Teaching foreign languages, especia

Teaching foreign languages, especially English, to children at kindergarten age is an issue that is of great concern to Vietnamese parents.

For Vietnamese children, what is the best age to start learning foreign languages?

Neil Roberts: A great deal of time, effort and money has been spent on researching this very controversial question. Unfortunately the results are inconclusive as it’s almost impossible to separate the age of students from other relevant factors, such as the learning environment, motivation and teaching quality.

Many people believe in a ‘Critical Age Period’ for learning languages and that this may apply to second language learning. This is the age where children are developing and the brain is predisposed for success in language learning. Most people believe this age to be before puberty and it’s a time when children are more reliant on learning innately. Once puberty arrives learners tend to rely on more formal learning ‘skills' and ‘strategies’. This may lead to the apparent greater success of children when learning foreign languages, as compared to adults, but it may also be due other factors such as the fact that children have more time in school to spend on learning. It may also be that children have more exposure to English through television and the internet than adults.

One area that does seem clear is that children who learn a second language before the age of 15 are far more likely to gain a ‘native like’ fluency in that second language.

What is the most effective method for teaching foreign languages to children in this age range? (Should we concentrate on serious learning with great accuracy of language or should we focus on play and enjoyment?) What is the most important thing that parents/teachers need to pay attention to when setting up an English learning environment for children?

Neil Roberts: I don’t feel there is one correct method to teaching foreign languages to children. Children all have different strengths and weaknesses, likes and dislikes, and study in a great variety of different settings. Teachers need to have a clear knowledge of how a foreign tongue is acquired and use this knowledge to teach these children as individuals within a social group.

For children, play and serious learning do not necessarily need to be differentiated. Indeed, children learn a great deal through play and teachers and parents should treat this opportunity to play as a very serious part of all learning. In play, children can try out new roles and language, and often perform beyond what they are capable of in more formal settings. In play, they can make discoveries about language that are stored better in their memory than language that is ‘presented’ to them by a teacher. Therefore, the teachers’ role is to support the children and guide them, modelling language that is needed for success, and prompting and challenging children to learn.

One area of concern for me in teaching children is that of assessment and tests. It’s true that tests are a part of life and, especially in secondary school, children need to develop skills to help them succeed in doing tests. However, in my experience, children tend to actually learn a language better when they are interested in it and motivated to learn by the language being set in a context which they are familiar with. For example, we are all used to seeing children being asked to do a ‘test’ by themselves so that their individual ability can be assessed. This, however, works against what we often use language for, which is to communicate with others. We call this the teaching and testing gap. Language is for communication and success really is about how well ideas and opinions have been given and received and what impact they have had. Unfortunately, this way of assessing students can be difficult for parents to understand as it is harder to award an ‘A’ or a ‘10’ to.

Vietnamese parents often have two opposite opinions about this topic: the majority of parents want their children to learn foreign languages as soon as possible while others want them to concentrate on their mother language before learning foreign ones. Could you share your opinion on this?

Neil Roberts: Firstly, I think we need to look at the difference between bilingualism and learning English as second language. My children, for example, have an English speaking father and a Vietnamese speaking mother, and have grown up hearing both languages at home. As a result, they appear quite comfortable in using and understanding both Vietnamese and English. This is bilingualism.

Most students in Vietnam are learning English as a second language. This is different to bilingualism. Recent research indicates learning a foreign language from a very early age may have a negative impact on the mother tongue. Although opinions vary, most research suggests that the critical age for developing the mother tongue is between 2 and 4 years old.

Two well-known studies from 1987 and 1991 found that children’s acquisition of their first language may stall if they are submerged in second language instruction for long periods at pre-school or day care. Some parents even felt the need to stop using their mother tongue at home, but this can lead to confusion for children and loss of self-esteem.

Many parents decide that their children have to switch from international kindergarten/schools to Vietnamese public schools when they discover that their childrens’ English is much better than Vietnamese. In your opinion, does this fact result from learning a foreign language too young or from the poor teaching methodology?

