Hello, my name is Mitch. I’m here t

Hello, my name is Mitch. I’m here to tell you guys about an experience I had. I don’t know if it was paranormal or whatever stupid words people use to describe supernatural phenomena, but after that thing visited me, I believe in that paranormal trash, now.

A week after I moved in with my brother, Edwin, after my house was foreclosed, I finished unpacking. Edwin liked the idea of me moving in, since we had not seen each other after 10 years, so I was excited, too. I soon fell asleep after I moved in. After that 1 week, I heard rustling noises coming from outside at about one in the morning. I thought it was a raccoon, so I ignored and tried to fall asleep. The next morning, I told Edwin about it, and he agreed.

The next night, however, I thought I heard my window opening and a loud thump, as if something entered my room. I darted up and looked around my room, but I saw nothing. The next morning, Edwin dropped his coffee cup when he saw me. He held up a nearby mirror and I saw myself. I had a large gash in my left cheek.

After I was rushed to the hospital, my doctor told me that I must have been sleepwalking, but then he showed me something that made my blood turn cold. He lifted up my shirt to reveal a sewn up incision where my kidneys were. I started in his eyes, my eyes widening. “You somehow lost your left kidney last night. We don’t know how, though. Sorry, Mitch.” my doctor told me.

The next night was my breaking point. Around midnight, I woke up to see a truly horrifying sight. I was staring face to face with a creature with a black hoodie and dark blue mask with no nose or mouth staring down at me. The thing that scared me the most was that it had no eyes. Just empty, black sockets. The creature also had some black substance dripping from it’s sockets. I grabbed the camera nearby on a mantel and took a picture. After the picture took, the creature lunged at me and tried to claw open my chest to get to my lungs. I stopped it by kicking it in the face. As I ran out of my room, I grabbed my wallet. I would need the money. I ran out of my brother’s house into the night. I eventually ended up in the woods near Edwin’s house and tripped on a rock.

I fell unconscious and woke up in the hospital. My doctor entered the room. The same one who treated me before. “I have good news and bad news, Mitch.” my doctor started. “The good news is that you had minor injuries, and your parents are going to pick you up.” I sighed with relief. “The bad news is that your brother has been killed by some… thing. Sorry.”

