In 1956 scientists introduced a hon

In 1956 scientists introduced a honeybee race, Apis mellifera scutellata, from East Africa into Brazil. This honeybee subsequently escaped from captivity, hybridized with existing honeybee populations and has diffused over much of South America. This paper examines the impact of this diffusion in one South American country, Peru, comparing beekeeping practice and management techniques in the region infested with the aggressive hybrid and in the region free of the hybrid. The study reveals consistent differences between the two regions in almost all criteria examined. Beekeepers in the African region are characterized by the use of more modern equipment, better management techniques, and more successful and commercially orientated beekeeping operations. While the presence of the African honeybee has been bothersome to those Peruvian beekeepers with it in their apiaries, the bee has proved to be neither as damaging nor as disruptive as is frequently suggested. Indeed, Peruvian beekeepers have adapted to the bee's presence with comparative ease and with no organized assistance from public or private agencies. The results of this study suggest that the impact of the African bee's arrival in central and northern Mexico and in the southern United States will not be nearly as disruptive and severe as many people believe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1956 นักวิทยาศาสตร์นำแข่งขันบิน Apis mellifera scutellata จากแอฟริกาตะวันออกในประเทศบราซิล บินนี้ภายหลังหลบหนีออกจากกรงเลี้ยง ไฮบริด ด้วยประชากรบินอยู่ และมีกระจายผ่านของอเมริกาใต้ กระดาษนี้ตรวจสอบผลกระทบของการกระจายนี้ในอเมริกาใต้ประเทศหนึ่ง เปรู เปรียบเทียบตนปฏิบัติและเทคนิคการจัดการ ในภูมิภาคกับไฮบริก้าวร้าว และ ในภูมิภาคฟรีของไฮบริ การศึกษาแสดงให้เห็นสอดคล้องกันความแตกต่างระหว่างสองภูมิภาคในเกณฑ์เกือบทั้งหมดที่ตรวจสอบ เลี้ยงผึ้งในภูมิภาคแอฟริกามีลักษณะ โดยการใช้อุปกรณ์สมัยใหม่ เทคนิคการบริหารจัดการที่ดี และการดำเนินงานของตนประสบความสำเร็จมาก และแปลงในเชิงพาณิชย์ ในขณะที่การปรากฏตัวของบินแอฟริกันมี bothersome การเลี้ยงผึ้งที่เปรูกับมันใน apiaries ของพวกเขา ผึ้งได้พิสูจน์แล้วว่าจะไม่ทำลาย หรือก่อกวนเป็นบ่อยแนะนำ จริง เลี้ยงผึ้งเปรูได้ปรับสถานะของผึ้งเปรียบเทียบได้ง่าย และไม่เหลือจัดจากหน่วยงานสาธารณะ หรือส่วนตัว ผลการศึกษานี้แนะนำว่า ผลกระทบของการมาถึงของผึ้งแอฟริกัน ในเม็กซิโกภาคกลาง และภาคเหนือ และภาคใต้ของสหรัฐจะไม่ได้เกือบเป็นที่ก่อกวน และรุนแรง ตามที่หลายคนเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1956 นักวิทยาศาสตร์แนะนำการแข่งขันผึ้ง, Apis mellifera scutellata จากแอฟริกาตะวันออกในบราซิล ผึ้งคราวนี้หนีออกมาจากการถูกจองจำไฮบริดที่มีประชากรผึ้งที่มีอยู่และได้กระจายกว่ามากของอเมริกาใต้ กระดาษนี้จะตรวจสอบผลกระทบของการแพร่กระจายในประเทศอเมริกาใต้หนึ่งเปรูเปรียบเทียบการปฏิบัติการเลี้ยงผึ้งและเทคนิคการจัดการในภูมิภาครบกวนกับไฮบริดในเชิงรุกและในภูมิภาคฟรีไฮบริด จากการศึกษาพบความแตกต่างที่สอดคล้องกันระหว่างสองภูมิภาคในเกณฑ์เกือบทั้งหมดตรวจสอบ ผึ้งในภูมิภาคแอฟริกามีลักษณะการใช้งานของอุปกรณ์ที่ทันสมัย​​มากขึ้นเทคนิคการจัดการที่ดีขึ้นและประสบความสำเร็จมากขึ้นและเน้นการดำเนินงานในเชิงพาณิชย์การเลี้ยงผึ้ง ในขณะที่การปรากฏตัวของผึ้งแอฟริกันที่ได้รับน่ารำคาญในการเลี้ยงผึ้งเปรูผู้ที่มีไว้ใน apiaries ของพวกเขาผึ้งได้พิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นอันตรายมิได้เป็นก่อกวนเป็นเป็นข้อเสนอแนะที่พบบ่อย แท้จริงผึ้งเปรูได้ปรับให้เข้ากับการปรากฏตัวของผึ้งที่มีความสะดวกในการเปรียบเทียบและไม่มีความช่วยเหลือจากหน่วยงานจัดระเบียบของรัฐหรือเอกชน ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของการมาถึงผึ้งแอฟริกันในภาคกลางและภาคเหนือของเม็กซิโกและในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาจะไม่เกือบเป็นก่อกวนและรุนแรงเป็นคนจำนวนมากเชื่อว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1956 นักวิทยาศาสตร์นำผึ้งไปแข่ง ผึ้งพันธุ์ scutellata จากแอฟริกาตะวันออกในบราซิล ผึ้งนี้ต่อมาได้หลบหนีจากการกักขังด้วยดีเอ็นเอประชากรผึ้งที่มีอยู่ และได้กระจายกว่ามากของอเมริกาใต้ บทความนี้มุ่งพิจารณาถึงผลกระทบของการกระจายนี้ในประเทศหนึ่ง อเมริกาใต้เปรูเปรียบเทียบการเลี้ยงผึ้งการปฏิบัติและเทคนิคการจัดการในพื้นที่ infested กับก้าวร้าว ไฮบริดและในภูมิภาคฟรีของลูกผสม จากการศึกษาพบมีความแตกต่างระหว่างสองภูมิภาคในเกือบทุกเกณฑ์การตรวจสอบ ผู้เลี้ยงผึ้งในภูมิภาคแอฟริกามีลักษณะโดยการใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยมากขึ้นกว่าเทคนิคการจัดการและประสบความสำเร็จมากขึ้นและในเชิงพาณิชย์ตามป้ายต่างๆ ในขณะที่การแสดงตนของผึ้งแอฟริกันที่ได้รับน่ารำคาญที่เปรูกับมันใน apiaries ของผึ้ง ผึ้งได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นไม่เป็น หรือเป็นการก่อกวนสร้างความเสียหายเป็นบ่อยแนะนำ แน่นอน , beekeepers เปรูได้ปรับให้เข้ากับผึ้งตนได้อย่างง่ายดายเปรียบเทียบและไม่มีการช่วยเหลือจากภาครัฐหรือเอกชน หน่วยงาน ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า ผลกระทบของแอฟริกัน ผึ้งก็มาถึงในภาคกลางและภาคเหนือของเม็กซิโกและในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาจะไม่เกือบเป็นก้าวร้าวและรุนแรงอย่างที่หลายๆคนเชื่อ