำเนินการบนชิ้น 20 มม.ของ LD ด้วยประมาณ 2 มม.ไขมัน ชิ้นที่ทอดโดยไม่เพิ่มไขมันหรือน้ำมันบนจานร้อนการยการ-perature เป็นหลัก 65 องศาเซลเซียส ศูนย์กลางของชิ้นถูก usedin การสร้างโพรไฟล์ ในระหว่างการฝึกอบรมแผงตัดสินใจ use12 คุณลักษณะทางประสาทสัมผัส: เนื้อกลิ่น กลิ่นหมู กลิ่นเปรี้ยว ผิวสีน้ำตาล รสเนื้อ รสหมู รสเปรี้ยว รสหวาน ความแข็ง juiciness เจ็บ และเวลาเคี้ยว ความเข้มของแต่ละแอตทริบิวต์ถูกประเมินในระดับ anunstructured ซึ่งข้อมูลในเวลาต่อมามีธุรกรรมมีรูปแบบขนาดตัวเลขจาก 0 ถึง 15 ด้านหนึ่งของ eachcarcass ถูกตัดเป็นชิ้นส่วน และน้ำหนักสุด ท้ายลำเลียงสา หยิบ ท้อง และขา ผลิตตาม ESS-อาหาร (2005) และให้น้ำหนักสดผลิตภัณฑ์ต่อไปนี้: หยิบไม่แคบและกระดูก (ตัด 1669), สลายไม่แคบและกระดูก (ตัด 1828), เลกรอบตัด (ตัด 1203), กล้ามเนื้อขาไม่แคบ กระดูก และไขมัน (ตัด 1223) และตัดแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 สัตว์และการออกแบบการทดลอง
การทดลอง (ตารางที่ 1) ซึ่งประกอบด้วยสี่การทดลองกับสองซ้ำปากกาทดลองของแต่ละสี่การรักษา: รักษา (หมูที่เลี้ยงตามอัตภาพเดนมาร์กเลี้ยง 100% เข้มข้นตามคำแนะนำของเดนมาร์ก (กับออกอาหารหยาบและพื้นที่กลางแจ้ง)) เมื่อเทียบกับสามระบบการผลิตสุกรอินทรีย์ที่แตกต่างกันกับการเข้าถึงพื้นที่กลางแจ้งที่หมูได้รับการเลี้ยงดูทั้งการรักษา B (100% อินทรีย์เข้มข้นตามคำแนะนำของเดนมาร์ก (โดยไม่ต้องอาหารหยาบ)), C (70% concentrateac อินทรีย์ cording คำแนะนำเดนมาร์ก (restrictedly) plusad เต็มที่ข้าวบาร์เลย์อินทรีย์ / ถั่วหมัก) หรือ (centrate ไอคอนอวัยวะ 70% ตามคำแนะนำของเดนมาร์ก (restrictedly) D บวกโฆษณาอินทรีย์หมักหญ้าถั่วกินอย่างเต็มที่ที่ระดับความสัมพันธ์ของการให้อาหารข้นหมายถึงระดับอายุที่เกี่ยวข้อง) สี่การทดลองการทดลอง (ซ้ำ) ประกอบด้วยสองการทดลองในฤดูร้อน - การทดลองที่ 1 และที่ 3 - ใน 1999and 2000 และทั้งสองการทดลองในฤดูหนาว - การทดลองที่ 2 และ 4 - ในปี 2001 2000and ปากกาแต่ละคนมีอยู่ 5 หมูเลือกได้ตามการรักษาน้ำหนักเริ่มต้นปากกา ทำซ้ำครอกและเพศที่มีผลใน 160 ดูรอค เดนมาร์กแลนด์เรซ•สีขาวขนาดใหญ่ (DLY) สุกรลูกผสม ของเหล่านี้เท่านั้นที่ 152 หมูอยู่ใน cluded ในการวิเคราะห์ทางสถิติที่ 8 สัตว์ที่ถูกทิ้งในระหว่างการผลิตและฆ่า ทั้งสองถูกยกเลิกเนื่องจากการเจ็บป่วยและความตายและ 6 เนื่องจากการทดลองการรักษาที่ไม่ถูกต้อง เหล่านี้ 6 หมู 4 ถูกโยนทิ้งเนื่องจากสุกรจากสองการรักษาผสมในคอกหลังจากชั่งน้ำหนักในช่วงระยะเวลาการผลิตขั้นสุดท้ายและ 2 เนื่องจากการทดลองการรักษาที่ไม่ถูกต้องในระหว่างกระบวนการฆ่า แต่ละการทดลองประกอบด้วยสองปากกาซ้ำต่อการรักษาและการ castrates contained3 และหญิง 2 ในคอกเดียวและ 2 castrates และ 3females ในปากกาอื่น ๆ ที่