My parents took me back to Edwin’s house to collect my remaining belongings, which I did. Upon entering my room, I was scared, but remained calm. I grabbed my camera then stopped dead in my tracks. In the hallway leading to my room, I saw Edwin’s body and something small lying next to it. I picked up the small thing and entered my parent’s car, not mentioning Edwin’s corpse. I looked at the thing I had picked up and nearly vomited. I was holding my stolen half-eaten kidney, with some black substance on it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี ฉันชื่อนั้น Mitch ฉันอยู่ที่นี่จะบอกพวกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ผม ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นอาถรรพณ์ หรือคนโง่คำใดใช้เพื่ออธิบายปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ แต่หลังจากที่สิ่งที่เยี่ยมชมฉัน ผมเชื่อว่าในถังขยะที่อาถรรพณ์ ตอนนี้สัปดาห์หลังจากผมย้าย ด้วยน้อง เอ หลังจากที่บ้านของฉันถูก foreclosed ฉันเสร็จแยก เอชอบความคิดของฉันย้าย เนื่องจากเราไม่ได้เห็นกันหลังจาก 10 ปี ดังนั้นฉันไม่ตื่นเต้น เกินไป ฉันเร็ว ๆ นี้ทารกหลับหลังจากผมย้ายใน หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ ผมได้ยิน rustling เสียงที่มาจากภายนอกที่เกี่ยวกับหนึ่งในตอนเช้า ฉันคิดว่า มันเป็นสัตว์คล้ายหมีเล็ก ดังนั้นฉันถูกละเว้น และพยายามที่จะหลับ เช้าวันถัดไป ฉันบอก Edwin เกี่ยวกับมัน และเขาตกลงคืนถัดไป อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่า ยินเปิดหน้าต่างของฉันและ thump เสียง ว่าสิ่งป้อนค่ะ ผมพุ่งตัวตามค่า และมองรอบ ๆ ห้องของฉัน แต่ฉันเห็นอะไร เช้าวันถัดไป เอ็ดวินลดลงถ้วยกาแฟของเขาเมื่อเขาเห็นฉัน เขาจัดขึ้นใกล้เคียงกระจก และเห็นตัวเอง มี gash ใหญ่ในแก้มซ้ายของฉันหลังจากที่ฉันได้วิ่งโรงพยาบาล แพทย์ของฉันบอกฉันที่ฉันต้องมีการเดินละเมอ แต่แล้ว เขาแสดงให้ฉันเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ เลือดของฉันเปิดเย็น เขายกขึ้นเสื้อของฉันเฉลยแบบ sewn ขึ้นแผลที่ไตของฉันได้ ผมเริ่มในตา ตาขยับขยาย "คุณอย่างใดหายไปของไตซ้ายคืนสุดท้าย เราไม่รู้ว่า แม้ว่า ขออภัย Mitch. "แพทย์ของฉันบอกฉันคืนถัดไปถูกจุดแบ่งของฉัน ประมาณเที่ยงคืน ฉันตื่นนอนเพื่อดูสายตาที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง ฉันถูกจ้องมอง face to face with สัตว์ hoodie สีดำและรูปแบบสีน้ำเงินเข้มไม่มีจมูกหรือปากจ้องมองลงที่ฉัน สิ่งที่กลัวผมมากที่สุดคือ ว่า มันไม่มีตา ซ็อกเก็ตเพียงว่างเปล่า สีดำ สิ่งมีชีวิตมีสาระดำขจีจากปลั๊กของมัน ผมคว้ากล้องใกล้เคียงบนหิ้งแบบ และภาพ หลังจากเอาภาพ สิ่งมีชีวิต lunged ที่ผม และพยายามเปิดเล็บหน้าอกของฉันเข้าไปที่ปอดของฉัน ฉันหยุดมัน โดยการเตะในหน้า เป็นผมวิ่งออกจากห้องของฉัน ฉันคว้ากระเป๋า ต้องการเงิน ฉันวิ่งออกจากบ้านของน้องคืน ฉันในที่สุดสิ้นสุดในป่าใกล้บ้านของ Edwin และ tripped บนก้อนหินลดลงจนหมดสติ และตื่นขึ้นในโรงพยาบาล แพทย์ของฉันใส่ห้อง เหมือนคนที่ถือว่าฉันก่อน "มีข่าวดีและข่าวร้าย Mitch ." แพทย์ของฉันเริ่มต้น "ข่าวดีก็คือ ว่า คุณมีบาดเจ็บเล็กน้อย และพ่อแม่จะไปรับ" ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก "ข่าวร้ายก็คือ ว่า พี่ถูกฆ่าตาย โดยบาง...