This in turn implies that changes i

This in turn implies that changes in schools may involve teachers more
than children: that is, with reference to the two broad possibilities noted
earlier (in the section on school life), we are clearly coming out in favour of
the one which requires schools to adapt to pupils, rather than vice versa. At
the same time, however, we are also saying that this adaptation does not,
and should not, inevitably involve formal changes in curriculum, or in texts,
or in language forms used by teachers. Rather, it involves a more thoroughgoing
tolerance, which in itself is no small matter. The general point here is
that, given a tolerant atmosphere which is accepting of dialectal variations
and which understands them for what they are (non-standard rather than
substandard), children will define themselves linguistically vis-a-vis the
mainstream varieties as seems most appropriate. In addition (with the help
of parents perhaps), educators may consider ways in which the variety of
linguistic experiences children from different backgrounds bring with them
into the classroom may be used as a resource when planning curricula.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะหมายความว่า การเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนอาจเกี่ยวข้องกับครูเพิ่มเติมกว่าเด็ก: คือ โปร่งไปกว้างสองไว้ก่อนหน้านี้ (ในส่วนชีวิตโรงเรียน), เราได้อย่างชัดเจนออกมาใน favour ของหนึ่งซึ่งต้องมีโรงเรียนปรับนักเรียน มากกว่าในทางกลับกัน ที่กัน อย่างไรก็ตาม เราจะยังบอกว่า การปรับตัวนี้ไม่ได้และควร ย่อมเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทางการ ในหลักสูตร หรือข้อ ความหรือ ในรูปแบบภาษาที่ใช้ โดยครูผู้สอน ค่อนข้าง เกี่ยวข้องกับ thoroughgoing มากขึ้นยอมรับ ซึ่งในตัวเองเป็นเรื่องเล็กไม่ จุดทั่วไปที่นี่ที่ ได้รับบรรยากาศป้องกันความผิดพลาดซึ่งเป็น accepting ของรูป dialectalและที่เข้าใจในสิ่งที่พวกเขาจะ (มาตรฐาน rather กว่ามาตรฐาน), เด็กจะกำหนดเองมีวิเซ็ต-visพันธุ์หลักเป็นเหมาะสมที่สุด นอกจากนี้ (ด้วยความช่วยเหลือของผู้ปกครองที), นักการศึกษาอาจพิจารณาวิธีการที่หลากหลายเด็กประสบการณ์ภาษาศาสตร์ต่างนำมากับพวกเขาในห้องเรียนอาจใช้เป็นทรัพยากรการวางแผนหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ในการเปิดแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนอาจเกี่ยวข้องกับครูมากขึ้นกว่าเด็ก: นั่นคือมีการอ้างอิงถึงสองเป็นไปได้ในวงกว้างที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้(ในส่วนที่เกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียน) เราได้อย่างชัดเจนออกมาในความโปรดปรานของหนึ่งซึ่งจะต้องมีโรงเรียนที่จะปรับให้เข้ากับนักเรียนมากกว่าในทางกลับกัน ในเวลาเดียวกันแต่เรายังบอกว่าการปรับตัวนี้ไม่ได้และไม่ควรหลีกเลี่ยงไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทางการในหลักสูตรหรือในตำราหรือในรูปแบบภาษาที่ใช้โดยครู แต่ก็เกี่ยวข้องกับการเต็มที่มากขึ้นความอดทนซึ่งในตัวเองไม่ได้เป็นเรื่องเล็ก ๆ จุดทั่วไปที่นี่เป็นที่ที่ให้บรรยากาศที่ใจกว้างซึ่งเป็นที่ยอมรับของรูปแบบภาษาถิ่นและเข้าใจพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขา(ที่ไม่ได้มาตรฐานมากกว่าถึงขนาด) เด็กจะกำหนดตัวเองภาษา Vis-A-พิพาทพันธุ์หลักเป็นดูเหมือนว่ามากที่สุดเหมาะสม นอกจากนี้ (ด้วยความช่วยเหลือของพ่อแม่อาจ) การศึกษาอาจจะพิจารณาวิธีการที่หลากหลายของประสบการณ์ทางภาษาของเด็กจากภูมิหลังที่แตกต่างกันมากับพวกเขาเข้าไปในห้องเรียนอาจจะถูกใช้เป็นทรัพยากรที่เมื่อมีการวางแผนหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้จะหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนอาจเกี่ยวข้องกับครูมากขึ้น
กว่าเด็ก : นั่นคือ การอ้างอิงถึงสองกว้างเป็นไปได้สังเกต
ก่อนหน้านี้ ( ในส่วนของชีวิตในโรงเรียน ) เราอย่างชัดเจนออกมาในความโปรดปรานของ
หนึ่งซึ่งต้องใช้โรงเรียนเพื่อปรับให้เข้ากับนักเรียนมากกว่าในทางกลับกัน
ในเวลา เดียวกัน แต่ เรายังบอกว่า การปรับตัวนี้ไม่ได้
และไม่ควรย่อมเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทางการในหลักสูตรหรือในข้อความ ,
หรือในรูปแบบภาษา ที่ใช้ โดยครู แต่มันเกี่ยวข้องกับความอดทนเต็มที่
มากขึ้นซึ่งในตัวเองเป็นเรื่องไม่เล็ก ทั่วไป ที่นี่เป็นจุด
ที่ให้บรรยากาศใจกว้างซึ่งยอมรับการเปลี่ยนแปลงและภาษาพื้นเมือง
ที่เข้าใจพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขา ( ที่ไม่ได้มาตรฐานมากกว่า
ถึงขนาด )เด็กจะนิยามตัวเองภาษาศาสตร์นิเวศน์
พันธุ์เป็นหลักน่าจะเหมาะสมที่สุด นอกจากนี้ ( ด้วยความช่วยเหลือของพ่อแม่บางที
) นักการศึกษาอาจพิจารณาวิธีที่หลากหลาย
ภาษาประสบการณ์เด็กจากพื้นหลังที่แตกต่างกันนำ
เข้ามาในห้องเรียน อาจจะใช้เป็นทรัพยากรเมื่อการวางแผนหลักสูตร .