ระดับความเข้มข้นของการให้อาหารดูขนาดขึ้นอยู่กับช่วงเวลาตั้งแต่เริ่มต้นของการรักษา ที่ 40 กิโลกรัมน้ำหนักและ 100% สุกรสมาธิได้รับการเลี้ยงดูให้ความอยากอาหารวันละสองครั้งในรางซึ่งเป็น emptied30 นาทีหลังจากการเริ่มต้นของเวลาการให้อาหาร (เซนปีเตอร์เสน & Soegaard, 1990) หมูถูกฆ่าประมาณ 108 กิโลกรัมน้ำหนักสด หมูที่เลี้ยงตามธรรมชาติในการรักษา C และ D ได้รับการเลี้ยงดูที่แตกต่างกันของอาหารหยาบ (ข้าวบาร์เลย์ / ถั่วหมักและหญ้าถั่วหมักตามลำดับ) เพื่อความอยากอาหารวันละสองครั้งในสองการทดลองครั้งแรกจากรางและในช่วงสองการทดลองจากใหม่ ออกแบบมาป้องกันความเสี่ยงอายุหยาบวางไว้บนรั้วคอนกรีตในพื้นที่กลางแจ้งเพื่อลดของเสียของอาหารหยาบในกลางแจ้ง (dunging) พื้นที่ ปริมาณของอาหารหยาบกินต่อปากกาต่อวันในการรักษา C และ D ที่คำนวณได้จากลบทิ้งน้ำหนักของอาหารหยาบที่เหลืออยู่ในรางหรืออายุหยาบป้องกันความเสี่ยงจากสิ่งที่ถูกเสนอ อาหารหยาบใหม่ที่ได้รับในแต่ละวันและอาหารหยาบเก่าจะถูกลบออก ป้องกันความเสี่ยงอายุหยาบที่ใช้ในช่วงสองการทดลองลดปริมาณของเสียอาหารหยาบเมื่อเทียบกับการให้อาหารราง การรักษา B, C และ D หมูถูกเก็บอยู่ในสอดคล้องกับมาตรฐานของสหภาพยุโรปสำหรับปศุสัตว์อินทรีย์และชีวิตผลิตภัณฑ์ต็อก (สภาระเบียบ EC Directive 1804/1999 แก้ไข EEC 2092/91) อย่างไรก็ตามตามกฎเหล่านี้รักษา B ขาดการเข้าถึงอาหารหยาบ การออกแบบนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อที่จะสามารถที่จะทำให้การเปรียบเทียบที่เหมาะสมของการรักษา B กับได้รับการรักษาตามอัตภาพหมูซึ่งมีการเข้าถึงอาหารหยาบและพื้นที่กลางแจ้งไม่มี ในช่วงสามรักษาอาหารข้นอินทรีย์สุกรในการทดลอง first3 ในช่วง 1999-2000 ได้รับการเลี้ยงดูส่วนผสมข้นขึ้นอยู่กับ 28% ข้าวบาร์เลย์ / ถั่ว, ข้าวสาลี 31.7%, 16% ข้าวโอ๊ต, 22% จีเอ็มโอฟรีกากถั่วเหลือง 0.2 % solivitmicro แร่ธาตุ 106,0.3% เกลือ 1.1% หินปูนและ 0.7% dicalciumphosphate ในการพิจารณาคดีล่าสุดที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วง 2000 และฤดูหนาวปี 2001 องค์ประกอบเป็น 