สิ่งที่ ขออภัยด้วย"พ่อก็พาผมกลับไปบ้านของเอไปเก็บไว้ที่เหลือ ซึ่งฉันไม่ พอเข้าห้องพักของฉัน ฉันไม่กลัว แต่ยังคงเงียบสงบ คว้ากล้อง แล้วหยุดตายในเพลงของฉัน ในห้องโถงที่นำไปสู่ห้องของฉัน ฉันเห็นเอของร่างกายและสิ่งเล็กนอนอยู่ข้าง ๆ ผมรับสิ่งเล็ก ๆ และป้อนรถยนต์หลักของฉัน ไม่กล่าวถึงศพของเอ็ดวิน ผมมองที่สิ่งฉันได้รับ และเกือบอาเจียน ผมได้จับของฉันถูกขโมยกินครึ่งไต กับบางสีดำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีชื่อของฉันคือมิทช์ นี่ฉันจะบอกพวกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผมมี ผมไม่ทราบว่ามันเป็นอาถรรพณ์หรือสิ่งที่โง่คนใช้คำพูดที่จะอธิบายปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ แต่หลังจากสิ่งที่เข้าเยี่ยมชมผมผมเชื่อว่าในถังขยะที่อาถรรพณ์ในขณะนี้. สัปดาห์หลังจากที่ผมย้ายไปอยู่กับพี่ชายของฉัน, เอ็ดวินหลังจากที่ของฉัน บ้านรอการขายฉันเสร็จแล้วเอาออก เอ็ดวินชอบความคิดของฉันย้ายไปอยู่เนื่องจากเราไม่เคยเห็นซึ่งกันและกันหลังจาก 10 ปีดังนั้นผมรู้สึกตื่นเต้นมากเกินไป ผมหลับเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ผมย้ายไปอยู่. หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ที่ผมได้ยินเสียงทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบมาจากข้างนอกในเวลาประมาณหนึ่งในตอนเช้า ฉันคิดว่ามันเป็นแรคคูนดังนั้นฉันไม่สนใจและพยายามที่จะนอนหลับ เช้าวันรุ่งขึ้นผมบอกเอ็ดวินเกี่ยวกับมันและเขาก็เห็นด้วย. ในคืนถัดไป แต่ฉันคิดว่าฉันได้ยินเปิดหน้าต่างของฉันและกระหน่ำดังเช่นถ้าบางสิ่งบางอย่างเข้ามาในห้องของฉัน ผมพุ่งขึ้นและมองไปรอบ ๆ ห้องของฉัน แต่ฉันไม่เห็นอะไร เช้าวันรุ่งขึ้นเอ็ดวินลดลงถ้วยกาแฟของเขาเมื่อเขาเห็นฉัน เขาจัดขึ้นกระจกบริเวณใกล้เคียงและฉันเห็นตัวเอง ผมมีแผลใหญ่ในแก้มซ้ายของฉัน. หลังจากที่ผมก็รีบวิ่งไปที่โรงพยาบาลหมอบอกว่าฉันต้องได้รับการเดินละเมอ แต่แล้วเขาก็แสดงให้ฉันเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เลือดของฉันเปิดเย็น เขายกขึ้นเสื้อของฉันที่จะเปิดเผยแผลเย็บที่ไตของฉันได้ ผมเริ่มในดวงตาของเขาตาของฉันขยับขยาย "คุณหายไปอย่างใดไตซ้ายของคืนที่ผ่านมา เราไม่ทราบว่าแม้ว่า ขออภัยมิทช์. "หมอของฉันบอกฉัน. คืนต่อไปคือจุดแตกหักของฉัน ประมาณเที่ยงคืนผมตื่นขึ้นมาจะเห็นเป็นภาพที่น่ากลัวอย่างแท้จริง ฉันถูกจ้องมองเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่มี Hoodie สีดำและหน้ากากสีฟ้าเข้มกับจมูกปากหรือไม่มีเลยจ้องมองลงมาที่ฉัน สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือการที่มันไม่มีลูกตา ที่ว่างเปล่าเพียงซ็อกเก็ตสีดำ สิ่งมีชีวิตที่ยังมีสารบางอย่างสีดำหยดจากมันเป็นซ็อกเก็ต ผมคว้ากล้องในบริเวณใกล้เคียงหิ้งและถ่ายภาพ หลังจากที่ภาพเอาสิ่งมีชีวิตที่พุ่งมาที่ผมและพยายามที่จะกรงเล็บเปิดหน้าอกของฉันที่จะได้รับไปยังปอดของฉัน ฉันหยุดมันด้วยการเตะในใบหน้า ขณะที่ผมวิ่งออกมาจากห้องของฉันฉันคว้ากระเป๋าสตางค์ของฉัน ผมจะต้องใช้เงิน ฉันวิ่งออกจากบ้านพี่ชายของฉันในเวลากลางคืน ฉันในที่สุดจบลงด้วยการอยู่ในป่าใกล้บ้านของเอ็ดวินและสะดุดหิน. ฉันตกหลุมหมดสติและตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล แพทย์ของฉันเข้ามาในห้อง หนึ่งเดียวที่ได้รับการรักษาฉันก่อน "ผมมีข่าวดีและข่าวร้ายมิทช์." หมอของฉันเริ่ม "ข่าวดีก็คือว่าคุณได้รับบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ และพ่อแม่ของคุณจะไปรับคุณ." ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ข่าวร้ายก็คือพี่ชายของคุณได้รับการฆ่าโดยบางสิ่ง ... ขออภัย. " พ่อแม่ของฉันพาฉันกลับไปที่บ้านของเอ็ดวินในการเก็บรวบรวมข้าวของที่เหลือของฉันซึ่งฉันไม่ เมื่อเข้ามาในห้องของฉันฉันกลัว แต่ยังคงสงบ ผมคว้ากล้องของฉันแล้วก็หยุดตายในเพลงของฉัน ในห้องโถงชั้นนำไปที่ห้องของฉันที่ฉันได้เห็นร่างของเอ็ดวินและสิ่งที่โกหกเล็ก ๆ ถัดไป ผมหยิบขึ้นมาสิ่งเล็ก ๆ และเข้ารถพ่อแม่ของฉันไม่ได้กล่าวถึงศพของเอ็ดวิน ผมมองไปที่สิ่งที่ฉันได้หยิบขึ้นมาและเกือบอาเจียน ผมถือไตครึ่งกินขโมยของฉันที่มีสารบางอย่างที่มันเป็นสีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีครับ ผมชื่อมิทช์ ฉันมาที่นี่เพื่อบอกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผมมี ฉันไม่รู้ถ้ามันเป็นอาถรรพณ์หรืออะไรก็ตามคำพูดโง่ ๆคนมาใช้เพื่ออธิบายปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ แต่หลังจากนั่นมาหาฉัน ฉันเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ ขยะ ตอนนี้