Neil Roberts: Regardless of when they start, from my experience the students who develop the best language skills come from supportive environments. This does not mean with parents who speak English themselves; rather ones that take an interest in what their children study and offer encouragement and praise for any production, however modest.

As mentioned above, it can be a difficult balance for parents who want their children to speak good English, but who also want them to be fully fluent in their mother tongue. For children who learn English as a second language it may be useful for them to spend the majority of their learning in their mother tongue in the pre-school years. It’s very important that any second language learning is done with good quality instruction and has a supportive, rather than an enforced setting.

In the United Kingdom, what is the common age range for children to start learning foreign languages? Which languages are commonly taught and learnt? What is the expectation of the school and parents when letting children learn a new language?

Neil Roberts: According to the National Curriculum, children should start learning a second language from the age of 6 or 7. The most popular languages are Spanish, French, German and Mandarin. Increasingly in Britain, parents are becoming more aware of the advantage that children can have in later life if they learn a second language. However, as languages are not compulsory after 14, the challenge for schools, teachers and parents is making the children themselves see the relevance of studying these wonderful subjects!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนภาษาต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษ เป็นเด็กชั้นอนุบาลอายุเป็นประเด็นที่เป็นผู้ปกครองเวียดนามกังวลมาก เด็กเวียดนาม คืออะไรอายุสุดเพื่อเริ่มต้นการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศโรเบิตส์นีล: มีถูกใช้เวลา ความพยายาม และเงินมากในวิจัยนี้คำถามแย้งมาก แต่ผลลัพธ์ไม่ inconclusive ก็เกือบเป็นไปไม่ได้แยกอายุของนักเรียนจากปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง สภาพแวดล้อมการเรียนรู้ แรงจูงใจ และคุณภาพการเรียนการสอนหลายคนเชื่อใน 'อายุช่วงวิกฤติ' เพื่อการเรียนรู้ภาษาและที่นี้อาจใช้เพื่อการเรียนรู้ภาษาที่สอง นี่คือยุคที่มีการพัฒนาเด็ก และสมองเป็น predisposed ความสำเร็จในการเรียนรู้ภาษา คนส่วนใหญ่เชื่อว่ายุคนี้เป็นก่อนวัยแรกรุ่น และเวลาเมื่อเด็กอยู่มากพึ่งเรียน innately เมื่อถึงวัยแรกรุ่น ผู้เรียนมักจะ พึ่งพาเรียนรู้ 'ทักษะ' และ 'กลยุทธ์' อย่างเป็นทางการมากขึ้น นี้อาจนำไปสู่ความสำเร็จมากกว่าชัดเจนของเด็กเมื่อเรียนภาษาต่างประเทศ เมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ แต่มันอาจจะครบกำหนดปัจจัยอื่น ๆ เช่นความจริงที่ว่า เด็กมีเวลามากขึ้นในโรงเรียนเพื่อใช้ในการเรียนรู้ มันอาจจะให้เด็กได้สัมผัสภาษาอังกฤษผ่านโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตมากกว่าผู้ใหญ่พื้นที่หนึ่งที่ดูเหมือนจะชัดเจนอยู่เด็กเรียนรู้ภาษาที่สองก่อนอายุ 15 ห่างไกลยิ่งรับแคล่ว 'พื้นเมืองเช่น' ในภาษาที่สองวิธีการสอนภาษาต่างประเทศเพื่อเด็กในช่วงอายุนี้มีประสิทธิภาพสูงสุดคืออะไร (ควรเรามีสมาธิในการเรียนรู้อย่างจริงจัง