8.7% ข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์ 28% / ถั่ว, ข้าวสาลี 20%, 20% ข้าวโอ๊ต, 21% จีเอ็มโอฟรีกากถั่วเหลือง 0.2% solivit ไมโครแร่ธาตุ -106 0.3% เกลือ 1.1% ฟอสเฟตหินปูน and0.7% ไดแคลเซียมที่กำหนดไว้ในรางให้อาหารในร่มวันละสองครั้ง ในการรักษาควบคุม 100% เข้มข้นทั่วไปสุกรได้รับอาหารผสมเข้มข้นมาตรฐานจาก DIAS ศูนย์วิจัย Foulummainly ขึ้นอยู่กับ 50% ข้าวบาร์เลย์, กากถั่วเหลือง 24%, ข้าวสาลี 20%, 0.3% ผสมไลซีน, 0.1% ส่วนผสม methionine, 2% น้ำมันและ 1% ถั่วเหลืองกากน้ำตาลรวมทั้งแร่ธาตุและวิตามิน เฉพาะสุกรจากการรักษานี้มีการเข้าถึงพื้นที่กลางแจ้งไม่มี ผล Aver อายุจากอาหารการวิเคราะห์โปรตีนไขมัน crudefibre เถ้าเอโดมพลังงานย่อยได้และพลังงานสุทธิที่ได้จากการทดลองทั้งสี่จะถูกแสดงในตารางที่ 3 ผลการเฉลี่ยจากอาหารการวิเคราะห์ของกรดไขมัน, เรติน B-แคโรทีนและ ที่ ocopherolin เข้มข้นธรรมดาและอินทรีย์และอายุหยาบอินทรีย์หมักหญ้าและข้าวบาร์เลย์ถั่ว / ถั่วหมักแสดงในตารางที่ 4
2.2 ฆ่าขั้นตอนการเก็บตัวอย่างและการวิเคราะห์
แบ่งออกสองวันฆ่า 40 สุกรในแต่ละการทดลองสี่ถูกส่งไป DIAS พืช talslaughter การทดลองที่ศูนย์วิจัย Foulum เมื่อน้ำหนักยืนยันอายุที่ประมาณ 108 กิโลกรัมน้ำหนักสด ยี่สิบหมูถูกฆ่าต่อวันฆ่า ในสองการทดลองในฤดูร้อนมี 14 วันระหว่างวันที่สองวันฆ่าในขณะที่มีสามสัปดาห์ระหว่างวันที่สองฆ่าในสองการทดลองในช่วงฤดูหนาว (ตารางที่ 2) สุกรทั้งหมดถูกชั่งน้ำหนักและแฮม-รอยสักที่มีหูเลขที่ beforeslaughter ตอนเช้าและพวกเขามาถึงโรงฆ่า after1.5 ชั่วโมงของการขนส่งจาก Rugballegaard ที่ชั่งน้ำหนัก thepigs ถูกทำเครื่องหมายด้วยสีที่แตกต่างกันตามการรักษา เนื่องจากอัตราการเติบโตที่แตกต่างกันของการรักษาและ B บนมือข้างหนึ่งและการรักษา C และ D ที่อื่น ๆ ประมาณ 80% ของสุกรของการรักษา A และ B และ 20% ของการรักษา C และ D ถูกส่งมาในวันแรกและฆ่า ในทางกลับกันในวันที่สองฆ่า (ตารางที่ 2) น้ำหนักสดเฉลี่ยอยู่ที่การฆ่า was108.5 ทดลองทั้ง± 6.8 SD กก. โดยไม่ต้องแก้ไขทางสถิติ
ในแต่ละวันฆ่าสุกรในสี่ของการรักษาที่ถูกเก็บไว้ในช่องที่แยกจากกันในระหว่างการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์ที่หมูมาถึงที่ 8:00 ใน vehicleauthorised สำหรับการขนส่งสุกร A และ B การรักษาที่ได้รับการผสมในปากกาหนึ่งที่โรงฆ่าสัตว์และการรักษา C และ D ในปากกาอื่น ในวันฆ่าฟันครั้งแรก, การรักษา, หมู SOF A และ B ถูกฆ่าสลับกับช่วงเวลา 10 นาทีเริ่มตั้งแต่วันที่เดินทางมาถึงโรงฆ่าสัตว์และหลังจากนั้นผลัดกันรักษา C และ D หมู ในวันที่สองฆ่าสุกรที่รักษา C และ D ถูกฆ่าสลับกับช่วงเวลา 10 นาทีหลังจากที่เดินทางมาถึงโรงฆ่าสัตว์และหลังจากนั้นผลัดกันรักษาและหมู B