สัปดาห์หลังจากที่ฉันย้ายมาอยู่กับพี่ชาย เอ็ดวิน หลังจากบ้านถูกยึด ฉันเสร็จจัดของ ดวิน ชอบความคิดที่ฉันย้ายเข้ามาตั้งแต่ที่เราได้เจอกันหลังจาก 10 ปี ฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ผมก็หลับไป หลังจากที่ผมย้ายเข้ามา หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ ผมก็ได้ยินเสียงเสียงที่มาจากภายนอกที่เกี่ยวกับหนึ่งในตอนเช้า ฉันคิดว่ามันเป็นแรคคูน ผมไม่สนใจและพยายามที่จะหลับ เช้าวันรุ่งขึ้น ผมบอกเอ็ดวิน เกี่ยวกับมัน และเขาตกลง

คืนถัดไป อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าฉันได้ยินว่าเปิดหน้าต่างของฉันและตุบเสียงดัง เหมือนมีบางอย่างเข้ามาในห้องของฉัน ผมเคลื่อนไหว ขึ้นและมองไปรอบๆห้องฉัน แต่ฉันไม่เห็นอะไรเลย เช้าวันรุ่งขึ้น เอ็ดวิน ทิ้งแก้วกาแฟของเขา เมื่อเขาเห็นฉัน เขาจัดขึ้นในกระจกใกล้ ๆและผมเห็นตัวเอง ผมมีแผลขนาดใหญ่ที่แก้มซ้ายของฉัน . . . . . .

หลังจากถูกนำส่งโรงพยาบาล แพทย์ของฉันบอกฉันว่าฉันต้องละเมอแต่เขาก็แสดงให้ผมเห็นบางอย่างที่ทำให้เลือดของฉันเย็นชืด เขายกเสื้อของฉันที่จะเปิดเผยเย็บแผลที่ไตของฉัน ผมเริ่มต้นในดวงตาของเขา ตาขยับ . " คุณก็สูญเสียไตซ้ายของคุณเมื่อคืน เราไม่ รู้ นะ ขอโทษ มิช " หมอบอกฉันว่า

คืนถัดไปเป็นจุดแบ่ง ประมาณเที่ยงคืน ผมตื่นมาก็เห็นสายตาที่น่ากลัวอย่างแท้จริงผมจ้องเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่มีฮู้ดสีดำและหน้ากากสีน้ำเงินเข้มไม่มีจมูกหรือปากจ้องลงมาที่ฉัน สิ่งที่ผมกลัวมากที่สุด คือ มันไม่มีตา เพิ่งว่าง เบ้าตาดำ สิ่งมีชีวิตมีบางหยดจากสสารสีดำมันซ็อกเก็ต ผมคว้ากล้องใกล้เคียงบนหิ้ง และถ่ายรูปมาด้วย หลังจากถ่ายรูปถ่ายสิ่งมีชีวิต lunged ที่ฉันและพยายามกรงเล็บเปิดหน้าอกของฉันไปที่ปอดของฉัน ฉันหยุดมันเตะในใบหน้า ขณะที่ฉันวิ่งออกมาจากห้อง ผมคว้ากระเป๋าตังค์ ฉันต้องการเงิน ฉันวิ่งออกมาจากบ้านของพี่ชายของฉันในเวลากลางคืน ฉันสิ้นสุดขึ้นในป่าใกล้ Edwin หลังสะดุดก้อนหิน

ผมก็หมดสติไป และตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล หมอก็เดินเข้ามาในห้องแบบเดียวกับที่ทำกับฉันมาก่อน " ผมมีข่าวดีและข่าวไม่ดี มิช " หมอเริ่ม " ข่าวดีก็คือที่คุณได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย และพ่อแม่จะมารับ " ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอก " ข่าวร้ายก็คือว่า พี่ชายถูกฆ่าตาย โดย . . . เรื่อง ขอโทษ . . . "

พ่อแม่ของฉันเอาฉันกลับไปที่เอ็ดวิน ที่บ้านเก็บรวบรวมข้าวของที่เหลือของฉันที่ฉันทำเมื่อเข้าไปในห้องผม ผมกลัว แต่ยังคงอยู่ในความสงบ ผมคว้ากล้องของฉันแล้วหยุดตายในเพลงของฉัน ในทางเดินที่นำไปสู่ห้องผม ผมเห็นร่างของเอ็ดวิน และสิ่งที่เล็ก นอนอยู่ข้างๆ ผมหยิบเรื่องเล็ก และใส่รถของพ่อแม่ , ไม่พูดถึง เอ็ดวิน ศพของ ผมมองสิ่งที่ฉันได้เลือกขึ้นและเกือบจะอาเจียนออกมา ผมถือรับประทานครึ่งหนึ่งของฉันถูกขโมยไตกับสสารสีดำบน