ด้วยดีความถูกต้องของภาษา หรือควรให้ความสำคัญกับการเล่นและเพลิดเพลิน) สิ่งสำคัญที่ผู้ปกครอง/ครูต้องใส่ใจเมื่อการตั้งค่าสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับเด็ก คืออะไร โรเบิตส์นีล: ไม่รู้สึกว่า มีวิธีหนึ่งต้องการสอนภาษาต่างประเทศให้เด็ก เด็กมีแตกต่างกันจุดแข็งจุดอ่อน ชอบ และไม่ชอบ และศึกษาการตั้งค่าที่แตกต่างหลากหลาย ครูจำเป็นต้องมีความรู้ที่ชัดเจนของวิธีการได้มาของลิ้นต่างประเทศ และใช้ความรู้นี้มาสอนเด็กเป็นรายบุคคลภายในกลุ่มสังคมสำหรับเด็ก การเล่น และเรียนรู้อย่างจริงจังไม่จำเป็นต้องแยกแยะ แน่นอน เด็กเรียนดีที่สุดผ่านการเล่น และครูและผู้ปกครองควรถือโอกาสนี้ในการเล่นเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ทั้งหมดจัง ในการเล่น เด็กสามารถลองบทบาทใหม่และภาษา และมักจะทำนอกเหนือจากสิ่งที่พวกเขาเป็นความสามารถในการตั้งค่าเพิ่มเติมอย่างเป็นทางการ ในการเล่น พวกเขาสามารถได้ค้นพบเกี่ยวกับภาษาที่เก็บดีกว่าในการจำภาษาที่ 'นำเสนอ' ไป โดยครู ดังนั้น บทบาทของครูคือการ สนับสนุนเด็ก และแนะนำพวกเขา ภาษาที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จการสร้างแบบจำลอง และพร้อมท์และท้าทายเด็กให้เรียนรู้ หนึ่งในพื้นที่ของความกังวลสำหรับฉันในการสอนเด็กเป็นที่ประเมินและทดสอบ มันเป็นความจริงที่ทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมัธยม เด็กต้องพัฒนาทักษะในการช่วยให้พวกเขาประสบความสำเร็จในการทำทดสอบ อย่างไรก็ตาม ในประสบการณ์ของฉัน เด็กมักจะ จริง เรียนรู้ภาษาดีเมื่อพวกเขาจะสนใจมัน และแรงจูงใจในการเรียนรู้ โดยกำหนดในบริบทที่จะคุ้นเคยกับภาษา ตัวอย่าง เราทั้งหมดใช้ในการดูเด็กจะต้องทำการ 'ทดสอบ' ด้วยตัวเองเพื่อให้สามารถประเมินความสามารถในแต่ละ อย่างไรก็ตาม นี้ การทำงานกับอะไรเรามักจะใช้ภาษา ซึ่งเป็นการสื่อสารกับผู้อื่น เราเรียกนี้ช่องว่างสอน และทดสอบ ภาษาสำหรับการสื่อสาร และความสำเร็จจริง ๆ เกี่ยวกับวิธีที่ดีความคิดและความคิดเห็นได้รับ และได้รับผลกระทบใดบ้างจะมีการ อับ วิธีนี้ประเมินนักเรียนอาจเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ปกครองเพื่อให้เข้าใจก็ยากที่ให้รางวัล 'A' หรือ '10' เพื่อ ผู้ปกครองเวียดนามมักจะมีความเห็นตรงกันข้ามสองเกี่ยวกับหัวข้อนี้: ส่วนใหญ่ผู้ปกครองต้องให้การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศโดยเร็วที่สุดในขณะที่คนอื่นต้องการให้เน้นภาษาแม่ของตนเองก่อนเรียนต่างประเทศ ร่วมแสดงความคิดเห็นนี้โรเบิตส์นีล: ประการแรก ฉันคิดว่า เราต้องดูที่ความแตกต่างระหว่างสองภาษาและการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง เด็กของฉัน ตัวอย่าง พ่อพูดภาษาอังกฤษและแม่พูดภาษาเวียดนาม และได้เติบโตขึ้นได้ยินภาษาทั้งที่บ้าน เป็นผล จะปรากฏค่อนข้างสะดวกสบายในการใช้ และเข้าใจภาษาอังกฤษและเวียดนาม นี้เป็นสองภาษานักเรียนส่วนใหญ่ในเวียดนามจะเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง นี่คือความแตกต่างสองภาษา การวิจัยล่าสุดระบุว่า เรียนต่างประเทศภาษาจากยุคก่อนมากอาจมีผลกระทบเชิงลบกับลิ้นแม่ แม้ว่าความคิดเห็นแตกต่างกัน วิจัยส่วนใหญ่ชี้ให้เห็นว่า อายุสำคัญสำหรับพัฒนาลิ้นแม่อยู่ระหว่าง 2 และ 4 ปี สองการศึกษารู้จักจาก 1987 และ 1991 พบอาจถ่วงซื้อเด็กภาษาแรกของพวกเขาหากพวกเขาจะจมอยู่ในสองภาษาสอนนานในโรงเรียนก่อนหรือดูแลวัน บางครอบครัวแม้รู้สึกจำเป็นต้องหยุดการใช้ลิ้นของแม่บ้าน แต่อาจทำให้สับสนสำหรับเด็กและสูญเสียความนับถือตนเอง ผู้ปกครองหลายคนตัดสินใจว่า ลูกมีการสลับจากโรงเรียนอนุบาลนานาชาติโรงเรียนเวียดนามเมื่อพวกเขาค้นพบว่าภาษาอังกฤษของเด็กของพวกเขาดีกว่าเวียดนาม