หมูตะลึงกับ 80% CO2 เป็นเวลาสามนาที, exsanguinated, ไฟลวกที่ 62 องศาเซลเซียสเป็นเวลาสามนาที, ทำความสะอาดและชำแหละภายใน 30 นาที หลังจาก 45 นาทีซากถูกวางไว้ที่ 4 ° C ในห้องที่หนาวเหน็บ
เปอร์เซ็นต์เนื้อซากถูกกำหนดด้วยไขมัน-O-เนื้อสัตว์ 'เอ้อ (SFK-เทคโนโลยี, เดนมาร์ก) ลักษณะเนื้อสัตว์ที่มีคุณภาพได้รับการตรวจสอบเกี่ยวกับ LD จากหมู ซ้ำวัดค่า pH ได้ทำใน LD 24 ชั่วโมงภายหลังการตายด้วยไฟฟ้ากระจกแทรก (Radiometer, ลียง, ฝรั่งเศส) เชื่อมต่อกับค่า pH เมตร (Metrohm Model704, เฮริวิตเซอร์แลนด์) อิเล็กโทรดที่ได้รับการสอบเทียบ AT4 ° C ในบัฟเฟอร์ที่มีค่า pH 4.01 และ 7.00 (Radiometer, ลียง, ฝรั่งเศส)
ตัวอย่าง LD (5cm) ถ่ายที่ 24 ซี่โครงที่ผ่านการชันสูตรศพถูกนำมาใช้ทั้งในการวัดสีดังต่อไปนี้และทุกการตรวจภายหลังอื่น ๆ . เนื้อสีของดอก (1 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 14 ° C) ตัวอย่างวัด usinga Minolta Chroma Meter CR-300 (โอซาก้า, ญี่ปุ่น) แหล่งที่มา D65light witha เทียบกับกระเบื้องสีขาว (L * = 92.30, * = 0.32 และข * = 0.33) เม็ดสี (myoglobinunits) ถูกกำหนดให้สอดคล้องกับ methoddescribed โดย Oksbjerg และคณะ (2000) เม็ดสี (haematin) ถูกกำหนดให้เป็นไปตามวิธีการที่อธิบายโดย Hornsey (1956) การสูญเสียหยดวัดตาม TOA วิธีการอ้างอิงการอธิบายโดย Honikel (1996) tocopherols (วิตามินอี) ในกล้ามเนื้อเนื้อและตับเช่นเดียวกับวิตามินเอในตับวิเคราะห์ตามเซ่นและคณะ (1998) .Lipid ออกซิเดชันวัดเป็นการก่อตัวของสารปฏิกิริยากรด thiobarbituric (TBARS) ตาม Tarladgis เพียร์สันและบดู (1964) ด้วยการปรับเปลี่ยนของเซ่นและคณะ (1998) ตัวอย่างของไขมันกลับวัด 5 • 10 เซนติเมตรถูกสูญญากาศบรรจุและแช่แข็ง (A20 ° C) untilanalysis สำหรับกรดไขมันด้วยเครื่อง GC-FID: 20-25 กรัมของไขมันกลับถูกตัดเป็นชิ้นขนาดเล็กและละลายในเตาอบไมโครเวฟเป็นเวลา 3 นาที ที่ 450 วัตต์และไขมันเป็นสารสกัดที่ได้อธิบายไว้โดยไบลห์และย้อม (ปี 1959) กรดไขมันที่ถูก esterified กับเมทานอลในนา OH ตัวเร่งปฏิกิริยาโดย borontrifluride (BF3-ฉัน OH) methylesters นำมาวิเคราะห์โดยแก๊สโครมากับเครื่องตรวจจับเปลวไฟ Ionisation (GC-FID, carriergas ฮีเลียม HP 6890) ใน CP-SIL 88 คอลัมน์ (50 เมตร, ID0.25 มมฟิล์ม 0.20 LM Chrompack) อุณหภูมิโปรแกรมที่: 70 ° C เป็นเวลา 2 นาที 30 ° / นาทีจนถึง 120 ° C, 2 ° / minuntil 180 ° C 180 ° C เป็นเวลา 5 นาที, 20 ° / นาทีจนถึง 240 องศาเซลเซียสและในที่สุดก็ 240 ° เซลเซียสเป็นเวลา 10 นาที หัวฉีดและ FID เครื่องตรวจจับ: 300 ° C การไหลเวียนของคอลัมน์: 0.8 มลบริการก๊าซ / นาที methylesters ถูกระบุโดยการเปรียบเทียบเวลาการเก็บรักษาของมาตรฐาน FAME (สุกร) โปรไฟล์ประสาทสัมผัสโดยคณะ trainedsensory (8 ประเมิน) ได้รับการดำเนินการเมื่อวันที่ 20 มมชิ้นของ LD ที่มีประมาณ 2 มมไขมัน ชิ้นที่ได้รับการทอดโดยไม่ต้องไขมันหรือน้ำมันเพิ่มเติมเกี่ยวกับจานร้อนที่แกน TEM-perature จาก 65 ° C เพียงศูนย์กลางของชิ้นถูก usedin โปรไฟล์ ในระหว่างการฝึกแผงตัดสินใจที่จะ use12 คุณลักษณะทางประสาทสัมผัสกลิ่นเนื้อสัตว์กลิ่นหมูกลิ่นที่เป็นกรดพื้นผิวสีน้ำตาล, รสเนื้อ, รสหมูรสเปรี้ยวรสหวานแข็งชุ่มฉ่ำนุ่มและเวลาเคี้ยว ความเข้มของแต่ละแอตทริบิวต์ได้รับการประเมินในระดับ anunstructured ที่ข้อมูลต่อมาเป็นทรานส์ที่เกิดขึ้นกับขนาดที่เป็นตัวเลขจาก 0 ถึง 15 ด้านหนึ่งของ eachcarcass ถูกตัดออกเป็นส่วน ๆ และก่อนสิ้นเนื้อท้องและขาได้รับการชั่งน้ำหนัก ผลิตภัณฑ์ใหม่ดังต่อไปนี้ถูกผลิตตาม ESS-อาหาร (2005) และชั่งน้ำหนัก: เนื้อซี่โครงโดยไม่ต้องเปลือกและกระดูก (ตัด 1669), หน้าท้องโดยไม่ต้องเปลือกและกระดูก (ตัด 1828) ขาตัดรอบ (ตัด 1203), กล้ามเนื้อขาโดยไม่ต้องเปลือก กระดูกและไขมัน (ตัด 1223) และการตัดแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ
2.1 . สัตว์และทดลอง
การทดลอง ( ตารางที่ 1 ) ประกอบด้วย 4 การทดลอง 2 การทดลองปากกาซ้ำแต่ละสี่รักษาการรักษา ( โดยทั่วไปที่เลี้ยงสุกรขุนเดนมาร์ก 100% เข้มข้นตามข้อเสนอแนะเดนมาร์ก ( ที่มีอาหารหยาบ และพื้นที่กลางแจ้ง ) เมื่อเทียบกับสามอินทรีย์ต่าง ๆหมูระบบการผลิตที่มีพื้นที่เข้าออกประตูที่สุกรได้รับทั้งการรักษา B ( 100% อินทรีย์เข้มข้นตามข้อเสนอแนะเดนมาร์ก ( ไม่มีอาหาร ) )C ( 70% อินทรีย์ concentrateac สายไฟที่จะแนะนำเดนมาร์ก ( พระ ) plusad สูตรอินทรีย์บาร์เลย์ / ถั่วหมัก ) หรือ D ( 70% ของอวัยวะไอคอนเซ็นเทรดตามข้อเสนอแนะเดนมาร์ก ( พระ ) บวก Clover อย่างเต็มที่หญ้าหมักอินทรีย์ที่ระดับสัมพัทธ์ของการให้อาหารข้นดูเป็นจุดขนาด )4 การทดลองการทดลอง ( ซ้ำ ) ประกอบด้วย 2 การทดลองการทดลองที่ 1 และ 3 ( ฤดูร้อน ) ใน 1999and 2000 และสองการทดลองฤดูหนาว–การทดลอง 2 และ 4 สำหรับ 2000and 2001 แต่ละคอกหมู 2 เลือกได้ตามต้องการเริ่มต้น , น้ำหนัก , ปากกามาก ขยะ และเพศ เป็นผลใน 160 ดูร็อค . เดนมาร์ก - เรซขนาดใหญ่สีขาว ( DLY ) สุกรลูกผสมของสุกรเพียง 152 เหล่านี้อยู่ใน cluded ในการวิเคราะห์ทางสถิติ เป็น 8 สัตว์ถูกทิ้งในระหว่างการผลิต และการสังหารหมู่ สองถูกยกเลิกเนื่องจากการเจ็บป่วยและการตายและ 6 เนื่องจากทดลองผิด ทั้ง 6 หมู4 ถูกยกเลิกเนื่องจากการผสมหมูจากสองการรักษาปากกาหลังจากชั่งในระหว่างการผลิตขั้นสุดท้ายและ 2 เนื่องจากทดลองผิดในระหว่างกระบวนการฆ่า แต่ละการทดลองประกอบด้วย 2 ปากกาซ้ำต่อ การรักษา และ contained3 castrates 2 หญิงหนึ่ง ปากกา และ 2 castrates ชุดคำในปากกาอื่น ๆ .
ระดับความสัมพันธ์ของการให้อาหารข้น อ้างถึงขนาดขึ้นอยู่กับช่วงเวลา ตั้งแต่เริ่มต้นของการรักษาที่น้ำหนัก 40 กิโลกรัม และ 100 % - สมาธิสุกร เลี้ยงอาหารวันละสองครั้งในราง ซึ่งเป็น emptied30 นาทีหลังจากที่เริ่มต้นของเวลาให้อาหาร ( แมดเซน ปีเตอร์เซน& soegaard , 1990 ) . หมูถูกฆ่าประมาณ 108 กิโลกรัมน้ำหนักอินทรีย์เลี้ยงหมูในการบําบัด C และ D เป็นอาหารชนิดของอาหารหยาบ ( ข้าวบาร์เลย์ / ถั่วหมักและ Clover หญ้าหมัก ตามลำดับ ) ความอยากอาหาร วันละ 2 ครั้ง ใน 2 คดีแรกจากรางและในช่วงสองการทดลองจากการออกแบบใหม่หยาบอายุป้องกันวางไว้บนรั้วในพื้นที่กลางแจ้งในคอนกรีต การลดของเสียของอาหารหยาบในที่กลางแจ้ง ( ดังกิ้ง ) พื้นที่ปริมาณของอาหารที่กินต่อ ปากกา ต่อวันในการรักษา C และ D ได้คำนวณน้ำหนักของอาหารหยาบลบทิงไว้ในรางหรือ hedge อายุคร่าวๆจากที่เสนอ ใหม่ที่ได้รับในแต่ละวัน อาหารหยาบ และอาหารหยาบเก่าจะถูกลบออก หยาบอายุป้องกันที่ใช้ในช่วงสองการทดลองลดปริมาณของเสียอาหารหยาบ เปรียบเทียบกับการให้ราง การรักษา BC และ D หมูไว้ตามประชาคมยุโรปมาตรฐานปศุสัตว์อินทรีย์ และชีวิตผลิตภัณฑ์ ต๊อก ( ข้อบังคับสภาสหภาพยุโรป 1804 / 2542 แก้ไขเพิ่มเติมคำสั่ง EEC 2092 / 91 ) อย่างไรก็ตาม ตามกฎเหล่านี้การรักษา B ขาดการเข้าถึงอาหารหยาบ การออกแบบนี้ทำในเพื่อที่จะสามารถที่จะทำให้การเปรียบเทียบที่เหมาะสมของการรักษา B กับโดยทั่วไปถือว่าหมู ,ซึ่งไม่มีการเข้าถึงอาหารและพื้นที่กลางแจ้ง ในการรักษาสามอาหารอินทรีย์เข้มข้น , สุกรใน first3 การทดลองในช่วงปี 1999 - 2000 ได้รับอาหารข้นผสมจาก 28% ข้าวบาร์เลย์ / ถั่วเฉลี่ยร้อยละ 16 % ข้าวสาลี , ข้าวโอ๊ต , 22 % กากถั่วเหลืองจีเอ็มโอฟรี 0.2% solivitmicro minerals-106,0.3 % เกลือหินปูน 1.1% และ 0.7% dicalciumphosphate .