ในความคิดของคุณ ไม่จริงนี้ผล จากการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศยังเด็กเกินไป หรือ จากวิธีการสอนที่ดีหรือไม่Neil Roberts: Regardless of when they start, from my experience the students who develop the best language skills come from supportive environments. This does not mean with parents who speak English themselves; rather ones that take an interest in what their children study and offer encouragement and praise for any production, however modest.As mentioned above, it can be a difficult balance for parents who want their children to speak good English, but who also want them to be fully fluent in their mother tongue. For children who learn English as a second language it may be useful for them to spend the majority of their learning in their mother tongue in the pre-school years. It’s very important that any second language learning is done with good quality instruction and has a supportive, rather than an enforced setting. In the United Kingdom, what is the common age range for children to start learning foreign languages? Which languages are commonly taught and learnt? What is the expectation of the school and parents when letting children learn a new language? Neil Roberts: According to the National Curriculum, children should start learning a second language from the age of 6 or 7. The most popular languages are Spanish, French, German and Mandarin. Increasingly in Britain, parents are becoming more aware of the advantage that children can have in later life if they learn a second language. However, as languages are not compulsory after 14, the challenge for schools, teachers and parents is making the children themselves see the relevance of studying these wonderful subjects!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอนภาษาต่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษให้กับเด็กในวัยอนุบาลเป็นปัญหาที่เป็นกังวลมากกับพ่อแม่ของเวียดนาม. สำหรับเด็กเวียดนาม, สิ่งที่เป็นอายุที่ดีที่สุดที่จะเริ่มต้นการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศหรือไม่นีลโรเบิร์ต: จัดการที่ดีของเวลาความพยายามและ ได้รับเงินที่ใช้ในการวิจัยคำถามที่ถกเถียงกันมาก แต่น่าเสียดายที่ผลที่สรุปไม่ได้ในขณะที่มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกอายุของนักเรียนจากปัจจัยที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ เช่นสภาพแวดล้อมการเรียนรู้การสร้างแรงจูงใจและคุณภาพการเรียนการสอน. หลายคนเชื่อใน 'ระยะเวลาอายุที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ภาษาและที่นี้อาจนำไปใช้ การเรียนรู้ภาษาที่สอง นี้เป็นวัยที่เด็กมีการพัฒนาและสมองมักจะประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ภาษา คนส่วนใหญ่เชื่อว่ายุคนี้จะเป็นวัยแรกรุ่นก่อนและมันเป็นช่วงเวลาที่เด็กมีการเรียนรู้พึ่งพา แต่กำเนิด เมื่อมาถึงวัยแรกรุ่นผู้เรียนมีแนวโน้มที่จะพึ่งพาการเรียนรู้ที่เป็นทางการมากขึ้น 'ทักษะ' และ 'กลยุทธ์' ซึ่งอาจนำไปสู่ความสำเร็จมากขึ้นเห็นได้ชัดเมื่อเด็กเรียนรู้ภาษาต่างประเทศเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ แต่ก็ยังอาจมีปัจจัยอื่น ๆ เช่นเกิดจากความจริงที่ว่าเด็กมีเวลามากขึ้นในโรงเรียนที่จะใช้จ่ายในการเรียนรู้ นอกจากนี้ยังอาจเป็นไปได้ว่าเด็กมีการสัมผัสมากขึ้นเป็นภาษาอังกฤษผ่านทางโทรทัศน์และอินเตอร์เน็ตกว่าผู้ใหญ่. หนึ่งในพื้นที่ที่ไม่ชัดเจนคือดูเหมือนว่าเด็กที่เรียนรู้ภาษาที่สองก่อนที่จะอายุ 15 อยู่ห่างไกลมีแนวโน้มที่จะได้รับ 'พื้นเมืองเช่น' คล่องแคล่ว ในภาษาที่สอง. อะไรคือวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศให้กับเด็กในช่วงอายุนี้หรือไม่? (เราควรจะมีสมาธิในการเรียนรู้อย่างจริงจังกับความถูกต้องที่ดีของภาษาหรือเราควรจะมุ่งเน้นไปที่การเล่นและความเพลิดเพลิน?) อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผู้ปกครอง / ครูต้องให้ความสนใจกับเมื่อตั้งค่าสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับเด็ก? นีลโรเบิร์ต: ผมไม่รู้สึกว่ามีวิธีหนึ่งที่ถูกต้องเพื่อการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศให้กับเด็ก เด็กทุกคนมีจุดแข็งและจุดอ่อนที่แตกต่างกันชอบและไม่ชอบและศึกษาในความหลากหลายของการตั้งค่าที่แตกต่างกัน ครูจะต้องมีความรู้ที่ชัดเจนของวิธีการที่ลิ้นของต่างประเทศที่ได้มาและใช้ความรู้นี้จะสอนให้เด็ก ๆ เหล่านี้เป็นบุคคลที่อยู่ในกลุ่มสังคม. สำหรับเด็กเล่นและการเรียนรู้อย่างจริงจังไม่จำเป็นจะต้องมีความแตกต่าง อันที่จริงเด็กเรียนรู้การจัดการที่ดีผ่านการเล่นและครูและผู้ปกครองควรปฏิบัติต่อโอกาสที่จะเล่นเป็นส่วนหนึ่งที่ร้ายแรงมากของการเรียนรู้ทั้งหมดนี้ ในการเล่นเด็กสามารถลองบทบาทใหม่และภาษาและมักจะดำเนินการเกินกว่าสิ่งที่พวกเขามีความสามารถในการตั้งค่าอย่างเป็นทางการ ในการเล่นที่พวกเขาสามารถทำให้การค้นพบเกี่ยวกับภาษาที่เก็บไว้ในหน่วยความจำที่ดีขึ้นของพวกเขามากกว่าภาษาที่ 'นำเสนอ' ให้พวกเขาโดยครู ดังนั้นบทบาทของครูคือการสนับสนุนเด็กและให้คำแนะนำพวกเขาแบบภาษาที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จและกระตุ้นให้เด็กและความท้าทายในการเรียนรู้. หนึ่งในพื้นที่ของความกังวลสำหรับฉันในการสอนเด็กเป็นที่ของการประเมินและการทดสอบ มันเป็นความจริงว่าการทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงเรียนมัธยมเด็กจะต้องพัฒนาทักษะในการช่วยให้พวกเขาประสบความสำเร็จในการทำทดสอบ อย่างไรก็ตามในประสบการณ์ของผมเด็กมีแนวโน้มที่จะจริงเรียนรู้ภาษาที่ดีขึ้นเมื่อพวกเขามีความสนใจในเรื่องนี้และมีแรงจูงใจที่จะเรียนรู้ภาษาที่มีการตั้งค่าในบริบทที่พวกเขาคุ้นเคยกับ ตัวอย่างเช่นเราทุกคนเคยเห็นเด็กที่ถูกขอให้ทำ 'ทดสอบ' ด้วยตัวเองเพื่อให้ความสามารถของแต่ละบุคคลของพวกเขาสามารถได้รับการประเมิน นี้ แต่ทำงานกับสิ่งที่เรามักจะใช้ภาษาสำหรับซึ่งก็คือการสื่อสารกับผู้อื่น เราเรียกวิธีนี้ช่องว่างการเรียนการสอนและการทดสอบ ภาษาเพื่อการสื่อสารและความสำเร็จจริงๆเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่ดีความคิดและความคิดเห็นที่ได้รับและได้รับผลกระทบและสิ่งที่พวกเขามี แต่น่าเสียดายที่วิธีการประเมินนักเรียนนี้อาจเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ปกครองที่จะเข้าใจมันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับรางวัล '' หรือ '10' ไป. พ่อแม่ของเวียดนามมักจะมีสองความคิดเห็นตรงข้ามเกี่ยวกับหัวข้อนี้ส่วนใหญ่ของพ่อแม่ต้องการให้ลูกของพวกเขาไป เรียนรู้ภาษาต่างประเทศโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ขณะที่คนอื่นต้องการให้พวกเขามีสมาธิในภาษาแม่ของพวกเขาก่อนที่จะเรียนรู้คนที่ต่างประเทศ คุณสามารถแบ่งปันความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้? นีลโรเบิร์ต: ประการแรกผมคิดว่าเราต้องมองไปที่ความแตกต่างระหว่างสองภาษาและการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง ลูก ๆ ของฉันเช่นมีพ่อที่พูดภาษาอังกฤษและแม่พูดเวียดนามและได้เติบโตขึ้นได้ยินทั้งภาษาที่บ้าน เป็นผลให้พวกเขาปรากฏค่อนข้างสะดวกสบายในการใช้และความเข้าใจทั้งเวียดนามและภาษาอังกฤษ นี่คือทวิ. นักเรียนส่วนใหญ่ในเวียดนามมีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง นี้จะแตกต่างกับทวิ งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศจากอายุต้นมากอาจมีผลกระทบต่อภาษาแม่ แม้ว่าจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันไปการวิจัยส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าอายุที่สำคัญสำหรับการพัฒนาภาษาแม่อยู่ระหว่าง 2 และ 4 ปี. สองการศึกษาที่รู้จักกันดีจากปี 1987 และ 1991 พบว่าการซื้อกิจการของเด็กภาษาแรกของพวกเขาอาจแผงลอยถ้าพวกเขาจะจมอยู่ใต้น้ำในภาษาที่สอง การเรียนการสอนเป็นเวลานานที่โรงเรียนก่อนหรือวันดูแล พ่อแม่บางคนรู้สึกว่าจำเป็นต้องหยุดการใช้ภาษาแม่ของพวกเขาที่บ้าน แต่นี้สามารถนำไปสู่ความสับสนสำหรับเด็กและการสูญเสียความภาคภูมิใจในตนเอง. พ่อแม่หลายคนตัดสินใจว่าเด็กของพวกเขาต้องเปลี่ยนจากโรงเรียนอนุบาลนานาชาติ / โรงเรียนเพื่อโรงเรียนของรัฐเวียดนามเมื่อพวกเขา พบว่าเด็กของพวกเขา 'ภาษาอังกฤษจะดีกว่าเวียดนาม ในความคิดของคุณส่งผลให้เกิดความเป็นจริงนี้ไม่จากการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศยังเด็กเกินไปหรือจากวิธีการสอนที่ไม่ดี? นีลโรเบิร์ต: โดยไม่คำนึงถึงเมื่อพวกเขาเริ่มต้นจากประสบการณ์ของนักศึกษาที่พัฒนาทักษะการใช้ภาษาที่ดีที่สุดมาจากสภาพแวดล้อมที่สนับสนุน นี้ไม่ได้หมายความกับพ่อแม่ที่พูดภาษาอังกฤษตัวเอง คนที่ค่อนข้างจะมีความสนใจในสิ่งที่เด็กของพวกเขามีการศึกษาและการให้กำลังใจและยกย่องสำหรับการผลิตใด ๆ แต่เจียมเนื้อเจียมตัว. ดังกล่าวข้างต้นก็สามารถที่จะมีความสมดุลเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ปกครองที่ต้องการให้บุตรหลานของพวกเขาที่จะพูดภาษาอังกฤษได้ดี แต่ผู้ที่ยังต้องการให้พวกเขา ได้อย่างเต็มที่ได้อย่างคล่องแคล่วในภาษาแม่ของพวกเขา สำหรับเด็กที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองก็อาจจะมีประโยชน์สำหรับพวกเขาที่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ของการเรียนรู้ของพวกเขาในภาษาแม่ของพวกเขาในปีก่อนวัยเรียน มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่การเรียนรู้ภาษาที่สองที่จะทำกับการเรียนการสอนที่มีคุณภาพดีและมีการสนับสนุนมากกว่าการตั้งค่าการบังคับใช้. ในสหราชอาณาจักร, สิ่งที่เป็นช่วงอายุที่พบบ่อยสำหรับเด็กที่จะเริ่มต้นการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศหรือไม่ ซึ่งได้รับการสอนภาษาและเรียนรู้กันทั่วไป? ความคาดหวังของโรงเรียนคืออะไรและเมื่อพ่อแม่ของเด็กให้เรียนรู้ภาษาใหม่? นีลโรเบิร์ต: ตามหลักสูตรแห่งชาติเด็กควรจะเริ่มต้นการเรียนรู้ภาษาที่สองจากอายุ 6 หรือ 7 ภาษาที่นิยมมากที่สุดคือสเปน, ฝรั่งเศส, เยอรมันและภาษาจีนกลาง เพิ่มมากขึ้นในสหราชอาณาจักรที่พ่อแม่จะกลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึงประโยชน์ที่เด็กสามารถมีในชีวิตในภายหลังได้ถ้าพวกเขาเรียนรู้ภาษาที่สอง แต่เป็นภาษาที่ไม่บังคับหลังจาก 14 ความท้าทายสำหรับโรงเรียนที่ครูและผู้ปกครองคือการทำให้เด็กเองเห็นความเกี่ยวข้องของการศึกษาวิชาที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสอนภาษาต่างประเทศ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ เด็กอายุอนุบาลเป็นปัญหาที่มีความกังวลมาก พ่อแม่ที่เวียดนาม