ในช่วงการทดลองที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วงปี 2000 และฤดูหนาวปี 2001 องค์ประกอบเป็น 8.7% ข้าวบาร์เลย์ ข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ / กฟภ. 28% , 20% , 20% โอ๊ต 21 % กากถั่วเหลืองจีเอ็มโอฟรี 0.2% solivit ไมโคร minerals-106 0.3 % เกลือ 1.1 % หินปูน and0.7 % ความคลั่งในร่มให้ รางให้อาหารวันละสองครั้ง ในการรักษาควบคุม 100% แบบตั้งใจสุกรได้รับอาหารข้นจากส่วนผสมมาตรฐานนี้ ศูนย์วิจัย foulummainly ขึ้นอยู่กับ 50% ข้าวบาร์เลย์ ถั่วเหลือง 24 % ข้าวสาลี , 20% , 0.3% ซีนผสม 0.1% ละผสมน้ำมันถั่วเหลือง 2 % และ 1 % กากน้ำตาลรวมทั้งแร่ธาตุและวิตามิน เพียงหมู จากการรักษานี้มีการเข้าถึงพื้นที่กลางแจ้ง ผลจากการวิเคราะห์ยืนยันอายุอาหารประเภทโปรตีน ไขมัน crudefibre , เถ้า , เอโดมพลังงานย่อยได้และพลังงานสุทธิจากทั้ง 4 การทดลองจะแสดงในตารางที่ 3 ผลเฉลี่ยจากข้อมูลการวิเคราะห์กรดไขมัน , เรตินอล , เบต้า - แคโรทีน และ ocopherolin ปกติและอินทรีย์เข้มข้นและอายุคร่าวๆอินทรีย์ของ Clover หญ้าและถั่วอาหารสัตว์หมักข้าวบาร์เลย์ / แสดงในตารางที่ 4 .
2.2 . ฆ่ากระบวนการ , การสุ่มตัวอย่างและการวิเคราะห์
แบ่งเป็นสองฆ่าวัน40 สุกรในแต่ละสี่การทดลองส่งไปยังดิทดลอง talslaughter พืชที่ foulum ศูนย์วิจัยเมื่อยืนยันอายุน้ำหนักอยู่ที่ประมาณ 108 กิโลกรัมน้ำหนักสด หมูถูกฆ่าต่อฆ่ายี่สิบวัน ในฤดูร้อนมี 14 วันการทดลองที่ 2 ระหว่างสองฆ่าวันในขณะที่มี 3 สัปดาห์ระหว่างสองวันในฤดูหนาวฆ่าสองการทดลอง ( ตารางที่ 2 ) สุกรน้ำหนักทั้งหมดและแฮมรอยสักกับหูหมายเลขบน beforeslaughter ตอนเช้า , และพวกเขามาถึงโรงงานฆ่า after1.5 H ของการขนส่งจาก rugballegaard . ที่ชั่ง thepigs ถูกทำเครื่องหมายด้วยสีที่แตกต่างกันตามการรักษาเนื่องจากความแตกต่างของอัตราการเจริญเติบโตของการรักษา A และ B บนมือข้างหนึ่งและการรักษา C และ D ในอื่น ๆ , ประมาณ 80% ของสุกรทรีทเมนต์ A และ B และ 20% ของตำรับ C และ D ถูกส่งในวันแรกฆ่าและในทางกลับกันวันฆ่าวินาที ( ตารางที่ 2 ) น้ำหนักเฉลี่ยอยู่ที่การฆ่าของการทดลองทั้ง was108.5 ± 6.8 กก. SD ไม่มีสถิติการแก้ไข .