สำหรับเด็กเวียดนาม สิ่งที่เป็นอายุที่ดีที่สุดในการเริ่มต้นการเรียนภาษาต่างประเทศ ?

นีลโรเบิร์ต : มากเวลาความพยายามและเงินที่ได้รับการใช้เวลาในการวิจัยปัญหาขัดแย้งนี้มากแต่น่าเสียดายที่ผลไม่ชัดเจน มันเป็นเกือบเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกอายุของนักเรียนจากปัจจัยอื่น ๆที่เกี่ยวข้อง เช่น สิ่งแวดล้อมในการเรียนรู้ แรงจูงใจ และคุณภาพการสอน

หลายคนเชื่อใน ' ระยะเวลา ' อายุที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ภาษาและนี้อาจใช้เพื่อการเรียนรู้สองภาษานี่เป็นวัยที่เด็กมีการพัฒนา และสมองเป็น predisposed เพื่อความสำเร็จในการเรียนภาษา คนส่วนใหญ่เชื่อว่าวัยนี้เป็นก่อนวัยเจริญพันธุ์ และเป็นเวลาที่เด็กจะพึ่งพาการเรียนรู้โดยกำเนิด . เมื่อถึงช่วงวัยรุ่น ผู้เรียนมีแนวโน้มที่จะพึ่งพาทักษะการเรียนรู้เพิ่มเติมอย่างเป็นทางการ ' ' และ ' ' กลยุทธ์ 'อาจทําให้ชัดเจนมากขึ้น ความสำเร็จของเด็กเมื่อการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ , เมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ แต่ก็อาจมีปัจจัยอื่น ๆเนื่องจากเช่นข้อเท็จจริงที่ว่า เด็กมีเวลามากขึ้นในโรงเรียน เพื่อใช้ในการเรียนรู้ มันอาจเป็นว่า เด็กมีการเปิดรับภาษาอังกฤษผ่านทางโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตกว่าผู้ใหญ่

พื้นที่หนึ่งที่ดูเหมือนชัดเจนว่าเด็กที่เรียนสองภาษาก่อนอายุ 15 อยู่ห่างไกลมีแนวโน้มที่จะได้รับ ' พื้นเมืองชอบความคล่องแคล่วในภาษาสอง

อะไรคือวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการสอนภาษาต่างประเทศให้เด็กในช่วงอายุนี้ ? ( เราควรจะตั้งใจเรียนอย่างจริงจังกับความถูกต้องที่ดีของภาษา หรือเราควรจะมุ่งเน้นการเล่นและความบันเทิง ?อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผู้ปกครอง / ครูต้องใส่ใจเมื่อตั้งค่าสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับเด็ก

นีลโรเบิร์ต : ผมไม่รู้สึกว่ามีวิธีการที่ถูกต้องเพื่อการสอนภาษาต่างประเทศให้เด็ก เด็กทุกคนมีจุดแข็งและจุดอ่อนที่แตกต่างกัน ชอบและไม่ชอบ และการศึกษาที่หลากหลายของการตั้งค่าที่แตกต่างกันครูต้องมีความรู้ที่ชัดเจนว่าลิ้นต่างประเทศที่ได้มาและใช้ความรู้นี้ไปสอนเด็ก ๆเหล่านี้เป็นบุคคลภายในกลุ่มสังคม

สำหรับเด็กเล่นและเรียนรู้ที่ร้ายแรงไม่จําเป็นต้องมีความแตกต่าง . แน่นอนเด็กเรียนรู้ผ่านการเล่นและการจัดการที่ดีของครู และผู้ปกครอง ควรรักษาโอกาสที่จะเล่นเป็นส่วนหนึ่งที่รุนแรงมากของการเรียนรู้ ในการเล่น เด็กจะได้ลองบทบาทใหม่และภาษา และมักจะดำเนินการเกินกว่าสิ่งที่พวกเขามีความสามารถในการตั้งค่าเป็นทางการมากขึ้น ในการเล่นพวกเขาสามารถทำให้การค้นพบเกี่ยวกับภาษานั้นจะถูกเก็บไว้ในหน่วยความจำของพวกเขามากกว่าภาษาที่นำเสนอของพวกเขาโดยครู ดังนั้น บทบาทของครูคือ การสนับสนุนเด็กและชี้ทางให้ ภาษาแบบที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จ และแจ้ง และท้าทายให้เด็กเรียนรู้

หนึ่งพื้นที่ของความกังวลสำหรับฉันในการสอนเด็ก คือการประเมินและการทดสอบมันเป็นความจริงที่ทดสอบเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงเรียนมัธยม เด็กจะต้องพัฒนาทักษะที่จะช่วยให้พวกเขาประสบความสำเร็จในการทำแบบทดสอบ อย่างไรก็ตาม ในประสบการณ์ของฉัน เด็กมักจะได้เรียนรู้ภาษาได้ดีขึ้นเมื่อพวกเขามีความสนใจและกระตือรือล้นที่จะเรียนรู้โดยการตั้งค่าภาษาในบริบทที่พวกเขาคุ้นเคยกับ ตัวอย่างเช่นเราทุกคนเคยเห็นเด็กๆถูกขอให้ทำ ' ทดสอบ ' ด้วยตนเองเพื่อให้ความสามารถในแต่ละของพวกเขาสามารถประเมิน นี้ , อย่างไรก็ตาม , ทำงานกับสิ่งที่เรามักจะใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารกับผู้อื่น เราเรียกสิ่งนี้ว่า การสอนและช่องว่างในการทดสอบ