ในแต่ละวันฆ่าสุกรใน 4 การรักษาถูกแยกใส่ในระหว่างการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์ที่หมูมาถึง 8.00 น. ใน vehicleauthorised สำหรับการขนส่งของสุกร A และ B การทดลองผสมในปากกาที่โรงฆ่าสัตว์และการรักษา C และ D ในปากกาอื่น ในวันที่การฆ่าครั้งแรกหมูตัวอย่างการรักษา A และ B ต้องถูกสังหารหมู่ สลับกับช่วง 10 นาทีเริ่มมาถึงโรงฆ่าสัตว์ และหลังจากนั้น อีกวิธีหนึ่งคือการรักษา C และ D สุกร ในวินาทีสังหารวันสุกรทรีทเมนต์ C และ D เป็นสลับกันฆ่ากับช่วงเวลา 10 นาทีหลังจากมาถึงโรงฆ่าสัตว์ และหลังจากนั้น อีกวิธีหนึ่งคือการรักษา A และ B
หมู .หมูกำลังตะลึงกับ CO2 80% เป็นเวลา 3 นาที ถูกดูดเลือด ลวกที่ 62 ° C เป็นเวลา 3 นาที ล้างทำความสะอาด และชำแหละภายใน 30 นาที หลังจาก 45 นาทีซากอยู่ที่ 4 ° C ในห้องหนาว .
ซากเนื้อเปอร์เซ็นต์มุ่งมั่นกับ fat-o-meat ' er ( sfk เทคโนโลยี , เดนมาร์ก ) ศึกษาลักษณะคุณภาพเนื้อใน LD จากสุกรจำลองการวัด pH อยู่ใน LD 24 H ชันสูตรศพกับการแทรกขั้วไฟฟ้าแก้ว ( Radiometer Lyon , ฝรั่งเศส ) เชื่อมต่อกับเครื่องวัด ( model704 switzerland . kgm metrohm , สวิตเซอร์แลนด์ ) ขั้วไฟฟ้าก็ปรับ at4 ° C ในบัฟเฟอร์ที่มีพีเอช 7.00 ( 4.01 และ Radiometer Lyon , ฝรั่งเศส ) .
ตัวอย่าง LD ( 5cm ) ถ่ายในช่วง 24 ชั่วโมง ใช้ซี่โครงการชันสูตรศพทั้งการวัดสีและทั้งหมดอื่น ๆตามมา วิธีต่อไปนี้ เนื้อสีบาน ( 1 ) ที่ 14 ° C ) ตัวอย่างถูกวัดการใช้ Minolta Chroma เครื่องวัด cr-300 ( โอซาก้า ) , อะ d65light ที่มาเทียบกับกระเบื้องสีขาว ( L * = 92.30 a * และ b * 32 = . , = . 33 )เม็ดสี ( myoglobinunits ) ถูกกำหนดให้สอดคล้องกับ methoddescribed โดย oksbjerg et al . ( 2000 ) เม็ดสี ( ฮีมาติน ) คือกำหนดตามวิธีที่อธิบายไว้โดย Hornsey ( 1956 ) การสูญเสีย เป็นวัดลัทธิเต๋าอ้างอิงตามวิธีที่อธิบายไว้โดย honikel ( 1996 )